18/4/15

Μεγάλη “συζήτηση” για Ελλάδα-ΕΕ φιλοξενεί η γαλλική “Liberation”

Της Ολυμπίας Τσίπηρα*
«Ελλάδα εναντίον Ευρώπης – Το δημοκρατικό σοκ» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας «Λιμπερασιόν» του Σαββατοκύριακου. Συνοδεύεται από σκίτσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μοιάζει να βρίσκεται μέσα σε βαθύ μπλε κάλυμμα κονσέρβας, που όμως στην περιοχή της Ελλάδας έχει αρχίσει να τυλίγεται γύρω από το κλειδί της κονσέρβας, αφήνοντας να φανούν τα γήινα χρώματα της χώρας.

Σε εννέα σελίδες, αποκλειστικά αφιερωμένες στη «σύγκρουση» Ελλάδας και Ευρώπης, η εφημερίδα ανοίγει τη συζήτηση και θέτει τον προβληματισμό κατά πόσον βρισκόμαστε μπρος στη διαπίστωση μιας καταφανούς «άρνησης της Δημοκρατίας από την Ευρώπη». Το θέμα, που τέθηκε υπό μορφή «στρογγυλής τραπέζης», διατυπώνεται ως εξής: «Ψήφος Ελλήνων κατά ευρωπαϊκών κανόνων, νομιμότητα της κάλπης κατά αυτής των Συνθηκών: Οι περιοριστικές δεσμεύσεις (εξαναγκασμοί) που επιβάλλονται στην Αθήνα σημαίνουν άρνηση της Δημοκρατίας;».

Με τίτλο «Ηλιθιότητα» στο κύριο άρθρο, ο διευθυντής της εφημερίδας, Λωράν Ζοφρέν, αφού αναγνωρίζει ότι και οι δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους, εκτιμά ότι λείπει ένα: «η ευφυΐα. Όλοι αναγνωρίζουν πλέον ότι η αντιμετώπιση που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Ένωση και τους πιστωτές, ήταν ηλιθιωδώς βάναυση» τονίζει και καταλήγει: «Εάν θέλουμε το λίκνο της Δημοκρατίας να παραμείνει Δημοκρατία, είναι καιρός να κάνουμε τις απαραίτητες υποχωρήσεις, βοηθώντας την κυβέρνηση Τσίπρα, ώστε να βοηθηθεί και ο ίδιος.

Ο από χρόνια ανταποκριτής της εφημερίδας στις Βρυξέλλες, Ζαν Κατρεμέρ, γνωστός για τις φιλικά προσκείμενες προς «τους θεσμούς» θέσεις του, γι άλλη μια φορά απαντά με ένα «όχι» στο ερώτημα «άρνησης της Δημοκρατίας» από την Ευρώπη, στην αντιπαράθεσή της με την Ελλάδα. Στα επιχειρήματά του χρησιμοποιεί και δηλώσεις του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, όπως εκείνη του περασμένου Ιανουαρίου (28-01) στη «Φιγκαρό»: «Δεν μπορεί να υπάρξει θέμα δημοκρατικής επιλογής ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες».

Ο Κατρεμέρ προχωρά ακόμα πιο πέρα, παραλληλίζοντας την Ένωση και τα κράτη-μέλη με το εσωτερικό μιας χώρας για παράδειγμα της Γαλλίας: «Μια περιφέρεια, ή μια γαλλική πόλη, δεν μπορεί ξεπεράσει τους νόμους της γαλλικής Δημοκρατίας. Η πολιτική και οικονομική δράση είναι περιορισμένη από το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται» υποστηρίζει.

Ο ίδιος εκτιμά ότι τελικά «η ελληνική υπόθεση ίσως επιτρέψει και στους άλλους πολιτικούς ηγέτες να καταλάβουν ότι η μόνη υπόσχεση που μπορούν να δίνουν στους εκλογείς τους είναι ότι θα προσπαθήσουν να πείσουν τους εταίρους για αλλαγή πολιτικής και μόνο…».

Σε αντιπαράθεση με τον Κατρεμέρ, η δημοσιογράφος Μαρία Μαλαγαρδή, υποστηρίζει το «ναι» στο ερώτημα «άρνησης της Δημοκρατίας από την Ευρώπη» και υπογραμμίζει το κυρίαρχο αίσθημα στην Ελλάδα: «(σ.σ. η χώρα) έχει ματώσει από την ΕΕ». Εξάλλου τονίζει, ότι πολλές δίκες θα μπορούσαν να φέρουν στην επιφάνεια το γεγονός ότι σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς στην Ελλάδα, εμπλέκονται γερμανικές επιχειρήσεις, όπως η Siemens ή η Ferrostaal.

Στις εσωτερικές σελίδες καταθέτουν την άποψή τους πέντε προσωπικότητες γνωστές στη γαλλική κοινωνία: η φιλόσοφος Σάντρα Λοζιέ, ο ερευνητής Μιχαήλ Βακαλούλης, η πολιτικό από το Μέτωπο της Αριστεράς Κλεμαντίν Οτέν, ο οικονομολόγος Ραούλ Σαμπονιάρο και ο διευθυντής του «Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ» Ιβ Μπερτοτσίνι.

Η αναφορά στη συγκεκριμένη συζήτηση καλύπτει έξι εσωτερικές σελίδες και, μεταξύ άλλων, αναγνωρίζεται ότι «οι πολιτικές λιτότητας από το 2009 έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο», ότι «το φάρμακο σκότωσε τελικά τον ασθενή αντί να τον θεραπεύσει» ή ακόμα ότι «στην Ελλάδα αντιπαρατίθενται δύο δυνάμεις σε μέγεθος τσουνάμι: το τεράστιο χρέος και η κρίση βραχυπρόθεσμης έλλειψης ρευστότητας».

Το ενδιαφέρον, πάντως, των προσκεκλημένων της «Λιμπερασιόν» για την κρίση των σχέσεων Ελλάδας – Ευρώπης, συνοψίζεται σε τίτλο του αφιερώματος: «Η Ελλάδα είναι ένα σύμβολο που αφορά όλους μας».

*Ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου (ΑΠΕ) στο Παρίσι
mignatiou.com

2 σχόλια:

  1. Ίσως το καλύτερο άρθρο που κυκλοφόρησε το τελευταίο διάστημα, που αποδεικνύει ότι η συζήτηση για το πρόβλημα "Πιστωτές εναντίον Ελλάδας", είναι ουσιαστικά η συζήτηση για το ποιός αποφασίζει στην Ευρώπη.

    Και τα συμπεράσματα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το σχολιο του Ζαν Κλωντ Γιουνγερ είναι το απαύγασμα της εκτελουμενης πολιτικης.Πρεπει να είναι κανεις Δον Κιχώτης για να νομιζει ότι θα μονομαχησει με τους ανεμομυλους.Η παγκοσμιοποιηση που εμφανιστηκε επισημα με παγκοσμια πρεμιερα στην Ελλαδα,αριθμουσε κατά την ταπεινη μου αποψη προετοιμασια αρκετων αιωνων μακρυα από τα φωτα και τους ελαχιστοτατους υποψιασμένους.
    Ελπιζει λοιπον κανεις ότι οι συνεχιστες της εφαρμογης θα κλονιστουν από καμμια προσπαθεια ακομα και εκλεγμενων κυβερνήσεων,θα φοβηθουν από απειλες και κοκκινες γραμμες ;.Αντίθετα, τιμωρώντας παραδειγματικα αυτους που τολμησαν εστω και δειλα να αγνοησουν η να τροποποιησουν τις επιδιωξεις τους,δημιουργωντας κακο προηγουμενο και ανοιγοντας την ορεξη σε μελλοντικούς αμφισβητιες.
    Προσωπικα θεωρω ότι η αναδειξη ενός κομματος σε κυβερνηση και κατ'επεκταση η αναληψη της πρωθυπουργιας από τον αρχηγο του κομματος είναι μια εικονικη πραγματικοτητα αφου ολοι γνωρίζουμε ότι ο επικρατέστερος μελλων πρωθυπουργος θα επισκεφτει πρωτα τους ναους της παγκοσμιοποίησης δηλ.Ουασιγκτον και Βερολινο,εκει αφου εξεταστει εξονυχιστικα και αφου ορκιστει υποταγη και υπακοή,επιστρεφει στην χωρα του και συγγραφει τον νικητηριο λογο της βραδυας των εκλογων και παραλληλα συμπληρωνει την λιστα των υπουργήσιμων.
    Φυσικα οι κρατούντες παντα εχουν υπ'οψιν τους ότι ο γονατιστος μπροστα τους μελλων πρωθυπουργος ενδεχεται να βαλει στο μυαλο του περιεργες ιδεες και να κανει καμια ανοησια,υπαρχουν λοιπον οι φουσκωτοι τυπου Σοιμπλε,Ντραγκι και λοιποι κακοποιοι που επεμβαινουν προς αποκατασταση της ταξης.
    Θα μου πει κανεις ότι πρεπει λοιπον να κατσουμε με σταυρωμένα χερια περιμενοντας το μοιραιο ;.Φυσικα και όχι αλλα οι Ελληνες δεν αλωσαν την Τροια με κατά μετωπον επιθεση αλλα με την πονηρια του Δουρειου Ιππου.
    Νομιζω όμως ότι τα μεχρι τωρα δειγματα της κυβερνησης αλλα δειχνουν αφου σχεδόν 3 μηνες τωρα το μονο που πραγματικα ειχαν πρεμουρα να υλοποιησουν ηταν τα ανοιχτα σύνορα,ο Ξηρος,οι Πυρηνες,η αποκατασταση των μπαχαλακηδων,η ενδυναμωση του DEB στην Θρακη ενώ περιέργως η ανακυρηξη των Σκοπιων ως Μακεδονια εχει αργησει.
    Οσο για την οικονομια,ας βρεθει ενας να με πληροφορήσεις τι επιτελους ζητάμε και τι δινουμε.
    Ας σοβαρευτουν επιτελους και ας σταματησουν τις ονειρώξεις για πακτωλούς από Πουτιν,Κινεζους,Βραζιλιανους και εξωγήινους.
    Η συγχωρεμενη μανα μου όταν την φοβεριζα ότι θα φυγω από το σπιτι μου ελεγε : τον κωλ****** σου να φοβερίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.