10/3/15

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Γραφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Συμφωνώ απόλυτα ότι η παρούσα κυβέρνηση, που όπως το έχω ήδη πει και γράψει, είναι κατά τη γνώμη μου η τελευταία εφεδρεία ελπίδας, πρέπει να αντιμετωπιστεί με υπομονή. 
Το πρόβλημα, όμως, είναι δυστυχώς ότι για λόγους για τους οποίους ουδόλως ευθύνεται η ίδια, αλλά μόνον και ολοκληρωτικά οι προκάτοχοί της, δεν υπάρχει πια  για αυτήν, διαθέσιμος χρόνος.

 Βρίσκεται, λοιπόν, η νέα κυβέρνηση σε πραγματικό αδιέξοδο, επειδή  από την μία πλευρά οι αγαπητοί μας «εταίροι» της έχουν βάλει στην κυριολεξία το μαχαίρι στο λαιμό, εφόσον με τίποτε δεν θέλουν να δεχθούν μια, έστω  και  μια ήπια  σοσιαλιστική κυβέρνηση στους κόλπους τους, ενώ από την άλλη πλευρά η ίδια η νέα κυβέρνηση έχει φράξει τη μόνη διέξοδο που διέθετε και που ήταν η ΡΗΞΗ με τους δανειστές. Συνεπώς, η συμπαράσταση, εκ μέρους του ελληνικού λαού, που ακόμη υπάρχει σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνον δεν αρκεί για την άρση του αδιέξοδου, αλλά επιπλέον είναι βέβαιο ότι θα υποστεί κάθετη πτώση μόλις συνειδητοποιηθεί η αδυναμία της παρούσας κυβέρνησης να υλοποιήσει αυτά που προεκλογικά έχει υποσχεθεί-έστω και το ήμισυ αυτών!

Βεβαίως, υπάρχει εξήγηση του πως και του γιατί η νέα ελληνική κυβέρνηση είναι πλήρως παγιδευμένη και ανήμπορη να ακολουθήσει οδό διαφορετική από αυτήν των προκατόχων της: της επαιτείας, της υποταγής, των σταγόνων ρευστότητας, της συνέχισης της εξαθλίωσης. Δυστυχώς, επί 5 συναπτά έτη, κυβερνητικοί και ΜΜΕ «κατατόπιζαν» το λαό για την κόλαση που τον περιμένει αν η χώρα γύριζε στο εθνικό της νόμισμα. Δεν ήταν απαραίτητη  σοβαρή συζήτηση, που άλλωστε  ουδέποτε επιχειρήθηκε  στο παρελθόν, αλλά αντιθέτως το θέμα «δραχμή»  έγινε  απαγορευμένο,  σκοτεινό, ανήκε  δήθεν σε κάθε μορφής μαφίες και κακοποιούς, που είχαν  με ειδικά συμφέροντα, που ήθελαν την καταστροφή της Ελλάδας, και για αυτό υποστήριζαν τη δραχμή. Ουδέποτε, στα 5 αυτά χρόνια, οι αρμόδιοι  αισθάνθηκαν την ανάγκη να εξηγήσουν στον ταλαίπωρο ελληνικό λαό  πως συμβαίνει  διεθνούς φήμης οικονομολόγοι  να δηλώνουν ανενδοίαστα ότι η μοναδική σωτηρία της Ελλάδας είναι η επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα και οι ίδιοι-από κοινού φυσικά με τους δανειστές- να δηλώνουν ότι θα πρόκειται για ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Ουδέποτε στα 5 αυτά χρόνια  επιχειρήθηκε μια  έστω εισαγωγική σύγκριση ανάμεσα στα καθημερινά οικονομικά εγκλήματα που υπέμενε ο ελληνικός λαός, με την υποτιθέμενη «κόλαση της νέας δραχμής». Ουδέποτε στα 5 αυτά χρόνια, έγινε η παραμικρή προσπάθεια να δοθεί κάποιο περιεχόμενο στην υποτιθέμενη πάντοτε «κόλαση» του GREXIT

Oυδέποτε στα 5 αυτά χρόνια διερωτήθηκαν οι αρμόδιοι για το πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η χρήση του GREXIT από τους δανειστές μας, ως εκβιαστικό φόβητρο εναντίον μας, κάθε φορά που προσπαθούσαν να επιβάλλουν ένα νέο εγκληματικό και πάντοτε φευ αναποτελεσματικό μέτρο, και πως συνέβαινε η μόνιμα επαναλαμβανόμενη αυτή απειλή να έρχεται  σε σαφή αντίθεση με τις προτάσεις, τις αναλύσεις και τις προτροπές των γνωστότερων οικονομολόγων και κατόχων Nobel της υφηλίου, που επέμεναν- και επιμένουν- ότι η Ελλάδα είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ.

Την εβδομάδα που πέρασε ήμουν ομιλήτρια για την Ελλάδα σε ένα συνέδριο στο Παρίσι, για την εξεύρεση ενός νέου νομισματικού συστήματος για ολόκληρη την Ευρώπη. Την Ευρώπη, που βρίσκεται σε διαρκή ύφεση  και σε διψήφιο αριθμό ανεργίας, εξαιτίας  ακριβώς του άρρωστου ευρώ. Γνωστότατα ονόματα οικονομολόγων από ολόκληρο το φάσμα της ευρωζώνης, που δεν μου έδωσαν την εντύπωση να έχουν ειδικά συμφέροντα πλουτισμού ή άλλα, σε περίπτωση που η Ελλάδα θα επέστρεφε στο εθνικό της νόμισμα. 

Στο συνέδριο έγιναν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις, και θα έλεγα ότι η  συζήτηση γύρω από το ελληνικό δράμα συγκέντρωσε το 40-50% των συζητήσεων,  με σαφή προσπάθεια εξεύρεσης λύσης και όχι καταδίκης της. 

Θα προσπαθήσω στο προσεχές μέλλον-κάτι που δεν είναι εύκολο, καθώς οι περισσότερες εισηγήσεις δεν ήταν γραπτές- να κάνω μια περίληψη των σημείων που ενδιαφέρουν την Ελλάδα. Μεταξύ, ωστόσο, των τελικών συμπερασμάτων, αυτό που αναφέρθηκε για την Ελλάδα ήταν ως εξής: 

«Η Ελλάδα, για να σωθεί, πρέπει να εξέλθει κατεπειγόντως από την ευρωζώνη. Αλλά, η έξοδός της εμποδίζεται από τους ιθύνοντες της Ευρώπης, για να μην τεθεί σε κίνδυνο το ευρώ».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία με την υπόσχεση ότι θα διατηρήσει την Ελλάδα στο ευρώ. Δεν γνωρίζω σε τι ποσοστό πίστευε ότι «η Ελλάδα σώζεται παραμένοντας στο ευρώ», αλλά αυτό που αναγνωρίζω είναι ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να γίνει κυβέρνηση, αν αποφάσιζε να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Δηλαδή, ότι η σωτηρία του δεν είναι εντός αλλά εκτός της ευρωζώνης. Και, ακόμη, ότι η κόλαση που έζησε για 5 χρόνια, και που θα εντείνεται χωρίς τελειωμό, μέχρις ότου να αποπληρωθεί κατά το 75% το ελληνικό χρέος, είναι πολύ πιο αβάσταχτη από τη διαδικασία της επιστροφής στη δραχμή. Φθάνει αυτή να ετοιμαστεί με προσοχή. Φθάνει να ληφθούν άμεσα μέτρα υπέρ των απορότερων, και εδώ βέβαια το σοσιαλιστικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ  θα μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο. 

Ουδείς ζήτησε τη γνώμη μου, αλλά την καταθέτω ωστόσο, ως απλή Ελληνίδα. 

λλωστε, την ίδια αυτή γνώμη υποστηρίζω συνεχώς από το 2010, παρότι ακούω κατά καιρούς  πληθώρα οικονομιών ανοησιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λύση. Έστω και αν οι δανειστές υποχωρούν κατά 1/100 κάθε φορά, μετά από κάθε εκβιασμό, αυτό θα γίνεται απλώς, ακριβώς όπως και στο παρελθόν,  για να επιτυγχάνουν αυτά που θέλουν, και αυτά που δεν πρέπει να θέλει η Ελλάδα, επειδή την σκοτώνουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεπώς, δεν έχει άλλη λύση, αλλά ούτε θα έπρεπε να αναζητήσει άλλη λύση. Να εξηγήσει στον ελληνικό λαό, που τον τιμά με την αγάπη και την εμπιστοσύνη του, ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ. Να του υποσχεθεί, ότι στους δύσκολους μήνες που θα έρθουν, η κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα με ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ, ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΔΕΛΕΧΗ  ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ, ώστε το κόστος της μετάβασης-που φυσικά υπάρχει, και φυσικά πρέπει να αναλυθεί- να είναι όσο γίνεται μικρότερο. Να δηλώσει, επιτέλους, ανοικτά, την αλήθεια: ότι, δηλαδή, υπέκυψε και ο ΣΥΡΙΖΑ στον ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ, που με τόσο τραυματικό και επιπόλαιο τρόπο φοβέριζαν το λαό επί 5 ολόκληρα χρόνια οι προκάτοχοί του.

Από σήμερα, από τώρα……πρέπει να κατατοπιστεί ο ελληνικός λαός, για το τι τον περιμένει αν παραμείνει στο ευρώ με τις πολύ γνωστές άθλιες συνθήκες, και σε τι μπορεί να ελπίζει αν αποφασίσει το «μεγάλο πήδημα». Πρέπει ο κάθε Έλληνας να αποβάλλει τον τρόμο, που τόσο μεθοδικά του εμφύσησαν επί 5 χρόνια, και να συγκεντρώσει όλες του τις δυνάμεις στην επιτυχία αυτού του εγχειρήματος. 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΑΝΕΤΑΙ, και φυσικά δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτό. Δεν υπήρχε ούτε ανάπτυξη, ούτε success stories, ούτε έξοδος από μνημόνια και τα τοιαύτα πριν από αυτόν…..Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα ευθύνεται  εφεξής αν δεν χρησιμοποιήσει την τόσο πολύτιμη συμπαράσταση του ελληνικού λαού, για να προσπαθήσει να τον σώσει.

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας                                                                                                                                      9.3.2015
Επίτιμη διδάκτωρ 5 Πανεπιστημίων και επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών

17 σχόλια:

  1. Βλέποντας τον εγωκεντρικό Βαρουφάκη, πολύς κόσμος που ξεγελάστηκε νομίζει ότι "λεφτά υπάρχουν"
    Σχέδιο B δεν υπάρχει, εκτός αν προκύψει από την ένωση Bricks.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δόθηκε, πράγματι, μια τέτοια εντύπωση πολύ εσφαλμένη κατά τη γνώμη μου. Η αξιοπρέπειά μας δεν μπορεί να εξαρτάται από το πόσα χρήματα έχουμε, εφόσον είναι σε όλους γνωστό ότι δεν έχουμε και εφόσον είμαστε μια ρημαγμένη οικονομία, που υπέστη σφοδρό οικονομικό πόλεμο. Έπρεπε, φυσικά, να υπάρχει σχέδιο Β.

      Διαγραφή
  2. Λεφτά δεν υπάρχουν! Η ρευστότητα μας `δίνεται με το μαρτύριο της σταγόνας, ενώ η κατεστραμμένη οικονομία μας έχει επείγουσα ανάγκη από μεγάλες ανάσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι θα προτείνατε κα Δελιβάνη; Δεν υπάρχει χειρότερερο πράγμα από την καθυστέρηση στην οικονομία, αυτή τη στιγμή. Αν δεσμεύσεις την παραγωγή, το σχέδιο της ΧΑ , πας σε δικτατορία και πληθωριστικό χρήμα, μπορείς να τυπώσεις βέβαια το δικό σου. Με τις ακυρώσεις διαγωνισμών, έχασε η οικονομία και κέρδισαν τα ηγεμονικά κράτη.H προηγούμενη κυβέρνηση έπαθε ασφυξία, αλλά ήταν στο παιχνίδι, αρκεί να είχε κάνει γεωπολιτική στροφή ή να έβαζε στο παιχνίδι και τη Ρωσία

      Διαγραφή
    2. Ποιος σου δινει το δικαιωμα εντος Ευρωζωνης και χρεωμενος μεχρι τον λαιμο, να βαλεις στο παιχνιδι την Ρωσια ? Μαλλον πολυ monopoli βλεπουμε ολοι μας. Τα πραγματα ειναι οπως τα οδηγουν οι απ' εξω. Μερικη ή λιγη ρηξη δεν υπαρχει. Ολικη ρηξη υπαρχει και μπολικη πεινα. Αντεχουμε ? ? ? Αλλιως, ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ.

      Διαγραφή
    3. Τον ΟΣΕ μπορούσαν να τον δώσουν στους Ρώσους και ετούτοι και οι προηγούμενοι.
      Το λιμάνι της Σύρου ή της Λήμνου το ίδιο.Τα αεροδρόμια ας τα έπαιρναν οι Γερμανοί.
      Η γραφειοκρατία δημιουργεί, παρά λύνει προβλήματα. Η Ελλάδα θα μπορούσε να εξάγει ενέργεια
      δημόσια και ιδιωτικά, χωρίς Φωτόπουλους

      Διαγραφή
    4. Γενικά, τα όσα παρατηρείτε είναι περίπου σωστά. Όμως, θα έπρεπε να ενωθούμε όλοι και να καταρτίσουμε ένα εθνικό σχέδιο διάσωσής μας. Προσωπικά, και εφόσον η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει, δεν βλέπω άλλη διέξοδο από την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, που φυσικά πρόκειται για απόφαση που περιέχει κινδύνους, αλλά και ελπίδες. Ενώ, μένοντας όπου είμαστε, απλώς, προχωρεί η σήψη.

      Διαγραφή
  3. Αν τα λεφτά είναι απλώς ένας καταλύτης της οικονομίας, δηλαδή δεν υπεισέρχεται αλλά βοηθά, τότε λεφτά υπάρχουν εάν υπάρξει οικονομία, με βοηθικό ΑΛΛΟ εσωτερικό νόμισμα. Αλλη λύση δεν υπάρχει: Είτε υποταγή, είτε χρεοκοπία εντός του Ευρώ και κυκλοφορία εσωτερικού νομίσματος για τις ανάγκες μιας ανορθωμένης οικονομίας, χωρίς τα δεκανίκια των φτηνών χεριών των μεταναστών!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπιζω να κατεχεις τι σημαινει εσωτερικο νομισμα ετσι ? Εκτος αν εχεις καταθεσεις εξω. Γιατι σε κοβω πολυ ανετο.

      Διαγραφή
    2. Λέμε, περίπου τα ίδια με την παρατήρηση ωστόσο ότι η τυχόν αυτή επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα, αν υλοποιηθεί, έχει τη δυνατότητα να επιλέξει άπειρους συνδυασμούς και πολλές μορφές. Εξυπακούεται ότι θα πρέπει να είναι η καλύτερη και η πιο συμβατή με τις ιδιαιτερότητες της οικονομίας μας, πράγμα όχι πάντοτε δεδομένο ούτε και εύκολο.

      Διαγραφή
    3. Ναι, υπάρχουν πολλοί συνδυασμοί επιστροφής στο εθνικό μας νόμισμα. Ας ελπίσουμε ότι όταν και αν έρθε εκείνη η ώρα θα είμαστε αρκετά φωτισμένοι για να επιλέξουμε το καλύτερο και το πιο συμβατό για τις ανάγκες της οικονομίας μας

      Διαγραφή
  4. Γράφει η καθηγήτρια.

    .... η ίδια η νέα κυβέρνηση έχει φράξει τη μόνη διέξοδο που διέθετε και που ήταν η ΡΗΞΗ με τους δανειστές....

    Μα δεν παρατηρούμε ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι ουσιαστικά ρήξη με την Ευρωμαφία, τον αφανή κουμανταδόρο των δανειστών ;

    Τι ακριβώς παραλείπεται στην εικόνα ώστε να αποδεικνύεται ότι έχουμε ΡΗΞΗ ;

    Τα κεφαλαία ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κυρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη,

    Η Ελλάδα είναι μία χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτε και εισάγει τα πάντα. Αν δεν στηθεί στοιχειώδης παραγωγικός ιστός, πού θα βασιστεί το νέο εθνικό νόμισμα; Σε τι νόμισμα θα κάνομε εισαγωγές; Ούτε εσείς, ούτε κανένας άλλος απ' αυτούς που βλέπουν την σωτηρία μας εκτός ευρωζώνης, δίνει κάποια συγκεκριμένη και πειστική απάντηση στο ερώτημα αυτό.

    Μπορείτε να απαντήσετε με σαφήνεια στο ερώτημα αυτό; Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η Ελλάδα δεν παράγει, αλλά ΜΠΟΡΕΙ να παράγει πολλά, αρχικά στον πρωτογενή τομέα που ρημάχτηκε από την ΕΕ+παγκοσμιοποίηση και στη συνέχεια από την ευρωζώνη. Η ανάπτυξη θα γίνει με τη δραχμή, αν βέβαια πάμε σ'αυτήν. Η ανάπτυξη δεν μπόρεσε να γίνει επί πάνω από 5 χρόνια με το ευρώ. Οι εισαγωγές θα πρέπει να γίνονται, στην αρχή, με συνάλλαγμα και γι αυτό με φειδώ-εννοώ περιορισμούς. Φυσικά, η συζήτηση απαιτεί ώρες-στα τελευταία μου βιβλία αναφέρομαι αρκετά σε αυτά τα προβλήματα. Και να προσθέσω: ουδείς, και φυσικά ούτε εγώ, διαθέτει μαγικές λύσεις. Σε πλήρες αδιέξοδο βρισκόμαστε και, προσωπικά, δεν βλέπω άλλη λύση. Δεν αποκλείεται, όμως, να υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πριν πάμε, λοιπόν, στην δραχμή, πρέπει να φτιάξομε ξανά παραγωγικό ιστό, ο οποίος δεν ρημάχτηκε από την ΕΕ, αλλά από την δική μας αβελτηρία. Η ΕΟΚ/ΕΕ έδωσε τρία ΚΠΣ και τα ΜΟΠ, συμποσούμενα σε περίπου €100 δισ., για να εκσυγχρονίσομε τις παραγωγικές μας μονάδες και να φτιάξομε νέες, αλλά τα χρήματα αυτά, στο συντριπτικά μεγαλύτερό τους μέρος, σπαταλήθηκαν από τους βιομηχάνους, βιοτέχνες, παραγωγούς και κτηνοτρόφους, κάτι που δεν έγινε σε άλλες χώρες, τουλάχιστον όχι στον βαθμό που έγινε στην δική μας. Η ευρωζώνη μάς αποτέλειωσε, διότι διευκόλυνε την εισαγωγή ξένων, κυρίως γερμανικών, προϊόντων, που εμείς αγοράζαμε με δανεικά και αλόγιστα με την καταναλωτική μανία των νεοπλούτων. Φυσικώ τω λόγω χρεοκοπήσαμε, αφού δεν μπορούσαμε και ούτε μπορούμε να επιστρέψομε τα δανεικά. Η παγκοσμιοποίηση έκανε ζημιά σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, αφού οι βιομηχανίες, κυρίως, μεταφέρθηκαν σε χώρες με φτηνότερο μεροκάματο. Η Ελλάδα τι είχε να μεταφέρει;

      Φέρει τεράστια ευθύνη το ελληνικό κράτος, το οποίο δεν ήλεγχε, αν τα χρήματα που δίδονται, αξιοποιούνται για τον σκοπό που δίδονται, ή μετατρέπονται σε σκάφη αναψυχής, 4Χ4, πολυκατοικίες κλπ. Επιπλέον, να μην λησμονούμε ότι εξαπατούσαμε, με την κάλυψη του κράτους πάντα, τους "κουτόφραγκους", με τα γνωστά "πανωγραψίματα" στις γεωργικές/κτηνοτροφικές επιδοτήσεις και φθάσαμε να δηλώνομε πολλαπλάσια δέντρα.ζώα αυτών που πράγματι είχαμε. Οι "κουτόφραγκοι" μάς ξεσκέπασαν τελικά και τώρα απαιτούν πίσω τα χρήματα που πήραμε επί πλέον.

      Αφού εν συντομία είπα τα πράγματα με το όνομά των, για να μην χαϊδεύομε αυτιά, νομίζω, ότι οι Ελληνόπαιδες οφείλουν εν πρώτοις να επιστρέψουν στην ύπαιθρο, την οποία τώρα εκμεταλλεύονται και αγοράζουν σε μεγάλο ποσοστό αλλοδαποί, καθ' ότι η Ελλάδα είναι κράτος γεωργικό και κτηνοτροφικό και σε μικρότερο βαθμό βιομηχανικό και βιοτεχνικό. Πρέπει, η χώρα να αρχίσει να παράγει ξανά και όχι να κάνει εισαγωγές ακόμη γεωργικών προϊόντων από το εξωτερικό. Στην συνέχεια, αφού δοθούν κίνητρα και φτιαχτεί σταθερό φορολογικό πλαίσιο και μειωθεί η γραφειοκρατία, μπορεί να αρχίσει να σχηματίζεται και πάλι βιοτεχνικός και βιομηχανικός ιστός, ο οποίος θα μειώσει έτι περαιτέρω τις εισαγωγές και θα δώσει εργασία στους ανέργους, ώστε με την σειρά των να κινήσουν την αγορά.

      Όλα αυτά έπρεπε να είχαν γίνει προ πολλού, αντί να επιβάλλεται παράλογη και άδικη φορολογία, η οποία βύθισε την χώρα ακόμη σε χειρότερα χάλια και απ' όπου δεν νομίζω ότα θα σηκωθεί ξανά.

      Διαγραφή
  7. Οχι, διότι με το ευρώ και το σταγονόμετρο των δανεικών αποκλείεται να γίνει ο παραγωγικός ιστός. Καμία χώρα δεν αναπτύχθηκε στο παρελθόν, σε περιβάλλον ύφεσης και κυρίως ήδη αντιπληθωρισμού. Αν αναμένεται κάτι από τη δραχμή, αυτό ακριβώς είναι η ανάπτυξη.

    Βεβαίως, έγιναν ατασθαλίες στη γεωργία, μην ξεχνάτε ωστόσο ότι πλήθος παραδοσιακών μας προϊόντων περιορίστηκαν με ειδικά ευρωπαϊκά προγράμματα προκειμένου να μη μειωθεί η τιμή τους. Και αν υπαινίσσεστε διαφθορά, βεβαίως υπάρχει, δεν πιστεύω ωστόσο ότι είναι μεγαλύτερη από όσο αλλού. Η Siemens δεν ήταν η διδάξασα; . Ένας λαός χωρίς αυτοσεβασμό, χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς υπερηφάνεια, είναι προορισμένος για αφανισμό.

    Η φορολογία και παράλογη και άδικη είναι στην Ελλάδα και ήταν ανέκαθεν. Μπορεί, όμως, κανείς να φορολογήσει τους πλοιοκτήτες; Θα πάρουν τη σημαία τους και θα αποχωρήσουν. Και εκτός αυτού, να μη λησμονούμε ότι η φοροδιαφυγή γίνεται κυρίως από τους αυτοαπασχολούμενους, που το ποσοστό τους στην Ελλάδα, μέσα στη συνολική απασχόληση είναι περίπου τρεις φορές ανώτερη από τον αντίστοιχο μέσο όρο των οικονομιών της ΕΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να γίνει παραγωγικός ιστός χρειαζόμαστε συνάλλαγμα. Ευνόητο ότι στο διάστημα αυτό θα πρέπει και να επιβιώσομε. Με την δραχμή, ένα νόμισμα χωρίς αντίκρισμα, πώς θα πληρώσομε;

      Δεν υπαινίσσομαι διαφθορά. Λέω καθαρά τι έγινε. Τι σχέση έχει αυτό με την Siemens; Κάνετε συμψηφισμό, ή το ένα αναιρεί το άλλο; Συμφωνώ ότι ένας λαός χωρίς αυτοσεβασμό, χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς υπερηφάνεια, είναι προορισμένος για αφανισμό. Ακριβώς γι αυτό αφανιζόμαστε. Επειδή δεν μας απέμεινε τίποτε απ’ αυτά.

      Όσον αφορά στην φορολογία, εννοώ την φοροκαταδίωξη που έχει εξαπολυθεί εδώ και πέντε χρόνια. Οι εφοπλιστές είναι μία ειδική περίπτωση, αλλά η ναυτιλία δεν παύει να είναι μία από τις δύο συναλλαγματοφόρες πηγές μας. Η άλλη είναι ο τουρισμός.

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.