Μετά την ολοκλήρωση
του δράματος στο Eurogroup και τη συμφωνία της Αθήνας με τους
Ευρωπαίους δανειστές της, που οδήγησε στην αποδοχή της επέκτασης του
Μνημονίου, η χώρα ξεκίνησε την πορεία προς τη «σταύρωση».Ελπίζουμε πως στο τέλος της διαδρομής θα υπάρχει και ανάσταση στο έργο, με πρωταγωνιστή τον υπερτιμημένο κ. Βαρουφάκη... Εχω την αίσθηση ότι όπως όλοι οι πολιτικοί, έτσι και οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, που τους ανέμενα διαφορετικούς, ζουν στον μικρόκοσμο του κέντρου της Αθήνας, διότι δείχνουν με έντονo τρόπο ότι δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που περιτριγυρίζουν όχι τους ίδιους και το κόμμα τους, αλλά τη χώρα.
Ας το ξαναπούμε: Θέλω να πιστεύω πως είναι λίγοι αυτοί που δεν επιθυμούν την επιτυχία της κυβέρνησης, και όποιας κυβέρνησης προσπάθησε ή προσπαθεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Και είναι αδιανόητο Ελληνες να εύχονται αποτυχία του κ. Τσίπρα και της ομάδας του, που ανέλαβε τις τύχες της χώρας μετά τις εκλογές.
Βέβαια δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνούμε όλοι με όλους και με όλα, αλλά την ίδια στιγμή είναι καθήκον και υποχρέωση να νοιαζόμαστε και να προσπαθούμε για το καλό της πατρίδας. Επαναλαμβάνουμε το ναι, λοιπόν, στην έξοδο από τα Μνημόνια και τα Προγράμματα.
Απαντούμε δυνατά και ισχυρά ότι ακόμα και η ρήξη είναι επιθυμητή. Αν θέλετε, είναι και αυτό το στοιχείο της κούρασης που επηρεάζει το μυαλό και τις δυνάμεις του καθενός. Δεν κομίζω γλαύκα ες Αθήνας, αλλά αυτό είναι το απαύγασμα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και του σημερινού πρωθυπουργού.
Ομως υπάρχει ένα ερωτηματικό που ισοπεδώνει την παραπάνω θέση μας.
Μπορεί να ζήσει η χώρα χωρίς δανεικά; Και ο μεγαλύτερος αντιμνημονιακός θα απαντήσει αρνητικά. Ούτε τώρα, δυστυχώς, ούτε στο μέλλον. Και εάν επιβεβαιωθούν οι φόβοι μας και αποκλειστεί μία διά παντός το «κούρεμα», θα έχουν δεσμευθεί οι ζωές ακόμα δύο γενεών.
Οι δανειστές δεν θα υποχωρήσουν και αυτή η πληροφορία πρέπει να προβληματίσει και να ξυπνήσει τον πολιτικό κόσμο.
Θα το καταγράψω όσο πιο ωμά το άκουσα από σοβαρό αξιωματούχο:
Ο κ. Σόιμπλε έχει θέσει στόχο να υποχρεώσει τον κ. Τσίπρα σε συγκυβέρνηση με τους εχθρούς του.
Και όσοι έχουν μελετήσει τον Γερμανό υπουργό, γνωρίζουν πως οι σχεδιασμοί του πάντα υλοποιούνται...
ΕΘΝΟΣ
Εὔχομαι εἰλικρινά νά μήν ἀληθεύῃ, ἡ πληροφορία πού δημοσιοποιεῖ ὁ κ. Ἰγνατίου, ὅτι " Ο κ. Σόιμπλε έχει θέσει στόχο να υποχρεώσει τον κ. Τσίπρα σε συγκυβέρνηση με τους εχθρούς του".
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ στοχοθεσία πού συνίσταται στό ὅτι "ὁ Α έχει θέσει στόχο να ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙ τον Β σε συμβίωση καί/ἤ συμπόρευση με τούς ἐχθρούς του" (μέ αὐτό δηλαδή πού ὁ Β ἀντιλαμβάνεται ὡς κάτι πολύ κακό, ἐνδεχομένως ἀπόλυτα κακό), συνοψίζει μέ τόν πληρέστερο τρόπο τήν ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ τοῦ ΝΑΖΙΣΜΟΥ.
Καθ' ὅσον, ἀπό τήν στιγμή πού κάποιος ἀποφασίζει νά "ὑποχρεώσῃ" ὁπωσδήποτε τόν ἄλλον ἄνθρωπο, νά ταυτισθῆ μέ τούς έχθρούς του, δηλαδή μέ ὅ,τι ὁ ἄλλος ἄνθρωπος θεωρεῖ ὡς αἰτία τοῦ κακοῦ του καί ἐπιβλαβές, ἔχουμε ὅλον τόν ναζισμό ἐνώπιόν μας.
Τό οὐσιῶδες τοῦ ναζισμοῦ εἶναι τό ὅτι ὑποχρεώνει τόν ἄνθρωπο νά ταυτίζεται ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΛΟΨΥΧΑ μέ τό κακό (μέ τήν ἀπόλυτη ἀνελευθερία):
"Γίνου ὁλόψυχα ἔτσι ὅπως σοῦ ἐπιβάλλω ἐγώ, καί ὅπως ἐσύ δέν θέλεις καθόλου, νά εἶσαι, ἀλλιῶς δέν θά σοῦ ἐπιτρέψω νά ὑπάρχῃς".
--- ------
Τό ὅτι γιά νά ἐπιτύχῃ τέτοια στόχευση ἐνδέχεται νά χρησιμοποιηθοῦν μέσα οἰκονομικῆς πιέσεως, ἤ ΜΜΕ, ἤ πόλεμος, ἤ πείνα, ἤ γενοκτονία, ἤ στοχευμένες δολοφονίες, ἤ καί ὅλα αὐτά, διαδοχικά ἤ μαζί, ἐξαρτᾶται ἀπό διάφορες παραμέτρους τῆς πραγματικότητας.
Ἄν λοιπόν ὄντως ἔχῃ τεθῆ τέτοια στοχοθεσία ἀπό τόν κ. Σόϊμπλε,....
---- ------
Ὁ κ. Σόϊμπλε δικαιοῦται νά θέλῃ ...., νά προτρέπῃ ..., νά προσπαθῆ νομίμως....,(μέ τήν ἔννοια τοῦ ὅτι ἄν δέν ἐπιτύχῃ ἡ προσπάθεια δέν θά ἐπιμείνῃ) ὄχι ὅμως " νά ὑποχρεώσει", τον κ. Τσίπρα σε συγκυβέρνηση με τους... εχθρούς του! - (εἴτε θέλει εἴτε δέν θέλει, ἤ, ἀκόμη χειρότερα, κατά τρόπο ὥστε καί νά τό θέλῃ!). Μᾶλλον μᾶς ἔχει παρεξηγήσει λίγο τούς Ἕλληνες καί φταῖνε γιά τοῦτο καί κάποιοι ἐξ ἡμῶν.
Αστέρης είπε:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Σκιπίων, ν' αγιάσει το στόμα σου!
Η απάντησή σου Ελληνική.
Δέχτηκα το παραπάνω κήρυγμα φρόνησης και τεμενά στον κυρίαρχο, σαν μια γροθιά στο στομάχι.
Αντιφατικός ο κ. Ιγνατίου στα κείμενά του για Κύπρο και Ελλάδα. Στην Κύπρο στιγματίζει την δουλοφροσύνη.
Σε μας την συνιστά ως την οδό της φρόνησης, για να μή συντριβούμε στά βράχια/δόντια του Σόϋμπλε.
Εγώ θα του συνιστούσα να περιορισθεί στα της Κύπρου, που τά ξαίρει καλύτερα...
Ἄν ὁ Τσίπρας φανῆ σταθερὸς καὶ ἐμεῖς ὅλοι,ἀνεξαρτήτως κόμματος δίπλα του σὰν τεῖχος,τὸ τροχήλατο κνώδαλο θὰ φάη τὰ μοὐτρα του,καὶ θὰ βοηθήση καὶ ὁ Θεὸς σέ αὐτὸ.
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ Θεὸς δὲν ἐγκαταλείπει αὐτὸν ποὺ ἐπιμένει σὲ κάτι μὲ πίστι.