Να επανεξετάσουμε το θέμα του τζαμιού

Η Ευρώπη εκπέμπει το μήνυμα της αδυναμίας αλλά και της ανοησίας.

Φαήλος Κρανιδιώτης
 Ανιστόρητες και γελοίες αριστερές ελίτ και μουνουχισμένες κεντροδεξιές ηγεσίες διάβρωσαν επί δεκαετίες τους τρεις πυλώνες της ταυτότητάς της, την Ελλάδα, τη Ρώμη και τον χριστιανισμό.
Η «πολιτική ορθότητα» μετέτρεψε τις ευρωπαϊκές ηγεσίες σε χρήσιμους ηλιθίους του μαχητικού Ισλάμ. Ο,τι ξεπλυμένο ψευτοπροοδευτικό παρήγαγαν η ευρωπαϊκή Αριστερά και η πέραν του Ατλαντικού «πολυπολιτισμικότητα», με τη βοήθεια και των ΜΜΕ και των ιντελιγκέντσηδων, το κατάπιναν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αμάσητο. Ισα κι όμοια όλοι δεν γίνεται.

Το κλασικό σφάλμα είναι να θεωρεί κανείς ότι υπάρχει καλό και κακό Ισλάμ, σκέτο, μετριοπαθές, γλυκύ βραστό και βαρύ κι ασήκωτο. Αυτό που λένε «μετριοπαθές» οι ανιστόρητοι είναι, ας πούμε, ο Ερντογάν, που απαγορεύει τα φιλιά, κλείνει το twitter, προμοτάρει τους αποκεφαλιστές του ISIS με όπλα, χρήμα, πολιτική κάλυψη, τους δικαιολογεί και όπου η βία κατά των γυναικών κλιμακώνεται χρόνο με τον χρόνο. Σας θυμίζω το μεμέτι που σκότωσε τη δεκαεξάχρονη κόρη του με συνέργεια του αδερφού της και γνώση της μάνας. Τη θάψανε στο κοτέτσι. Τη σκότωσαν γιατί... μιλούσε με άντρες. Προσέξτε, απλά γιατί μιλούσε. Στη Γερμανία κι αλλού η νέα μόδα των τελευταίων ετών είναι η εξής: Αν μια κοπέλα διαλύσει τον αρραβώνα, δεν τη σκοτώνει ο αδερφός ή πατέρας, όπως ήταν σύνηθες. Τη φυλακίζουν σε ένα δωμάτιο κι αρχίζουν ο ψυχολογικός πόλεμος και οι ξυλοδαρμοί, για να οδηγηθεί στην αυτοκτονία, ώστε η «ατίμωση» να ξεπλυθεί αλλά και τα αψίκορα σερνικά της μουσουλμανικής φαμίλιας να γλιτώσουν τη φυλακή και να μη λερώσουν τα χέρια τους με το αίμα της «άτιμης».
Εχουν υπάρξει ήδη οι πρώτες καταδίκες σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες για διάφορα τέτοια κτήνη, που όμως δεν έφεραν πίσω στη ζωή τα δύστυχα κορίτσια, που τόλμησαν να ακολουθήσουν την καρδιά τους, αψηφώντας τη βαρβαρότητα της ισλαμικής ηθικής. Η είδηση δεν είναι ότι αυτά συμβαίνουν στις μουσουλμανικές χώρες και στη μουσουλμανική διασπορά της Ευρώπης. Η είδηση είναι τα τεράστια ποσοστά αποδοχής από την ισλαμική κοινωνία τέτοιων πρακτικών. Στην Τουρκία ο πατέρας φονιάς της κόρης του, γιατί «μιλούσε με άντρες», έχει πολλούς απολογητές και θαυμαστές. Αυτό λοιπόν είναι το... «μετριοπαθές» Ισλάμ. Πόσο συμβατό είναι με την Ευρώπη και τις αξίες της; Ούτε από μακριά. Καθόλου. Ούτε με σφαίρες.

Οι τζιχαντιστές δεν είναι κάτι άλλο, δεν είναι μια ασήμαντη μειονότητα. Είναι η πιστή εφαρμογή της βάρβαρης μητρικής θεωρίας και απολαμβάνουν αποδοχής πολύ μεγαλύτερης, απ' ό,τι νομίζουμε, στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Το Ισλάμ είναι ένα. Είναι αδρανής εκρηκτική ύλη που, όταν δυναμώσει πληθυσμιακά, μυρίζει την αδυναμία μας και με τον πυροκροτητή των εξτρεμιστών μετατρέπονται ολόκληρες μάζες σε τυφλή οργή κατά των «απίστων».
Λίγα λόγια και καλά λοιπόν. Η Ευρώπη πρέπει να ξαναγίνει χριστιανικό οχυρό, να ξαναβρεί τους τρεις πυλώνες της, να ανακόψει την ισλαμική πλημμυρίδα με ατσάλινο χέρι. Τα δε τζαμιά είναι και σύμβολα κυριαρχίας. Ανακωχή θεωρούν ότι έχουμε, ποτέ ειρήνη. Είμαστε πάντα χώρος επέκτασής τους. Γι' αυτό πρέπει να αναθεωρήσουμε, να διορθώσουμε το μέγα λάθος. Οχι τζαμί στην Αθήνα. Ποτέ.

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Υποψήφιος βουλευτής Β΄ Πειραιώς της Ν.Δ.
δημοκρατία