Το κορυφαίο γεγονός της αντίστασης του ελληνικού λαού ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές
Στιγμιότυπο από τις ημέρες προετοιμασίας της ανατίναξης του Γοργοποτάμου. Διακρίνονται από αριστέρα οι Ναπολέων Ζέρβας, Αρης Βελουχιώτης και ο άγγλος ταγματάρχης Κρις Γουντχάουζ που συμμετείχε σην επιχείρηση με 12 άνδρες.
Συμπληρώνονται σήμερα, Τρίτη 25 Νοεμβρίου, 72 χρόνια από την ημέρα της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ και βρεττανών κομμάντος. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.
Το κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης του Ελληνικού Λαού στην Νεότερη Ιστορία έγινε την νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942.
Τον Σεπτέμβριο του 1942 Aγγλικό κλιμάκιο με αρχηγό το συνταγματάρχη Μάγερς πέφτει με αλεξίπτωτο στη Ρούμελη, έρχεται σε επαφή με τις αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ και κατορθώνει να συντονίσει τις ενέργειες τους.
Αποτέλεσμα του συντονισμού αυτού ήταν η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Στην ανατίναξη έλαβαν μέρος 120 άνδρες του ΕΛΑΣ, 65 του ΕΔΕΣ και 12 Άγγλοι κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Άρη Βελουχιώτη και του Ναπολέοντα Ζέρβα.
Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου καθυστέρησε για αρκετές εβδομάδες τον ανεφοδιασμό των Γερμανών στην Αφρική, έδωσε το έναυσμα να φουντώσει το αντάρτικο στα βουνά της Ρούμελης, ανύψωσε το ηθικό των Ελλήνων και καταξίωσε τον ένοπλο αγώνα στην συνείδηση των συμμάχων.
Η καθιέρωση της επετείου του Γοργοποτάμου ως επίσημη εορτή της Εθνικής Αντίστασης έγινε το 1982 ως Ημέρα Πανελλαδικού εορτασμού της Εθνικής Αντίστασης.
Συμπληρώνονται σήμερα, Τρίτη 25 Νοεμβρίου, 72 χρόνια από την ημέρα της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ και βρεττανών κομμάντος. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.
Το κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης του Ελληνικού Λαού στην Νεότερη Ιστορία έγινε την νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942.
Τον Σεπτέμβριο του 1942 Aγγλικό κλιμάκιο με αρχηγό το συνταγματάρχη Μάγερς πέφτει με αλεξίπτωτο στη Ρούμελη, έρχεται σε επαφή με τις αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ και κατορθώνει να συντονίσει τις ενέργειες τους.
Αποτέλεσμα του συντονισμού αυτού ήταν η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Στην ανατίναξη έλαβαν μέρος 120 άνδρες του ΕΛΑΣ, 65 του ΕΔΕΣ και 12 Άγγλοι κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Άρη Βελουχιώτη και του Ναπολέοντα Ζέρβα.
Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου καθυστέρησε για αρκετές εβδομάδες τον ανεφοδιασμό των Γερμανών στην Αφρική, έδωσε το έναυσμα να φουντώσει το αντάρτικο στα βουνά της Ρούμελης, ανύψωσε το ηθικό των Ελλήνων και καταξίωσε τον ένοπλο αγώνα στην συνείδηση των συμμάχων.
Η καθιέρωση της επετείου του Γοργοποτάμου ως επίσημη εορτή της Εθνικής Αντίστασης έγινε το 1982 ως Ημέρα Πανελλαδικού εορτασμού της Εθνικής Αντίστασης.
ΒΗΜΑ
"Στην ανατίναξη έλαβαν μέρος 120 άνδρες του ΕΛΑΣ, 65 του ΕΔΕΣ και 12 Άγγλοι κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Άρη Βελουχιώτη και του Ναπολέοντα Ζέρβα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας μας.
https://www.youtube.com/watch?v=Iq94uUORFwE
Σε μία επετειακή εκδήλωση ,αρχές δεκαετίας του 60,που ειχε διοργανώσει η ΕΔΑ ,και ενω η εκδήλωση βρισκόταν στο αποκορύφωμα της,έσκασε μία ωρολογιακή βόμβα με θύματα φυσικά .Ολοι μιλούσαν για δράση παρακράτους ,η επίσημη εκδοχή ηταν οτι υπηρξε ξεχασμένη χειροβομβίδα απο τον πόλεμο και άρα ηταν ατύχημα .Την αλήθεια δεν την μάθαμε ποτέ ,ουτε μνημονεύεται αυτή η ματωμένη επέτειος
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σημασία και συνλεπειες της ανατίναξης, από καθαρά στρατιωτική άποψη, είναι υπερεκτιμημένη. Οταν αυτή πραγματοποιήθηκε, το κύριο λιμάνι της Βόρειας Αφρικής, όπου εκφορτώνονταν τα εφόδια, από τον Πειραιά για τον Ρόμμελ, δηλ.η Μάρσα Ματρούχ,είχε ήδη καταληφθεί από τους προελαύνοτες Αγγλους, που είχαν κατανικήσει τους Γερμανούς, στο Ελ Αλαμέιν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ fanis vorinakis
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ και θα αιτιολογήσω με κάθε λεπτομέρεια γιατί το λέω.
Θα γράψω μεγάλη απάντηση αλλά υπάρχουν ένα σωρό δεδομένα.
Η μάχη του Ελ Αλαμέιν 23/10/1942- 5/11/1942 μπορεί να χωριστεί ουσιαστικά σε 4 φάσεις:
1) Α' φάση: 23/10-26/10/1942
2) Β' φάση: 27/10-1/11/1942
3) Γ' φάση: 2-3/11/1942
4) Δ' φάση: 4-5/11/1942
Το κρίσιμο σημείο της μάχης είναι μεταξύ Β' και Γ' φάσης. 1ης Νοεμβρίου 1942 και των πρώτων ωρών της επόμενης μέρας, 2 Νοεμβρίου 1942.
Εκεί ηττήθηκαν οι ΝΑΖΙ στη Βόρεια Αφρική. Στην περιοχή Σιντ Αμπντ Ελ Ραχμάν και Τελ Ελ Αγκαγιάρ, έγιναν αρματομαχίες με συντριπτική ήττα των Γερμανών.
Μετά από αυτό το γεγονός και τη συνεχή πίεση της συμμαχικής πλευράς, μέσα στις επόμενες 48 ώρες(αναμενόμενο) εμφανίστηκαν τα πρώτα σημαντικά ρήγματα(το παν είναι να..τρυπώσεις) στον Βόρειο τομέα του μετώπου, έγινε ενίσχυση των ρηγμάτων και στη συνέχεια ακολούθησε την πορεία κατάρρευση και ο Νότιος τομέας του μετώπου.
Μετά την μάχη οι Σύμμαχοι(και όχι μόνο οι Άγγλοι, πολέμησαν κι άλλα Έθνη στο πλευρό τους και σε εκείνη τη μάχη και ένα από αυτά τα Έθνη ήταν το Ελληνικό Έθνος) κατεδίωξαν τους Γερμανούς.
Το "δρομολόγιο" καταδίωξης και ΑΝΣΚ:
Ελ Αλαμέιν-Μάρσα Ματρούχ-Σίντι Μπαράντι-Σολούμ-Τομπρούκ- Μπιρ Χακίμ-Γκαζάλα-Ντέρνα-Κυρήνη-Βεγγάζη-Αγκεντάμπια- Ελ Αγκέιλα
Στο "δρομολόγιο" και τις ημερομηνίες υποχώρησης των Γερμανών από αυτά τα μέρη κρύβεται η απάντηση στο ερώτημα αν είναι υπερεκτιμημένη ή όχι η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου.
Οι Γερμανοί στις 25/11/1942 που έγινε η ανατίναξη, είχαν φύγει όχι μόνο από Μάρσα Ματρούχ αλλά και από το Τομπρούκ. Υπήρχαν όμως ακόμη σημεία που μπορούσαν να φτάσουν πλοία (με καύσιμα και εφόδια) από την κατεχόμενη Ελλάδα προς ανεφοδιασμό του Ρόμελ.
Στο χρονικό διάστημα 27/11-11/12/1942 η συμμαχική προέλαση-καταδίωξη των ηττημένων Γερμανών είχε σταματήσει. Ξανάρχισε στις 12/12/1942.
Σε αυτή την διακοπή κάθε ποσότητα καυσίμων, άρματα μάχης, πάσης φύσεως εφόδια θα ήταν σωτηρία για τους ηττημένους μετά από αυτή την μάχη Γερμανούς. Ήταν ικέτες "φωνάζοντας": "Πετρέλαιο, τανκς, στείλτε κάτι!".
Με την ανατίναξη της γέφυρας στις 25/11/1942 χάθηκε κάθε ελπίδα για ανεφοδιασμό από την κατεχόμενη Ελλάδα προς Β. Αφρική και σε συνδυασμό με την γενικότερη εικόνα η ανατίναξη ήταν ένα από τα καρφιά στο φέρετρο των Γερμανών στην Αφρική.
Μετά από αυτό το κρίσιμο διάστημα 27/11-12/12/1942 που θα μπορούσε να υπάρξει μια στοιχειώδης (στη χειρότερη) έστω ενίσχυση των Γερμανών, στις 18/12/1942 ο Χίτλερ δήλωσε πως το σαμποτάζ στον Γοργοπόταμο ήταν μια δυσάρεστη επιχείρηση που δημιούργησε πρόβλημα στον ανεφοδιασμό.
Σίγουρα αν η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποταμου γινόταν πιο νωρίς το επιχειρησιακό όφελος θα ήταν μεγαλύτερο. Όχι όμως ότι είναι υπερεκτιμημένο.
Κατά τη ταπεινή μου γνώμη έπρεπε να ανατιναχτούν δύο ζωτικές γέφυρες και όχι μόνο μία. Με διαφορά 30 ημερών περίπου. Η μία ανατίναξη πριν την συμμαχική επίθεση και η δεύτερη κατά τη φάση της διακοπής της καταδίωξης στην ημερομηνία που έγινε το σαμποτάζ στον Γοργοπόταμο.
Όσον αφορά την επιχείρηση ανατίναξης να τονιστούν τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Οι κομμάντος έπρεπε να έρθουν σε επαφή με τους αντάρτες, να ακολουθήσουν αποστολές αναγνώρισης του/των στόχων, να οργανωθεί το σχέδιο δράσης και να συμφωνήσουν όλοι για το σχέδιο.
2) Με τις συνθήκες της εποχής εκείνης στην Ελλάδα σε συνδυασμό με το ημιορεινό και ορεινό του Ελληνικού εδάφους, τον φόρτο εξοπλισμού(σακίδια, ατομικός οπλισμός, εκρηκτικά), έλλειψη προσανατολισμού μέσα στις χαράδρες μετά την πτώση με το αλεξίπτωτο καθώς και την ανάγκη για μυστικότητα η όλη επιχείρηση απαιτούσε αρκετό χρόνο προετοιμασίας πριν επιτεθούν στην γέφυρα μαζί με τους αντάρτες.
3) Αυτά τα δεδομένα το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής δεν τα έδωσε τη σημασία που θα έπρεπε και έστειλε τους κομμάντος μόλις 23 μέρες πριν την συμμαχική επίθεση στο Ελ Αλαμέιν ενώ κανονικά έπρεπε να πέσουν με αλεξίπτωτα σε Ελληνικό έδαφος όχι 23 αλλά 40-45 μέρες πριν για τους λόγους που προαναφέρθηκαν βάση της κοινής λογικής.
4) Οι επιχειρήσεις δεν σχεδιάζονται με το σκεπτικό ότι όλα θα πάνε καλά αλλά με το σκεπτικό ότι θα υπάρξουν σημαντικές καθυστερήσεις και μεγάλες δυσκολίες. Δεν υπάρχει το τέλειο απλώς είμαστε σχολαστικοί στην προετοιμασία και το κυνηγάμε για να είμαστε όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό.
5) Η ευθύνη για την καθυστέρηση είναι αποκλειστικά του συμμαχικού στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Η ομάδα έπεσε με αλεξίπτωτα το χρονικό διάστημα 29/9/1942-1/10/1942.
6) Είτε το στρατηγείο δεν υπολόγισε καλά τον απαιτούμενο χρόνο πριν την ανατίναξη είτε όντως την ήθελε κατά τη φάση υποχώρησης των Γερμανών.
7) Η αξία της επιχείρησης σε κάθε επίπεδο είναι αναμφισβήτητη.
8) Δυστυχώς ήταν η μοναδική επιχείρηση που τα αδέλφια πάλεψαν και νίκησαν ενωμένα. Ας μάθουμε από τα λάθη τους.
9) Τιμή και Δόξα σε όσους πάλεψαν για την Αθάνατη ιδέα που λέγεται Ελλάς.
10) Ζήτω η Ελλάς