Κόμπανι, το νέο Μεσσολόγγι

Του Σάββα Καλεντερίδη
Όταν ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν πολεμούσε μόνος εναντίον όλων, και εννοούμε τον άνισο ένοπλο αγώνα που έδωσε το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) υπό την ηγεσία του, που ξεκίνησε στις 15 Αυγούστου 1984 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με μικρές διακοπές, κάποιοι στην Ελλάδα τον παρομοίασαν με τον πολέμαρχο του αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

Όταν ανεύθυνοι πολιτικοί έφεραν τον Κούρδο ηγέτη στην Ελλάδα, για να δημιουργήσουν τετελεσμένο στην κυβέρνηση Σημίτη και να υποχρεώσουν τον Έλληνα πρωθυπουργό να αλλάξει πολιτική απέναντι στην Τουρκία, ακολούθησε η μεθόδευση της Κένυας από την κυβέρνηση, που οδήγησε στην παράδοση του Οτζαλάν στους διώκτες του Τούρκους. Τότε μια βιομηχανία λάσπης, από συγκροτημένες ομάδες πολιτικών και δημοσιογράφων, ανέλαβαν εργολαβικά το έργο κατασυκοφάντισης του Κούρδου ηγέτη αλλά και του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Οι ίδιες ομάδες ανέλαβαν το έργο της σπίλωσης της τιμής και της υπόληψης όσων αντιστάθηκαν στην επαίσχυντη και προδοτική πράξη της παράδοσης του Άπο στους Τούρκους, οι ίδιες ομάδες ανέλαβαν το έργο της κατασυκοφάντισης των αγνών Ελλήνων πατριωτών που συνέχιζαν να στηρίζουν το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα.

Στόχος τους ήταν, μέσα από μια γκεμπαιλική ισοπεδωτική λογική, να τα παρουσιάσουν όλα, τον Οτζαλάν, το κίνημά του και τους αγνούς υποστηρικτές του στην Ελλάδα, ως κίνδυνο για τα εθνικά μας συμφέροντα και άρα ανάξια οποιασδήποτε στήριξης από την ελληνική κοινωνία, την κυβέρνηση και το κράτος.

Ουσιαστικό ρόλο στην στήριξη της παραπαίουσας από το σκάνδαλο κυβέρνησης Σημίτη μέσω τέτοιων γκαιμπελικής έμπνευσης ενεργειών επηρεασμού της κοινής γνώμης και εξόντωσης ανθρώπων, έπαιξαν τα δυο βασικά «συστήματα» πυλώνες που διατηρούσε τη δεκαετία του ’90 η Siemens στην Ελλάδα για τον έλεγχο της εξουσίας και την προώθηση των συμφερόντων της στην πολύπαθη χώρα μας.

Το ένα σύστημα-πυλώνας εμφιλοχωρούσε στους κόλπους μεγάλης πολιτικής οικογένειας της χώρας μας, που τότε έπαιζε το ρόλο αυτό από τις τάξεις της αντιπολίτευσης και το άλλο ήταν καλά διακλαδωμένο στους κόλπους της κυβέρνησης Σημίτη, φθάνοντας μέχρι την κορυφή της.

Όταν τότε κινδύνευσε ο κυβερνητικός πυλώνας, ο πυλώνας της αντιπολίτευσης ήταν αυτός που σήκωσε το κύριο βάρος της γκαιμπελικού τύπου επιχείρησης επηρεασμού της ελληνικής κοινής γνώμης.

Έκτοτε, η Ελλάδα πήρε τον ηθικό κατήφορο και απαξιώθηκε διεθνώς, αφού καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να εμπιστευθεί μια άλλη χώρα που όχι μόνο εγκαταλείπει έναν έστω και άτυπο σύμμαχο, αλλά τον παραδίδει στον κοινό εχθρό!

Έκτοτε η Ελλάδα παραμένει απλός θεατής των τεκταινομένων στην περιοχή, με όλες τις κυβερνήσεις να στρέφουν φοβικά το βλέμμα τους προς την Άγκυρα, όποτε γίνεται κάτι που αφορά το Κουρδικό στην πατρίδα μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της παρουσίασης του βιβλίου του Μουράτ Καραγιλάν στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου την οποία παρουσίαση αποπειράθηκε να αποτρέψει ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Ευτυχώς έσωσε την κατάσταση η γενναία προσωπική παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά.

Τώρα στη Μεσοποταμία είναι σε εξέλιξη γεγονότα που θα κρίνουν και θα διαμορφώσουν το νέο χάρτη ισορροπιών και συνόρων στην περιοχή, με τους Κούρδους να είναι ο νέος ρυθμιστικός παράγοντας. Το θέμα αφορά και επηρεάζει άμεσα την Κύπρο και την Ελλάδα.

Η Ελλάδα αποφεύγει οποιαδήποτε επαφή με τους Κούρδους, υπό τον τρόμο ότι αυτό θα δυσαρεστήσει την Άγκυρα.

Η κατάσταση που περιγράψαμε, με τα συστήματα τύπου Siemens να χειραγωγούν πολιτικούς και δημοσιογράφους, οι οποίοι με τη σειρά τους σπιλώνουν και καταρρακώνουν συνειδήσεις και αγνές πατριωτικές πρωτοβουλίες και να δρουν καταστροφικά στην ελληνική κοινή γνώμη, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, έχουν επηρεάσει την ελληνική κοινωνία, η οποία εκτός από δημογραφική, παρουσιάζει πλέον ιδεολογική και ηθική γήρανση.

Kobane 13χρονη Κούρδη βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον ISIS μπροστά στα μάτια του μικρού αδερφού της

Εδώ και είκοσι έξι ημέρες οι Κούρδοι αγωνιστές της πόλης Κόμπανι της Β. Συρίας, χωρίς ρεύμα, νερό, τρόφιμα, πυρομαχικά και συμμάχους, περικυκλωμένοι από τρεις πλευρές από τους λύκους του Ι.Κ. και από βορρά από τις ύαινες της Άγκυρας, δίνουν έναν αγώνα που έχει πολλές ομοιότητες με τον αγώνα που έδιναν επί μήνες οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Μεσολογγίου.

Τι ακριβώς παίζεται στην Κόμπανι και πώς και γιατί εμπλέκεται η Άγκυρα στην πολιορκία της, θα το παρουσιάσουμε στο άρθρο μας της Κυριακής.

Ως τότε ελπίζουμε να αναπτυχθεί ο προβληματισμός γιατί δεν εμφανίστηκε στην ελληνική κοινωνία μια πρωτοβουλία για τη συλλογή ανθρωπιστικού υλικού, για τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» της πόλης Κόμπανι!

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"

  Νεκροταφείο Κούρδων μαxητών που πολέμησαν στο Kobane ( Suruc )

Φωτογραφίες Marc Guillet