Του
Ιωάννη Σ. Λάμπρου, Πολιτικού Επιστήμονος
Η τελευταία πράξη της διαμάχης Ισραηλινών και
αυτοχθόνων, γηγενών Παλαιστινίων εξελίσσεται εδώ και λίγες ημέρες στη Λωρίδα
της Γάζας. Ως είθισται, εκατοντάδες νεκροί άμαχοι μεταξύ των Παλαιστινίων. Πολύ
λιγότεροι νεκροί Ισραηλινοί. Σχεδόν όλοι στρατιωτικό προσωπικό.
Η
έλλειψη αμοιβαιότητας - να μην επιθυμείς για τον άλλο αυτό που θέλεις για τον
εαυτό σου - πηγάζει από την πολύ βολική θεώρηση των Εβραίων ως περιούσιου λαού.
Ένας περιούσιος λαός έχει καθήκον να επιβιώσει ανεξάρτητα από το κόστος που θα
κληθούν να καταλάβουν άλλοι υποδεέστεροι λαοί. Οι ανάγκες και τα συμφέροντα
αυτού του λαού είναι πάνω από τις ανάγκες και τα συμφέροντα των άλλων. Δεν
μπορεί να είναι διαφορετικά. Αλλιώς δεν θα ήταν περιούσιος λαός…
Η
νοοτροπία της στενής σχέσης ενός λαού με τη Θεία Πρόνοια συναντιέται συχνά στην
ιστορία. Ηγέτες, ιδιαίτερα σε συνθήκες πολέμου, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι ο
Θεός είναι με το μέρος του δικού τους λαού και ότι αυτό θα επισφραγίζει την
τελική νίκη. Η παρουσία του Θεού με το δικό μας στρατόπεδο εξαγνίζει την
πολιτικής της εκάστοτε χώρας και αναδεικνύει το δίκαιο της αγώνα, ο οποίος δεν
μπορεί παρά να μην έχει νικηφόρα κατάληξη…
Διαχρονικά,
επίσης, λαοί, έθνη, κράτη λόγω σημαντικών επιτευγμάτων νιώθουν να στέκονται
ψηλότερα από άλλους λαούς. Τα τεχνολογικά επιτεύγματα και το μέγεθος της
αμερικανικής οικονομία έχουν θρέψει την νοοτροπία της «αμερικανικής
μοναδικότητας» ( American
exceptionalism).
Πουθενά,
όμως δεν συναντιέται τόσο η απόλυτη ενστάλαξη αυτής της νοοτροπίας όσο στον
ψυχισμό των Εβραίων και ιδιαίτερα των Ισραηλινών όντας αυτοί οι τελευταίοι
τμήμα του εβραϊκού κράτους, της «έμπρακτης απόδειξης» ότι ο Θεός είναι με το
μέρος τους. Η πεποίθηση ότι ο Θεός έδωσε τη γη στους Εβραίους στερεί τον όποιο
διάλογο από κάθε περιεχόμενο. Δεν υπάρχουν περιθώρια συζήτησης με κάποιον, ο
οποίος πιστεύει ότι κατέλαβε μια
γεωγραφική περιοχή με εντολή Θεού. Όπως δεν υπάρχουν περιθώρια συζήτησης με κάποιους που θέλουν τη δημιουργία παγκόσμιου
χαλιφάτου. Η πεποίθηση περί περιούσιου λαού πάει χέρι-χέρι με την ισλαμική
τζιχάντ… Και οι δύο χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού στην επιδίωξη των πολιτικών
τους στόχων.
Και
η Ελλάς; Τι κάνει η Ελλάς; Αποκαμωμένη από την οικονομική κρίση, εθισμένη στις
γονυκλισίες στους δανειστές τι να κάνει; Κάθεται και βλέπει.
Η
αντίθεση πολλών από εμάς – και του γράφοντος – στο Ισλάμ και η συμπαράσταση που
λαμβάνει το ψευδοκράτος από τον ισλαμικό κόσμο, καθώς και η προοπτική συνεργασίας
με το Ισραήλ για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου,
ίσως ενθαρρύνουν κάποιους να μην τοποθετηθούν από φόβο μήπως αντιδράσει το Τελ-
Αβίβ.
Η
συνεργασία, όμως, με το Ισραήλ προϋποθέτει την ύπαρξη ενός σοβαρού, συγκροτημένου
κράτους, που δεν θα φοβάται, αν χρειαστεί, να διαφωνήσει ανοικτά με την
ισραηλινή κυβέρνηση κερδίζοντας το σεβασμό φίλων και εχθρών προστατεύοντας πάνω
από όλα την αξιοπρέπεια του να μην ετεροπροσδιορίζεται σύμφωνα με τα συμφέροντα
τρίτων.
Συνεργασία
με το Ισραήλ δεν σημαίνει υποταγή στα καπρίτσια και στην όποια πολιτική του Τελ
Αβίβ. Εκτός αν η Αθήνα έχει αποδεχθεί πως δεν έχει τα ίδια δικαιώματα σε μια
συμμαχία με έναν περιούσιο λαό και
άρα δεν υφίσταται η έννοια της αμοιβαιότητας, τόσο απαραίτητης σε κάθε
διακρατική συμμαχία.
Η
Αθήνα θα πρέπει να αποκτήσει αυτοδύναμη ισχύ, συντεταγμένο κράτος, ισχυρές
ένοπλες δυνάμεις. Να επιδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της στους Έλληνες της
Κύπρου και τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. Μόνον τότε θα πείσει τρίτα κράτη,
και το Ισραήλ, ότι μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο ενεργειακό εταίρο. Δεν
χτίζεις αξιοπιστία ως σύμμαχος όντας δουλικό του κάθε επίδοξου ηγεμόνα…
Ο πόνος και η δυστυχία στη ανθρώπινη ιστορία
δεν είναι τσιφλίκι κανενός, όπως πιστεύουν οι Ισραηλινοί και οι Εβραίοι
γενικότερα. Πότε τα θύματα είναι χριστιανοί, πότε μουσουλμάνοι, πότε βουδιστές,
άθεοι κ.ο.κ. Το ίδιο ισχύει και για τους θύτες. Η ταυτότητα ποικίλλει. Τα
ανατριχιαστικά βιώματα των Ελλήνων από τους μουσουλμάνους Τούρκους κατά τη
διάρκεια της Τουρκοκρατίας, στη Μικρά Ασία ( 1913-1922), στην Κύπρο το 1974 δεν
πρέπει να μας κάνει να ταυτιζόμαστε ενστικτωδώς με κάθε εχθρό κάθε
μουσουλμανικού λαού. Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός, στη μεγάλη του πλειοψηφία,
μπορεί να κάνει αυτή τη διάκριση.
Ας
αγνοήσουμε τους εκλεκτούς και τους περιούσιους και ας προσευχηθούμε για το
δικαίωμα στη ζωή των παιδιών της Γάζας.
Israel's right to exist is as valid as the right of Skopjans to be called Macedonians
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει σημαίνει ότι μόνο αυτό, στην περιοχή, πρέπει να διαθέτει πυρηνικά όπλα και κανένας άλλος"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουρκία,Συρία, Λίβανος, Ιορδανία, Αίγυπτος, Ιράκ, Ιράν, Αίγυπτος,Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,Σαουδική Αραβία, Ομάν, Υεμένη,Σουδάν. Μερικά μόνο από τα κράτη του πλανήτη που δεν πρέπει ποτέ να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα για διάφορους λόγους. Κοινή λογική.
Μερικοί από τους λόγους:
1) Ισλάμ (όλα)
2) Εσωτερικές αναταραχές(κάποια από αυτά)
3) Δημόσιες εκτελέσεις(κάποια από αυτά)
4) Δημόσια τοποθέτηση για εξολόθρευση του Ισραήλ(κάποια από αυτά)
5) Απειλή για την ενεργειακή ασφάλεια του πλανήτη(κάποια από αυτά αν αποκτήσουν πυρηνικά όπλα)
Όταν ένας άνθρωπος γίνεται βομβιστής αυτοκτονίας με απλά εκρηκτικά μπορούμε να φανταστούμε τι θα έκανε με πυρηνικά όπλα:
"Αλλάχ Ακμπάρ" και...
https://www.youtube.com/watch?v=Z58BUVpOBJM
Στη καλύτερη των περιπτώσεων ολόκληρη η Δύση θα ήταν αναγκασμένη να υποκύψει στις απαιτήσεις του κάθε μουσάτου Ισλαμιστή διαφορετικά θα τίναζε στον αέρα εκτός από το Ισραήλ και πετρελαιοπηγές. Μία μόνο βόμβα εκεί αρκεί για να δημιουργηθεί παγκόσμιο ενεργειακό και οικονομικό χάος.
Οι Εβραίοι έχουν κάνει λάθη αλλά δεν πιστεύω πως ποτέ θα έριχναν πυρηνικά σε μία χώρα ακόμα και αν δέχονταν επίθεση συμβατικών δυνάμεων από αυτή.
Θα το έκαναν μόνο αν έφταναν στο σημείο οι συμβατικές τους δυνάμεις να μην μπορούν να συγκρατήσουν τους Άραβες από ένα "κόκκινο" σημείο του χάρτη και μετά ή αν δέχονταν επίθεση με βιολογικά ή πυρηνικά όπλα.
Όπως έχει αποδείξει η ιστορία(και μπράβο τους που αγαπούν τη πατρίδα τους, δεν υπάρχει πιο ιερό από τη πατρίδα) τα έχουν καταφέρει μια χαρά με συμβατικές δυνάμεις εναντίον πολλών αντιπάλων ταυτόχρονα.
Πόσο σίγουρος είναι ο αρθρογράφος ότι πυρηνικά όπλα δεν θα έπεφταν σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή σε κάποιο πόλεμο του παρελθόντος αν τότε τα είχαν αυτές οι χώρες?
Πόσο σίγουρος είναι ότι τέτοια όπλα αν τα είχαν αυτές οι χώρες σήμερα δεν θα τα χρησιμοποιούσαν οι Ισλαμιστές?
Όλα τα άλλα που αναφέρει να τα συζητήσουμε. ΟΚ κανένας δεν λέει ότι οι Εβραίοι δεν έχουν κάνει μεγάλα λάθη αλλά για τα πυρηνικά όπλα δεν είναι θέμα ηγεμονίας του Ισραήλ αλλά θέμα Ισλάμ και παγκόσμιας ασφάλειας. Το Ισραήλ δεν είναι πιο ισχυρό από τις άλλες χώρες της περιοχής επειδή έχει πυρηνικά όπλα.
Έχει εκπαίδευση, έχει υγεία, έχει δικαιοσύνη, έχει τεχνολογία, έχει μυστικές υπηρεσίες, έχει ισχυρές συμβατικές δυνάμεις, σέβονται τη πατρίδα τους και την υποστηρίζουν τη πατρίδα τους όπου κι αν βρίσκονται και είναι σοβαροί σε ότι συμφωνίες κάνουν.
Μακάρι να αγαπούσαμε και εμείς έτσι τη πατρίδα μας και να φτιάχναμε ένα σοβαρό και ισχυρό κράτος.
Κάτι ανάμεσα σε Ισραήλ, Νορβηγία και Σουηδία των Βαλκανίων.
Τους άξιους όμως δεν τους αφήνουμε. Η ίδια η πατρίδα τους διώχνει ή τους εξοντώνει με τον τρόπο της. Προτεκτοράτο μια ζωή. Δεν είναι ότι θέλουν τον έλεγχο κάποιοι έξω από τη χώρα λόγω της θέσης της στο χάρτη αλλά ότι ζητάμε και εμείς οι ίδιοι την προστασία. Ιθαγενείς Βαλκάνιοι Ταλιμπάν.
Αυτό το "Όταν ένας άνθρωπος γίνεται βομβιστής αυτοκτονίας με απλά εκρηκτικά μπορούμε να φανταστούμε τι θα έκανε με πυρηνικά όπλα:" να πας το το πεις στους Σουλιώτες και στους Αρκαδιώτες, αλλά και να ρωτήσεις γιατί όταν ο εκ Γερμανίας Ραβίνος της Θεσσαλονίκης προέτρεπε τους Έλληνες Εβραίους της Θεσσαλονίκης να μπουν στα τρένα για να πάνε να δουλέψουν για τη πολεμική βιομηχανία του Χίτλερ, δεν πήραν τα βουνά με τους Έλληνες αντάρτες να αντισταθούν, εκτός από τους λίγους για τους οποίους κάναν και μνημείο, για τη συμμετοχή όμως στο αντάρτικο, των Ελλήνων Τουρκόφωνων Μουσουλμάνων απόλυτη σιγή, ίσως γιατί θα πρέπει να υπάρχει τροφή για εσωτερική κατανάλωση τους μίσος προς δόξαν του διαίρει και βασίλευε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τ΄άλλα "Αλλάχ Ακμπάρ" και.. ο Γιαχβέ των χρηματοοικονομικών και της οικειοποίησης και εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων της Μεσογείου!
Δεν υπάρχουν Έλληνες τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι. Άλλο Έλληνες και άλλο Έλληνες Πολίτες.
Διαγραφή@ Κωνσταντίνος Ν. Αθανασιάδης
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σχέση έχουν όσα αναφέρεις με την ενεργειακή και οικονομική ασφάλεια του πλανήτη?
Είμαστε στο 2014 σε έναν πλανήτη με πολλά μέτωπα που υπάρχουν ή που είναι έτοιμα να ανοίξουν. Το μόνο που λείπει είναι πυρηνικά όπλα στη Μέση Ανατολή.
Εκτός αν δεν αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει έστω και ένα μόνο πυρηνικό πλήγμα σε όλη αυτή τη κρίσιμη περιοχή παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Εμένα με ενδιαφέρει ότι οι Εβραίοι που έχουν πυρηνικά όπλα αποκλείεται να τα χρησιμοποιήσουν εκτός αν κινδυνέψει το κράτος τους με αφανισμό ή αν δεχθεί πρώτο επίθεση με βιολογικά ή πυρηνικά όπλα.
Για όλους τους Άραβες και ειδικά για κάποιους εξ αυτών δεν είμαι τόσο σίγουρος.
Πιστεύω πως η πατρίδα μας πρέπει να έχει καλές και φιλικές σχέσεις με τους Άραβες αλλά έτσι και αλλιώς είμαστε κατά της διάδοσης πυρηνικών όπλων.
Όσον αφορά τη σχέση μας με το Ισραήλ στο χέρι μας είναι να είμαστε σοβαρό κράτος για να μας υπολογίζουν σοβαρά όχι μόνο οι Εβραίοι αλλά όλοι. Δεν υπάρχει πιο ιερό πράγμα από τη πατρίδα.
Μια πατρίδα πολύ πιο μεγάλη μια πατρίδα πολύ πιο τρανή.
Το μεγάλη και τρανή περιλαμβάνει την φιλοπατρία, την απονομή δικαιοσύνης,τις συμμαχίες με παίκτες που έχουν κοινά συμφέροντα με μας, την Εθνική συσπείρωση και την ΑΟΖ. Βασικές προϋποθέσεις για μια τέτοια πατρίδα.
Αν είναι ισλαμιστές να έχουν πυρηνικά όπλα, αν πάει να γίνει αυτό, να μαζευτούμε γρήγορα στο βιβλιοπωλείο όλοι παρέα, να ανταλλάξουμε δώρα και θερμές χειραψίες, να κάνουμε το σταυρό μας παρέα και μια σύντομη προσευχή όσοι θέλουμε και μετά να αρχίσουμε να τραγουδάμε με συνοδεία ποντιακής λύρας "Έκαεν και το Τσάμπασιν και επέμναν τα τουβάρε γιαρ γιαρ αμάν...".
Ε και κάπου εκεί που θα το τραγουδάμε θα δούμε(αν είμαστε τυχεροί και δεν ξεφύγει πάνω μας κανένα πυραυλάκι με πυρηνική κεφαλή) ένα μεγάλο "μανιτάρι" ή και παραπάνω από ένα.
"στην Κύπρο το 1974"
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί συνδέεις το Ισλάμ με τα γεγονότα του 1974;