Η κάθοδος του μειονοτικού DEB στις Ευρωεκλογές και οι επιδιώξεις της Τουρκίας

Ο Mustafa Ali Çavuş, πρώην καφετζής της αποκαλούμενης «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» και νυν επικεφαλής του DEB στο μνημόσυνο του Σαδίκ Αχμέτ το 2011. Πίσω δεξιά του, ο τότε Τούρκος πρόξενος Κομοτηνής Mustafa Sarnıç.

Ελάχιστοι έχουν αντιληφθεί ότι στις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου κατέρχεται για πρώτη φορά με αυτόνομο ψηφοδέλτιο ένα αμιγώς μειονοτικό-αυτονομιστικό κόμμα. Το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (Dostluk Eşitlik Barış Partisi: DEB) που αποτελεί μετεξέλιξη του κόμματος «Εμπιστοσύνη» που ιδρύθηκε το 1989 από τον αλήστου μνήμης εξτρεμιστή βουλευτή Σαδίκ Αχμέτ (Sadik Ahmet) και έχει σήμερα πρόεδρο τον Μουσταφά Αλή Τσαβούς (Mustafa Ali Çavuş) με σαφείς δεσμούς με το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής και τους ψευδομουφτήδες της Κομοτηνής και της Ξάνθης, Ιμπραήμ Σερήφ και Αχμέτ Μετέ, επιχειρεί να συσπειρώσει το σύνολο της μειονοτικής ψήφου στη Θράκη αλλά και να καταγράψει δυνάμεις στην υπόλοιπη Ελλάδα. [1]

Άλλωστε δεν αποτελεί μυστικό ότι το τουρκικό προξενείο έχει απαγορεύσει στους επιφανείς παράγοντες της μειονότητας να κατέλθουν στις Ευρωεκλογές με τους συνδυασμούς άλλων κομμάτων, προκειμένου να ενισχυθεί το DEB και να προβληθεί ως ο μοναδικός και αυθεντικός εκφραστής της «τουρκικής ταυτότητας» της μειονότητας.
Ψηφοδέλτιο και ατζέντα του DEB 
Ο συνδυασμός του DEB κατέρχεται στις Ευρωεκλογές με κεντρικό σύνθημα «Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί» και 38 υποψηφίους, εκ των οποίων οι 18 είναι από την Ροδόπη, οι 18 από την Ξάνθη και οι 2 από τον Έβρο. [2] Επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου είναι ο Κοράι Χασάν, πρόεδρος της αποκαλούμενης «Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» που είχε εκλεγεί και δημοτικός σύμβουλος με τον αμιγώς μειονοτικό συνδυασμό της πρώην υποψήφιας ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ Σιμπέλ Μουσταφάογλου. Στην πλειονότητά τους, οι υποψήφιοι που κατεβάζει ο Τσαβούς είτε είναι συνεργάτες του, όπως ο αντιπρόεδρος Χασάν Χασάν, ο προσωπικός του γραμματέας Ζερίν Χουσεΐν και ο σύμβουλος του Αϊντίν Αχμέτ, είτε στρατολογούνται από τις παράνομες τουρκικές οργανώσεις, όπως ο πρώην πρόεδρος της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» Ραμαδάν Ντουμπάν και ο Ισμέτ Τουτζάρ. Στην ανακοίνωση της απόφασης για κάθοδο στις Eυρωεκλογές, το DEB αναφέρεται ευθέως σε «μια ευκαιρία για να διαδώσουμε τη φωνή μας» και «για να δώσουμε ένα μήνυμα στη νοοτροπία και τις πολιτικές που δεν λαμβάνουν υπόψη τα δημοκρατικά αιτήματα της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης, που αγνοεί τις προσδοκίες της, που κλείνει τα μάτια στα δίκαια αιτήματά της». [3]
Σε επίπεδο Θράκης, το DEB αντιγράφει πλήρως τις πρακτικές του ισλαμικού AKP, διανέμοντας ρουχισμό στα παιδιά της μειονότητας, τα οποία αγοράζει η χήρα Σαδίκ, η Ισίκ Αχμέτ. Καταγγέλλει το διορισμό των 240 Ιεροδιδασκάλων από το Ελληνικό κράτος και ενοχλείται από την απόφαση του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να ιδρύσει Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή. «Είναι η πιο αντιτουρκική κίνηση που έχει κάνει το ελληνικό κράτος» λένε στελέχη του σε ιδιωτικές συζητήσεις τους, διαπιστώνοντας ότι το προξενείο χάνει τον έλεγχο της θρησκείας. [4] Από την πλευρά του, ο Μουσταφά Αλή Τσαβούς (που είχε εργαστεί ως καφετζής στην «Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής») καταγγέλλει ότι το Ελληνικό κράτος λειτουργεί όλο και περισσότερα καλά δημόσια σχολεία και αυτό αποτρέπει τα παιδιά της μειονότητας να πηγαίνουν στα (οπισθοδρομικά) μειονοτικά σχολεία.
Ο πρόεδρος του DEB δεν χάνει την ευκαιρία για κηρύγματα τουρκισμού όπως έπραξε και στην ομιλία του στην Οργάνη, όπου στράφηκε στη νέα γενιά σε μια προσπάθεια να κρατήσει ζωντανό το μήνυμα «αντίστασης και ενότητας» έναντι της ελληνικής Πολιτείας. «Η τιμή και η περηφάνια μας έρχεται από την τουρκική μας καταγωγή. Προσέξτε, το κραυγάζω από εδώ. Εμείς προερχόμαστε από την τουρκική φυλή. Τούρκοι γεννηθήκαμε και Τούρκοι θα πεθάνουμε. Σχετικά με αυτό να μην περιμένουν τίποτε άλλο…», δήλωσε χαρακτηριστικά. Σε αυτό το παραλήρημα μίσους, ο Τσαβούς προσπάθησε να ξεσηκώσει τους φιλήσυχους αγρότες της Θράκης, λέγοντας πως «είμαστε ο μισός πληθυσμός στη Ροδόπη, αλλά όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι χριστιανοί. Οι μισοί εξ αυτών των μισθών, είναι οι μισθοί των Τούρκων της Δυτικής Θράκης. Είναι μισθοί της πιο υπάκουης και καλόβουλης μειονότητας στον κόσμο…». Φυσικά λησμονεί να αναφέρει ότι όσοι μουσουλμάνοι έχουν διοριστεί από το Ελληνικό κράτος αντιμετωπίζονται από τους ίδιους ως «προδότες του τουρκισμού».

«Βασικός άξονας της τουρκικής πολιτικής στα Βαλκάνια είναι η δημιουργία ενός νομικού πλαισίου που θα θέσει υπό την προστασία του τις μουσουλμανικές μειονότητες της περιοχής. Ένα τέτοιο πλαίσιο θα δίνει στην Τουρκία την απαραίτητη νομιμοποιητική βάση να παρεμβαίνει υπέρ των μουσουλμανικών μειονοτήτων των Βαλκανίων όπως συνέβη και στην περίπτωση της Κύπρου».

Ahmet Davutoğlu, To Στρατηγικό Βάθος

Σε εθνικό επίπεδο, καθοδηγούμενο από τα στελέχη του τουρκικού προξενείου, το DEB προπαγανδίζει υπέρ της επαναλειτουργίας τζαμιών στην Κω, στα Τρίκαλα, στις Σέρρες, στη Θεσσαλονίκη, στον Βόλο και στα Ιωάννινα και παράλληλα επιδεικνύει κινητικότητα σε ζητήματα που αφορούν τους μουσουλμάνους της Ρόδου και της Κω. Η στόχευση είναι προφανής και συνδέεται με τη συστηματική απόπειρα της Τουρκίας να δημιουργήσει θέμα μουσουλμανικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται άλλωσε η πρόσφατη επίσκεψη Τσαβούς στις δύο νήσους (με τη συμβολή και του Τούρκου προξένου στη Ρόδο) και η ανακοίνωση για την προβοκατόρικη, όπως αποδείχθηκε, βεβήλωση του Κορανίου έξω από το τζαμί της Κω και το πέταγμά του έξω από το μουσουλμανικό νεκροταφείο της πόλης. [5]

Ο πρόξενος της Τουρκίας στην Κομοτηνή Osman İlhan Şener (κέντρο) στα γραφεία του DEB μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον Ιούλιο του 2012. Στα δεξιά του, ο Mustafa Ali Çavuş.

Καταγραφή δυνάμεων
Είναι σαφές ότι κύκλοι της μειονότητας με τις ευλογίες της Αγκυρας επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τον κατακερματισμό του πολιτικού σκηνικού και επιδιώκουν ρόλο ρυθμιστικού παράγοντα αντίστοιχο με αυτόν που είχαν οι μειονοτικοί βουλευτές τη δεκαετία του ’90. Με τη χρηματοδότηση του τουρκικού προξενείου, το DEB κατέρχεται στις Ευρωεκλογές επιχειρώντας καταγραφή των δυνάμεων, πρωτίστως στο Ροδόπη όπου ζητούν ακόμη και την πρωτιά και δευτερευόντως στην Ξάνθη, αλλά κυρίως για να αποτυπωθεί η δυνατότητα της Τουρκίας στη χειραγώγηση της μειονοτική ψήφο με στόχο τις εθνικές εκλογές. Αν και είναι εντελώς απίθανο το DEB να μπορέσει να πλησιάσει το όριο του 4,76% και να εκλέξει Ευρωβουλευτή, εφόσον μπορέσει να συσπειρώσει τη μειονοτική ψήφο, θα αποτελέσει ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την επόμενη ημέρα [6]. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τσαβούς πάντα θέτει στις ομιλίες του το ζήτημα του ορίου εισόδου (3%) ενός κόμματος στη Ελληνική Βουλή.
Αξιοσημείωτα είναι πάντως ότι:

• Από τον Ιανουάριο έως σήμερα ο πρόεδρος του DEB μετέβη στη Μ. Βρετανία και τη Γερμανία προκειμένου να κινητοποιήσει μειονοτικούς πυρήνες ενώ αντίστοιχη κινητικότητα καταγράφηκε στην Αδριανούπολη, την Προύσα, την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη από τον αποκαλούμενο «Σύλλογο Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ΒΤDD) που επιδίδεται σε διαφημιστική εκστρατεία με γιγαντοαφίσες υπέρ του DEB και καλεί τους μειονοτικούς που ζουν στην Τουρκία να μεταβούν στην Ελλάδα για να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές.
• Σύμφωνα με πληροφορίες, άνθρωποι του DEB έχουν πραγματοποιήσει επισκέψεις και στην Αθήνα, επιχειρώντας να προσελκύσουν ψήφους με σημαία το ζήτημα της ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους. Από τη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου προκύπτει ωστόσο ότι το DEB απέτυχε να εντάξει υποψηφίους από τα Δωδεκάνησα ή την Αττική.
• To DEB κατεβαίνει αυτόνομα, χωρίς συνεργασία με την «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία – Ουράνιο Τόξο» παρά τις στενές τους σχέσεις [7].

Συμπερασματικά, το DEB επιχειρεί μια πρώτη καθαρή καταγραφή του ελέγχου που μπορεί να έχει στη μειονοτική ψήφο προκειμένου να «εκβιάσει» πολιτευτές και πολιτικά κόμματα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, να δημιουργήσει μια δεξαμενή νέων, απόλυτα ελεγχόμενων πολιτευτών και να ασκήσει πίεση ώστε να ακυρωθούν οι μεταρρυθμίσεις που οδηγούν στην ομαλή ενσωμάτωση της μειονότητας στην ελληνική κοινωνία.

Διαφημιστικές πινακίδες υπέρ του DEB στις εισόδους των πόλεων Ίψαλα και Κεσάνης με χορηγία του αποκαλούμενου «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ΒΤDD).

Το μέλλον της Θράκης στα χέρια μας

Η δυστοκία στην εξεύρεση μειονοτικών υποψηφίων από τα πολιτικά κόμματα προκαλεί έντονο προβληματισμό σε όσους παρακολουθούν τα μειονοτικά δρώμενα. Ενδεικτικό της ζοφερής κατάστασης είναι ότι μόνο δύο από τα 42 κόμματα που συμμετέχουν στις Ευρωεκλογές φιλοξενούν μειονοτικούς υποψηφίους (η ΝΔ με τον Πομάκο εκπαιδευτικό Ιλιά Καρανταή [8] και ο ΣΥΡΙΖΑ με το τουρκογενή Ουμίτ Μεστάν, υπάλληλο του νυν βουλευτή Χουσείν Ζεϊμπεκ, σε αντικατάσταση της υποψηφιότητας της μουσουλμάνας ρομά Σαμπιχά Σουλεϊμάνογλου [9]), διευκολύνοντας σε βαθμό κακουργήματος τα σχέδια της Τουρκίας στη Θράκη.
Η Ελλάδα οφείλει να ακυρώσει τις επιδιώξεις της Τουρκίας στην περιοχή, ακολουθώντας συγκεκριμένα βήματα:

• Εισαγωγή στο δημόσιο λόγο και σε επίσημα κρατικά έγγραφα του όρου «Μουσουλμανικές Μειονότητες» αντί «Μουσουλμανική Μειονότητα» όπως επιτάσσει η Συνθήκη της Λωζάνης κατά το άρθρο 45 (“Τα αναγνωρισθέντα δια των διατάξεων του παρόντος Τμήματος δικαιώματα εις τας εν Τουρκία μη μουσουλμανικάς μειονότητας, αναγνωρίζονται επίσης υπό της Ελλάδος εις τας εν τω εδάφει αυτής ευρισκομένας μουσουλμανικάς μειονότητας“).

• Επιτάχυνση των διαδικασιών διορισμού και τοποθέτησης του συνόλου των 240 Ιεροδιδασκάλων.

• Έναρξη λειτουργίας Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ από το επόμενο ακαδημαϊκό έτος. [10]
  

• Επέκταση του θεσμού των ελληνόγλωσσων νηπιαγωγείων και εισαγωγή του μαθήματος της πομακικής ή ρομανί στα δημόσια σχολεία της Θράκης, ακόμα και σε σεμιναριακή μορφή και εκτός του σχολικού ωραρίου.

• Εισαγωγή της πομακικής γλώσσας στη δημόσια ζωή του τόπου στη θέση της τουρκικής γλώσσας.

• Προώθηση μεταρρυθμίσεων στον πρωτογενή τομέα παραγωγής και επιτάχυνση των αναπτυξιακών παρεμβάσεων στο λιμένα Αλεξανδρούπολης (όπως το έργο σιδηροδρομικής σύνδεσης του νέου προβλήτα εμπορευματοκιβωτίων) και μετεξέλιξή του σε κέντρο διακίνησης εμπορευμάτων μεγάλης δυναμικότητας (logistics center). [11]

• Κατασκευή κάθετου οδικού άξονα Μέστης – Σαππών – Ορμενίου.

• Καθιέρωση ενιαίου, σταθερού και χαμηλού φορολογικού συντελεστή εταιρικών κερδών στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης σε συνδυασμό με κίνητρα ώστε να επιστρέψουν οι παραγωγικές μονάδες επιχειρήσεων που έχουν μετεγκατασταθεί σε γειτονικά κράτη.

Είναι σαφές ότι ενδεχόμενη εκλογική επικράτηση του DEB στο νομό Ροδόπης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και αποφασιστικά, αρχής γενομένης με την επαναφορά υποχρέωσης θεώρησης (βίζα) για Τούρκους κατόχους ειδικών διαβατηρίων (τα λεγόμενα «πράσινα διαβατήρια» που κατέχουν οι κρατικοί υπάλληλοι, οι στρατιωτικοί και οι δικαστικοί της γείτονος) και την απέλαση του άκρως προκλητικού Osman İlhan Şener. Ο τελευταίος ολοκληρώνει σε ελάχιστους μήνες τη θητεία του στο προξενείο Κομοτηνής και ως εκ τούτου η απέλασή του δεν αναμένεται να κλιμακώσει την ένταση στις σχέσεις των δύο κρατών, θα στείλει όμως σαφές μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.
—
Σημειώσεις:
[1] Το 1989 ο Σαδίκ Αχμέτ εμφανίστηκε στο προσκήνιο με το πολιτικό σχηματισμό «Εμπιστοσύνη» που δραστηριοποιήθηκε στο νομό Ροδόπης και πάλεψε να αποκτήσει ισχυρό έρεισμα ανάμεσα στη Μουσουλμανική Μειονότητα. Ο «Ντενκτάς» της Θράκης όπως αποκαλείτο, είχε διασυνδέσεις με εξτρεμιστικούς κύκλους της Τουρκίας, καταδικάστηκε δύο φορές σε κάθειρξη για τις δραστηριότητές του και θεωρείται υπεύθυνος για τα σοβαρά επεισόδια που ξέσπασαν τον Ιανουάριο του 1990 στην Κομοτηνή και είχαν ως αποτέλεσμα την απέλαση του Τούρκου προξένου από την Ελληνική κυβέρνηση (και την απέλαση του Έλληνα προξένου από την Κωνσταντινούπολη ως αντίποινα). Μετά το θάνατό του σε τροχαίο το 1995, ο Σαδίκ Αχμέτ τιμάται ως «ήρωας» από τις τουρκικές αρχές, οι οποίες μάλιστα προχώρησαν στην ονοματοθεσία της οδού μπροστά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Φανάρι. Η οικογένεια Σαδίκ έχει αξιοποιήσει τη «μνήμη» του, καθώς το τουρκικό κράτος έχει ανταμείψει τους απογόνους του με την προσφορά τιμής ένεκεν ενός ακινήτου προς εκμετάλλευση σε κάθε νομό (η Τουρκία έχει 87 νομούς), ενώ ο υιός Λεβέντ Αχμέτ έχει εξασφαλίσει το μονοπώλιο της εισαγωγής ελληνικού βαμβακιού στην Τουρκία αλλά και εξαγωγής του τουρκικού μαρμάρου στην Ελλάδα. Η χήρα, Ισίκ Αχμέτ, περιοδεύει την Τουρκία ως τιμώμενο πρόσωπο από συλλόγους και συνδέσμους, οι οποίοι και εξασφαλίζουν οικονομική ενίσχυση.

Το 1989 ο Σαδίκ Αχμέτ εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο, ιδρύοντας τον πολιτικό συνδυασμό «Εμπιστοσύνη» ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στο νομό Ροδόπης και πάλεψε να αποκτήσει ισχυρό έρεισμα ανάμεσα στη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής.Πηγή: http://www.xronos.gr/detail.php?ID=89377

[2] http://www.debpartisi.org/indexGR1.php?s=detayGR&id=2858
[3] http://www.debpartisi.org/indexGR1.php?s=detayGR&id=2690
[4] Μανώλης Κοττάκης, Σκηνικό Κριμαίας στήνει το κόμμα Σαδίκ στη Θράκη, εφημερίδα Δημοκρατία, 30/03/2014
[5] http://www.debpartisi.org/indexGR1.php?s=detayGR&id=2603
[6] Νίκος Μελέτης, Επικίνδυνα παιχνίδια με τη μειονότητα στη Θράκη, εφημερίδα Έθνος, 18/04/2014, http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63994769
[7] Το φιλοσκοπιανό «Ουράνιο Τόξο» δεν υποστήριξε δικούς του υποψηφίους στις δημοτικές εκλογές αφού στάθηκε ανέφικτο να βρει τους 130 υποψηφίους για τα διάφορα κοινοτικά διαμερίσματα. Στις Ευρωεκλογές του 2009 έλαβε στο σύνολο της επικράτειας 4.530 ψήφους (0,09%), παρ΄όλα αυτά επιμένουν να μιλούν περί «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα.

[8] Ο Ιλιάς Καρανταή, γιος του πρώην προέδρου της Διαχειριστικής Επιτροπής Βακουφίων Ξάνθης Φαΐκ Καρανταή, είναι απόφοιτος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Παν/μιου Μακεδονίας, εκπαιδευτικός ξένων γλωσσών και μέλος του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Ξάνθης.
[9] Bλ. Η Σαμπιχά, ο ΣΥΡΙΖΑ και το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής
[10] Παρά τις αντιδράσεις μισαλλόδοξων κύκλων, η ίδρυση Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στο ΑΠΘ θα επιτρέψει στους Έλληνες μουσουλμάνους να σπουδάζουν στην Πατρίδα αντί να μεταβαίνουν στο εξωτερικό με τουρκικές χορηγίες και μακροπρόθεσμα θα συμβάλλει ώστε να αποκοπεί πλήρως ο έλεγχος που ασκεί το τουρκικό προξενείο στην μειονότητα.
[11] Για περισσότερες προτάσεις βλ. Αναστάσιος Λαυρέντζος, Η Θράκη στο Μεταίχμιο, εκδ. Πραγματεία, Αθήνα, 2013.

eAmyna