24/5/14

Επίσκεψη Μπάιντεν στην Κύπρο: Εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων ή λεηλασία;

Του Σάββα Καλεντερίδη
Ενώ η Κύπρος και η Ελλάδα διαλύονται ως κοινωνία και ως κράτος από την οικονομική κρίση που είναι σε εξέλιξη, μια κρίση που κορυφώθηκε ακριβώς την περίοδο που «ωρίμασαν» οι συνθήκες για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών αποθεμάτων στην ΑΟΖ της Κύπρου και την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδος, και ενώ εμείς στην μητέρα πατρίδα βλέπουμε να παίζεται το έργο «σύγκλιση ΣΥΡΙΖΑ-Χρυσής Αυγής» και οδηγούμεθα στις κάλπες για να επιλέξουμε τα μη χείρονα, αφού η επιλογή για το 80% των ψηφοφόρων είναι στη λογική «το μη χείρον βέλτιστον», στην Κύπρο γίνονται σημαντικά πράγματα όχι μόνο για τη μεγαλόνησο αλλά για την Ελλάδα και ολόκληρο τον Ελληνισμό.
Μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καταδικάζει για πρώτη φορά την Τουρκία ως κράτος για τη βάρβαρη πολιτική που ακολούθησε στο θέμα των αγνοουμένων και των εγκλωβισμένων, εξέλιξη που θα επηρεάσει τις διαδικασίες εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό, έρχεται η επίσκεψη στη Λευκωσία του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, η πρώτη μετά από 52 χρόνια.

Να αρχίσουμε από τα θετικά της επίσκεψης. Ο Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ξεκάθαρα ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν μια και μοναδική κυβέρνηση στην Κύπρο, τη νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ότι η επίσκεψή του δεν θα παραβιάσει αυτήν την αρχή.
Μπορεί αυτό να θεωρείται προφανές, όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα παιχνίδια που έκαναν κατά καιρούς ορισμένοι στην Ουάσιγκτον και τα «χαϊδολογήματα» στην Άγκυρα και το παράνομο κράτος που λειτουργεί στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου.
Ένα άλλο θετικό είναι το γεγονός ότι ο κ. Μπάιντεν δήλωσε ότι δεν κομίζει κάποιο σχέδιο λύσης με χρονοδιάγραμμα, που σημάνει ότι δικαιούμαστε (;) να ελπίσουμε ότι δεν θα ασκηθούν ασφυκτικές πιέσεις σε Λευκωσία και Αθήνα για ένα νέου τύπου «Σχέδιο Ανάν».
Επίσης, στα θετικά της επίσκεψης μπορεί να συγκαταλεχθεί και η αναφορά του υψηλού επισκέπτη σε μια αυθεντική στρατηγική εταιρική σχέση της Ουάσιγκτον με τη Λευκωσία, υπογραμμίζοντας ότι οι σχέσεις των ΗΠΑ και της Κύπρου είναι ιδιαίτερα φιλικές και στρατηγικές. Είπε ακόμα ότι η προοπτική ανάπτυξης αυτών των σχέσεων είναι ακόμα μεγαλύτερη, λέγοντας ότι «ο ρόλος και η δυναμική της Κύπρου στην περιοχή ενισχύεται» και ότι η Κύπρος έχει αναβαθμίσει τον ρόλο της και εντός ΕΕ, παραδείγματος χάριν στα θέματα έρευνας και διάσωσης.
Στα θέματα που πρέπει να μας προβληματίσουν -αναγκαστικά θετικά- είναι η προτεραιότητα που φαίνεται ότι δίνεται στα ζητήματα της ενέργειας από πλευράς της Ουάσιγκτον έναντι της λύσης, πράγμα που σημαίνει ότι είναι στο χέρι της Λευκωσίας και της Αθήνας να διαχειριστούν με μαεστρία πολιτικά το συγκεκριμένο ζήτημα, επ’ ωφελεία των πολιτών και των κρατών της Κύπρου και της Ελλάδος, μη λησμονώντας οι λαμβάνοτνες αποφάσεις ότι όποιος κρατάει τη σφραγίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει το στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των πάντων, σε ό,τι αφορά τη ζητήματα που σχετίζονται με την Ανατολική Μεσόγειο.
Στα αρνητικά της επίσκεψης Μπάιντεν στην Κύπρο, είναι η μετάβασή του στο παρανόμως κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και η συνάντηση με τους εκεί αξιωματούχους του παράνομου τουρκοκυπριακού κράτους, με τη δήλωσή του φυσικά για την αναγνώριση της μιας και μόνης νόμιμης κυβέρνησης να μετριάζει το αρνητικόν της  συνάντησης.
Αφήσαμε στο τέλος το ζήτημα της Αμμοχώστου. Πληροφορούμεθα ότι συζητήθηκε εν κρυπτώ με ελληνοκυπρίους και τουρκοκυπρίους το «Σχέδιο Αμμόχωστος», με το οποίο θα γίνει προσπάθεια να επιτραπεί η οικονομική δραστηριότητα σε ορισμένους τομείς της πόλης-φάντασμα, με στόχο να μετριαστεί αρνητική στάση των ελληνοκυπρίων απέναντι στο τουρκοκυπριακό καθεστώς και στο σχέδιο λύσης που αναμένεται να τεθεί υπό την κρίση των πολιτών, με δημοψήφισμα. Αυτό που προσδοκούν οι υποστηρικτές του συγκεκριμένου σχεδίου, είναι να προβληθούν στην ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη τα σημαντικά οφέλη από το άνοιγμα της πόλης της Αμμοχώστου στην χειμαζόμενη και δοκιμαζόμενη οικονομία του νησιού από την κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Για να γίνουμε πιο σαφείς, το «Σχέδιο Αμμόχωστος» θα παρουσιαστεί ως σανίδα σωτηρίας της κυπριακής οικονομίας, με σκοπό να φύγει από το προσκήνιο ο εφιάλτης του ΟΧΙ που είπε ο κυπριακός λαός στο Σχέδιο Ανάν και να αποφευχθεί ένας αντίστοιχος σκόπελος σε ενδεχόμενο μελλοντικό δημοψήφισμα.

Όλα αυτά προς γνώσιν και γόνιμο προβληματισμό εκείνων που θα κληθούν να βάλουν τις τελικές υπογραφές, οι οποίες θα κρίνουν αν θα έχουμε εκμετάλλευση ή λεηλασία των ενεργειακών αποθεμάτων και της ίδιας της πατρίδας.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα"δημοκρατία"

4 σχόλια:

  1. Η συνάντηση Biden έχει και θετικά και αρνητικά. Τα θετικά είναι ότι δεν αμφισβήτησε τα αυτονόητα, ωστόσο αυτό δεν εμπνέει αισιοδοξία από μονο του. Τα αρνητικά είναι ότι ο Αναστασιάδης και ο Χριστόφιας πριν από αυτόν, παρα το ότι απορρίφθηκε το σχέδιο Άνναν, αυτοί παγίδευσαν την ελληνική πλευρά ξανά στο σχέδιο Άνναν, δηλαδή στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, η οποια είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό ενώ με βάση το σχέδιο Άνναν, το οποιο παρα το ότι απορρίφθηκε από τους Κυπριους, αποτελεί τη βάση της λύσης αν όχι τη λύση, η λύση αυτή είναι καταπληκτικά άδικη! Η Τουρκικη πλευρά πέτυχε κάτι ασύλληπτο, κανεις να μην μιλα για ζήτημα εισβολής και κατοχής και αυτό από μονο του είναι μια τεραστια και αδικαιολόγητη υποχώρηση, η οποια είναι επίσημα κεκτημένη της Τουρκικης πλευράς. Ωστόσο, για αυτή την τεραστια υποχώρηση η ελληνική πλευρά δεν πήρε κανένα αντάλλαγμα!

    Θεωρητικά μπορεί να πει κάποιος ότι πήρε ως αντάλλαγμα την εκμετάλλευση των Υδρογονανθράκων, ωστόσο αυτό είναι μεγάλο ψέμα, γιατί για να καταφέρει να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα, το αντάλλαγμα ήταν να διώξει τους Ρώσους από το νησί, μια Ρωσία, η οποια έχει συμπαρασταθεί στην Κύπρο στο συμβούλιο ασφαλειας!

    Υπάρχει ένας ακόμα μεγάλος προβληματισμός. Οι Αμερικανοι, ήταν ολοφάνερο πριν καν επισκεφθεί το νησί ο Biden, ότι τους ενδιαφέρει ένα πράγμα, η επίλυση του Κυπριακού και μια Κύπρος που θα είναι υπό Αμερικανικη ηγεμονία, αυτό σημαίνει το στρατηγικό εταίρος και τίποτα άλλο. Αυτό η δικη μας πλευρά το αξιοποίησε? Ο Biden ήρθε εδώ για να του ζητήσουν πράγματα, εμείς ξέραμε τι να ζητήσουμε? Ο Ερογλού ακόμα και από τη συμπεριφορά του, η οποια είχε τεραστια σημειολογία, σίγουρα ζήτησε πολλά πράγματα!

    Από εδώ και πέρα και μετά το τεράστιο διπλωματικό autogoal με τη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία το πλάνο της Ελληνικής πλευράς πρέπει να κινηθεί σε δυο πλαίσια. Καμια άλλη υποχώρηση, οπωσδήποτε αποχώρηση των τουρκικων στρατευμάτων, οπωσδήποτε σεβασμός της δημοκρατίας και όχι ισάξιο έλεγχο της Κύπρου από τη μειονότητα, οπωσδήποτε λύση των εποίκων και διασφάλιση για την αποτροπή άφιξης ακόμα περισσοτερων εποίκων αφενός και αφετέρου ο,τι και αν συμφωνηθεί, αυτό που θα φτάσει στο δημοψήφισμα να μην είναι το ερώτημα ένωση η αναγνώριση των κατεχομενων! Αυτό το δεύτερο είναι το σημαντικότερο από όλα, γιατί αν φτάσει τέτοιο ερώτημα στο δημοψήφισμα, δε θα πρόκειται για δίλημμα ουσιαστικά, αλλα για ολοκληρωτική και απόλυτη νίκη της Τουρκίας και ουσιαστικά αν κερδίσει σε αυτό το μέτωπο, θα έχει κερδίσει απολύτως και στις υπόλοιπες διαπραγματεύσεις!

    Στο δεύτερο κομμάτι παίζεται το μεγαλύτερο παιχνίδι, αν δε η Τουρκια πετύχει ξεκάθαρα κάτι τέτοιο όσο συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για τα επιμέρους θέματα, θα μιλάμε για ολοκληρωτική και σίγουρη καταστροφή του Ελληνισμού στο νησί!

    Στην Κύπρο όμως διακυβεβευεται και το μέλλον του Αιγαίου, αν η Τουρκια κερδίσει εκεί, θα χαθεί όλο το Ανατολικό Αιγαίο. Αφενός θα έχει πάψει να υπάρχει το μεγάλο Αγκάθι που εμποδίζει την ένταξη της στην "ευραπικη" Ένωση, αφετέρου θα έχει "διακιωθει" η τακτική της εισβολής και κατοχής. Αν λοιπόν ενταχθεί στην ΕΕ, αμέσως θα πλημμυρίσει τα νησιά με "τουρκομογκολους", ακόμα όμως και αν αποτραπεί η είσοδος στην ΕΕ, η πρόκληση προβοκάτσιας και η εισβολή σε μια Ελλάδα, που όλο και μειώνεται η αμυντική της δυνατότητα, θα είναι σίγουρα μέσα στα ημερήσια σχέδια της Άγκυρας!

    Δεν ξέρω κατά ποσον η ελληνική πλευρά έχει αντιληφθεί τη βαρύτητα των όσων συμβαίνουν στην Κύπρο και για να είμαι ειλικρινής και με αυτά που βλέπω, δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χιλιογραμμένο και Χιλιοειπωμένο πως η Λογική, η Σοβαρότητα και η Υπευθυνότητα έχει προ πολλού εγκαταλείψει τούτο τον τόπο , ως επίσης και πως ελάχιστοι απο τους διαμορφωτές της Ελληνικής πολιτικής σκέψεις διαθέτουν το κύριο στοιχείο της πολιτικής αυτό του προβλέπειν, εκ των υστέρων άπαντες εκ του ασφαλούς εμφανίζονται ως σειρήνες αφύπνισης.

    Για την επίσκεψη Μπάιντεν στην Κύπρο γράφτηκαν πολλά δύο πένες μόνο είχαν εκείνη την οξύτητα του πνεύματος που θα τους επέτρεπαν να την προσεγγίσουν με πληρότητα , αναφέρομαι στον Μιχάλη Ιγνατίου και στην Έμιλυ Γιολίτη και των δύο τα άρθρα πέρασαν στα ψιλά καθώς η μόνη πιθανότητα στην Ελλάδα να επιτύχεις αναγνωσιμότητα είναι να κραυγάζεις και να ενισχύσεις το ήδη πολωτικό κλίμα εξανεμίζοντας στο όνομα ταπεινών κινήτρων τα όποια ψιχία κοινωνικής συνοχής και εθνικής ενότητας

    Ο Τζό Μπαιντεν δεν είναι μια προσωπικότητα στην οποία ο οιοσδήποτε διαθέτει την πολυτέλεια να μην αναφερθεί στο παρελθόν του και στό μέλλον του καθώς αναμένεται να διεκδικήσει για τρίτη φορά την Προεδρία των ΗΠΑ. Έχει δε με τις τοποθετήσεις του στο παρελθόν αφήσει ισχυρό αποτύπωμα της θέσης του αναφορικά με το Κυπριακό ζήτημα , ζήτημα πρώτιστα εισβολής και κατοχής. Σε μια διαπραγμάτευση λοιπόν με μια εκ των υπερδυνάμεων για να διασφαλίσεις τα ζωτικά σου συμφέροντα θα πρέπει να έχεις κάτι να προσφέρεις, μη διαταράσσοντας την σχέση σου με την ηγέτιδα δύναμη της Ε..Ε Γερμανία και με την συμμαχία Ρωσίας-Κίνας καθώς και με μια σειρά χωρών κομβικής σημασίας για τους παράγοντες αυτούς. Οι καταιγιστικές εξελίξεις στην Ουκρανία, η συνεχιζόμενη συριακή κρίση, οι εξελίξεις στις χώρες της Αραβικής Άνοιξης , τα ενεργειακά ζητήματα, η ανάδειξη εκ νέου του ΝΑΤΟ σε παράγοντα σταθερότητας για χώρες όπως η Πολωνία τα Ισχυρά Ισραηλινά Συμφέροντα απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και κινήσεις υψηλής διπλωματικής υπεραξίας καθως κυριολεκτικά έχουν αλλάξει τον διπλωματικό χάρτη. Απο την άλλη πλευρά υπάρχει η Τουρκία μια χώρα που δεν διαθέτει ενεργειακούς πόρους ικανούς να την αναδείξουν σε ενεργειακή δύναμη, διαθέτει μόνο -χάρις την Ρωσία και το Νότιο Κουρδιστάν κύρια - την δυνατότητα ανάδειξη της σε χώρα διακομιστικό σταθμό, και παράλληλα χάρις την ισχυρή στρατιωτική της μηχανή την δυνατότητα δημιουργίας περιφερειακών κρίσεων παραβιάζοντας κάθε έννοια δικαίου.

    Η Αναβάθμιση του Τσειχάν εξαιτίας του αγωγού Σαμψούντας - Τσεϊχάν και του αγωγού Κιρκούκ – Τσεϊχάν επιβάλλει την τουρκική κατοχή στον Αγιο Ανδρέα και την αποτροπή σύνδεσης Ελληνικής ΑΟΖ με την ΑΟΖ Κύπρου.Αυτή η πάγια θέση της Τουρκίας δεν πρέπει επουδενί να ικανοποιηθεί, ως επίσης και η διχοτόμηση της Κυπριακής ΑΟΖ και η αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος. Στο τραπέζι διαπραγματεύσεων αυτό κύρια βαραίνει και αυτό η Ελληνοκυπριακή διπλωματία καλείται να το επιτύχει με παραχωρήσεις τέτοιας μορφής που θα ικανοποιούν την διεθνή κοινή γνώμη όμως ήσσονος σημασίας .

    Μια ματιά στην έκθεση, την οποία ετοίμασε η «Ανεξάρτητη Επιτροπή για την Τουρκία» (Independent Commission on Turkey) και η οποία αναφέρεται και στο κεφάλαιο ενέργεια και τον ρόλο που έχει να παίξει η Άγκυρα θα ήταν χρήσιμη ως χρήσιμη και η είδηση της τροφοδοσίας της Βουλγαρίας με ισραηλινό φυσικό αέριο μέσω της Ελλάδας, η οποία και συζητήθηκε κατά τη συνάντηση του Βούλγαρου Πρωθυπουργού Plamen Oresharski με τον Ισραηλινό ομόλογό του Benjamin Netanyahu στο Τελ Αβίβ .

    Χρειάζεται κατά συνέπεια μια ευρύτητα σκέψης την οποία τα στρατευμένα μυαλά στην Ελλάδα δεν διαθέτουν καλή η προώθηση του διχασμού ως μέσο πόλωσης καλή η "αντικειμενικότητα" και η χρήση ιστορικών όρων συναισθηματικά φορτισμένων όμως καλώς ή κακώς δεν προσφέρουν λύσεις στα σημερινά αδιέξοδα της Ελληνικής Κοινωνίας.Προς τιμήν του για μια ακόμη φορά ο Κυπριακός Δημοσιογραφικός κόσμος έχει παραμείνει πολύ σοβαρά προσηλωμένος στα όσα διακυβεύονται την ώρα που στην Ελλάδα τα πολιτικά παιδία παίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η Αμερικανική κοινωνία είναι όμηρος των ναρκωτικών, και η Αμερικανική Νέα Τάξη πργμάτων είναι ναρκομανής με τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο.

    Είναι το βασικό μέλημα και ο κύριος στόχος αυτής της άρρωστης δύναμης που γονατίζει καθημερινά.

    Η ενέργεια είναι το μόνο για το οποίο καίγονται και για το οποίο κάνουν πολέμους.

    Αυτός είναι ο κύριος λόγος της επίσκεψης του Αμερικάνου στην Κύπρο. Η λεηλασία των φυσικών πόρων της Μεγαλονήσου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ηρθαν να κνουν την Κυπρο ισοτιμο εταιρο. Με τον ΑΝΑΝστασιαδη δεν εχω καμμια αμφιβιλια πως θα το πετυχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.