Ποιοι θεωρούν τους Ποντίους πρόβατα για να τους καθοδηγούν;

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Σ’ έναν τοίχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είναι καταγεγραμμένοι, ανα χώρα, οι ευρωβουλευτές όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε πρόσφατο ταξίδι μου, έψαξα να δω αν υπήρχε στον κατάλογο των ευρωβουλευτών του κράτους Ελλάδα, το όνομα κάποιου Ποντίου, αλλά μάταια. Δεν υπήρχε κανείς! Εμείς οι Πόντιοι, είμαστε φαίνεται  σαν τα πρόβατα, που μας άγουν και μας φέρουν οι πολιτικοί, χωρίς να έχουμε αξιώσεις και αντιδράσεις.
Για ένα πολύ σοβαρό θέμα που μας απασχόλησε προσφάτως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αφορούσε  τη μετατροπή  από τους Τούρκους της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντος σε τζαμί, έναν ελληνοχριστιανικό ναό που πρωτοκτίσθηκε το 460 και έλαμψε αναβαθμισμένος επι αυτοκρατόρων Κομνηνών, καταφύγαμε σ’ ένα κρητικογερμανό ευρωβουλευτή, τον Γιώργο Χατζημαρκάκη για να λυθεί.
Προς τιμήν του, ο εξέχων αυτός πολιτικός, με μία τροπολογία του στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, και με πολλές προσπάθειες και αγώνες, πέτυχε να εγκριθεί  η αλλαγή της χρήσης του Βυζαντινού αυτού ναού, από τζαμί σε μουσείο, σε συνεργασία με την οργάνωση της «Ευξείνου Λέσχης ευρωπαίων πολιτών» και άλλων ποντιακών οργανώσεων.
Αυτή την ενέργεια που θα έπρεπε να την κάνουν Πόντιοι ευρωβουλευτές, δεν υπήρχε κανείς για να την ξεκινήσει!
Αλήθεια, στα 33 χρόνια που στέλνουμε ευρωβουλευτές στις Βρυξέλλες, πόσοι Πόντιοι υπήρχαν ανάμεσα σ’ αυτούς; Και μη βγουν μερικοί να μας επικρίνουν, ότι αυτό είναι ανεπίτρεπτο, διότι χωρίζει τους Έλληνες και άλλες αδικαιολόγητες δικαιολογίες… Είναι ανάξιοι οι Πόντιοι για  ένα τέτοιο αξίωμα; Και που ήταν οι ΄Ελληνες ευρωβουλευτές να αναλάβουν αυτή την πολύ σοβαρή υπόθεση της  διάσωσης των Ελληνικών μνημείων πολιτισμού και θρησκείας στον Πόντο;
Υπάρχει μια σειρά σοβαρών ποντιακών  θεμάτων που θα απασχολήσουν προσεχώς την Ευρωπαϊκή κοινότητα, όπως είναι τα ιερά κειμήλια της Μονής Παναγίας Σουμελά που φυλάσσουν άγνωστο πού, οι τουρκικές αρχές και η επιστροφή τους στην φυσική τους θέση, η προστασία των εγκαταλειμμένων εκκλησιών, το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χιλιάδων ελληνόφωνων  της Τουρκίας και φυσικά το τεράστιο θέμα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας, που μεταφράζεται σε μια συγγνώμη του επίσημου τουρκικού κράτους απέναντι στα θύματα του, για να αναπαυθούν οι ψυχές των 353.000 νεκρών μας.
 Στις ευρωεκλογές, μέχρι τώρα ίσχυε η λίστα και οι αρχηγοί των κομμάτων επέλεγαν εκείνους που ήθελαν και τους τοποθετούσαν σε εκλόγιμες θέσεις. Τώρα που καθιερώνεται ο σταυρός προτίμησης ο καθένας έχει το δικαίωμα επιλογής του υποψηφίου που θεωρεί ικανό.
Δυστυχώς με λύπη διαπιστώνουμε, ότι μέχρι σήμερα, στα ονόματα που ανακοινώνονται και θα μετάσχουν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων, δεν αναφέρονται ονόματα Ποντίων. Θα είναι και πάλι αποκλεισμένοι; Τους θεωρούν ανίκανους; ΄Η μήπως θεωρούν τα περίπου δύο εκατομμύρια των Ποντίων πρόβατα και θα ακολουθήσουμε εκείνο που μας υπαγορεύουν…
Αν όμως προβεβλημένοι Πόντιοι αφήναν τις κομματικές τους ταυτότητες και κάθονταν σ’ ένα τραπέζι και δημιουργούσαν ένα  κοινό ψηφοδέλτιο, μόνο για τις ευρωεκλογές, μέσα σ’ αυτή την θολούρα  που βρίσκονται όλα τα κόμματα,  τότε να είστε βέβαιοι πως θα άρχιζαν να μας υπολογίζουν. Έχουν όμως την τόλμη, τα κότσια, αυτοί οι προβεβλημένοι να το κάνουν; Πιστεύουμε πως έχουν για να ταράξουν «τα στεκάμενα νερά» κατά την έκφραση του ποιητού μας Γεωργίου Σεφέρη. Είδομεν!