Σάββας Καλεντερίδης
Στο άρθρο μας της Παρασκευής χαρακτηρίσαμε κοσμοϊστορικά τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Ουκρανία, γιατί από τη μια πλευρά η Δύση περιορίζει την επιρροή του ρωσικού παράγοντα στην Ευρώπη, και μάλιστα σε μια χώρα στρατηγικής σημασίας για τα συμφέροντα της Μόσχας και με ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία, όπως η πατρίδα του επικού Κοζάκου Ταράς Μπούλμπα.
Τα χαρακτηρίζουμε κοσμοϊστορικά γιατί στην ουσία τώρα κλείνει το κεφάλαιο της διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης, με τη Δύση να ολοκληρώνει την επιχείρηση αποδυνάμωσης και απώθησης του ρωσικού παράγοντα από την Ευρώπη, που ξεκίνησε την επόμενη της λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και να «στριμώχνει» τη Ρωσία στα σύνορά της, με μόνο προπύργιο πλέον στην Ευρώπη τη Λευκορωσία του Αλεξάντερ Λουκασένκο και τον θύλακο του Καλίνινγκραντ.
Αυτές οι κοσμοϊστορικές εξελίξεις, πέραν των ανακατατάξεων στο εσωτερικό της Ουκρανίας, με την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία, με την ενδεχόμενη αυτονόμηση των ρωσόφιλων περιφερειών στα ανατολικά και τα νότια της Ουκρανίας, έχουν επιπτώσεις και σε μια σειρά από ζητήματα, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επηρεάζουν την Ελλάδα και την Κύπρο.
Βλέποντας ότι παράλληλα με την εξέλιξη της κρίσης στην Ουκρανία η Ε.Ε. θέτει ζήτημα παγώματος της κατασκευής του αγωγού South Stream, ο οποίος έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και αποθέματα για την τροφοδοσία του, το πρώτο πράγμα που έρχεται στον νου του καθενός, που παρακολουθεί τα πράγματα έστω και από μακριά, είναι η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος κατά τα φαινόμενα πήρε μια απόφαση η οποία ήταν μείζονος σημασίας και ενοχλούσε κέντρα με τέτοια δύναμη, που είναι σε θέση να κινεί τις εξελίξεις στην Ουκρανία αλλά και στην ίδια την Ε.Ε.
Η εξέλιξη όμως αυτή, όσον αφορά τον South Stream, δεδομένου ότι το 70%-80% του ρωσικού φυσικού αερίου που κατευθύνεται προς τις ενεργοβόρες αγορές της Ε.Ε. περνά από αγωγούς που διασχίζουν το ουκρανικό έδαφος, μας δείχνει ότι η Ευρώπη εκούσα άκουσα κλείνει τους δρόμους του ρωσικού φυσικού αερίου, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτόν το όλο σχέδιο της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο και την Ελλάδα, αλλά και την κατασκευή του αγωγού που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο στην Ευρώπη, και ελπίζουμε αυτός να είναι ο East Mediterranean Pipeline.
Μια άλλη εξέλιξη που αφορά την Ελλάδα είναι η επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία και το ενδεχόμενο οι φιλορωσικές δυνάμεις των ανατολικών και των νότιων περιφερειών της Ουκρανίας να απαιτήσουν την αυτονομία τους, κάτι που θα οδηγήσει στον αποκλεισμό της φιλοδυτικής Ουκρανίας από την Αζοφική θάλασσα και από τον Εύξεινο Πόντο. Μια τέτοια εξέλιξη θα καταστήσει τη φιλοδυτική Ουκρανία μια περίκλειστη χώρα άμεσα εξαρτώμενη από την Ευρώπη και τη Ρωσία κυρίαρχη στον Εύξεινο Πόντο, κυρίως εις βάρος της Τουρκίας, αλλάζοντας την υφιστάμενη ισορροπία δυνάμεων και θα χαράξει έναν νέο γεωστρατηγικό χάρτη στην περιοχή.
Κι αυτό γιατί μια Ρωσία κυρίαρχη στον Εύξεινο Πόντο εκ των πραγμάτων θα ασκεί πίεση στην Τουρκία και στα Στενά του Βοσπόρου, ενώ παραλλήλως θα εδραιώνει την παρουσία της στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.
Και τα δύο ζητήματα που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των εξελίξεων στην Ουκρανία, δηλαδή το ενεργειακό και το γεωπολιτικό, πρέπει να απασχολήσουν την Ελλάδα και την Κύπρο, υπό το πρίσμα της εξυπηρέτησης των εθνικών μας συμφερόντων αλλά και των δυσάρεστων εμπειριών του παρελθόντος, όταν η γεωπολιτική απειρία κόστισε ακριβά στην πατρίδα μας και στον Ελληνισμό.
Οσον αφορά το γεωπολιτικό, η Ελλάδα θα κληθεί να διαχειριστεί πολιτικά το ζήτημα της παρουσίας της Ρωσίας στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο, δεδομένου μάλιστα και του διαχρονικού ενδιαφέροντος αλλά και της στήριξης της Μόσχας στο Κυπριακό, για όποιους λόγους και αν έγινε αυτή.
Οσον αφορά το ενεργειακό, όπως προαναφέρθηκε, ο ενδεχόμενος αποκλεισμός ή περιορισμός της τροφοδοσίας της Ε.Ε. με ρωσικό φυσικό αέριο δίνει ώθηση στα σχέδια εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων της Κύπρου και της Ελλάδας αλλά και της κατασκευής του αγωγού που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο την Ευρώπη. Και εκεί ακριβώς απαιτείται η μέγιστη προσοχή, γιατί σε περίπτωση που για το φυσικό αέριο του Ισραήλ και της Κύπρου προκριθεί αγωγός μέσω Τουρκίας ακυρώνεται το σχέδιο του East Mediterranean Pipeline, που θα είναι μια στρατηγικής σημασίας ήττα για τον Ελληνισμό.
Φυσικά στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε και την αδήριτη ανάγκη η πολιτική της Αθήνας να προστατεύει και τους 150.000 Ελληνες της Ουκρανίας και τους 150.000-200.000 Ελληνες της Ρωσίας.
Γι' αυτό, για άλλη μια φορά ήλθε η ώρα οι στρατηγιστές της Αθήνας και της Λευκωσίας να πιάσουν και πάλι τα μολύβια τους!!!
κυριακάτικη δημοκρατία
Στο άρθρο μας της Παρασκευής χαρακτηρίσαμε κοσμοϊστορικά τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Ουκρανία, γιατί από τη μια πλευρά η Δύση περιορίζει την επιρροή του ρωσικού παράγοντα στην Ευρώπη, και μάλιστα σε μια χώρα στρατηγικής σημασίας για τα συμφέροντα της Μόσχας και με ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία, όπως η πατρίδα του επικού Κοζάκου Ταράς Μπούλμπα.Τα χαρακτηρίζουμε κοσμοϊστορικά γιατί στην ουσία τώρα κλείνει το κεφάλαιο της διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης, με τη Δύση να ολοκληρώνει την επιχείρηση αποδυνάμωσης και απώθησης του ρωσικού παράγοντα από την Ευρώπη, που ξεκίνησε την επόμενη της λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και να «στριμώχνει» τη Ρωσία στα σύνορά της, με μόνο προπύργιο πλέον στην Ευρώπη τη Λευκορωσία του Αλεξάντερ Λουκασένκο και τον θύλακο του Καλίνινγκραντ.
Αυτές οι κοσμοϊστορικές εξελίξεις, πέραν των ανακατατάξεων στο εσωτερικό της Ουκρανίας, με την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία, με την ενδεχόμενη αυτονόμηση των ρωσόφιλων περιφερειών στα ανατολικά και τα νότια της Ουκρανίας, έχουν επιπτώσεις και σε μια σειρά από ζητήματα, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επηρεάζουν την Ελλάδα και την Κύπρο.
Βλέποντας ότι παράλληλα με την εξέλιξη της κρίσης στην Ουκρανία η Ε.Ε. θέτει ζήτημα παγώματος της κατασκευής του αγωγού South Stream, ο οποίος έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και αποθέματα για την τροφοδοσία του, το πρώτο πράγμα που έρχεται στον νου του καθενός, που παρακολουθεί τα πράγματα έστω και από μακριά, είναι η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος κατά τα φαινόμενα πήρε μια απόφαση η οποία ήταν μείζονος σημασίας και ενοχλούσε κέντρα με τέτοια δύναμη, που είναι σε θέση να κινεί τις εξελίξεις στην Ουκρανία αλλά και στην ίδια την Ε.Ε.
Η εξέλιξη όμως αυτή, όσον αφορά τον South Stream, δεδομένου ότι το 70%-80% του ρωσικού φυσικού αερίου που κατευθύνεται προς τις ενεργοβόρες αγορές της Ε.Ε. περνά από αγωγούς που διασχίζουν το ουκρανικό έδαφος, μας δείχνει ότι η Ευρώπη εκούσα άκουσα κλείνει τους δρόμους του ρωσικού φυσικού αερίου, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτόν το όλο σχέδιο της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο και την Ελλάδα, αλλά και την κατασκευή του αγωγού που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο στην Ευρώπη, και ελπίζουμε αυτός να είναι ο East Mediterranean Pipeline.
Μια άλλη εξέλιξη που αφορά την Ελλάδα είναι η επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία και το ενδεχόμενο οι φιλορωσικές δυνάμεις των ανατολικών και των νότιων περιφερειών της Ουκρανίας να απαιτήσουν την αυτονομία τους, κάτι που θα οδηγήσει στον αποκλεισμό της φιλοδυτικής Ουκρανίας από την Αζοφική θάλασσα και από τον Εύξεινο Πόντο. Μια τέτοια εξέλιξη θα καταστήσει τη φιλοδυτική Ουκρανία μια περίκλειστη χώρα άμεσα εξαρτώμενη από την Ευρώπη και τη Ρωσία κυρίαρχη στον Εύξεινο Πόντο, κυρίως εις βάρος της Τουρκίας, αλλάζοντας την υφιστάμενη ισορροπία δυνάμεων και θα χαράξει έναν νέο γεωστρατηγικό χάρτη στην περιοχή.
Κι αυτό γιατί μια Ρωσία κυρίαρχη στον Εύξεινο Πόντο εκ των πραγμάτων θα ασκεί πίεση στην Τουρκία και στα Στενά του Βοσπόρου, ενώ παραλλήλως θα εδραιώνει την παρουσία της στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.
Και τα δύο ζητήματα που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των εξελίξεων στην Ουκρανία, δηλαδή το ενεργειακό και το γεωπολιτικό, πρέπει να απασχολήσουν την Ελλάδα και την Κύπρο, υπό το πρίσμα της εξυπηρέτησης των εθνικών μας συμφερόντων αλλά και των δυσάρεστων εμπειριών του παρελθόντος, όταν η γεωπολιτική απειρία κόστισε ακριβά στην πατρίδα μας και στον Ελληνισμό.
Οσον αφορά το γεωπολιτικό, η Ελλάδα θα κληθεί να διαχειριστεί πολιτικά το ζήτημα της παρουσίας της Ρωσίας στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο, δεδομένου μάλιστα και του διαχρονικού ενδιαφέροντος αλλά και της στήριξης της Μόσχας στο Κυπριακό, για όποιους λόγους και αν έγινε αυτή.
Οσον αφορά το ενεργειακό, όπως προαναφέρθηκε, ο ενδεχόμενος αποκλεισμός ή περιορισμός της τροφοδοσίας της Ε.Ε. με ρωσικό φυσικό αέριο δίνει ώθηση στα σχέδια εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων της Κύπρου και της Ελλάδας αλλά και της κατασκευής του αγωγού που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο την Ευρώπη. Και εκεί ακριβώς απαιτείται η μέγιστη προσοχή, γιατί σε περίπτωση που για το φυσικό αέριο του Ισραήλ και της Κύπρου προκριθεί αγωγός μέσω Τουρκίας ακυρώνεται το σχέδιο του East Mediterranean Pipeline, που θα είναι μια στρατηγικής σημασίας ήττα για τον Ελληνισμό.
Φυσικά στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε και την αδήριτη ανάγκη η πολιτική της Αθήνας να προστατεύει και τους 150.000 Ελληνες της Ουκρανίας και τους 150.000-200.000 Ελληνες της Ρωσίας.
Γι' αυτό, για άλλη μια φορά ήλθε η ώρα οι στρατηγιστές της Αθήνας και της Λευκωσίας να πιάσουν και πάλι τα μολύβια τους!!!
κυριακάτικη δημοκρατία
Πολύ σημαντική ανάλυση νομίζω και θα ήθελα να τη συνδυάσω και με τη συνέντευξη Χοκσταιν στην καθημερινή. Καταρχάς λοιπόν ό,τι είπε ο Χοκσταιν είναι ανοησίες που έπρεπε να τις πει για να είναι politically correct. Σε μια απόφαση αγωγών πρώτα λαμβάνεται υπόψιν η γεωπολιτική και μετά ο οικονομικός παράγοντας, γιατί αν η γεωπολιτική είναι λανθασμένη τότε και η απόφαση δε θα είναι επικερδής μακροπρόθεσμα. Διαφορετικά η Αμερική θα είχε δεχτεί και την απόφαση Καραμανλή, γιατί για την Ελλάδα ήταν μια συμφέρουσα συμφωνία, ωστόσο όλοι ξέρουμε το τι έγινε. Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν, όσον αφορά αυτά που συμβαίνουν τώρα, θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει εντέλει στην Ανατολική Ουκρανία. Η Μόσχα μπορεί να λέει πως δεν επιθυμεί την προσάρτηση της Ανατολικής Ουκρανίας, αλλά τα δεδομένα μπορεί να αλλάξουν γρήγορα ενώ αποκλείεται να αποδεχθει το υφιστάμενο καθεστώς. Όπως και να έχει φαίνεται πως πηγαίνουμε σε μια ενισχυμένη Ρωσία στη Μαύρη θάλασσα, η οποία θα αποτελέσει πιεστικό παράγοντα όσον αφορά τα στενά και το Αιγαίο. Αυτή τη στιγμή δε η Τουρκία είναι υπερβολικά εξαρτημένη τόσο από τη Ρωσία για το φυσικό αέριο και το πυρηνικό της πρόγραμμα όσο και από το Ιράν για το πετρέλαιο και με έναν Ερντογάν να μη διστάζει να κάνει ανοίγματα στη Ρωσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπωσδήποτε φαντάζομαι πως ο στόχος των Αμερικανών και Εβραίων είναι να διοχετεύσουν την τουρκική αγορά με Ισραηλινό αέριο ώστε να μειώσουν τη ρωσική εξάρτηση της Τουρκίας, αλλά και να διαθέσουν αέριο και στην Ευρώπη, σίγουρα ωστόσο αυτά τα σχέδια είναι πιο δύσκολο να πραγματοποιηθούν με τον Ερντογάν στην εξουσία για πολλούς και διάφορους λόγους και κυρίως εξαιτιας έλλειψης εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του. Παρόλα αυτά στην Τουρκία υπάρχουν ακόμα πολύ ισχυρές ολιγαρχιες οι οποίες είναι έτοιμες να συνεργαστούν και να εξυπηρετήσουν τα αμερικανικά συμφέροντα.
Εκείνο που εμείς πρέπει να κάνουμε είναι να τονίσουμε αφενός την αξία των Ελληνικών κρατών σαν εξισορροπιστικο παράγοντα στην απειλή της Ρωσίας αλλά και στην ασυνεπη Τουρκία και αφετέρου να ξεκαθαρίσουμε πως ενδιαφερόμαστε για την Εθνική μας ανεξαρτησία και δεν την διαπραγματευομαστε και είμαστε έτοιμοι να την υπερασπιστούμε με κάθε μέσο. Το Αιγαίο είναι ελληνική θάλασσα και έτσι πρέπει να παραμείνει και πρέπει να κόψουμε το βήχα σε όλους μαχαίρι. Έπειτα πρέπει όπως και προχωράει σιγά σιγά βέβαια, να παρουσιάσουμε μια ολοκληρωμένη επιχειρηματική πρόταση για τη μεταφορά του ισραηλινου αερίου και των δικών μας κοιτασμάτων μέσω Ελλάδος φυσικά, η οποία να είναι συμφέρουσα, ακόμα και αν μέρος του ισραηλινού αερίου πάει προς Τουρκία μεριά για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω!
Russia will be forced to sell through the newly created hub called Turkey. Keep dreamiing of a recovered Greece
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνει δεν θα δώσει σε αυτό το μόρφωμα που λέγεται ΕΕ, τους υδρογονανθρακες της Ανατολικής Μεσογείου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμερικανοί η και Ρώσοι θα τα εκμεταλλεύονται και θα τους το πουλάνε πανάκριβα.
Οι Ρώσοι θα ελέγχουν επιπλέον και τα κοιτάσματα της Ουκρανίας (βρίσκονται όλα ανατολικά στις ρωσοφωνες περιοχές). Και τους μισούς αγωγούς (λιγότερα ενοίκια)
Οι Ρώσοι έχουν αγοραστή σε περίπτωση που η ΕΕ μποϊκοτάρει το αρειο τους (προς το παρόν δεν έχει εναλλακτικές), αυτό δε θα τσουξει πιο πολύ την Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Οι Ρώσοι επεκτείνονται...
Αν έτσι έχει η ιστορία http://www.youtube.com/watch?v=KMMGZxrU-fc τι το ψάχνετε ο σιωνιστοναζισμός κι Πολωνία?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχόλιο γιὰ τὶς δύο τελευταῖες γραμμὲς τοῦ ἄρθρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήἜχει καὶ τέτοιους ἡ Ἀθῆνα;
Ἐγὼ ἐνόμιζα ὅτι εἶχε μόνο τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ.
Αγαπητέ Σάββα, πάντα επίκαιρος και ακριβής στις αναλύσεις σου. Να προσθέσω και εγώ την άποψη μου όπως βλέπω τα πράγματα από εδώ στην Βόρεια Γερμανία. Οταν λέμε Δύση το μυαλό μας πάει στις ΗΠΑ. Δεν είναι όμως έτσι ακριβώς. Η δυνατη Γερμανία της Φράου Μέρκελ αποτελεί τροχοπέδη στις βλέψεις τηων ΗΠΑ. Δεν είναι η Αμερικανική Δύση, αλλά η Ευρωπαική. Οι σχέσεις Γερμανίας με την Ρωσία είναι τόσο στενές και σημαντικές σε μέγεθος και πυκνότητα που δύσκολα θα μπορέσουν να ταυτιστούν απόλυτα με τις επιδιώξεις των Αμερικάνων. Η Ευρώπη θα πάρει μεν "μέτρα" εναντίον των Ρώσων αλλά αυτά θα είναι τέτοια που δεν θα ενοχλήσουν ουσιαστικά τον Πούτιν. Αλλωστε βλέπετε πόσο χαλαρή ειναι η αντίδραση της Γερμανίας στην προσάρτηση της Κριμαίας. Και έτσι θα παραμείνει. Δεν ειναι μόνο το φυσικό αέριο. Είναι, το αργό πετρέλαιο, είναι η τεχνολογία, είναι η παρουσία πολλών Ρώσων στην Γερμανία που σπουδάζουν η εργάζονται, είναι οι στενοί εμπορικοί δεσμοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πούτιν θα κάνει παιχνίδι όσο τον παίρνει καί όσο η Ευρώπη (βλέπε Γερμανία) θα αντιδρά με χαμηλωμένο το κεφάλι. Δεν μπορεί να κάνει αλλοιώς. Η Ρωσία είναι μεγάλος παίκτης στην Ευρώπη. Μεγαλύτερος από τις ΗΠΑ, παρά το ΝΑΤΟ. Και έτσι θα πορευτούμε όλοι.
Στέλιο, όταν λέω Δύση, εννοώ όλο αυτό που περιέγραψες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ΗΠΑ μπορύν σε κάποιο βαθμό να πιέσεις τις χώρες της Δύσης.
Χθες ο Μπάιντεν τηλεφώνησε από τη Χιλή όπου βρίσκεται τον Αναστασιάδη, της Κύπρου και του ζήτησε να παγώσουν τα λεφτά τριών Ουκρανών ολιγαρχών, υποστηρικτών του Γιανουκόβιτς και της Ρωσίας, που τα έχουν σε κυπριακές τράπεζες.
Φιλε Σάββα, έτσι είναι. Συμφωνούμε. Θα πρόσθετα ακόμα οτι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι εχουν όριο στο τι μπορουν να κάνουν, αλλά και αυτό σε ακόμαπίό περιορισμένο πεδίο. Εχοντας βέβαια επισκεφθεί επαγγελματικά όλες αυτές τις χώρες (Γεωργία, Ουκρανία, Αρμενία, Μολδαβία, διαπίστωσα στους συνομιλητές μου, επιχειρηματίες, όχι τόσο πόσο θέλουν να γίνουν δυτικοί. Αλλά πόσο τους λείπει η στενότερη σχέση με την "μαμά" Ρωσία, πού όλοι την καταλαβάινουν γιατί όλοι, μιλάνε ρώσικα, παρακολουθούν τα ρωσικά κανάλια, τό βράδυ στο σπίτι, για ενημέρωση και διασκέδαση, αλλά εχουν και ομόδοξη θρησκευτική συγγένεια. Είναι μεγάλοι οι δεσμοί παιδιά. Είναι το δυνατό χαρτί του Πούτιν αυτό. Το μνημείο που έστησε ο Σαακασβίλι στό κέντρο της Τιφλίδας σε ανάμνηση του πρόσφατου πολέμου με την Ρωσία, έχει γεμίσει γκραφιτι και σκέφτονται να το ξηλώσουν....Αυτά και πάμε για άλλα. Κριμαία οβερ. Εκεί παντως που σε παραδέχομαι είναι στην προβλεψη σου για τις επιπτώσεις του ουκρανικού θέματος στην Τουρκία. Εχει ενδιαφέρον το θέμα στο μέλλον. Και περιμένουμε με αδημονία τις επόμενες αναλύσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ενδεχόμενο η Τουρκία να μιμηθεί τη τακτική της Ρωσίας στη Θράκη αυτή τη φορά δεν το έχει σκεφθεί κανείς ή απλά δεν το αναφέρει για να μην το μετατρέψει σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία; Γιατί αν η Ρωσία θέλει να προστατέψει ρωσόφωνους, η Τουρκία μπορεί να θέλει να προστατέψει τουρκόφωνους! Κάνει και ένα δημοψήφισμα και πάει η Θράκη μας χωρίς να πέσει ούτε πιστολιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@akomaedw
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκια δεν μπορεί να μιμηθεί καμια Ρωσία ούτε στη Θράκη ούτε πουθενά, γιατί αφενός δεν υπάρχει καμια πλειψηφία στη Θράκη, που να θέλει να προσαρτιστεί στην Τουρκια, ακόμα και οι τουρκοφρονες αμφιβάλλω αν θα ήθελαν κάτι τέτοιο, τι νομίζεις δε βλέπουν αυτοί τι γίνεται στην Τουρκια? και δεύτερον η Θράκη δεν είναι αυτόνομη περιοχή της Ελλάδος όπως είναι η Κριμαία, οποτε αυτοί οι παραλληλισμοί δεν έχουν καμια βάση! Για την ακρίβεια αυτό η Τουρκια δεν μπορεί να το κάνει ούτε στην Κύπρο, γιατί είναι κατεχόμενο έδαφος!
Όσον αφορά τη Γερμανία, πολύ αμφιβάλλω για την οποια ανεξαρτησία της Γερμανίας στις αποφάσεις της. Η Γερμανία είναι μια χωρα, η οποια δεν μπορεί να κουνηθεί βήμα μακριά από την Αμερική, το ότι είναι κυρίαρχη βιομηχανικά στην Ευρώπη είναι επιλογή της Αμερικής, το ότι αποτελεί γέφυρα επικοινωνίας με τη Ρωσία αποτελεί επιλογή της Αμερικής, το ότι η Αμερική φαίνεται η σκληρή της υπόθεσης και η Γερμανία η πιο διαλλακτική είναι επιλογή της Αμερικής, οι επιλογές επίλυσης της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη πάρθηκαν όλες από την Αμερική και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά! Οι Γερμανοί προσπαθούν να πετύχουν ο,τι καλύτερο κάτω από αυτό το πλαίσιο και δεν τους πειράζει να είναι το οικονομικό βέλος στο Αμερικανικο τόξο και να ελέγχουν όλη την υπόλοιπη Ευρώπη υπό αυτό το πρίσμα.
Οι Αμερικανοι το ξέρουν ότι δεν μπορούν να απομονώσουν τη Ρωσία, εδώ δεν μπορούν να απομονώσουν καλά καλά το Iran, είναι αδύνατο να απομονώσεις "τεοτιες" δυνάμεις, είναι αστείο μονο και μονο να λέμε τέτοια πράγματα, όμως το παιχνίδι που παίζεται είναι πολύ μεγαλύτερο και πρέπει να αναλογιστούμε πως πολλοί Αμερικανοι αναπολούν την ψυχροπολεμική περίοδο έναντι της πολυπολικής και ίσως αυτό που προωθούν είναι το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής όσο περισσότερο μπορούν προς το συμφέρον τους!
Ακόμα και η μιση Ουκρανία είναι κέρδος για αυτούς και απώλεια για τους Ρώσους, η πλήρης αποδυνάμωση του καθεστώτος της Συρίας, ακόμα και αν δεν έπεσε είναι κέρδος για αυτούς και όχι απώλεια, ακόμα τουλάχιστον, εκείνο που τους ενοχλεί είναι πως κατορθώνουν οι Ρώσοι να κερδίζουν περισσότερα από όσα θα ήθελαν οι Αμερικανοι, εκεί βλέπουν τον κίνδυνο.
Το θέμα είναι μέσα σε αυτό το περιβάλλον εμείς να βγάλουμε μια άκρη και αυτή η άκρη δεν πρόκειται να βγει αν δεν ασκήσουμε εθνικοκεντρική πολιτική αποκλειστικά όπως κάνει το Israel. Δεν μπορούμε εμείς να αποδεχόμαστε να είμαστε ένα κομμάτι μιας μεγαλύτερης οικονομίας, δεν πρόκειται να επιβιώσουμε όντας συμπληρωματική οικονομία, κανεις δε θα μας προστατέψει, γιατί δεν μπορεί είναι πολύ απλό και αυτό πρέπει να μας ανησυχεί και η Τουρκια δεν ενδιαφέρεται για καμια διεθνή νομιμότητα όπως η Ρωσία έστω και αν κάποιοι λένε ότι αυτό είναι προσχηματικό! Η Τουρκια θα δημιουργήσει προβοκάτσια και θα βρεθούμε προ απροοπτου.
Ούτε πρόκειται να επιβιώσουμε αν είμαστε τα καλά και ήσυχα παιδιά, που όχι δεν προκαλούν, αλλα δεν διεκδικούν τα δικαιώματα τους μήπως και αναστατωθεί ο αφέντης, άλλωστε οι ίδιοι τα γραφουν, πως οποιος δεν ενδιαφέρεται για τα εθνικά ζητήματα του δεν υπολογίζεται από την Αμερική, οποτε εμείς πρέπει να αποδείξουμε ότι νοιαζόμαστε!
Ο Ερντογάν έχει καταφέρει να είναι ένας ισάξιος "συνομιλιτητς" γιατί πολύ απλά δε σκύβει το κεφάλι, με επιχειρήματα αστεία, οδεύει μπροστά, μπορεί να κινδυνεύει, αλλα αν μη τι άλλο δεν είναι εύκολο να πέσει και οι Αμερικανοι τον υπολογίζουν, εμάς δε μας υπολογίζει κανεις, εμείς το μονο που έχουμε σαν επιχείρημα είναι ότι είμαστε καλά παιδιά οποτε antaoipste μας, μην περιμένετε καμια ανταμοιβή με αυτή τη νοοτροπία! Όλα τα κάνουμε με βήματα πιο αργά από της Χελώνας και πανηγυρίζουμε γιατί μπορεί να παραλάβουμε κάποια στιγμή τα υποβρύχια που παραγγέλθηκαν το 2000, κανένα μέλλον δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε έτσι!
Όταν κάνουμε συνεχώς αναφορές για τη Θράκη, οι οποίες μάλιστα είναι και άστοχες,δεν συνεισφέρουμε στο εν λόγω θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚριμαία: ΗΠΑ και ΕΕ επέβαλαν κυρώσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι επόμενες κυρώσεις θα είναι για την Τουρκία, έστω και με ... μικρή καθυστέρηση, για την κατοχή και τον εποικισμό της μισής Κύπρου. Αμφιβάλλετε;
Α, δηλ η παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη είναι αθώα και την έχω παρεξηγήσει εγώ; Αν είναι άστοχη η παρατήρηση μου θα εκτιμούσα μια εξήγηση ώστε να ενημερωθώ κι εγώ. Εκτός αν η ενημέρωση δεν είναι στις προθέσεις του blog. Αν έχει υπάρξει ενημέρωση σε άλλα άρθρα θα εκτιμούσα ένα link. Αν πάλι δεν σας ενδιαφέρει να ενημερώσετε έναν μεμονωμένο αναγνώστη τότε καλύτερα να μην απαντούσατε καθόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν έχω χρόνο να απαντώ διεξοδικά.
Αν θέλεις όμως απάντηση, να σου πω ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι μειονότητα και αν κάνουν δημοψήφισμα θα χάσουν.
Πέραν τούτου, ένα δημοψήφισμα στη Θράκη θα νομιμοποιούσε τους Κούρδους να κάνουν το δικό τους δημοψήφισμα και εκείνοι είναι 20 εκατομμύρια και πλειονότητα στον τόπο τους.
Δεν τους συμφέρει λοιπόν τους Τούρκους κάτι τέτοιο.
@ akomaedw
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ’ αρχάς, νομίζω ότι ο Αλέξανδρος σού έδωσε μία απάντηση.
Αλλά εγώ θα σού θέσω το εξής ερώτημα: Με ποια λογική η Τουρκία θα μιμηθεί το παράδειγμα της Ρωσίας στην Θράκη; Βλέπεις εσύ ομοιότητες μεταξύ των περιπτώσεων Ρωσία-Κριμαία και Τουρκία-Θράκη; Να προστατέψει η Τουρκία τουρκόφωνους από ποιούς; Κινδυνεύουν οι τουρκόφωνοι της Θράκης;
Στην Ουκρανία διεταράχθη η νόμιμος τάξη και η Ρωσία έπρεπε να υπερασπίσει του Ρώσους της Κριμαίας, αλλά και την ναυτική βάση της Σεβαστουπόλεως, έδρα του Ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θαλάσσης. Στην Ελλάδα διεταράχθη η νόμομος τάξη; Έχουν οι Τούρκοι βάσεις στην Θράκη να υπερασπισθούν; Η τάξη διαταράσσεται στην Δ. Θράκη μόνον από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, το οποίο είναι σφηκοφωλιά της ΜΙΤ και κατατρομοκρατεί τον ντόπιο μουσουλμανικό πληθυσμό, τουρκόφωνο και μη (δηλ. Πομάκους και Αθίγγανους).
Η Κριμαία ήταν πάντα έδαφος ρωσικό, το οποίο «δώρισε» ο Nikita Khrushchev (Ουκρανός ο ίδιος) στην Ουκρανία την 19/2/1954 κι έχει κάθε λόγο να θέλει να επιστρέψει στην Ρωσία, αφού η πλειονότης (58.32%) των κατοίκων είναι Ρώσοι. Τι απ’ αυτά συμβαίνει στην Δ. Θράκη και για ποιον λόγο θα γίνει δημοψήφισμα;
Νομίζω ότι, πριν γράψουμε κάτι, καλό θα είναι να σκεφτόμαστε λίγο.
Μὲ τὴν πολιτικὴ ἡγεσία ποὺ ἔχουμε, γιὰ τίποτε δὲν εἶμαι σίγουρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὸ χειρότερο ὅλων τὴν ἐκλέγουμε καὶ συνήθως μὲ αὐτοδυναμία.
@ konion
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Πού την βλέπεις; Η αυτοδυναμία των δύο μεγάλων κομμάτων χάθηκε από το 2012.
Το πρόβλημα είναι ότι εξακολουθούμε να έχομε το ίδιο πολιτικό σύστημα από το 1974, το οποίο μάς κατέστρεψε, αλλά δεν βλέπω τρόπο να το αλλάξει κανείς. Μάλιστα, είναι πλέον ολοφάνερο ότι με διώξεις κατ' αντιπάλων, αλλά και ψευδείς παροχολογίες του τύπου "Τσοβόλα, δωσ' τα όλα" από ένα ανύπαρκτο πρωτογενές πλεόνασμα.
Ουδέποτε υπήρξα "πιστός" των δημοσκοπήσεων, αλλά αν τούτη εδώ αληθεύει και στο ελάχιστο, γίνεται αυτό που πολλοί, μεταξύ των οποίων κι εγώ, πρόβλεψαν: Οι διώξεις κατά της ΧΑ γύρισαν μπούμερανγκ!
Συμπληρώνω την φράση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, είναι πλέον ολοφάνερο ότι με διώξεις κατ' αντιπάλων, αλλά και ψευδείς παροχολογίες του τύπου "Τσοβόλα, δωσ' τα όλα" από ένα ανύπαρκτο πρωτογενές πλεόνασμα, προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία πάση θυσία.