Κυπριακό: Ο καθένας θα πάρει το κρατίδιο του…

Τον Ιανουάριο του 2011, η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Κίπρις, αποκάλυψε το έγγραφο που κατέθεσε ο Ντερβίς Έρογλου στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τη διακυβέρνηση. Ήταν αποκαλυπτικό τότε, αλλά σήμερα θα είναι αποκαλυπτικότερο αν συγκριθεί με τις νέες εξελίξεις. Περιέγραφε την ένωση δύο ανεξάρτητων κρατών με χαλαρή μεταξύ τους σχέση και υπήρχε σαφής διαχωρισμός της κυριαρχίας, που κατά βάση θα προέρχεται από τα συνιστώντα κράτη και τα κατάλοιπα εξουσίας θα ανήκουν στην κεντρική κυβέρνηση. Οι τουρκικές προθέσεις ήταν ευδιάκριτες αφού προέβλεπε και όρους σε περίπτωση διάλυσης της συμφωνίας: «Σε μια τέτοια περίπτωση, κανείς δεν θα οικειοποιηθεί ολόκληρο το νησί για να μην επαναληφθούν τα όσα έζησαν οι Τ/κ πριν το 1963. Οι Τ/κ επιθυμούν όπως συμπεριληφθεί στην τελική συμφωνία ανοικτά και τεθεί υπό την εγγύηση του ΣΑ του ΟΗΕ ότι, σε περίπτωση διάλυσης της συμφωνίας, κανένα από τα συνιστώντα κρατίδια δεν θα εκπροσωπεί από μόνο του τη "συνεργασία", το ομόσπονδο δηλαδή κράτος» (Κίπρις, 17/1/2011).
Η ουσία λοιπόν στη νέα συμφωνία είναι εδώ. Στο ότι η τουρκική επιδίωξη έχει πάρει σάρκα και οστά κι εμείς πανηγυρίζουμε χωρίς να σκεφτόμαστε, ως συνήθως, τις συνέπειες τις οποίες αντιθέτως σκέφτονται και μεθοδεύουν οι Τούρκοι. Σε περίπτωση κατάρρευσης της συμφωνίας κανένα από τα συνιστώντα κρατίδια δεν θα εκπροσωπεί το ομόσπονδο κράτος, ο καθένας θα πάρει το κρατίδιο του και θα αποχωρήσει. Με ένα συμφωνημένο πλέον αποτέλεσμα: Οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν το κρατίδιο που έχουν και σήμερα, αλλά αναγνωρισμένο και οι Ελληνοκύπριοι θα έχουν κι αυτοί κρατίδιο «ίσου καθεστώτος». Η Κυπριακή Δημοκρατία, που σήμερα διασφαλίζει ακόμα την επιβίωση των Ελληνοκυπρίων, δεν θα υπάρχει πλέον.
Ασφαλώς δεν πρέπει να ξεκινούν οι συνομιλίες με αυτή την αρνητική λογική, με τη λογική δηλαδή του τι θα γίνει αν καταρρεύσει η συμφωνία. Αλλά, αν η λογική της άλλης πλευράς είναι αυτή, εμείς δεν πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας εκ των προτέρων; Και αν το μόνο απτό δεδομένο που έχουμε μπροστά μας είναι η διαχρονική αναξιοπιστία της τουρκικής πλευράς, η καταπάτηση όλων των συμφωνιών και ο σχεδιασμός της Άγκυρας να εξαφανίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να ελέγξει όλο το νησί (με το φυσικό του αέριο, φυσικά), δεν οφείλουμε να αντιδράσουμε όταν βλέπουμε το σχέδιο να εφαρμόζεται; Εξάλλου, δεν είναι γι΄ αυτούς τους λόγους που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έθετε τις προϋποθέσεις του όλους τους προηγούμενους μήνες;
«Τα κρατίδια που θα ιδρυθούν θα είναι κυρίαρχα και αυτό δεν μπορεί να σημαίνει ότι θα είναι ένα και αδιαίρετο κράτος», είπε χθες ο Ντερβίς Έρογλου, μετά τη συμφωνία που μόλις υπόγραψε και την ώρα που οι δικοί μας φωστήρες στήνουν χορούς και πανηγύρια για να μας πείσουν ότι πετύχαμε τη μία κυριαρχία και το ένα αδιαίρετο κράτος.
Να τα αφήσουμε όλα αυτά πίσω μας, λένε διάφοροι απελπισμένοι, γιατί τώρα προέχει να στηρίξουμε όλοι μαζί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε αυτή την τιτάνια προσπάθεια για να το λύσουμε επιτέλους. Εντάξει, κατανοητή η αγωνία. Αλλά τι ακριβώς πρέπει να κάνουν όσοι βλέπουν τη λάθος πορεία και θέλουν να προειδοποιήσουν; Να χειροκροτούν κιόλας από χαρά κι ας ξέρουν ότι είναι αδικαιολόγητη η χαρά τους;
Άριστος Μιχαηλίδης
Φιλελεύθερος