Ο Ελληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος είχαν συναντήσεις κορυφής με τους επικεφαλής των ισχυρών αμερικανοεβραϊκών οργανώσεων κατά τη διάρκεια των πρόσφατων επίσημων περιοδειών τους στις ΗΠΑ.
Κινήσεις ουσίας σε μια διεθνοπολιτική σκακιέρα που εμφανίζει ολοένα και μεγαλύτερα στοιχεία συστημικής πολυπλοκότητας. Σε αυτήν τη συστημικά προκλητική εποχή η Ελλάδα χρειάζεται α) δομική εξωστρέφεια, β) ενίσχυση των υφιστάμενων συμμαχικών δεσμών, γ) τη δημιουργική αξιοποίηση των πηγών προβολής της ήπιας ισχύος και, βέβαια, δ) ενέργειες επούλωσης των πληγών που τα τελευταία χρόνια αποτυπώθηκαν στο κύρος και το γόητρό της.
Και ενώ η ελληνική Πολιτεία αξιοποιεί δημιουργικά την επιβεβλημένη εξωστρέφεια, υφίσταται έλλειμμα πολιτικής ως προς την ενδυνάμωση των δεσμών του μητροπολιτικού κέντρου με την ομογένειά μας στις ΗΠΑ πρωτίστως αλλά και στον Καναδά, και στην Αυστραλία. Ισως αυτό να ηχεί υπερβολικό, αφού η κοινή αντίληψη στο εσωτερικό του ελλαδικού κράτους είναι ότι οι σχέσεις μας με την ελληνική διασπορά είναι αδιασάλευτες και σταθερές, αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Η ελληνική ομογένεια βρίσκεται σε συρρίκνωση σε διεθνές επίπεδο, καθώς πλέον ο πυρήνας της έχει εισέλθει στην τέταρτη γενιά, κατά μέσο όρο, ενώ οι δεσμοί με την ελληνική γλώσσα έχουν ασθενήσει με υπαιτιότητα της επίσημης ελληνικής Πολιτείας.
Το ελλαδικό κράτος έχει αρχίσει και χάνει ίσως το σημαντικότερο όπλο ήπιας ισχύος, το οποίο διέθετε στη διεθνή αρένα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, τη διασπορά του. Και μπορεί ταινίες όπως το «My big fat Greek wedding» να απασχόλησαν το Hollywood πριν από μερικά χρόνια ως εισπρακτικές επιτυχίες, αλλά η αναπαραγωγή στερεότυπων για τον ομφαλοσκόπο πάτερ φαμίλια και την πληθωρική μητέρα που ξέρει μόνο να φτιάχνει μουσακά και να περιφρουρεί την αρετή της νύφης, όπως γινόταν στην ελληνική επαρχία στη δεκαετία του '50, σίγουρα δεν αποδίδει ορθά τη δυναμική της ελληνικής ομογένειας.
Τι μπορεί να γίνει; Το έχω υποστηρίξει εδώ και καιρό και το επαναλαμβάνω. Να ακολουθήσουμε το ανάλογο επιτυχημένο μοντέλο του Ισραήλ. Να δοθεί, δηλαδή, ιδιαίτερη βαρύτητα στην επανασύνδεση του ελληνικού κράτους με την ελληνική ομογένεια, να χτιστούν περισσότεροι παιδικοί σταθμοί και περισσότερα σχολεία εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας στις ΗΠΑ, να μπορέσει η ελληνορθόδοξη εκκλησία να συνδεθεί σε ακόμη μεγαλύτερο βάθος με την καθημερινότητα των ελληνορθόδοξων κοινοτήτων και, ασφαλώς, να δημιουργηθούν έδρες νεοελληνικών σπουδών, λογοτεχνίας, ποίησης αλλά και πολιτικής, που θα χρηματοδοτούνται από την ελληνική εφοπλιστική κοινότητα με την επίσημη αναγνώριση από την ελληνική Πολιτεία και γενναίες φορολογικές απαλλαγές ως αναγνώριση της προσφοράς. Είναι δυνατόν να γίνουν τέτοιες κινήσεις αυτή την κρίσιμη στιγμή για τους οικονομικούς μας δείκτες; Ναι, γιατί τέτοιες πολιτικές αποτελούν εθνικές επενδύσεις και όχι απλώς έξοδα παραστάσεως. Με άλλα λόγια, αποτελούν πολιτικές με σημαντικό μεσοπρόθεσμο ανταποδοτικό όφελος για την Ελλάδα, που αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα λεφτά του Ελληνα φορολογούμενου.
Ποιος είναι ο πολιτικός στόχος μιας τέτοιας διαδικασίας; Να αυξήσουμε τη δυναμική επηρεασμού της Ελλάδας στον πυρήνα των διεθνών εξελίξεων. Ταυτοχρόνως, να γίνει η επανασύνδεση του μητροπολιτικού κέντρου με τη διασπορά. Δυστυχώς, η αυτοδιαπόμπευση, που μέρος του ελληνικού πολιτικού κόσμου εφάρμοσε με αιχμή του δόρατος το ανορθολογικό επιχείρημα «ο πιο διεφθαρμένος λαός», τραυμάτισε βαθύτατα τις ευαίσθητες χορδές της διασποράς μας. Οφείλουμε να εξηγήσουμε στη διασπορά μας πόσο υπερήφανοι είμαστε γι’ αυτούς, ότι χρειαζόμαστε τη στήριξή τους σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές και ότι στόχος μας είναι να τους κάνουμε ξανά υπερήφανους για τις ρίζες τους μέσω της επαναφοράς της Ελλάδας σε status διεθνούς κανονικότητας. Χρειαζόμαστε τη δύναμη της ομογένειάς μας και αυτή πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν είναι δανεική.
Δημοσιεύθηκε στην "κυριακάτικη δημοκρατία"
Το θέμα είναι ιδιαίτερα περίπλοκο αλλά πρέπει να ιδωθεί όχι μόνο ώς ποιά οφέλη "διεθνούς επιρροής" θα αποκομίσει η Ελλάδα από την Ομογένεια αλλά και ποια αιμοδοσία και πολιτική αναζωογόνηση μπορεί να προσφέρει η Ομογένεια στην άρρωστη πολιτική ζωή της Ελλάδας. Γιατί επιτέλους έπειτα από τόσες και τόσες προσπάθειες απέτυχε και πάλι η παροχή δικαιώματος ψήφου στους Ομογενείς; Και γιατί κορυφαίοι ομογενείς (πραγματικά κολοσιαίες προσωπικότητες αντάξιες του Καποδίστρια) όπως ο κορυφαίος διεθνώς καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Βασ. Μαρκεζίνης παραμερίζονται, για να μην πώ υποσκάπτονται από την ντόπια ελίτ; Ενα απλό παράδειγμα: Αναλογίστηκε κανείς τι θα μπορούσε ο Β.Μαρκεζίνης να προσφέρει από όποια θέση αλλά ας πούμε π.χ. ως ηγέτης της Επιτροπής Νομικών που θα προωθούσε το θέμα του Γερμανικού Δανείου και των Γερμανικών αποζημιώσεων στη Χάγη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκος Σταματάκης,
Νέα Υόρκη
Όσοι έφυγαν και φεύγουν γλυτώνουν. Η Ελλάδα είναι αυτό που ήταν πάντα. Βιλαέτι των παιδιών των μπαμπάδων τους, που εκτελούν "τοις κείνων ρήμασι". Δεν αντέχονται νέα πρόσωπα φιλοπονία εφευρετικότητα επιχειρηματικότητα ιδρώτα δημιουργία φρεσκάδα παρά μόνο τεμενάς και "ό,τι ευαρεστείσθε". Κάθε είκοσι τριάντα χρόνια θα διώχνει τα παιδιά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως ακριβώς περιγράφεται η κατάσταση στο ΛΕΓΚΩ του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Ενώ στην Ελλάδα οι «πρώην λαθρομετανάστες» θα έχουν το δικαίωμα ψήφου στις εθνικές εκλογές, οι Έλληνες μετανάστες (που ήδη έχουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές των χωρών που διαβιούν) δεν θα έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν αυτό το δικαίωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό θεωρείται ως ένα σημείο «φυσιολογικό», γιατί εάν δοθεί αυτό το δικαίωμα σε εμάς τους μετανάστες θα κινδυνεύσει η κυριαρχία των ανίκανων πολιτικάντηδων που καταδυναστεύουν την πατρίδα μας και που αποτελούν την κύρια αιτία της φυγής μας στα ξένα.
Πραγματικά το ζήτημα της ομογένειας είναι τεράστιο! Είναι δόκιμο νομίζω να συγκρίνουμε τη δικη μας διασπορά με αυτή του του Israel, νομίζω πως οι άνθρωποι που αποτελούν τις δυο διασπορές, οι ασχολίες τους και η νοοτροπία τους μοιάζει αρκετά, με μια πολύ μεγάλη διαφορα, οι Εβραϊκή διασπορά καίγεται για το Israel, υπάρχουν ιστολογία, υπάρχουν Αμερικανοι πολιτικοί Εβραϊκής καταγωγής, όπου όταν μιλούν μπερδεύεται κανεις αν είναι πολιτικοί κάποιου Ισραηλιτικού κόμματος η Αμερικανοι πολιτικοί, βλέπει κανεις τους επιχειρηματίες, πως οργανωμένοι στηρίζουν τα ζητήματα του Israel. Για να είμαστε δίκαιοι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους "αrμενιους". Εμείς, όμως τα τελευταία 20 χρονια χάσαμε την επαφή με τη διασπορά, αλλα και η διασπορά έχασε την επαφή της με την Ελλάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν Έλληνες της ομογένειας τεραστιας αξιας, ανέφερε ο Κύριος Σταματάκης πολύ επιτυχημένα τον Κύριο Μαρκεζίνη, αλλα με μια πρόχειρη ματια, βλέπει κανεις και άλλους, ο αρχηγός του Πολεμικού ναυτικού της Μεγάλης Βρετανίας είναι Έλληνας, ο Διοικητής των νατοϊκών δυνάμεων μέχρι πρόσφατα ήταν Έλληνας, υποψήφιος πρόεδρος της Αμερικής πριν μερικά χρονια ήταν Έλληνας, καθηγητές με μεγάλο κύρος στα ξένα πανεπιστήμια είναι Έλληνες, επιτυχημένοι και καταξιωμένοι επιχειρηματίες. Σε όλους τους κλάδους υπάρχουν Έλληνες που διαπρέπουν και που πραγματικά μπορούν να προωθήσουν τα Ελληνικά θέματα. Γιατί όμως έχει αποφασιστεί να αποκοπεί η Ελλάδα από την ομογένεια?
Πρέπει όντως να γίνουν πολλά πράγματα και πρώτο από όλα η ενίσχυση των υπαρχόντων και η δημιουργία καινούριων Ελληνικών σχολειων για την ομογένεια, η εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας στους νεότερους, η ώθηση οι Έλληνες να είναι μαζί στο εξωτερικό μέσω εκδηλώσεων των προξενείων, των συλλόγων της ομογένειας, της Εκκλησιας, η οποια πρέπει να δει το ρολο της λίγο πιο σοβαρά σε αυτό το ζήτημα!
Είναι πολλά που μπορούν αν γίνουν και πράγματι πρέπει να γίνουν! Ενώ η άποψη μου είναι πως οι απόδημοι Έλληνες πρέπει να έχουν λόγο και στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να ακούγεται η φωνή τους!
Εν τελει θέλω να κλείσω με το εξής, δεν νοείται ο Γκουλέν να έχει κερδίσει ερείσματα στα υψηλότερα κλιμάκια εξουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν νοείται στη Νέα Υόρκη απέναντι από το κτίριο του ΟΗΕ να υπάρχει Ίδρυμα προώθησης του Τουρκικου Πολιτισμού και να κυματίζει η Τουρκικη Σημαία και η δικη μας η ομογένεια να απουσιάζει. Φέρουν και αυτοί ευθύνη, δεν είναι μονόπλευρη η ευθύνη, ξέρουμε ότι όλοι αγαπούν την πατρίδα, τη μητέρα πατρίδα δηλαδή, αλλα θα πρέπει να θυμούνται καλύτερα από όλους τα λόγια του Κένεντι, "μη ρωτάτε τι μπορεί να κάνει η πατρίδα για σας, αλλα τι μπορείτε να κάνετε εσείς για την πατρίδα"! Πρώτα από όλα θα πρέπει λοιπόν να κρατάνε ζωντανή την Ελλάδα μέσα τους, να επισκέπτονται την Ελλάδα οποτε τους επιτρέπει η δουλειά τους, να μεταφέρουν την Ελλάδα στα παιδιά τους! Παρα πολλοί το κάνουν, αλλα υπάρχουν και αυτοί που δυστυχώς σκέφτονται στενόμυαλα, έχω γνωρίσει από όλους, θα πρέπει το Ελληνικό κράτος να κάνει ο,τι πρέπει για να υπάρχουν οι πρώτοι και σιγά σιγά να εξαλειφθούν οι τελευταίοι!
Σωστά τα προαναφερθέντα. Ομως δεν νοείται να περιμένουμε μόνο να πάρουμε από την Ομογένεια. Μην ξεχνάμε ότι πολλοί Ελληνες της Διασποράς, έχουν φύγει αφού εισέπραξαν μεγάλες πικρίες από την Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕστω, να έχουμε υπόψη μας, ότι όσον αφορά την πρόθεση επενδύσεων, οι Ομογενείς έπαψαν να πλησιάζουν εδώ από τη στιγμή που ανέκυψαν φαγάνες πολιτικοί και διαπλεκόμενοι.
Πάντως, είναι βέβαιο ότι οι δεσμοί με την Ομογένεια πρέπει να ενισχυθούν συστηματικά και να καλλιεργηθεί μια σταθερή σχέση σε οργανωμένη βάση.
Ελίνα