11/9/13

Υπόθεση Αντετοκούμπο: Ο θρίαμβος της πολιτικής ορθότητας

του Ιωάννη Σ. Λάμπρου, Πολιτικού Επιστήμονος
Ά μέρος
Η  επίσκεψη, προ εβδομάδων, του νιγηριανής καταγωγής  Γιάννη Αντετοκούμπο  στο Μέγαρο Μαξίμου - μετά την επιλογή του από τους Milwaukee Bucks για το αμερικανικό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης -  επανέφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα των εκατομμυρίων, παράνομα εισερχόμενων, αλλοδαπών στην πατρίδα μας. 
Η εν λόγω επίσκεψη και η φωτογραφία που ακολούθησε,  δεν αποτελεί το ενδεδειγμένο μήνυμα, το οποίο η πολιτική ηγεσία οφείλει να καταστήσει ξεκάθαρο. Πόσο μάλλον σε μια περίοδο, κατά την οποία πολλά κράτη της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής  βρίσκονται σε αναταραχή με ορατή την προοπτική παράνομης έλευσης αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών στις χώρες του ευρωπαϊκού  Νότου. Ανάλογης αστοχίας ήταν και η κίνηση του Υπουργού Εσωτερικών να δώσει άδεια παραμονής  (σε ειδική τελετή!) σε Πακιστανό, ο οποίος επιχείρησε ανεπιτυχώς με ομοεθνείς του να απεγκλωβίσει ζευγάρι Ελλήνων, από το αυτοκίνητο τους σε ράγες τρένου, στο Κρυονέρι τον Απρίλιο του 2012.
Η εικόνα του Πρωθυπουργού να φωτογραφίζεται στο Μέγαρο Μαξίμου με οικογένεια λαθρομεταναστών δεν εκπέμπει το σωστό μήνυμα στην ελλαδική κοινωνία και σε κάθε λαθρομετανάστη, ακόμα και αν το εν λόγω άτομο διαθέτει  αξιόλογα αθλητικά προσόντα. Το νόημα της φωτογραφίας είναι ότι όλοι οι λαθρομετανάστες, οι οποίοι βρίσκονται στην πατρίδα μας, θεωρητικά, θα μπορούν να διαβούν το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου και να φωτογραφηθούν με τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Aυτή η τιμή – να γίνει δεκτός κάποιος στην πρωθυπουργική έδρα – δεν έχει γίνει σε πλείστους συμπατριώτες μας, που πραγματικά προσέφεραν στην Ελλάδα. Αρκεί να θυμηθεί κάποιος τους ξεχασμένους Ελλαδίτες μαχητές της Κύπρου, η ζωή των οποίων καταστράφηκε το καλοκαίρι του 1974. Όχι μόνο δεν έγιναν δεκτοί από πολιτειακούς παράγοντες  αλλά επί δεκαετίες δεν αναγνωρίζονταν η πολεμική δράση τους στην Κύπρο.
Ο νεαρός αθλητής  αντιμετώπιζε την επίσκεψη ως μια εκδρομή σε ένα όμορφο κτίριο. Δεν είχε συναίσθηση που πήγαινε ούτε την αξία μιας τέτοιας επίσκεψης, την οποία δεν αξιώθηκαν τόσοι και τόσοι συμπατριώτες μας. Γιατί πολύ απλά δεν είναι Έλληνας… Ο  χαρακτηρισμός του νεαρού Νιγηριανού  ως  Έλληνα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προκαλεί, ιδίως αν ληφθεί υπ’όψιν ότι οι αλλοδαποί, οι οποίοι, κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως, έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, από το οθωμανικό σκοτάδι, ονομάζονται φιλέλληνες. Φιλέλληνες αυτοί, οι οποίοι θυσιάστηκαν για την Ελλάδα, Έλληνας ο υιός λαθρομεταναστών που τυγχάνει να έχει αθλητικά προσόντα…
Παράλληλα, σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Εσωτερικών, η ιθαγένεια  αποδόθηκε  στον Γιάννη Αντετοκούμπο και τον αδελφό του απολύτως νόμιμα, βάσει των διατάξεων περί ανιθαγενείας, διατάξεων οι οποίες βρίσκονται σε ισχύ αρκετά χρόνια  και αφορούν σε περιπτώσεις ατόμων που γεννιούνται στην Ελλάδα και είναι ανιθαγενείς. Η περίπτωση του νεαρού Νιγηριανού, όμως, διαφέρει υπό την έννοια ότι οι γονείς του διαθέτουν την νιγηριανή υπηκοότητα, την οποία όφειλε να είχε λάβει εδώ και πολλά χρόνια ο γιος τους. Τα δύο αδέλφια όφειλαν να είχαν λάβει την υπηκοότητα των γονέων τους και οι τελευταίοι έπρεπε να είχαν φροντίσει για αυτό…

Ποιος είναι Έλληνας;
Οι αποδομητές του εθνικού κράτους στην προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν την πολιτογράφηση  λαθρομεταναστών  αποπειρώνται να αλλάξουν τον ορισμό του Έλληνα, ώστε να συμπίπτει με την ιδεοληψία τους.  Έλληνες δεν θεωρούνται πλέον οι έχοντες ελληνική καταγωγή.  Όχι εκείνοι,  οι οποίοι έχουν  Έλληνες προγόνους οι θυσίες των οποίων διατήρησαν ζωντανό το έθνος σε εποχές δουλείας και καταπίεσης, αλλά αυτοί οι οποίοι απλά αποφάσισαν από μόνοι τους - για απτό υλικό συμφέρον - να εγκατασταθούν, παράνομα, στην Ελλάδα.
Τα αντικειμενικά στοιχεία  της ελληνικής καταγωγής υποκαθίστανται από τους ταλιμπάν της μετανεωτερικότητας από ακραία υποκειμενικές θεωρήσεις έτσι ώστε να μην υπάρχει κάποιο απτό γνώρισμα ελληνικότητας συμπεριλαμβάνοντας στο ελληνικό έθνος – στο βαθμό που το αναγνωρίζουν – οποιονδήποτε επιβάλλει η διεθνιστική τους διαστροφή. Η ίδια τακτική συναντάται εκ μέρους των υποστηρικτών του γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων, οι οποίοι θέλοντας να θολώσουν το νόημα της διαχρονικής σημασίας του γάμου μεταξύ άνδρα και γυναίκας, προσπαθούν να επαναδιατυπώσουν τον ορισμό του αρσενικού και θηλυκού. Ότι δεν προωθεί την ιδεοληψία κάποιων, προφανώς, πρέπει να αλλάξει…
Η απόδοση υπηκοότητας δεν είναι ευκαιριακή υπόθεση. Η επίδειξη της ελληνικής σημαίας  από τους αδελφούς Αντετοκούμπο, δεν συνιστά απόδειξη πατριωτισμού και ταύτισης με την Ελλάδα. Ο δεσμός με τη σημαία προϋποθέτει  κάτι παραπάνω και πιο ουσιαστικό από έναν αυθόρμητο πανηγυρισμό. Η πράξη του κ. Αντετοκούμπο  - να σηκώσει την ελληνική σημαία - δείχνει ότι ο ίδιος εκτιμά όσα του προσέφερε η Ελλάδα σε αντίθεση με εκατομμύρια άλλους… Αυτό δεν τον κάνει  Έλληνα, απλά έναν αλλοδαπό που εκτίμησε αυτά - όσα και αν ήταν αυτά, πολλά ή λίγα - τα οποία του προσέφερε η κοινωνία μας. Ο γράφων εύχεται στον νεαρό αθλητή να εκπληρώσει όλες τις προσδοκίες που έχει στη ζωή του, επαγγελματικές και προσωπικές.  Δεν μπορεί, όμως, χάριν της πολιτικής ορθότητας να νομιμοποιείται μια παρανομία, να επιβραβεύεται η λαθρομετανάστευση, και να αποδίδεται σε έναν αλλοδαπό η ελληνική ιθαγένεια μόνο και μόνο γιατί είναι καλός αθλητής, όταν αυτή η ίδια  ιθαγένεια δεν δινόταν για δεκαετίες σε εκπατρισθέντες  Έλληνες από την Τουρκία ( αριθμός συμπατριωτών μας συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα για  την μετακίνηση τους εκτός Ελλάδος) και δεν έχει αποδοθεί, ιστορικά, σε πολλούς άλλους ομοεθνείς μας, οι οποίοι γεννήθηκαν, έζησαν και πέθαναν με το όνομα της Ελλάδας στο στόμα τους.


Συνεχίζεται…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.