To Ερώτημα Ασφάλειας των Καταθέσεων

Πόσο η μεσαιωνική αφαίμαξη των καταθέσεων, ως μέθοδος θεραπείας των τραπεζών, που πρωτοεφαρμόζεται στην Κύπρο,  αποτελεί ένα και μοναδικό επεισόδιο ( όπως ισχυρίσθηκαν χθες οι κ.κ. Ολάντ, Ντράγκι, Ραχόϊ, Ναβότνι και Στουρνάρας -των απειλουμένων χωρών και ιδρυμάτων) και όχι την αρχή ενός σήριαλ, το πρότυπο γενικής στη συνέχεια εφαρμογής στις αδύνατες οικονομίες της ευρωζώνης (όπως διεκήρυξε προχθές ο νέος επίτροπος Ντάϊσελμπλουμ και υποστήριξαν χθες ο επίσης επίτροπος Μπαρνιέ -δια της εκπροσώπου του- και ο φινλανδός πρωθυπουργός Κατάϊνεν);
Στο εφιαλτικό για τους (όσους ακόμη) καταθέτες ερώτημα, οι «αγορές», ο διεθνής οικονομικός Τύπος και χθεσινή γερμανική (!) δημοσκόπιση φαίνεται να δίνουν πίστη στους πυρομανείς της δεύτερης κατηγορίας και όχι στους απειλούμενους από τις φλόγες πυροσβέστες της πρώτης.
Η αλήθεια, που είναι γνωστή στους ξένους αναλυτές και τους ενημερωμένους ξένους πολίτες αλλά άγνωστη σε παρωπιδοφόρους λειτουργούς της ιθαγενούς ενημέρωσης, είναι πως ο Ολλανδός κ.Ντάϊσελμπλάουμ -που λιθοβολείται σήμερα για την «απειρία του»- όταν μίλησε περί «προτύπου» (προς καθιέρωση), απλώς επανέλαβε ερμηνευτικά μια προγενέστερη δήλωση του οικονομικού κηδεμόνα της γερμανικής Ευρώπης κ. Βόλφγκαγκ Σόϊμπλε.
Η δήλωση Σόϊμπλε, που είχε γίνει τουλάχιστον τρείς μέρες νωρίτερα και δημοσίευσαν και σχολίασαν οι Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς της Κυριακής, δεν εξαιρούσε μάλιστα ούτε τις μικρότερες καταθέσεις από τη νέα θεραπεία της αφαίμαξης.
Στην Αθήνα, τα δελτία των οκτώ είχαν μεταδόσει με πάταγο την «είδηση» πως ο κ. Σόϊμπλε διαβεβαίωσε ότι στις άλλες χώρες οι μικρές καταθέσεις είναι ασφαλείς.
Στο Λονδίνο όμως εδιάβαζαν στο άρθρο του Gavyn Davies στούς Φ.Τ. ότι « ο Γερμανός ΥπΟικ Σόϊμπλε έφθασε μάλιστα στο σημείο να δηλώσει πως στις άλλες χώρες οι μικρές καταθέσεις είναι ασφαλείς μόνον υπό τον όρο ότι τα κράτη είναι αξιόχρεα...»
Όταν γνωρίζουμε πλέον πόσο βαραίνουν οι δηλώσεις των κ.κ. Ολάντ, Ντράγκη, Ραχόϊ κλπ στην πλάστιγγα με εκείνες του κ. Σόϊμπλε, δεν μένουν πολλά περιθώρια για ψευδαισθήσεις. ΄Εγκυροι ξένοι αναλυτές δεν διατηρούν πλέον αμφιβολίες ότι πρόκειται για την εισαγωγή της μεθόδου του bail-in, όπου το κόστος διασώσεως ετοιμορρόπων τραπεζών θα επιρρίπτεται σε μετόχους, ομολογιούχους αλλά και καταθέτες.
Ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα ότι από πέρισυ είχε συζητηθεί σε μυστικοσυμβούλια των Βρυξελλών αυτή η μέθοδος και είχε συνταχθεί και σχέδιο οδηγίας.
Ένας Αναγνώστης