Εφημερίδα Ραντικάλ
Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται διάφοροι κύκλοι ακαδημαϊκών και πολιτικών, που έχουν κάνει χόμπι τους να νουθετούν τους Κούρδους, είναι ότι όταν αυτοί έγραφαν κείμενα από τα σπίτια τους που έχουν θέα τη θάλασσα και τις ζεστές πολυθρόνες τους και προσπαθούσαν να τους νουθετήσουν, οι Κούρδοι έδιναν επί 30 χρόνια αγώνα για τα δικαιώματά τους, ενώ πάνω από τα σπίτια τους έπεφταν βόμβες. Και αυτή η πολεμική κατάσταση ήταν που έδωσε στους ανθρώπους αυτούς υπομονή, δυνατότητα πρόβλεψης και πολιτική σοφία.
Στην Πλατεία Νεβρόζ του Ντιγιαρμπακίρ δέσποζε ένα τεράστιο πανό που έγραφε:
"Είμαστε έτοιμοι και για τον πόλεμο και για την ειρήνη - Μια ειρήνη χωρίς να είναι ελεύθερος ο Οτζαλάν, είναι λάθος"
Προτού έλθουν στην πλατεία οι βουλευτές του BDP, βγήκαν στη σκηνή οι αντάρτες πόλεως τη Λαϊκής Πρωτοβουλίας Άμιδας (Amed Halk İnisiyatifi) και ο εκπρόσωπός τους έκανε μια μεγάλη ομιλία. Μια χαρακτηριστική πρόταση της ομιλίας του ήταν η εξής:
"Δεν μιλάμε για αποχώρηση των ανταρτών από τα εδάφη του Κουρδιστάν. Το Κουρδιστάν είναι τα δικά μας χώματα".
Στην πλατεία τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα, όπως και τα μυαλά του κόσμου. Γι' αυτό... όταν αναγνώστηκε το μήνυμα του Οτζαλάν, στο σημείο που έλεγε ότι "πλέον ο ένοπλος αγώνας τελείωσε και ήλθε ο καιρός ο αγώνας αυτός να δοθεί στη βάση των ιδεών, των ιδεολογιών και της πολιτικής. Αυτό είναι η αρχή μιας νέας περιόδου για όλους τους λαούς της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας", χωρίς όμως να υπάρχει καμία αναφορά σε οποιοδήποτε όρο ή σχέδιο, για να γίνει αυτό, ο συγκεντρωμένος λαός το αντιμετώπισε σιωπηλά και με ψυχρότητα. Μάλιστα, η ψυχρότητα ήταν τέτοια, που ο βουλευτής Σουρεγιά Οντέρ, που διάβαζε το μήνυμα, αναγκάστηκε να πει στον κόσμο "Θέλουμε έναν πιο ισχυρό χειροκρότημα από σας".
Όμως ήταν πράγματι το μήνυμα του Οτζαλάν μια πρόταση για μια άνευ όρων εγκατάλειψη του ένοπλου αγώνα; Πρώτα-πρώτα να πούμε το εξής: Το πνεύμα του μηνύματος ήταν ίδιο με την 55σέλιδη επιστολή που είχε υποβάλλει στην τουρκική κυβέρνηση ο Οτζαλάν το 2009. Σε εκείνη την επιστολή ο Οτζαλάν αναφερόταν και πάλι στο ότι η ίδρυση των εθνικών κρατών ήταν ένα παιχνίδι του καπιταλιστικού μοντερνισμού. Τα ίδια είπε και στο μήνυμά του που αναγνώστηκε στο Νεβρόζ. Η βασική στρατηγική του Οτζαλάν, όταν συνομιλούσε με το τουρκικό κράτος και πριν από δέκα χρόνια και πριν από τρία χρόνια, ήταν να μην ξεκινάει από μαξιμαλιστικές αφετηρίες τους όρους και τα αιτήματά του. Δηλαδή, το γεγονός ότι ο Οτζαλάν δεν έκανε καμία αναφορά στον τρόπο με τον οποία θα αναφέρεται η υπηκοότητα στο νέο σύνταγμα, στην εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα, στην ενδυνάμωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και στην απελευθέρωση των μελών της μείζονος κουρδικής οργάνωσης Ένωση Κοινοτήτων του Κουρδιστάν (KCK), δεν σημαίνει ότι δεν σκέφτεται και ότι δεν υπάρχουν αυτά τα βήματα στο σχεδιασμό του.
Άλλωστε γνωρίζουμε τα εξής: Όταν η βουλευτής Λεϋλά Ακάτ, που ήταν στην ομάδα των βουλευτών που επισκέφθηκε για πρώτη φορά τον Οτζαλάν στο Ιμραλί, αποπειράθηκε να ανοίξει συζήτηση με τον Οτζαλάν για τη δημοκρατική αυτονομία, ο Άπο σήκωσε τα χέρια του με νόημα και είπε: "Δεν είναι ώρα να συζητηθούν αυτά".
Η κοινωνία περίμενε ότι ένας από τους όρους που θα συμπεριλαμβάνεται στο χρονοδιάγραμμα της λύσης που προετοιμάστηκε ήταν κι αυτός. Ο Άπο, αν όχι στην κυβέρνηση του ΑΚΡ, είχε εμπιστοσύνη στην αντιπροσωπεία της ΜΙΤ που συνομιλούσε μαζί του. Αυτό το έλεγε με πλάγιο τρόπο στις αντιπροσωπείες των Κούρδων που πήγαιναν στο Ιμραλί για να συζητήσουν μαζί του. Σκεφτόταν ότι τα πρώτα βήματα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά, έστω κι αν κάποιοι τα θεωρούσαν ακαθόριστης πολιτικής κατεύθυνσης. Το μήνυμα που διαβάστηκε στην Πλατεία Νεβρόζ και η αγγελία της ειρήνης, ήταν πολύ ικανοποιητικό για τη δυτική Τουρκία. Newroz Meydanı’nda okunan mektup Türkiye’nin batısı için fevkaladenin fevkinde bir barış ilanı. Μάλιστα. Ήταν όμως το ίδιο για το Ντιγιαρμπακίρ;
Όπως προανέφερα, προκάλεσε μια ψυχρότητα. Όμως αυτό που θα πρέπει οπωσδήποτε να επαναλάβω και πάλι το εξής:
Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται διάφοροι κύκλοι ακαδημαϊκών και πολιτικών, που έχουν κάνει χόμπι τους να νουθετούν τους Κούρδους, είναι ότι όταν αυτοί έγραφαν κείμενα από τα σπίτια τους που έχουν θέα τη θάλασσα και τις ζεστές πολυθρόνες τους και προσπαθούσαν να τους νουθετήσουν, οι Κούρδοι έδιναν επί 30 χρόνια αγώνα για τα δικαιώματά τους, ενώ πάνω από τα σπίτια τους έπεφταν βόμβες. Και αυτή η πολεμική κατάσταση ήταν που έδωσε στους ανθρώπους αυτούς υπομονή, δυνατότητα πρόβλεψης και πολιτική σοφία.
Αυτός ο λαός ξέρει καλύτερα από τον καθέναν τι σημαίνει να σε ξεγελούν και να σε αφήνουν στη μέση του δρόμου! Με άλλα λόγια, όπως έγραψαν και στα πανό τους, είναι έτοιμοι για όλα. Τώρα θα δοκιμάσουν την ειρήνη, με τον τρόπο που θα την προτείνει ο Οτζαλάν.
Ο (Κούρδος βουλευτής) Αχμέτ Τουρκ με εξήγησε ως εξής αυτήν την κατάσταση:
"Επιτέλους βγάζουμε από πάνω μας τη σφραγίδα του τρομοκράτη, που κόλλησαν στο κουρδικό πολιτικό κίνημα τόσα χρόνια. Από τούδε και στο εξής, θα καταφύγουμε σε διάφορες μορφές πολιτικής δράσης, συμπεριλαμβανομένης και της πολιτικής ανυπακοής. Οι φίλοι μας οι σοσιαλιστές να μην πουν ότι "Οι φίλοι μας οι Κούρδοι μας ξεπουλάνε". Εμείς περάσαμε και υποφέραμε πολλά. Τους καλούμε να κατανοήσουν τη στάση μας. Αυτή την ευκαιρία δεν μπορούμε να τη χάσουμε."
Αυτή είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να τη χάσει ούτε η Τουρκία.
Καλή Άνοιξη σε όλους μας.
Η στρατηγική διαχείρισης κρίσεων επιβάλλει εκτός της διερεύνησης των όποιων ευκαιριών υπάρχουν για αύξηση της ισχύος ενίσχυσης του κύρους και του γοήτρου, να υπάρξουν και εμπνευσμένες εφαρμογές πολιτικής ήπιας ισχύος η οποία δύναται κάθε φορά που οι συνθήκες το επιβάλλουν να υποστηριχθούν απο την δυνατότητα χρήσης ισχυρής αποτρεπτικής ισχύος. .Παράλληλα δέ να υπάρχουν και άλλες εναλλακτικοί τρόποι δράσης οι οποίοι θα υποστηρίζονται και απο άλλα μέσα για την επίτευξη των στόχων και όχι να συγκεντρώνεται το φορτίο ισχύος σε μια μόνη επιλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ισχύς του τουρκικού κράτους δεν ισοσκελίζεται απο την πολιτική δύναμη των Κούρδων μόνο.Ο Διεθνής παράγοντας και εν προκειμένω ΗΠΑ και Ισραήλ αποτελούν την εγγύηση της εφαρμογής της ειρηνευτικής διαδικασίας και της πραγμάτωσης των όσων συμφωνήθηκαν
Είθισται σε διαπραγμάτευση υπο αμερικανική επίβλεψη και τα δύο μέρη να προβαίνουν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις.Αυτές θα φανούν στο μέλλον.
Δημοσίευμα του Ριζοσπάστη αναφορικά με το Κουρδικό ζήτημα και το οικονομικό deal στις Κουρδικές περιοχές λέγει μεγάλες αλήθειες και αξίζει να διαβαστεί
Η στρατηγική διαχείρισης κρίσεων επιβάλλει εκτός της διερεύνησης των όποιων ευκαιριών υπάρχουν για αύξηση της ισχύος ενίσχυσης του κύρους και του γοήτρου, να υπάρξουν και εμπνευσμένες εφαρμογές πολιτικής ήπιας ισχύος η οποία δύναται κάθε φορά που οι συνθήκες το επιβάλλουν να υποστηριχθούν απο την δυνατότητα χρήσης ισχυρής αποτρεπτικής ισχύος. .Παράλληλα δέ να υπάρχουν και άλλες εναλλακτικοί τρόποι δράσης οι οποίοι θα υποστηρίζονται και απο άλλα μέσα για την επίτευξη των στόχων και όχι να συγκεντρώνεται το φορτίο ισχύος σε μια μόνη επιλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ισχύς του τουρκικού κράτους δεν ισοσκελίζεται απο την πολιτική δύναμη των Κούρδων μόνο.Ο Διεθνής παράγοντας και εν προκειμένω ΗΠΑ και Ισραήλ αποτελούν την εγγύηση της εφαρμογής της ειρηνευτικής διαδικασίας και της πραγμάτωσης των όσων συμφωνήθηκαν
Είθισται σε διαπραγμάτευση υπο αμερικανική επίβλεψη και τα δύο μέρη να προβαίνουν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις.Αυτές θα φανούν στο μέλλον.
Δημοσίευμα του Ριζοσπάστη αναφορικά με το Κουρδικό ζήτημα και το οικονομικό deal στις Κουρδικές περιοχές λέγει μεγάλες αλήθειες και αξίζει να διαβαστεί
Αυτά που γραφει το άρθρο περί νουθεσιών είναι για τα σκουπίδια καταρχάς. κατά δεύτερον ο από ο,τι καταλαβαίνω μπορεί ο αρθρογράφος να προσπαθεί να τα βάλει με κάποιους τρίτους, αλλα είναι οι ίδιοι οι Κούρδοι που έμειναν στα κρύα του λουτρού, οποτε σε αυτούς θα πρέπει να απευθυνθεί και να τους εξηγήσει γιατί σκοτώθηκαν οι "αντραρτες" και τα παιδιά και οι Γυναίκες από τους Τούρκους, για να κάνει συμφωνία ο ΑΠΟ και να βγει από τη φυλακή? Τι λέμε τώρα ρε παιδιά? Θέλετε να ακούσετε την αλήθεια? Ο ΑΠΟ είχε υποχρέωση να γίνει μαρτυρας, από τη στιγμή που αρνήθηκε αυτήν του την υποχρέωση, θα έπρεπε να πάψει να υυφίσταται ως ηγετική φυσιογνωμία ανάμεσα στους Κούρδους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα περί δικαιωμάτων καταρχάς πρώτη φορα τα ακούω! Εγώ ήξερα πως οι Κούρδοι πολεμάνε για να αποκτήσουν πατρίδα! Αλλα και πάλι, οποιος πιστεύει ότι οι Τούρκοι θα δώσουν το παρα μικρό δικαίωμα ουσίας στους Κούρδους, μετά τον διωγμό ουσιαστικά του ΡΚΚ από το Κουρδιστάν πλανώνται πλάνην οικτράν! Ουσιαστικά ο Οτζαλάν ζήτησε από τους Κούρδους να αφορίσουν τον ένοπλο αγώνα και το ΡΚΚ, οι απόψεις του εναντίον των εθνικών κρατών, ταυτίζονται με τις απόψεις Νταβούτογλου, αυτό δε λέει ότι οι εθνικισμοί "κατεστρεπασαν" την οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ όλοι ζούσαν ευτυχισμένοι μαζί με τους Σουλτάνους και ήταν όλοι Τούρκοι, αφού οι Τούρκοι είναι η αρχή του κόσμου.
Βεβαια, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Δεν έχω διαβάσει το άρθρο του Ριζοσπάστη, αλλα από το μυαλό μου εμενα περνάνε το εξής. Η Τουρκια θέλει πάση θυσία να περάσει από το έδαφος της το πετρέλαιο του Κιρκούκ, το πετρέλαιο ελέγχεται από τους Κούρδους, αλλα δεν θα μπορούσε ποτε να κάνει συμφωνία με τους Kούρδους του Ιράκ, αν οι Κούρδοι στην Τουρκια δημιουργούσαν πρόβλημα, γιατί μια τέτοια συμφωνία θα σήμαινε αναγνώριση τουλάχιστον αυτονομίας στους Κούρδους του Ιράκ και κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δώσει θάρρος στους Κούρδους της Τουρκίας. Οποτε τι έπρεπε να κάνουν να σιγήσουν του κούρδους της Τουρκίας και απευθύνθηκαν στον ΑΠΟ με τις ευλογίες της Αμερικής βεβαίως! Το τι ανταλλάγματα έδωσαν στον ΑΠΟ δεν μπρώ να γνωρίζω, υποψιάζομαι, αλλα δεν ξέρω, άλλωστε παρόμοια "δρουν" και εν Ελλάδι πολιτικοί, εκείνα που δεν έδωσαν σίγουρα, είναι τη δυνατότητα στους Κούρδους να αποτελέσουν μια ξεχωριστή εθνική ομάδα να αναγνωριστούν ως λαός, που μπορεί να διεκδικήσει πατρίδα και αυτό φαίνεται από την επιστολή Οτζαλάν.
Tα γεγονότα που επέβαλλαν σε Τουρκία και PKK την διαπραγμάτευση είναι γνωστά.Απο την πλευρά της Τουρκίας , η μεγάλη αιμορραγία στις νοτιοανατολικές περιοχές , το οτι το Κουρδικό ζήτημα άρχισε να τίθεται ως εμπόδιο στην διαπραγματευτική πορεία προς την Ευρώπη και πως με ανοιχτό το Κουρδικό ζήτημα οι προϋποθέσεις επιτυχίας του Τούρκου Πρωθυπουργού στις επερχόμενες εκλογικές δοκιμασίες μειωνόταν δραματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο με τη στήριξη των βουλευτών της πολιτικής πτέρυγας του ΡΚΚ /BDP θα μπορέσει ο Ερντογάν να παραπέμψει σε δημοψήφισμα τις τροποποιήσεις του Συντάγματος, και κυρίως αυτές που αφορούν τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας που θα εκλεγεί για πρώτη φορά με καθολική ψηφοφορία την Ανοιξη του 2014.
Απο την πλευρά του PKK τα πολύ χαμηλά ποσοστά του φιλοκουρδικού κόμματος BDP στις νοτιοανατολικές επαρχίες σε συνδυασμό με την πολιτική αποψίλωση του εξαιτίας του κύματος φυλακίσεων των στελεχών του Κουρδικού Κινήματος , το ότι η ένταση των συγκρούσεων με τον Τουρκικό στρατό δεν παρήγαγε τον απόλυτο πόλεμο (λαϊκή εξέγερση) σε συνδυασμό με την αύξηση της ισχύος του τουρκικού στρατού επέβαλλε την λύση του Κουρδικού ζητήματος με πολιτικά μέσα.Το ότι το φιλοκουρδικό κόμμα BDP εμφανίζεται να έχει βαρύνοντα λόγο στη διαμόρφωση του νέου Συντάγματος αλλά και στην πολιτική σταδιοδρομία του Ερντογάν αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα.
Για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ η σταθεροποίηση της Νοτιοανατολικής Τουρκίας αποτελεί την βασική παράμετρο για την γεωστρατηγική περικύκλωση του Ιράν.Παράλληλα θα αποτελούσε και την βάση για την επίλυση της κρίσης στο Ιράκ και στην Συρία .Το PKK απο το 1984 που ξεκίνησε την ένοπλη δράση του ουδέποτε και με κανέναν τρόπο δεν προκάλεσε ζημιά στα αμερικανικά συμφέροντα .Αυτό δείχνει και το μέγεθος των σχεδιασμών καθώς και το ποιός επέβαλλε την πολιτική συμφωνία μεταξύ Κούρδων και Τουρκικού κράτους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες με ανακοινωσή της εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βικτόρια Νάλαντ με μεγάλη ικανοποίηση χαιρέτισαν την ανακοίνωση του ΡΚΚ για κατάπαυση της βίας την θεωρούν δε ως ένα θετικό βήμα προς τον τερματισμό της τραγικής σύγκρουσης στην Τουρκία η οποία διαρκεί πλέον περισσότερο από τρεις δεκαετίες.
Είθισται σε διαπραγμάτευση υπο αμερικανική επίβλεψη και τα δύο μέρη να προβαίνουν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις. Το ποιές παραχωρήσεις μπορεί και θέλει να κάνει η κυβέρνηση του ΑΚΡ στο Κουρδικό εντός συνόρων μοιάζει λογικά να είναι σε άμεση συνάρτηση με τη δυνατότητα του ΡΚΚ να προωθήσει και να σταθεροποιήσει την επιρροή της Αγκύρας τόσο στο Βόρειο Ιράκ όσο και στη Βορειοανατολική Συρία δύο de facto -το πρώτο από την Ανοιξη του 1991, το δεύτερο εδώ και μερικούς μήνες- ανεξάρτητα κουρδικά κράτη. Με άλλα λόγια, θα υπάρξει μια σχέση συγκοινωνούντων δοχείων ανάμεσα στην αυτονομία εντός συνόρων που θα κατοχυρώνουν το ΡΚΚ-ΒDP, και του ελέγχου των εξελίξεων από την Αγκυρα στις κουρδικές περιοχές του Ιράκ και της Συρίας.Παράλληλα δέ η επίλυση του Κουρδικού ζητήματος απελευθερώνει σημαντικό αριθμό ετοιμοπόλεμων μαχητών του PKK οι οποίοι και δύναται να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος σε μια μελλοντική εμπόλεμη κατάσταση με το Ιράν .Ηδη το Ιράν έχει εξαπολύσει μια ανευ προηγουμένου δράση κατά των Κούρδων στο Ανατολικό Κουρδιστάν
Aυτα είναι Αλεςξανδρε οτι μαζεψα
Διαφωνώ ως προς το ντεφάκτο ανεξάρτητα κράτη, στη Syria και το Iraq, ειδικά στο Iraq τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα και θα μπορούσαν να οδηγηθούν και σε πόλεμο. Και η Ιρακινή κυβέρνηση και ο Κούρδος ηγέτης του Iraq είναι πολύ μεγάλοι απατεώνες και το μονο που τους νοιάζει είναι πως θα βγάλουν αυτοί περισσότερα λεφτά από το πετρέλαιο, όχι για τους λαούς τους, για τους ιδιους και τους φίλους τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με το Iran είναι πολύ σοβαρό αναμφισβήτητα, οποτε ουσιαστικά οι Τούρκοι και οι Ισραηλινοί θα βάλουν άλλους να κάνουν τον δικό τους πόλεμο εναντίον του Iran. Όπως και να έχει, η δύναμη που αποκτά η Τουρκικη κυβέρνηση μέσα από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλα και με την κατεδάφιση ουσιαστικά της Συρίας και του Iraq είναι δυσανάλογα μεγάλη. Και ναι μεν και το Ισραήλ έχει οφέλη από όλη την υπόθεση, γιατί αποδυναμώνονται τα αραβικά κράτη γύρω του, αλλα δεν παύει να γεμίζει από μικρούς εχθρούς με τη μορφή τρομοκρατικών οργανώσεων, αλλα και να έχει να κάνει με μια Τουρκια με πολύ ισχυρή επιρροή σε όλο τον Ισλαμικό κόσμο!
Ξαναλέω βεβαια, πως δεν ξέρω αν οι Κούρδοι θέλουν ανεξαρτησία, δεν ξέρω πως βλέπουν τους εαυτούς τους και δεν ξέρω ποια τα λάθη του ΡΚΚ ώστε να μπορέσει να μεταδώσει την εξέγερση στον κόσμο, ώστε το κίνημα να γίνει πιο μαζικό και η αναμέτρηση να λάβει άλλες διαστάσεις. Η στάση πάντως του Οτζαλάν, αν μπω στη θέση ενός μαχητή, που μάχεται για ανεξαρτησία είναι απαράδεκτη. Όσον αφορά τα μηνύματα που αναφέρει συνεχώς ο Κύριος Καλεντερίδης, εγώ αισθάνομαι πολύ χαζός πραγματικά, γιατί δεν αντιλαμβάνομαι κανένα μήνυμα ειδικά προς τον Ελληνισμό, και όπως φαντάζομαι το εννοεί αυτός, εκτος και αν μιλάει για διεκδικήσεις έναντι της Τουρκίας, όπως η επιστροφή των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και στον Πόντο και στην Ίμβρο και στην Τένεδο και η επιστροφή των περιουσιων τους η κάτι τέτοιο.
Για το συγκεκριμένο θέμα είμαι ιδαίτερα αυστηρός στις κρίσεις μου, γιατί ειλικρινά θεωρώ τον αγώνα των Κούρδων δίκαιο αγώνα, πως αλλιώς να το πω, εγώ δεν κρίνω τους αγώνες με ιδεολογικά κριτήρια, αριστερά η δεξιά, προσπαθώ να καταλάβω αν αυτό για το οποιο αγωνίζεται κάποιος είναι δίκαιο και θεωρώ τον αγώνα των Κούρδων ως το πιο δίκαιο αγώνα των τελευταίων 20 χρονων τουλάχιστον, μπορεί κάποιος να μου πει και για τους Παλαιστινιους, αλλα εκεί είναι πολύ πιο περίπλοκα τα πράγματα, γιατί εν μέρει έχουν και οι δυο πλευρές δίκιο, αλλα δεν μπορούν να αποφασίσουν που τελειώνει το δίκιο τους, στον αγώνα των Κούρδων όμως ήταν τα πράγματα πιο ξεκάθαρα. Επίσης, παρα το ότι όταν ήταν ο Οτζαλάν ήμουν μικρός και δεν θυμάμαι ακριβώς τον τρόπο δράσης του ΡΚΚ αν και όντως νομίζω ήταν υπεύθυνο για τρομοκρατικά χτυπήματα με αμαχους ως θύματα, αυτά τα τελευταί χρονια ο αγώνας είχε μετατραπεί σε κανονικό πόλεμο, είχε αποκτήσει διαφορετική νομιμοποίηση και νομίζω πως δεν θα έπρεπε οι Κούρδοι να πετάξουν αυτό το momentum!
Δεν ξέρω ρε παιδιά, αλλα μου έχει μείνει η εξής ιστορία ανεξίτηλη, που μου την έχει περιγράψει ο Θείος μου. Ήμουν μικρός και τρέχω στο θείο μου να του πω ένα ποίημα που είχα μάθει για το σχολειό, του το λέω μου λέει μπράβο και μου λέει κάτσε να σου πως μια ιστορία. Στην ηλικία σου είχα πάει στον παππου μου να του πως ένα ποίημα και όταν του το είπα μου λέει θα σου μάθω κι εγώ κάτι να το θυμάσαι μια ζωή, Ποτε ο Τούρκος δεν πιάνεται Φίλος Ποτε! Ο παππούς του θείου μου είχε πάει πρόσφυγας από το Αϊβαλί στη Λήμνο, ο Θείος μου μόνον φιλοπόλεμο δεν τον λες και για χρονια δούλευε σε Αραβικές Χώρες λόγω επαγγέλματος, χωρίς ποτε να τον ακούω να παραπονιέται
Pros Gregos-Akritas :)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://taxalia.blogspot.com/2013/03/blog-post_1103.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι'αυτό θα ήθελα ένα σχόλιο του κ.Καλεντερίδη.
sapphire
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι τυχαία η κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας.
Τι μου ζητάς να σχολιάσω.
Προτιμώ να σιωπήσω και να συνεχίσω να προβληματίζομαι για το γένος μας.