5/3/13

Μορφή συνεκμετάλλευσης & επίσημα, τουρκικό «μαστίγιο και καρότο»…

«Παγωμένος» εμφανίζεται στην Κωνσταντινούπολη ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ενώ εξελίσσονται οι συνομιλίες με την τουρκική ηγεσία, παρά τις θετικές δηλώσεις στις οποίες έχει προβεί μέχρι στιγμής, λέγοντας ότι η συγκεκριμένη ημέρα «γράφει ιστορία» στα ελληνοτουρκικά.
Το «defence-point.gr» παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις, ωστόσο, απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή από ποτέ στο τι ακριβώς θα γραφτεί, αφού η διπλωματική ισορροπία είναι εξαιρετικά λεπτή, όπως πληροφορούμαστε από καλούς γνώστες των τεκταινομένων. Το πιο εύκολο και πιο «εμπορικό» θα ήταν να αναλωθούμε σε «κραυγές» περί «τελεσιγράφου» για συνεκμετάλλευση που έθεσε η τουρκική πλευρά και να «οχυρωθούμε» πίσω από θέσεις του είδους «μολών λαβέ» που είναι πολύ της μόδας το τελευταίο διάστημα.

Κι εμείς δεν έχουμε κρύψει το ότι δεν μας τρομάζει η προοπτική στρατιωτικής σύγκρουσης και γνωρίζουμε καλά ότι οι λόγοι που μας κάνουν να μη φοβόμαστε και δεν είναι μόνο στρατιωτικοί, είναι αυτοί που κάνουν και την Τουρκία να μην επιθυμεί την κλιμάκωση σε αυτή τη φάση. Περιττεύει βεβαίως να αναφέρουμε, ότι στο πλαίσιο του επικοινωνιακού παιχνιδιού που παίζει η τουρκική πλευρά, χρησιμοποιεί την υπερδραστηριότητα των αεροναυτικών της δυνάμεων στο Αιγαίο ως ένδειξη – υπόμνηση στρατιωτικής ετοιμότητας για να μας τρομάξει. Ματαιοπονεί, δεν μπορούμε όμως να μην το σημειώσουμε. Λαμβάνουν αρμοδίως την κατάλληλη απάντηση, ενώ και το Μέγαρο Μαξίμου έχει σαφέστατη εικόνα επ’ αυτού.
Ένας από τους σημαντικότερους λόγους της «παγωμάρας» στην συμπεριφορά του πρωθυπουργού, είναι ότι στο τραπέζι πλέον βρίσκεται με τον πιο επίσημο – αν και έμμεσο – τρόπο, πρόταση συμμετοχής της Τουρκίας στην αξιοποίηση αποθεμάτων υδρογονανθράκων σε διάφορες περιοχές. Γνωρίζουμε επίσης, ότι στο τραπέζι βρίσκεται και «καρότο», δηλαδή σημαντικά – σύμφωνα με ορισμένες πηγές – κίνητρα για την ελληνική πλευρά για να υιοθετήσει «εποικοδομητική στάση» στο θέμα.
Το τουρκικό «όπλο» είναι η επιθυμία του διεθνούς παράγοντα να αποφευχθούν νέες εντάσεις στην περιοχή, κάτι που μπορεί και να επιβληθεί «άνωθεν» στην ανάγκη. Και η τουρκική διπλωματία έχει εργαστεί κοπιωδώς για να πείσει τον διεθνή παράγοντα, ότι η υπόθεση της ΑΟΖ, στην περίπτωση των ελληνοτουρκικών, παρουσιάζει χαρακτηριστικά που δεν καλύπτονται… δικαίως από το διεθνές δίκαιο. Το επιχείρημα είναι απλό: «Δείτε το χάρτη… πως είναι δυνατόν να αρνηθεί κανείς στην Τουρκία να απολαύσει τμήμα του πλούτου νοτίως του Καστελορίζου (δείτε στη δορυφορική φωτογραφία), όταν ο ‘τυπικός’ λόγος είναι ένα μικρό νησί σε ελάχιστη απόσταση από τις ακτές του κολοσσιαίου αναλογικά τουρκικού εδάφους;»…
Η απάντηση είναι ότι εάν η Άγκυρα επιθυμεί εφαρμογή της «αρχής της αναλογικότητας» που όντως υφίσταται στο διεθνές δίκαιο, θα μπορούσε να υπογράψει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και να καταφύγει από κοινού με την Ελλάδα σε κάποιον διεθνή δικαιοδοτικό μηχανισμό για να μας… πει τη γνώμη του. Παράλληλα, να δεσμευτεί ότι θα τηρήσει την απόφαση. Το τουρκικό παιχνίδι είναι όμως πολύ μεγαλύτερο.
Δεν είμαστε ειδικοί στα θέματα του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, ούτε θέλουμε να τους παραστήσουμε. Έχοντας παραστεί σε συζητήσεις ειδικών για το θέμα, μπορούμε να μεταφέρουμε με απόλυτη ακρίβεια την αίσθησή μας, ότι οι λεπτομέρειες είναι τόσο πολλές, που όποιος υποστηρίζει ότι μια από τις δυο πλευρές θα «νικήσει», απλώς πέφτει έξω. Το πρόβλημα είναι ότι η οποιαδήποτε απόφαση που θα δημιουργεί διεθνή νομολογία, θα επηρεάσει ανάλογες καταστάσεις σε διάφορα σημεία της υφηλίου, περιπλέκοντας την κατάσταση για πολλούς.


Με αυτό ως δεδομένο, τείνουμε να πιστέψουμε τις πληροφορίες που αναφέρουν ότι τουρκική επιδίωξη είναι ένα είδος «εξωδικαστικού συμβιβασμού», με τις ευλογίες των ισχυρών που επίσης θέλουν να αποφύγουν «παράπλευρες» επιπτώσεις σε άλλα μέτωπα. Κατά συνέπεια, εάν «διαβάζουμε» την κατάσταση ορθά, το θέμα θα κριθεί στο πόσο «αρπακτική διάθεση» θα επιδείξει η Άγκυρα. Διαπραγματευτικά,  θα υιοθετήσει μαξιμαλιστικές θέσεις και αυτό είναι από αυτή την άποψη κατανοητό.
Σε αυτό το σημείο όμως προκύπτουν σημαντικά προβλήματα. Πως θα εμφανιστεί τουρκική «πρόταση» που θα έχει «μαξιμαλιστικά χαρακτηριστικά» στην ελληνική κοινή γνώμη, αφού – δικαίως – όλοι θα βγούμε «στα κάγκελα» διαμαρτυρόμενοι ότι με τέτοιους όρους δεν μπορεί καν να διεξαχθεί διαπραγμάτευση;
Η ισορροπία είναι πολύ λεπτή και απαιτούνται πολύ λεπτοί διπλωματικοί χειρισμοί και διεθνής παρέμβαση από την πλευρά μας, αυτό το γνωρίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, καθώς επίσης και το αντίστοιχο πρόβλημα στην Τουρκία, όπου οι νεοθωμανικοί μεγαλοϊδεατισμοί και τα οράματα που σερβίρει στην κοινωνία ο Ερντογάν και οι ισλαμιστές, δεν αφήνουν περιθώρια αλλαγής στρατηγικής ειδικά σε αυτό το θέμα.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα επείγεται να ξεκινήσει την αξιοποίηση των αποθεμάτων. Για να προχωρήσει με ασφάλεια, είναι σαφές ότι πρέπει να βρει κοινή γλώσσα επικοινωνίας με τους «επιδιαιτητές» και τους «ενδιαφερόμενους» (όλοι έχουν διττό ρόλο στην υπόθεση βέβαια). Ο συντονισμός με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το Ισραήλ, την Ευρωπαϊκή Ένωση ως οντότητα, αλλά και τη Ρωσία, είναι απλώς εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να αποφύγουμε το σύνηθες: Να δημιουργηθούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα επιλυθούν. Ο Σαμαράς το ξέρει καλά και γνωρίζει ότι εύκολες λύσεις δεν θα υπάρξουν, ενώ η στρατιωτική επιλογή δεν λύνει το πρόβλημα.
Παρότι γνωρίζουμε ότι θα προκύψουν αντιδράσεις από τη θέση που αναπτύσσουμε σήμερα (έχουμε λάβει «ευγενικές» απαντήσεις από αυτούς που νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι μόνη της στον κόσμο ή/και επειδή κατέχεις κάτι μπορείς «με τσαμπουκά» να προχωρήσεις χωρίς επιπτώσεις) θα επιμείνουμε στην πολύ προσεκτική προσέγγιση του ζητήματος, αναμένοντας διευκρινίσεις από τους αρμόδιους και περισσότερες πληροφορίες που θα ξεκαθαρίσουν την εικόνα.
Οι περιστάσεις για το έθνος είναι κρίσιμες και ο διεθνής παράγων πιέζει για συνολικές διευθετήσεις. Η στρατηγική που θα ακολουθήσουμε θα καθορίσει το μέλλον μας και λάθη δεν επιτρέπονται, αφού το κόστος θα είναι τεράστιο. Ψυχραιμία λοιπόν και ορθή ανάγνωση της πραγματικότητας. Τα «γιούρια» που πρεσβεύουν πολλοί, είναι συνταγή εθνικής αυτοκτονίας. Εμείς θα το τονίζουμε κι ας μας κατηγορήσουν…

DEFENCEPOINT

13 σχόλια:

  1. εδω οι κουρδοι που καναν συμφωνια καταπαυσης με τους τουρκους τους ριξανε ενα καλο πατιρντι σε στρατιωτικη φαλαξξα πριν μεριμες ωρες και εμεις...........μουυυυυυυυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. «Τὸ δίκαιο λογαριάζεται ὅταν ὑπάρχη ἴση δύναμη γιὰ τὴν ἐπιβολή του, ἐνῶ ὅταν αὐτὸ δὲν συμβαίνη, ὁ δυνατὸς κάνει ὅ,τι τοῦ ἐπιτρέπει ἡ δύναμίς του καὶ ὁ ἀδύναμος ὑποχωρεί καὶ ἀποδέχεται». (V, 89) Θουκυδίδης.

    Μὴν περιμένετε τίποτε καλὸ ἀπὸ αὐτὲς τὶς συναντήσεις.
    Πρῶτα τὰ 12 ν.μ. καὶ μετὰ Α.Ο.Ζ.

    Μετὰ τὸ λεφτὰ ὑπάρχουν, πᾶμε στὸ πετρέλαια ὑπάρχουν;
    Ἔρε δούλεμα ποὺ πέφτει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Γιούργια», «κραυγές», «φρονιμάδες», «Αιγαίο στην βάση win-win» (Ερτογάν), «κατανομή φυσικό αέριο της Κύπρου στην βάση ισότητας» (Ερτογάν) και τα λοιπά. Καλά πάμε, ή, μάλλον δεν πάμε καλά. Όπως εμείς τώρα ψάχνουμε καταλάβουμε τι έγινε το 1922 και τερματίστηκε ελληνική παρουσία πολλών χιλιετιών στην Μικρά Ασία, τα εγγόνια μας στο μέλλον θα ψάχνουν να καταλάβουν τι έγινε αρχές του αιώνα. Τι απέγιναν αυτά που μας πρόσφερε η διεθνής νομιμότητα: 12 μίλια, υφαλοκρηπίδα / ΑΟΖ, κατεχόμενα Κύπρου. Ή μήπως όπως πάμε και Θράκη, καμιά διακοσαριά «βράχοι, νησίδες και βραχονησίδες» (Τζιλέρ) ή μήπως και καμπόσα νησιά των Δωδεκανήσων που «αδίκως τα πήρε η Ελλάδα» (Οζάλ). Που κατάντησε το [(δίκτυο) (18)]21. Να θεωρούν την διασφάλιση της ελληνικής κρατικής κυριαρχίας που προσφέρει η διεθνής νομιμότητα ως κραυγές και γιούργια. Υπάρχει κάτι που πάει καλύτερα με τέτοιες νοοτροπίες: Να πάμε να κρυφτούμε όλοι μας στα υπόγεια των σπιτιών μας ή να αγοράσουμε μια ομπρέλα προβλημάτων. Υπάρχει βέβαια και ένα άλλο ενδεχόμενο: Αυτές οι «ανησυχίες» (μας) να είναι αβάσιμες και να υπάρχει κάποιο «μυστικό σχέδιο» που δεν πρέπει να αποκαλυφτεί. Σχέδιο επανόδου στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία ή μιας και θα είναι δύσκολο (χρειάζονται «γιούργια» αυτά, Καραϊσκάκηδες και Κολοκοτρωναίους) στην … (αγαθοεργή κατά πολλούς νεοέλληνες που σιτίζονται στα πανεπιστήμια με σπάνιους πόρους) Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τέλος, θυμάμαι κάποιον υπουργίσκο σπιθαμιαίας πολιτικοστοχαστικής αντίληψης (εάν δεν κάνω λάθος αυτός ήταν για τον οποίο έψαχναν πέρυσι για κάποιους λογαριασμούς, Ελβετίες κτλ) όταν τον ρώτησαν πως «γίνεται να μας πήραν τον Οτσαλάν μέσα από τα χέρια μας» να δηλώνει περιδεής: «μα θα γινόταν πόλεμος με την Τουρκία». Συνέχισε (πριν καν ακούσει καμιά «κραυγή» διαμαρτυρίας) και εκτόξευσε «προληπτικά» τον χαρακτηρισμό –σε όσους είχαν την άποψη ότι η κυριαρχία ενός κράτους ποτέ δεν πρέπει να παραβιάζεται– ότι αυτά είναι κραυγές από μια «ομάδα επαγγελματιών της ανησυχίας». Συνέχισε, «χωρίς κραυγές, χωρίς στ’ άρματα στ’ άρματα, χωρίς γιούργια» διασφαλίζουμε τα συμφέροντα της Ελλάδας».
    Είπε κανείς ότι η (Ελληνική) ιστορία δεν επαναλαμβάνεται!

    Π. Ήφαιστος www.ifestosedu.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κοιτάξτε να δείτε πως έχουν τα πράγματα, γιατί διαβάζω διαφορα άρθρα και από πολύ ενδιαφέροντες ιστότοπους και έγκυρους αλλα και από μεμονωμένους γνωστούς δημοσιογράφους και αναλυτές.

    Θα μπορούσα να αρχίσω με το ότι θα έπρεπε να ακυρώσουμε τις συναντήσεις καταρχάς λόγω του ότι εκείνη την ώρα έκανε προκλητικές ασκήσεις στο Αιγαίο, αλλα πέρα από αυτό καλύτερα να ασχοληθώ με την ουσία!

    Η λέξη συνεκμετάλλευση δεν υφίσταται στη διπλωματία. Δεν μιλάμε για κάτι που βρίσκεται στον Ατλαντικό και προσπαθούμε να το "συνεκμεταλλευθουμε", υπάρχουν κοιτάσματα, τα οποια είτε βρίσκονται στην Ελληνική AOZ είτε στην Τουρκικη, η το ένα η το άλλο. Οποιαδήποτε ενέργεια εμπλοκής της Τουρκίας σε κοιτάσματα εντός Ελληνικής AOZ και το αντίθετο αποτελεί ληστεία και όχι συνεκμετάλλευση. Όλοι λένε για το Καστελόριζο και για τα κοιτάσματα, αυτό είναι η πιο στενόμυαλη προσέγγιση που θα μπορούσα ποτε να φανταστώ και αυτό γιατί τα κοιτάσματα είναι το τυράκι. Το πρόβλημα είναι πρόβλημα κυριαρχίας πρωταρχικά και ύστερα κοιτασμάτων. Ακόμα και αν υποθέσουμε πως μια εντέλει προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση AOZ είναι πιθανό να μην υιοθετούσε πλήρως την Ελληνική Θέση για την Περιοχή του Καστελόριζου, είναι αδύνατο, απολύτως αδύνατο να μην έδινε πλήρη δικαιώματα AOZ στα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου και ειδικά στη Ρόδο! Της Άγκυρας ο στόχος είναι αυτός ακριβώς, το υπόλοιπο Αιγαίο και η επίλυση και η οριοθέτηση σε διμερές επίπεδο. Αυτό όμως σημαίνει πως πέρα από μια συνολική λύση, η οποια θα είναι μακριά αναγκαστικά από τις αρχές του διεθνούς δικαιου, θα έχουμε και μια συμφωνία, η οποια θα ανοίξει οριστικά την πόρτα για όλο και μεγαλύτερες διεκδικήσεις της Τουρκίας με την πάροδο των χρονων, αυτό έχει δείξει η ιστορία!, Η Άγκυρα ποτε δεν τήρησε καμια διμερή συμφωνία! Επίσης, αμέσως αποκλείεται το αναφαίρετο δικαίωμα μας για την αύξηση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, είμαστε η μοναδική χωρα, που δεν έχει εφαρμόσει αυτό της το δικαίωμα και είναι πραγματικά αδιανόητο, γιατί δεν υπάρχει πουθενά καμια απόφαση,που ακόμα και σε βράχους δεν έχουν αναγνωριστεί τα 12 μίλια!
    Αυτά που λένε οι Αμερικανοι περί μονομερών κινήσεων είναι πραγματικά ανοησίες, αφού η Άγκυρα προχωρα καθημερινά σε τέτοιες, αλλα η Αμερική πιέζει τον ενδοτικό, λογικό είναι!

    Οποιαδήποτε διμερής συμφωνία με την Άγκυρα, για οριοθέτηση των Θαλασσίων συνόρων, χωρίς η Άγκυρα να υπογράψει και να αναγνωρίσει το διεθνές δίκαιο, αποτελεί εθνική ΠΡΟΔΟΣΙΑ, δεν υπάρχει άλλη λέξη δυστυχώς, δεν είναι ούτε σφάλμα ούτε τίποτα, είναι προδοσία, και δεν το γράφω ούτε με θυμο ούτε τίποτα, απλώς είναι ο μοναδικός έγκυρος χαρακτηρισμός! Οποιαδήποτε "συνεκμετάλλευση" κοιτασμάτων εντός Ελληνικής AOZ είναι απλή ληστεία!

    Πολύ σοβαρό, έγινε αναφορά στην Κύπρο και στο ότι θα πρέπει ο,τι εξορυχθεί να μοιραστεί σε όλο τον Κυπριακό λαό, μα η απάντηση είναι πολύ απλή, ότι όταν απελευθερωθεί όλος ο Κυπριακός λαός, τότε θα μπορούν όλοι να έχουν όφελος από τις εξορύξεις, δυστυχώς κανένας δεν έχει τα καρυδια, να πάει να μιλήσει όπως πρέπει, ενώ από την άλλη μεριά τα ακούνε μια χαρά. Δεν ξέρω πραγματικά πως είναι δυνατό να διακατέχονται όλοι από αυτό το συναίσθημα ραγιαδισμού!

    Τώρα όσον αφορά τις ομιλίες των δυο πρωθυπουργών, εάν όντως ο Ερντογάν μίλησε περί Τουρκικης μειονότητας, ήταν τραγικό σφάλμα το ότι ο Σαμαράς δεν του απάντησε, επίσης, πριν κάποιον καιρό όταν έγινε μια παρουσίαση βιβλίου στο πολεμικό μουσείο, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας καθαίρεσε τους αξιωματικούς του Πολεμικού Μουσείου, ύστερα από απαίτηση της Άγκυρας, θα έπρεπε η Ελλάδα να έχει απαιτήσει την άμεση καθαίρεση του Υπουργού Mouezinoglou, ο οποιος χρησιμοποιεί καθημερινά εξτρεμιστική γλώσσα για τη δυτική Θράκη. Τον ρώτησαν τον Σαμαρά για την τρομοκρατία, υπονοώντας δήθεν στρατόπεδα του ΡΚΚ και παραμίλαγε, απολύτως απροετοίμαστος και πραγματικά απορώ τι είδους επιτελείο έχει και ποιος τον βοηθάει στην προετοιμασία του, εάν έκανε κάποια προετοιμασία. Χωρια το ότι αναφέρθηκε σε Καλή μέρα για τα Ελληνοτουρκικά, που την είδε ένας θεός ξέρει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θλίβομαι από την κατάντια των συμπατριωτών μου Ελλήνων.

    Ποιός θα φανταζόταν το .... 1955, ότι θα βλέπουμε στην βρωμερή Ελληνική τηλεόραση από τα κάποτε πολλά υποσχόμενα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, ………… «τουρκικά σείριαλ» ...!

    Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί το 1974, όταν έπεσε η επάρατος χούντα, πως το Ελληνικό Κράτος τέσσερεις δεκαετίες αργότερα θα χρεοκοπούσε!

    Τέτοια τρομερή καταστροφή, τέτοια παρακμή, υλική αλλά συνάμα και ηθική, κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί!

    Καλλίτερα που οι γονείς μου και οι παππούδες μου έχουν πεθάνει και δεν ζουν για να δουν το βάθος του ξεπεσμού αυτής της τόσο ωραίας χώρας για την οποία τόσο αγωνίστηκαν και για την πολλοί συγγενείς μου έδωσαν την περιουσία τους και ακόμη την ζωή τους.

    Βέβαια βρίσκω ορθά όλα όσα γράφει ο ΑΛΕΞΑΝΤΡΟΣ και είναι μάλλον λίγα όσα λέγει.

    Τώρα θα έρθει, ο έτι ενδοτικότερος του γελοίου «Γιωργάκη», Τσίπρας με το γκρουπούσκουλό του των 14 συνιστωσών, για να δώσει και γη!


    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μία .... νηφάλια ανάγνωση του άρθρου με κάνει να συμπληρώσω ότι είναι εμφανές, πως ο δόλιος ο Σαμαράς, δεν πήγε στην Κωνσταντινούπολη μόνος του σε στυλ «αλά Γιωργάκι".

    Είμαι βέβαιος πως ο Σαμαράς οπωσδήποτε πιέστηκε αφόρητα και εξαναγκάστηκε, τόσο για να συναντήση τον Μπακάτογλου/Ερντογάν στην Ντόχα όσο και για να πάει στην Κωνσταντινούπολη.

    Και για μια χρεοκοπημένη χώρα υπάρχουν πολλοί τρόποι εκβιασμού....

    Ας θυμηθούμε μόνο τον σκληρό εκβιασμό του διδύμου Τόμας Μίλερ - Χόλμπρουκ για την τόσο επιζήμια για την Πατρίδα διαβόητη «Ενδιάμεση Συμφωνία» με τα Σκόπια!

    Όχι μόνον επιζήμια για εμάς, αλλά οι μεν Σκοπιανοί την παραβιάζουν συνεχώς, εμείς δε κάνουμε τα στραβά μάτια, ενώ θα είχαμε κάθε δικαίωμα να την ακυρώσουμε μονομερώς.

    Προφανώς υφιστάμεθα συνεχείς εκβιασμούς

    Ας είναι, όμως να μείνη εκεί το πράγμα, γιατί όπως αντιλαμβάνομαι, όλοι "παίζουν" το ΣΥΡΙΖΑ ως μέλλουσα κυβέρνηση, το οποίο ως φαίνεται θα δώση και γη …..!


    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πλάκα μας κάνεις Ευμένη; Απο τη μια θλίβεσαι για την κατάντια των συμπατριωτών σου και απο την άλλη,γράφεις ότι ο Σαμαράς είναι το θύμα στην υπόθεση και ρίχνεις όλη τη ρετσινιά στον Τσίπρα;;;;

    Τι στο καλό πια,ούτε ένας δεν τολμά να κρίνει τον Πρωθυπουργό Του;;;;

    Ο κακομοίρης ο Σαμαράς;;;;;

    Αν ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια έκανε οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός αρχηγός στη θέση του Σαμαρά,τώρα θα είχατε ανεβεί στα κάγκελα.

    Είτε μας αρέσει είτε όχι,με τα μυαλά που κουβαλάμε,είμαστε μέρος του προβλήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επίσης Ευμένη,δεν κατανοώ γιατί ξεχνάς να αναφέρεις ότι οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί μας,εκβιάζονται και λόγω των σκανδάλων και της διαφθοράς τους.Η οποία διαφθορά αποδυναμώνει τόσο την εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση όσο και την οικονομία μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ κ. Χατζησαββίδη,

    ΔΕΝ είμαι ... Σαμαρικός.

    Απλά ζω για να ελπίζω .... Dum spiro spero!

    Ο προηγούμενος πρωθυπουργός, είχε δηλώσει πως απλά προήδρευε και είχε εναποθέσει όλες του τις υποχρεώσεις στον Ρουσόπουλο και σε άλλους συνεργάτες. Ενώ είχε δουλειά για δέκα, έσπαγε στην λούφα. Δεν έθιγε με τίποτα τα κακώς κείμενα! Ώρα την υπόθεση TOR-M 1!

    Ο επόμενος, "ο Γιωργάκης", την ώρα που η χώρα κινδύνευε να καταστραφεί, αυτός επί τέσσερεις μήνες τραβούσε κουπί με το κανό, έκανε ποδήλατο, πήγαινε στο γυμναστήριο και έκανε ευχάριστα ταξείδια με το Lear Jet και μας πήρε ο διάολος.

    Τουλάχιστον ο Σαμαράς δείχνει ότι εργάζεται και αυτό μου δίνει κάποια ελπίδα.

    Από εκεί και πέρα, ο ηθικός ξεπεσμός του μέσου Έλληνα είναι, κατά την πτωχή μου γνώμη, αποκλειστικό κατόρθωμα του Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος ανέβηκε επάνω με εντολή να διεμβολίσει με ψευδοαριστερίστικη πολιτική το ΚΚΕ και να πάρει τα ηνία του κράτους!

    Αυτός διέλυσε την όποια διοικητική υφή είχε το τότε Ελληνικό κράτος, επί πλέον βάζοντας δυσβάκτατα δάνεια, χωρίς να κάνει καμία χρήσιμη επένδυση και μας φόρτωσε και τον αμόρφωτο βλαστό του, ο οποίος μας αποδιέλυσε, εκτελώντας πηθήνια εντολές.

    Τώρα να έρχεται κάποιος και να μου λέει ότι "λεφτά υπάρχουν" και πως θα επαναδιαπραγματευθή το τεράστιο χρέος, όταν γνωρίζω πως η Πατρίδα μου βρίσκεται στην μέγγενη.

    Το βρίσκω απαγοητευτικό.

    Δεν νομίζεις;

    Δεν σε έχω ξεχάσει. Απλά έχω μπλέξει!

    Θα σου στείλω μια πρόχειρη μετάφραση και φωτοτυπίες από το βιβλίο του κεφαλαίου που αφορά τους Ustashi της Κροατίας στο βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ, από το οποίο "τη ευγενή φροντίδι" του θα τα πάρεις.

    Φιλικά

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μα νομίζω τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα, ως προς το τι μπορούμε και τι επιλέγουμε να ακολουθήσουμε.
    Είναι η Τουρκία αυτή που είναι, εντάξει, το ξέρουμε.
    Είναι ο διεθνής παράγοντας, ο οποίος θέλει να έχει τον έλεγχο της κατάστασης και την αποφυγή επεισοδίων και εντάσεων στην περιοχή.
    Το πώς η Τουρκία ερμηνεύει τις βουλήσεις του διεθνούς παράγοντα, είναι δικό της πρόβλημα, αλλά τουλάχιστον το δείχνει.
    Εμείς ας βαδίσουμε προσεκτικά και ζυγισμένα. Οι εντυπωσιακές και ηχηρές κινήσεις μπορεί να αρέσουν και να ικανοποιούν το κοινό αίσθημα, αλλά δεν συμφέρουν πάντα.
    Το ότι έχουμε γνώση αρκετών δεδομένων, είναι θετικό.
    Και από κει και πέρα, αφήστε τον Ερντογάν να παίζει το πολιτικό του παιχνίδι για εσωτερική κατανάλωση. Δικό του πρόβλημα.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εγώ νομίζω ότι τα πράγματα ως προς τι τι μπορούμε, είναι ξεκάθαρα.
    Η Τουρκία είναι αυτή που είναι. Ο διεθνής παράγοντας, θέλει να έχει τον έλεγχο και δεν ενθαρρύνει μονομερείς κινήσεις, για να μην δοθεί έναυσμα στην Τουρκία για εντάσεις και επεισόδια.
    Ως εκεί καλά.
    Οι εντυπωσιακές κινήσεις, μπορεί να αρέσουν, αλλά δεν είναι πάντα συμφέρουσες.
    Αν ο Ερντογάν θέλει να τις κάνει για να παίξει το πολιτικό του παιχνίδι με υλικό για εσωτερική κατανάλωση, δικό του πρόβλημα.
    Βεβαίως, ξέρουμε ότι πολλές φορές μας προκαλούν επίτηδες.
    Εν πάσει περιπτώσει, στο τέλος θα δούμε ποιός θα γελάσει.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ψυχραιμία...δεν “τρέχει” τίποτα. Απλώς έγινε update προθέσεων. Φάνηκε η αγωνία και το άγχος του Τούρκου να προκαλέσει εξελίξεις πριν μπλεχτούν κι άλλοι. Δουλειά του...Η δική μας δουλειά είναι συμφωνίες ευρείας κλίμακας σε θέματα υποδομών (ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ-εκμετάλευσης) με τους Κινέζους (πρέπει να κλείσουν το συντομότερο,το θέλουν και αυτοί) και έπειτα μπάσιμο-”σκούπισμα” των Ρώσων στο ενεργειακό πεδίο. Παράλληλα πρέπει να διεμβολίσουμε τον Τούρκο στο δυνατό του κομμάτι των εμπορικών συμφωνιών στις αγορές Ρωσίας -Κίνας. Αντισταθμιστικά μπορούμε να το διεκδικίσουμε.Οι Τούρκοι είναι στον “αέρα” γεωπολιτικά και οικονομικά,δεν είναι για πολλά....Το ίδιο και η πατρόνα τους. Εμείς κάνουμε παιχνίδι,έχουμε πλεονέκτημα.Από την στιγμή που υπάρχει “υλικό” προς εκμεταλλεύεστε προέχει η θωράκισή του. Όχι βιασύνη και ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ εξωτερικές ή ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ.Το κάδρο έχει πολλές γωνίες και μεγάλο βάθος.Οι προοπτικές είναι καλές...άλλοι δρόμοι υπάρχουν τόλμη και αποφασιστικότητα χρειάζεται.
    Γνώμη μου...

    Αλέξανδρος, Θεσ/νίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.