Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για την οριοθέτηση της κυπριακής ΑΟΖ με την Αίγυπτο

Με τον Δρα Αντώνη Στυλιανού

Ουδέποτε η επίσημη αιγυπτιακή κυβέρνηση έχει αμφισβητήσει τη μεθ’ ημών συμφωνία του Φεβρουαρίου 2003 για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου και της Αιγύπτου

Ουδέποτε η επίσημη αιγυπτιακή κυβέρνηση έχει αμφισβητήσει τη μεθ’ ημών συμφωνία του Φεβρουαρίου 2003 για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου και της Αιγύπτου, η οποία μάλιστα κατατέθηκε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών σύμφωνα με τις πρόνοιες της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, την οποία έχουν κυρώσει και οι δύο χώρες.

Το θέμα που πρόεκυψε ειδησεογραφικά αναφέρεται σε εσωτερική πολιτική συζήτηση στην Άνω Βουλή της Αιγύπτου, μετά από κατάθεση συγκεκριμένης πρότασης συγκεκριμένου βουλευτή ονόματι Khaled Abdel Qader Ouda. Όπως αναφέρουν ειδησεογραφικά πρακτορεία της Αιγύπτου, η Επιτροπή Νομικών της αιγυπτιακής Άνω Βουλής - Σούρα (Shura Council), αποδέκτηκε προσχέδιο νόμου με το οποίο ακυρώνεται η υφιστάμενη οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Κύπρου - Αιγύπτου. 

Σε δηλώσεις του βουλευτή, αναφέρεται ότι «η συμφωνία υπογράφτηκε μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, χωρίς να είναι παρούσα η Αίγυπτος, γεγονός που ακυρώνει την πράξη». Το προσχέδιο νόμου που έχει κατατεθεί στην Άνω Βουλή αναφέρεται επίσης στη δημιουργία νέων θαλάσσιων συνόρων, με τη συμμετοχή και της Τουρκίας ως τρίτου μέρους στη συμφωνία.

Η νενομισμένη οδός

Επί των προκείμενων ζητημάτων αναφέρεται ότι η οριοθέτηση της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης έχει ακολουθήσει τη νενομισμένη οδό που προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και δη τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Συμφωνία Οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Κύπρου και της Αιγύπτου συνομολογήθηκε στο Κάιρο την 17η Φεβρουαρίου 2003 στην αγγλική και στην αραβική γλώσσα και τέθηκε σε ισχύ την 7η Μαρτίου 2004, σύμφωνα με το Άρθρο 5(2) της Συμφωνίας.

Κατατέθηκε δε στα Ηνωμένα Έθνη σύμφωνα με το Άρθρο 75(2) του Μέρους 5 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Άρα, δεν τίθεται ουδένα ζήτημα ακυρότητας της Συμφωνίας με την Αίγυπτο όπως δηλώνει ο Αιγύπτιος βουλευτής. Αυτό που τίθεται εν αμφιβόλω, κατά τον Αιγύπτιο βουλευτή, είναι η ερμηνεία του Άρθρου 3 της Συμφωνίας Κύπρου - Αιγύπτου, το οποίο αναφέρει ότι αν οποιοδήποτε των μερών στη Συμφωνία εκείνη προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με άλλο κράτος για την οριοθέτηση της ΑΟΖ του, το μέρος εκείνο θα πρέπει να ενημερώσει και να διαβουλευτεί με το άλλο μέρος, αν η προτιθέμενη οριοθέτηση αφορά τις Συντεταγμένες 1-8 που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της Συμφωνίας (Συντεταγμένη 1: 33? 45' 00" 3 0? 05' 00". Συντεταγμένη 8: 32? 53' 20" 3 2? 58' 20").

Αξίζει να σημειωθεί ότι η αντίστοιχη Συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου, που συνομολογήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2010 και τέθηκε σε ισχύ στις 25 Φεβρουαρίου 2011, περιέχει ακριβώς την ίδια πρόνοια στο Άρθρο 3. Αναφέρεται, επίσης, ότι το Σημείο 8 (Συντεταγμένες) της Συμφωνίας Κύπρου - Αιγύπτου ταυτίζεται με το Σημείο 12 (Συντεταγμένες) της Συμφωνίας Κύπρου - Ισραήλ, αλλά αποτελεί το όριο που οριοθετεί τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ.

Σε διαιτησία

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η Συμφωνία της Κύπρου με την Αίγυπτο, ως επίσης και η Συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ, αναφέρουν στο Άρθρο 4 ότι «οποιαδήποτε διαφορά προκύπτει από την ερμηνεία ή την εφαρμογή αυτής της Συμφωνίας θα διευθετείται μέσω της διπλωματικής οδού σε πνεύμα κατανόησης και συνεργασίας». Αναφέρεται, επίσης, ότι σε περίπτωση που η διαφορά δεν επιλυθεί στη βάση των πιο πάνω, η διαφορά θα παραπέμπεται σε διαιτησία.

Σίγουρα, η πράξη τού εν λόγω βουλευτή ή η πράξη της Επιτροπής Νομικών της Σούρα να αμφισβητήσουν με αυτόν τον τρόπο τη Συμφωνία για την Οριοθέτησης της ΑΟΖ Κύπρου - Αιγύπτου, παραβιάζουν ξεκάθαρα την εν λόγω πρόνοια της Συμφωνίας και κατ’ επέκταση το Διεθνές Δίκαιο που ορίζει την ισχύ των Διεθνών Συμβάσεων, είτε αυτές είναι διμερείς (όπως στην προκείμενη περίπτωση) είτε είναι πολυμερείς (όπως στην περίπτωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας).
Σημερινή