Ο αντεθνικός βίος και η πολιτεία του κομμουνιστού Μ. Γλέζου-«Δε συγχωρούν στον Γλέζο ότι κατέβασε τη σημαία τους από την Ακρόπολη»

... Σύμφωνα με μια εκδοχή, ένας κατοχικός στρατός, δεν πραγματοποιεί ποτέ υποστολή της σημαίας του σε έδαφος που κατέχει κι ως εκ τούτου η σημαία των Γερμανών θα πρέπει να βρίσκονταν στον ιστό. Σύμφωνα με μια άλλη όμως, ειδικά σε περίοδο πολέμου, η υποστολή της σημαίας δηλώνει το τέλος της μάχιμης μέρας (αντίστοιχα, η έπαρση την έναρξη). Επιπλέον υποστέλλεται για να μην κλαπεί απ’ τον εχθρό, κάτι που θεωρείται ύψιστη προσβολή και ντροπή. Θα πρέπει να σημειωθεί όμως, ότι ο ίδιος ο Γερμανός φρούραρχος φέρεται να επιβεβαιώνει -χρόνια αργότερα- σε Έλληνα στρατηγό που ερεύνησε το θέμα, πως η σημαία υπεστάλη σύμφωνα με το στρατιωτικό τυπικό και στην συνέχεια εκλάπη.

Μανώλης Γλέζος
Όπως όλοι γνωρίζουμε σήμερα, τη νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, οι 19χρονοι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας υπέστειλαν τη πολεμική σημαία του γερμανικού στρατού κατοχής από το βράχο της Ακρόπολης.
Το γεγονός της κλοπής της γερμανικής σημαίας είναι αδιαμφισβήτητο, διότι την επομένη οι ίδιοι οι Γερμανοί εξέδωσαν ανακοίνωση όπου ανέφεραν το γεγονός και τις κυρώσεις για τους υπευθύνους, προέβησαν σε συλλήψεις υπαλλήλων του αρχαιολογικού χώρου και κάποιοι ανέφεραν ότι εκτέλεσαν μια ολόκληρη διμοιρία που εκείνη τη νύχτα ήταν φρουρά στην Ακρόπολη (το γεγονός αυτό δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται).
Φυσικά και μόνο το γεγονός ότι κατέβηκε από «αγνώστους» η σημαία των Ναζί, είναι σπουδαίο και αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη αντιστασιακή πράξη που συνέβη στην Ελλάδα κατά τη «Κατοχή». Όμως το θέμα είναι ότι τα άτομα τα οποία «χρεώθηκαν» την υποστολή, εάν δούμε ψύχραιμα και χωρίς εθνικιστική ή κομματική έξαρση τα γεγονότα, θα διαπιστώσουμε ότι έγιναν ήρωες κατά δήλωση τους και χωρίς καμία, μα απολύτως καμία απόδειξη.
Οποιοδήποτε Αρχή (Αστυνομία, δικαστήρια κ.λπ.) εάν σήμερα είχαν τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν τότε (τα μοναδικά στοιχεία ήταν οι συνεντεύξεις του μεν Γλέζου στον Ριζοσπάστη στις 25/03/45 [η εφημερίδα έσπευσε να διευκρινίσει ότι είναι και οι δυο μέλη του ΚΚΕ, παρ' ότι την χρονική περίοδο που έλαβε χώρα το συμβάν, ο Γλέζος ήταν μέλος της ΕΟΝ του Μεταξά] και του δε Σάντα στην Ελευθερία την ίδια μέρα [τι διαβολική σύμπτωσις...]), απ’ ευθείας θα έβγαζαν πόρισμα, ότι δεν μπορούν να στηριχθούν σε δηλώσεις, αντί στοιχείων (το καλύτερο στοιχείο, θα ήταν φυσικά η ίδια η σημαία*).
Στο διαδίκτυο αλλά και σε άπειρα βιβλία, έχουν δημοσιευθεί διάφορες συνεντεύξεις που έδωσαν οι πρωταγωνιστές και περιγράφουν τα γεγονότα.

Υπάρχει όμως κατ’ αρχάς ένα δεδομένο, το οποίο δεν μπορεί να προσπεράσει έτσι εύκολα κάποιος. Οι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, υποστηρίζουν ότι ξεκίνησαν την επιχείρηση υποστολής της γερμανικής σημαίας το βράδυ της 30ης Μαΐου 1941 (ξεκίνησαν για τον Βράχο στις 8:00 και η επιχείρηση ξεκίνησε στις 9:30) και την ολοκλήρωσαν τις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Μαΐου 1941, στις 12:15 (παρεμπιπτόντως, θα πρέπει να αναφερθεί εδώ και η φήμη για την ύπαρξη μιας άγνωστης γυναίκας στην επιχείρηση, που προέκυψε αργότερα, σύμφωνα με την οποία, συνέδραμε στο να κλαπεί η σημαία, όχι όμως από τον ιστό, αλλά από το φυλάκιο όπου φυλάσσονταν). Το πρώτο τεράστιο ερωτηματικό που γεννάται εδώ, είναι το πως είναι δυνατόν εκείνη την ώρα να βρισκόταν στον ιστό η γερμανική σημαία (είχε ήδη σκοτεινιάσει όταν ανέβηκαν στην Ακρόπολη), αφού σύμφωνα με το στρατιωτικό τυπικό των περισσότερων στρατών του κόσμου, αν όχι όλων (και φυσικά και των τυπικότατων Γερμανών), με την δύση του ηλίου η σημαία θα έπρεπε ήδη να είχε υποσταλεί από τους ίδιους τους Γερμανούς;** Οι Γλέζος και Σάντας μπορεί όντως να έκλεψαν την γερμανική σημαία. Την έκλεψαν όμως από τον ιστό, ή απλώς την βρήκαν σε κάποιο άλλο σημείο όπου την είχαν αφήσει οι Γερμανοί μετά την υποστολή της; Θα πρέπει να σημειωθεί πάντως, ότι στην ανακοίνωσή τους η Γερμανοί δεν μιλούν για υποστολή, αλλά για υπεξαίρεση, δηλαδή κλοπή. Εκτός αυτού, απ’ την πρώτη κιόλας συνέντευξη, υπήρξαν αντιφάσεις στα λεγόμενα των πρωταγωνιστών. Π.χ. ο Γλέζος είπε ότι η επιχείρηση έγινε την ίδια μέρα που τους μπήκε η ιδέα στο μυαλό, ενώ ο Σάντας υποστήριξε ότι τους πήρε 5-6 μέρες να το αποφασίσουν.
Το δεύτερο ερωτηματικό που δημιουργείται (αν εξαιρέσει κανείς τον κινηματογραφικό τρόπο που ανέβηκαν στον Βράχο της Ακροπόλεως, εν είδει «Σπάιντερμαν»), είναι το πως δεν έγιναν αντιληπτοί από ολόκληρη διμοιρία Γερμανών (δηλαδή 20-30 άτομα περίπου) για τουλάχιστον 2-3 ώρες (αν και η κυρίως επιχείρηση διήρκεσε μία ώρα κι ένα τέταρτο, σύμφωνα με τον Σάντα), ακόμα κι αν αυτοί διασκέδαζαν σ’ ένα δωμάτιο με Ελληνίδες πόρνες, όπως ισχυρίζονται οι δυο πρωταγωνιστές αυτής της υπόθεσης. Οι δυο πρωταγωνιστές μάλιστα, υποστήριξαν πως οι Γερμανοί δεν είχαν αντιληφθεί την υποστολή και κλοπή της σημαίας, μέχρι την άλλη μέρα το μεσημέρι.
Τρίτο ερωτηματικό: Οι Γερμανοί, εξερευνώντας την υπόθεση, φρόντισαν και πήραν δακτυλικά αποτυπώματα κι από τον ιστό. Ο Γλέζος, κατά δήλωσή του, συνελήφθη αργότερα, για κάποιους άλλος λόγους, τρεις φορές από τους Ναζί. Αν υπήρχε ταυτοποίηση, δεν θα είχε κατηγορηθεί και εκτελεστεί ο Γλέζος για την υποστολή της γερμανικής σημαίας; Κατά δήλωση βέβαια του Σάντα, στην πρώτη του συνέντευξη, οι Γερμανοί τους συνέλαβαν και τους δυο έξι μήνες μετά το συμβάν, όταν προσπάθησαν να διαφύγουν στην Αίγυπτο. Παρέλειψαν όμως, όπως υποστήριξε, να τους πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα, παρ’ ότι τους καταδίκασαν σε δύο χρόνια φυλάκιση***. Πράγματι περίεργο για τους -όπως προαναφέρθηκε- τυπικότατους Γερμανούς και ειδικά για τρεις συνεχόμενες φορές. Εκτός κι αν τις άλλες δυο φορές, πήραν δακτυλικά αποτυπώματα κι πολύ απλά δεν ταυτοποιήθηκαν…
Αργότερα, υπήρξε μια αντίφαση στα λεγόμενα των δυο πρωταγωνιστών (που για κάποιο χρονικό διάστημα δεν μιλούσαν μεταξύ τους), καθώς ο καθένας απ’ αυτούς υποστήριζε ότι ήταν αυτός που κατέβασε τη σημαία. Στο τέλος όμως επικράτησε η εκδοχή του Γλέζου (ελέω της εμπλοκής του στην πολιτική, όπως υποστηρίζουν πολλοί) κι ο Σάντας αναγκάστηκε να συμπλεύσει μ’ αυτή, αν και ερωτώμενος τηρούσε μια «ουδέτερη» θέση, λέγοντας ότι «δεν έχει σημασία ποιος απ’ τους δυο κατέβασε τη σημαία». Στην πρώτη τους συνέντευξη πάντως, υποστήριξαν και οι δύο, ότι η σημαία έπεσε μόνη της από το τράνταγμα του ιστού.
* Υποστηρίζουν ότι είχαν κομμάτια της εν λόγω σημαίας, αλλά τα έκαψαν οι γονείς τους για να μην τα ανακαλύψουν οι Γερμανοί. Αυτή η ενέργεια βέβαια, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ηρωική πράξη τους, όταν γνώριζαν πως αν τους ανακάλυπταν οι Γερμανοί την ώρα που υπέστειλαν τη σημαία, ενδεχομένως θα τους εκτελούσαν επιτόπου. Το λογικό είναι ότι ένα τέτοιο τρόπαιο, σ’ αυτή την περίπτωση ότι θα φρόντιζαν να το διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού. Ο Γλέζος υποστήριξε ότι η υπόλοιπη σημαία βρίσκονταν σε ένα πηγάδι όπου την είχαν πετάξει. Το παράδοξο είναι όμως, ότι μετά την Απελευθέρωση, ουδείς ενδιαφέρθηκε να την αναζητήσει (ο ίδιος ο Γλέζος, είπε ότι πήγε εκεί το 1944 για να την βρει, αλλά είχε καταρρεύσει το πηγάδι κι έκτοτε δεν ξανασχολήθηκε).
** Σε σχέση και με αυτό το ερωτηματικό, θα πρέπει να αναφερθεί και μια άλλη παράμετρος που ο γράφων δεν την γνωρίζει για να την επιβεβαιώσει ή να την διαψεύσει. Σύμφωνα με μια εκδοχή, ένας κατοχικός στρατός, δεν πραγματοποιεί ποτέ υποστολή της σημαίας του σε έδαφος που κατέχει κι ως εκ τούτου η σημαία των Γερμανών θα πρέπει να βρίσκονταν στον ιστό. Σύμφωνα με μια άλλη όμως, ειδικά σε περίοδο πολέμου, η υποστολή της σημαίας δηλώνει το τέλος της μάχιμης μέρας (αντίστοιχα, η έπαρση την έναρξη). Επιπλέον υποστέλλεται για να μην κλαπεί απ’ τον εχθρό, κάτι που θεωρείται ύψιστη προσβολή και ντροπή. Θα πρέπει να σημειωθεί όμως, ότι ο ίδιος ο Γερμανός φρούραρχος φέρεται να επιβεβαιώνει -χρόνια αργότερα- σε Έλληνα στρατηγό που ερεύνησε το θέμα, πως η σημαία υπεστάλη σύμφωνα με το στρατιωτικό τυπικό και στην συνέχεια εκλάπη.
*** Ο Γλέζος υποστήριξε ότι και τις τρεις φορές που συνελήφθη απ’ του Γερμανούς κατόρθωσε να δραπετεύσει. Σύμφωνα όμως με τον Σάντα, την πρώτη φορά που τους συνέλαβαν και τους καταδίκασαν σε δύο χρόνια φυλάκιση για απόπειρα διαφυγής, οι Γερμανοί τους αποφυλάκισαν λόγω χάρης που δόθηκε στους ελαφροποινίτες, με αφορμή τα γενέθλια του Χίτλερ.http://www.pare-dose.net

Ο αντεθνικός βίος και η πολιτεία του κομμουνιστού Μ. Γλέζου

Μια παραληρηματική ανακοίνωση εξέδωσε ο παλαίμαχος σταλινολάτρης Μανώλης Γλέζος κατά του κινήματος των Ελλήνων εθνικιστών –άγνωστον υπό ποια ιδιότητα- στην οποία αφού με φρασεολογία μαρξιστικού υποκόσμου χαρακτηρίζει (το κίνημα) «φασιστικό», «ναζιστικό», «εγκληματική οργάνωση», ακόμα και… αντεθνικό!!! Ιδού το παραλήρημα του γηραλέου νοσταλγού των Γκουλάγκ:
«Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο αποτελεί μια από τις μελανότερες σελίδες της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Δεν πρόκειται απλώς για μια οργάνωση φασιστική ή ναζιστική. Είναι ένα κόμμα στην ουσία του αντεθνικό, με χαρακτηριστικά εγκληματικής οργάνωσης, που δεν διστάζει να βυσσοδομεί χυδαία, εκμεταλλευόμενο τα ένστικτα μιας κοινωνίας που καταρρέει.
Η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό, φτωχοποιείται και οργίζεται, ενώ αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία με σκληρότητα και αναλγησία. Αυτό όμως δεν αποτελεί άλλοθι για να φέρνουμε στην επιφάνεια περιθωριακές οργανώσεις, που το μόνο που έχουν προσφέρει είναι η βία, το έγκλημα και η υποκουλτούρα. Ισχυρίζονται ότι τα χέρια τους είναι καθαρά, αλλά δολοφονούν τις Ιδέες του Πολιτισμού, της πραγματικής Δημοκρατίας και των Πανανθρώπινων Αξιών, που αποτελούν το ίδιο το σώμα της Ελλάδας.
Όσοι ψήφισαν αυτό το μόρφωμα και το έφεραν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ας το ξανασκεφτούν και μια και δυο φορές. Η παρουσία του αποτελεί ύβρη στον Ελληνικό Πολιτισμό. Είναι ανάχωμα στην πρόοδο. Είναι πισωγύρισμα σε βάρβαρες και μαύρες μέρες, που μάτωσαν τον Ελληνικό Λαό».
Πιθανολογώ, ότι ο αμετανόητος νοσταλγός του «πατερούλη» (Στάλιν), του Χότζα και άλλων «αστέρων» του εγκληματικού κομμουνιστικού πανθέου, βρίσκει την ευκαιρία -τώρα που έρχεται η 28^η Οκτωβρίου- να μας υπενθυμίσει τον ψεύτικο «ηρωισμό» του. Το έχω αναφέρει στο παρελθόν και με την ευκαιρία το επαναλαμβάνω και τώρα: είναι τεράστιο ΨΕΥΔΟΣ ότι ο Γλέζος κατέβασε την γερμανική σημαία από την Ακρόπολη! Και εξηγούμε: ο Γλέζος ισχυρίζεται ότι μαζί με τον Απ. Σάντα εισήλθαν νύχτα στον Ιερό Βράχο και κατέβασαν την «μισητή σβάστικα» που υποτίθεται πως κυμάτιζε στον ιστό της. Όμως, αυτό ήταν αδύνατον! Διότι, όλοι οι στρατοί του κόσμου κάνουν έπαρση σημαίας τις πρωινές ώρες και υποστολή με την δύση του ηλίου. Αποκλείεται, λοιπόν, ο γερμανικός στρατός της εποχής εκείνης να μην είχε υποστείλει την σημαία. Άρα, οι Γλέζος και Σάντας ανέβηκαν ανενόχλητοι στην αφύλακτη Ακρόπολη την νύχτα και αφήρεσαν (έκλεψαν) την γερμανική σημαία από κάποιο κουτί, εντός του οποίου ήταν τοποθετημένη και διπλωμένη. Που είναι, λοιπόν, ο ηρωισμός των;
Ωστόσο, πέραν αυτού του φοβερού ψεύδους, ποιος είναι ο Μ. Γλέζος που κατηγορεί την Χρυσή Αυγή ως… αντεθνική; Ας δούμε κάποια σημεία από την… εθνική δράση του συντρόφου Γλέζου:
Ν’ αρχίσουμε από τα πιο πρόσφατα και να πηγαίνουμε σιγά-σιγά προς τα πίσω. Κατ’ αρχάς, λοιπόν, παραθέτω την παρακάτω σχετικώς πρόσφατη είδηση:
«Στο δημοτικό συμβούλιο Πάρου της 6ης Σεπτεμβρίου του 2011, συζητήθηκε ο ορισμός ακριβούς θέσης στην περιοχή Θόλου Παροικιάς για την τοποθέτηση προτομής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο επικεφαλής της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Πάρου κ. Μανόλης Γλέζος ψήφισε αρνητικά στην τοποθέτηση της προτομής του Μεγάλου Αλεξάνδρου γιατί όπως είπε, “από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου και πιο πριν του πατέρα του Φιλίππου καταργήθηκε η δημοκρατία. Αρνούμαστε λοιπόν την διαστρέβλωση της ιστορίας”».
Πάμε πιο πίσω. Τον Απρίλιο του 1985, ο «πατριώτης» Γλέζος, βουλευτής τότε του ΠΑΣΟΚ, παρέστη στην κηδεία του δημίου του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού Ενβέρ Χότζα. Μάλιστα, όπως εικονίζεται και σε σχετικό βίντεο, περνώντας μπροστά από το φέρετρο αυτού του απηνούς σφαγέα των Ελλήνων (και δικτάτορος, για να μην ξεχνιόμαστε…) σήκωσε την αριστερή γροθιά του στον χολερικό κομμουνιστικό χαιρετισμό, για να αποχαιρετήσει τον νεκρό «σύντροφο».
Πάμε και πιο πίσω, στο 1963. Τότε που ο Μανώλης Γλέζος μετέβη στην «μαμά» Μόσχα για να παραλάβει το βραβείο Λένιν. Εκεί, έδωσε και μια συνέντευξη, ανταπόδοση προφανώς για το βραβείο του συφιλιδικού εγκληματία Λένιν που του έδωσαν οι Σοβιετικοί πάτρωνές του, στην οποία –όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων-ετάχθη υπέρ της «αυτόνομης Μακεδονίας», πιστός στην επαίσχυντη απόφαση της 5ης Ολομέλειας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, του Ιανουαρίου του ’49.
Την εποχή εκείνη της προδοτικής αποφάσεως (1949), ο Γλέζος ήτο καταδικασμένος δις εις θάνατον με το Γ΄ Ψήφισμα και αδικήματα περί τύπου. Ο Γλέζος ισχυρίζεται ψευδώς πως είχε καταδικασθεί για την… συμμετοχή του στην «εθνική αντίσταση». Ιδού, όμως, τι προέβλεπε το Γ΄ Ψήφισμα «περί εκτάκτων μέτρων κατά των επιβουλευομένων την δημοσίαν τάξιν και την ακεραιότητα του κράτους»:
«Όστις θέλων να απόσπαση εν μέρος της Επικρατείας ή να ευκολύνει τα προς το τέλος τείνοντα σχέδια συνώμοσεν εντός του κράτους ή συνεννοήθη με ξένους ή διήγειρε στάσιν ή κατήρτισεν ενόπλους ομάδας, ή μετέσχεν είς αυτάς, τιμωρείται με θάνατον». Ο Γλέζος ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, το οποίο είχε σκοπό την απόσπαση μέρους της ελληνικής επικρατείας -της Μακεδονίας και της Θράκης- για να παραδώσει την μεν Μακεδονία στον Τίτο, την δε Θράκη στους Βουλγάρους. Γι’ αυτό κατεδικάσθη. Όσοι αποκήρυσσαν τον κομμουνισμό (π.χ. Μίκης Θεοδωράκης κ.α. πολλοί) αφήνονταν ελεύθεροι…
Δυστυχώς, όμως, και την εποχή εκείνη δεν εφαρμόζονταν οι νόμοι. Έτσι, οι ποινές του Γλέζου μετατράπηκαν σε ισόβια και αφέθη ελεύθερος τον Ιούλιο του 1954, επί κυβερνήσεως Αλέξανδρου Παπάγου.
Το 1958 συνελήφθη μαζί με συνεργάτες του, με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της ΕΣΣΔ. Η σύλληψή του κινητοποίησε την ΕΣΣΔ, που προέβη σε επίσημη διαμαρτυρία δια του τότε προέδρου του Ανωτάτου Σοβιέτ, αρχιεγκληματία Βοροσίλωφ. Μάλιστα, λίγον καιρό αργότερα τα σοβιετικά ταχυδρομεία ετύπωσαν γραμματόσημο με την μορφή του Γλέζου (μια καλή ιδέα είναι να επανατυπωθούν εκείνα τα γραμματόσημα, για να μπορούμε να τον «τιμούμε» δια εμπτυσμού…). Τελικώς, το 1959 κατεδικάσθη σε 5ετή φυλάκιση, την οποία δεν εξέτισε, καθώς αποφυλακίσθηκε το 1962.
Κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως της 21^ης Απριλίου, συνελήφθη εκ νέου, αλλά όλως περιέργως αφέθη ελεύθερος το 1971. Λέγεται, πως η απελευθέρωσίς του ήταν ένας εκ των όρων που είχαν θέσει οι Σοβιετικοί στην επαναστατική κυβέρνηση για την επίτευξη μιας επικερδούς κατά τα άλλα εμπορικής συμφωνίας.

Αυτός είναι ο βίος και η πολιτεία του ανθρώπου που χαρακτηρίζει την Χρυσή Αυγή «αντεθνικό» κόμμα! Τα συμπεράσματα δικά σας!
Γ. Δημητρακόπουλος
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Π. Φάληρο – Αθήναι