30/5/11

Άτοπη προσπάθεια συναίνεσης

Οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες στο Σύνταγμα ήταν όντως πολλοί και εντελώς αγανακτισμένοι. Ήταν όμως έτοιμοι να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό;
Ήμουν ακριβώς δίπλα από το πανό με το ελικόπτερο, δίπλα στα όργανα της τάξης που απέδειξαν για άλλη μια φορά τον επαγγελματισμό τους και την ανθρωπιά τους. Πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια σε δημόσια διαδήλωση, ήθελα να αφουγκραστώ τον παλμό του κόσμου.

Θα ξεκινήσω με τη διαπίστωση ενός συνταξιούχου: “Αν ρωτήσεις γύρω σου 100 άτομα ποιός ψήφισε ΠΑΣΟΚ, κανένας δεν θα σου πει εγώ! Μόνο του βγήκε; Αν αύριο γίνουν εκλογές και μας πει ο Βουλευτής που νομίζουμε ότι ξέρουμε πως θα βολέψει ένα από τα άνεργα παιδιά μας, πάλι τα ίδια θα κάνουμε! Είμαστε απελπισμένα ζώα!” Ο εν λόγω κύριος, με τον οποίο συμφώνησε το σύνολο των παρευρισκομένων γύρω του, συνέχισε με συμπέρασμα το οποίο ταυτίζεται με τη δήλωση του Αντιπροέδρου “Οι Αγανακτισμένοι μπορεί να οδηγήσουν σε αντιδημοκρατικά καθεστώτα”, γιαυτό και σταματώ την αναφορά εδώ.


Πέρα από τη διαμαρτυρία, τί είναι ικανό να δημιουργήσει εθνικά χρήσιμη πολιτική εξέλιξη; Μια συναίνεση με τη μορφή κυβέρνησης τεχνοκρατών για να υλοποιήσουν το υπάρχον πρόγραμμα;
Οι τεχνοκράτες που ακούγονται ως πιο πιθανοί να αναλάβουν Υπουργικά καθήκοντα είναι αυτοί που παλαιότερα είτε έτυχαν απόρριψης από το κομματικό κατεστημένο (βλ. Στουρνάρας) είτε θεωρήθηκαν ως ανίκανοι να προωθήσουν πολιτική λύση (γιαυτό και αντικαταστάθηκαν από πολιτικούς που τα έκαναν... καλύτερα, βλ. Γιαννίτσης-Ρέππας) είτε εκφράζουν το αντίπαλο δέος των αγορών (βλ. Ταμβακάκης). Είναι δυνατόν να εφαρμοστεί  επιτυχημένα οποιαδήποτε λύση από τέτοιο σχήμα;

«Πάντα περιμένουμε από κάποιον άλλο να μας υποδείξει τί είναι το σωτήριο για μας, προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που μας υποδεικνύει αλλά καταλαβαίνουμε ότι δεν παράγονται τα σωτήρια αποτελέσματα που ελπίζαμε, συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχει φως, δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, και ψάχνουμε κάποιον καινούργιο από μηχανής Θεό για να μας λύσει τα προβλήματα – τα οποία πηγάζουν εξ’ολοκλήρου από τον εγωϊσμό, την έλλειψη ουσιαστικής συνεργασίας και την αυθυποβολή μέσω γελοίων φράσεων όπως «υπήρχαν προβλήματα αλλά ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα», όχι για να αξιοποιήσουμε τα υγιή στοιχεία που υπάρχουν αλλά για να μην αλλάξουμε τη δομή από την οποία πηγάζει η εξουσία αυτών που μας έφεραν εδώ.» (από το «Ο λόγος της αποτυχίας του μνημονίου»)
Όσες φορές και να με επαναλάβω, μοιάζει να μην είναι αρκετό.


Ξέρω, είναι ανησυχητικό, αλλά ακόμα πιο ανησυχητικό για την ιδιοσυγκρασία μου είναι ότι συμφωνώ με δύο αναφορές του Τσίπρα:
«1. Η κυβέρνηση των προθύμων στην οποία έχει αναφερθεί ο πρωθυπουργός, σημαίνει αλλοίωση της λαϊκής εντολής του 2009 και μπορεί να σηματοδοτήσει την απαρχή ανώμαλων παραθεσμικών εξελίξεων.


2. Η κυβέρνηση τεχνοκρατών για τον σχηματισμό της οποία πιέζουν τον κ. Παπανδρέου, θα σημάνει την παράδοση της λαϊκής εντολής στους τραπεζίτες, στους οποίους ήδη η κυβέρνηση έχει παραδώσει την οικονομία. Θα είναι μία κυβέρνηση στην οποία θα πάρουν μέρος οι συγγραφείς του Μνημονίου.»
Όσο παραμένει ο ίδιος μηχανισμός του βαθέος κράτους, πλήρως εξαρτώμενος από τους μεσάζοντες επιπέδου «Πράκτωρ 000», οποιοδήποτε πρόγραμμα ΔΕΝ θα εφαρμοστεί, απλά θα κερδίσει λίγο χρόνο. Η τοποθέτηση τεχνοκρατών θα είναι απλά ένα άλλοθι μεταφοράς ευθυνών για την αποτυχία του προγράμματος.
Δυστυχώς δεν έχουμε εθνικούς στόχους, συνεπώς δεν μπορούμε να έχουμε συναίνεση με εθνικά επωφελές αποτέλεσμα. Αν είχαμε εθνικό σχεδιασμό, θα ξέραμε ποιο τμήμα οποιουδήποτε εξωτερικά επιβαλλόμενου προγράμματος είναι συμβατό, συνεπώς θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε για τα υπόλοιπα και να συναινέσουμε για τα αυτονόητα. Τώρα απλά ‘διαχειριζόμαστε’ το πολιτικό κόστος της υιοθέτησης του προγράμματος που εξυπηρετεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τους εθνικούς σχεδιασμούς των δανειστών μας. Η έννοια της συναίνεσης έχει κρασπεδοποιηθεί.
«Τις διεκδικήσεις μας και τις διαφορές μας δεν θα τις λύσουμε μπροστά στα μάτια των Ξένων και Υψηλών Επισήμων, οι οποίοι επισκέπτονται τη Χώρα μας ως θαυμαστές της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας.»: όταν ο Tom Araya της Εκκλησίας της Ελλάδος, Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβροσίος, συναινεί έμπρακτα για την προστασία του Δημοσίου Συμφέροντος (αλλιώς δεν θα το είχε σε τίποτα να υποδεχτεί τον Πρωθυπουργό με τη στολή του ninja), αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι το πολιτικό σύστημα υπολείπεται των περιστάσεων.


Η χώρα έχει ανάγκη από ηγέτες-υπηρέτες: τεχνοκράτες μεν, πατριώτες δε. Και για να κοπεί ο αέρας του κάθε τζάμπα μάγκα που μύρισε εξουσία και πετάχτηκε από την καρέκλα, ας γνωρίζει εκ των προτέρων την αμοιβή του:
«Κανένας πατριώτης να μην περιμένει ανταπόδοση. Το πιο πιθανό είναι να μισηθεί στο τέλος και να διωχθεί. Παρ' όλα αυτά όποιος θέλει πραγματικά να αλλάξει αυτόν τον τόπο θα πρέπει να τα περιμένει αυτά και ίσως να έχει και την κάσα του έτοιμη. Η αγάπη για την πατρίδα δε πουλιέται και δεν αγοράζεται. Αυτό το ξέρουν οι πατριώτες από την αρχή.» (Ευάγγελος, «Στρατάρχης»)
Τεχνοκράτες-υπηρέτες ξένων σχεδιασμών, είτε εν γνώσει τους είτε όχι, δεν έχει ανάγκη η πατρίδα.

Ministre plénipotentiaire

Σημείωση: Αγαπητέ Michel Stylianou, με αφορμή το σχόλιό σου στο «Η θεωρία του σοκ στην πράξη», επέτρεψέ μου να αναφέρω ότι δεν έχω την ανάγκη ούτε να μεταφράσω ούτε να αντιγράψω, όσο περίεργο και να μοιάζει αυτό για τους συνήθεις όρους εμπλοκής των 'αναλυτών' με κομματικό χρίσμα που παπαγαλίζουν τα κείμενά μου (οι κακές συνήθειες της χρυσής εποχής Λάλα δεν κόβονται…). Ό,τι γράφω είναι απότοκο αποκλειστικά δικής μου πρωτογενούς σκέψης. Οποιαδήποτε αναφορά σε λόγια τρίτου γίνεται πάντα με σαφή αναφορά στην πηγή και παρατίθεται εντός εισαγωγικών. Ξέρω ότι προτιμάς τα στρωτά και εύπεπτα κείμενα αντί του συγκεκριμένου τρόπου λογοτεχνικής απόδοσης, αλλά κάτι τέτοιο θα σήμαινε 6,500 περίπου λέξεις: σαφώς εκτός των ορίων του αποδεκτού για μια ανάρτηση ιστολογίου – άσε που θεωρώ βεβαία την ύπαρξη σχετικού κειμένου στη ΜΣΥ, συνεπώς θα ήταν απρέπεια να δοθεί η εντύπωση πως προσπαθώ να το φτάσω...

3 σχόλια:

  1. mist ειπε,

    Φίλτατε Φρουρέ της Πρεσβείας
    Ημουν και εγώ εκεί, στην μεγαλύτερη ανθρωποθάλασσα που είδα ποτέ,από το 1944, στην απελευθέρωση, με τον Γεώργιο Παπανδρέου(τον ΄Ελληνα) ομιλητή από πάράθυρο της Βουλής.
    Και εφυγα από κεί κατάκοπος, αλλά με αίσθημα ευφορίας. Γιατί απάντησα μιαν Ελλάδα που νόμιζα νεκρή.Παρέες νεων και οικογένειες και πρεσβύτες να εκρηγνυνται όχι για κάποιο σφύριγμα διαιτητή αλλα για δουλειά, σπουδές, αξιοπρέπεια και δημοκρατία.Ξανασυνάντησα παντού το χαμόγελο, την ευγένεια, την συντροφικότητα,την παρόρμηση συνάντησης,συμπαράταξης, αγωνιστικού εθελοντισμού, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ Ενότητας απέναντι στην ξενόφερτη ύβρη.΄Ακουσα πολλά συνθήματα καταδίκης και υπόσχεσης νέμεσης,αλλά και αγάπης για την προδομένη και την βαρειά πληγωμένη πατρίδα. Είδα την σημαία μας υψωμένη στον ουρανό ν' αγκαλιάζεται με τις σημαίες άλλων δυναστευόμενων λαών, στο ωραιότερο μήνυμα συναδέλφωσης εθνών εναντίον του κοινού νεοταξικού οδοστρωτήρα.
    Κοντολογίς, εγώ, αγαπητέ Φρουρέ της Πρεσβείας, είδα πως εκεί ΚΑΤΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ. Και απεχώρησα όχι με 766 λέξεις μεμψιμοιρίας και σχολαστικισμού,αλλά με ανανεωμένο το αίσθημα εμπιστοσύνης στη δύναμη της ζωής και στο ένστιγκτο επιβίωσης του ανέκαθεν πολιορκημένου προδομένου έθνους μας.
    Πέρασα από την Πλατεία καισήμερα.Είδα συνεργεία, οργάνωση ομάδων εργασίας, συγκέντρωση υπογραφπών για δημοψήφισμα, συνεχή συρροή κόσμου σε αναζήτηση πληροφόρησης,ένταξης, συντονισμού.
    Αύτη η άμεση δημοκρατία (www.real-democracy.gr) είναι κάτι καινούργιο σ΄αυτό τον τόπο, που τρομάζει το Σύστημα και υπόσχεται αναγέννηση.Και εγείρει την πρόκληση για ανταπόκριση με γεναία καρδιά και νου καθαρό από ιδεοληψίες και ναρκισισμούς χωρίς μέλλον.
    Υ.Γ. Ε Π Ι Τ Ρ Ε Ψ Ε μου (η σωστή προστακτική, όχι επέτρεψέ μου) να σου πω πως έλλειψη χιούμορ και σκοτεινή διατύπωση στην απάντησή σου ("σχετικού κειμένου στην ΜΣΥ") με παρωθούν σε αποχώρηση από περαιτέρω χιουμοριστικούς διαξιφισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ministre plénipotentiaire,

    Τὴν ἔχουμε ἄσχημα. Σιγά-σιγὰ ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ γράφουμε φαίνεται πῶς εἴμαστε ἀπελπισμένοι.

    Πῶς τὸ λέει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη στὸν Ἐκκλησιαστή:
    καιρὸς τοῦ φιλῆσαι καὶ καιρὸς τοῦ μισῆσαι, καιρὸς πολέμου καὶ καιρὸς εἰρήνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "αλλοίωση της λαϊκής εντολής του 2009"

    Δεν υπηρξε λαικη εντολη, μη το ξεχναμε αυτο.
    Και αν υπηρξε καποια, αυτη ηταν η αποχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.