Αναζητώντας κομμάτια της ιστορίας Η οικογένεια του Ανδρέα Νικολάου Πλάρκου ζητά πληροφορίες για την εθελοντική του δράση το 1974

ΤΟΥΦΡΙΞΟΥΔΑΛΙΤΗ

Πέρασαν 37 σχεδόν χρόνια από τότε, όμως η ιστορία ξετυλίγεται μέρα με τη μέρα, φωτίζοντας και νέες πτυχές εκείνης της τραγικής περιόδου που σημάδεψε τόσες και τόσες οικογένειες. Άνθρωποι που έφυγαν μια μέρα και δεν γύρισαν ποτέ ξανά πίσω στους δικούς τους που τους περίμεναν. Άφησαν όμως πίσω τους μια ιστορία και μια δράση που για την οικογένεια του καθενός είναι πάντα ξεχωριστή η κάθε πτυχή τους. Έχουν δικαίωμα και ζητούν να μάθουν τα κομμάτια της προσωπικής ιστορίας του καθενός δικού τους ανθρώπου που αποτελούν και κομμάτια της δικής τους ιστορίας…
Ο Ανδρέας Νικολάου Πλάρκου γεννήθηκε στο χωριό Τρούλλοι. Την περίοδο της τουρκικής εισβολής διέμενε στα Λειβάδια Λάρνακας, όπου είχε παντρευτεί και απέκτησε τρία παιδιά. Κάποια μέρα, έφυγε από το σπίτι του και δεν γύρισε ποτέ. Για την οικογένειά του ήταν αγνοούμενος. Για μεγάλο χρονικό διάστημα αναζητούσαν να μάθουν πληροφορίες για τον πατέρα τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της έρευνας, άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας γύρω από τη δράση του δικού τους ανθρώπου. 

Τότε ήταν που έμαθαν για ένα περιστατικό, με τον Ανδρέα Νικολάου Πλάρκου να είναι πρωταγωνιστής. Το περιστατικό αυτό έλαβε χώρα στις 14 Αυγούστου, λίγες μέρες πριν χαθούν τα ίχνη του. Όπως έμαθαν από κάποιες πληροφορίες, ο άνθρωπός τους, ως εθελοντής τότε και με κίνδυνο της ζωής του, οδήγησε μια μεγάλη ομάδα στρατιωτών που είχε εγκλωβιστεί σε περιοχή της Καρπασίας, με ασφάλεια σε περιοχή της επαρχίας Λάρνακας. Η διαδρομή που ακολούθησαν είναι άγνωστη. Ο τελικός προορισμός του πατέρα τους ήταν τα Λειβάδια, όπου τους αποχαιρέτησε. Οι πληροφορίες που έχουν φτάσει κοντά τους, ενισχύονται και από τη μαρτυρία συγγενικών τους προσώπων, τα οποία όμως γνωρίζουν απλά ότι εκείνη τη νύκτα, ο Ανδρέας είχε φύγει για να πάει ως εθελοντής να βοηθήσει κάποιους στρατιώτες να φύγουν, αφού ήταν γνώστης της περιοχής. 

Η αποστολή ήταν αρκετά επικίνδυνη και η ζωή του έμπαινε σε άμεσο κίνδυνο. Όμως, όπως είπε στη γυναίκα του πριν φύγει, είχε καθήκον να το πράξει. Το ποιος τον ειδοποίησε ή το ποιος του το ζήτησε να το κάνει, είναι κάτι που δεν ξέρουν. Η οικογένειά του, ιδιαίτερα τα τρία του παιδιά, από τότε που έμαθαν για αυτή την πτυχή της ιστορίας του πατέρα τους, αναζητούν περισσότερες πληροφορίες που θα φωτίσουν μια ιδιαίτερα για τους ίδιους, σημαντική πτυχή της ζωής του πατέρα τους. Αυτός είναι και ο λόγος που ζητούν εναγωνίως να μάθουν πληροφορίες από τυχόν στρατιώτες ή μάρτυρες που έτυχε να βρίσκονται εκείνη τη νύκτα. Για το περιστατικό μάλιστα αποτάθηκαν και στο Γ.Ε.Ε.Φ., λαμβάνοντας την απάντηση ότι θα πρέπει να αποταθούν για πληροφορίες στην υπηρεσία αγνοουμένων.

Προφανώς, όπως εξήγησε η κόρη του, έγινε, όπως τις περισσότερες φορές συμβαίνει όταν ζητούν πληροφορίες για εκείνη τη νύκτα, ένα μπέρδεμα. «Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν έχει καμία σχέση με τη μέρα που χάθηκε ο πατέρας μας», ανέφερε στον «Φ» η κόρη του. Για το λόγο αυτό απέστειλαν και νέα επιστολή στο Γ.Ε.Ε.Φ. εξηγώντας ότι αυτό που θέλουν να μάθουν είναι κατά πόσο γνωρίζουν για το περιστατικό που έλαβε χώρα εκείνη τη νύκτα και ποιο τάγμα ή μονάδα στρατιωτών ήταν στην περιοχή. Αυτό θα βοηθήσει περισσότερο τις έρευνές τους.

Έβαλαν αγγελία στις εφημερίδες

ΠΡΙΝαπό δύο μήνες περίπου, είχαν προχωρήσει και σε αγγελία στις εφημερίδες ζητώντας να επικοινωνήσει μαζί τους. Τουλάχιστον από τις πληροφορίες που έχουν συλλέξει μέχρι στιγμής, πιστεύουν ότι πρόκειται για στρατιώτες από το τάγμα των Ακράδων, που είχε βοηθήσει εκείνη τη νύκτα να μετακινηθεί με ασφάλεια. «Πήγε, απ’ ό,τι μάθαμε, μόνος του, μέσα στη νύκτα με σβηστά τα φώτα, για να τους βοηθήσει», ανέφερε η κόρη του.

Αυτό που επίσης έμαθαν είναι ότι επρόκειτο για μεγάλη ομάδα στρατιωτών η οποία μεταφερόταν με φορτηγά αυτοκίνητα του στρατού. Ο άνθρωπος αυτός ηγείτο της στρατιωτικής φάλαγγας, σύμφωνα πάντα με τις λιγοστές πληροφορίες που έμαθε η οικογένειά του, και οδήγησε τα στρατιωτικά φορτηγά σε περιοχή της Λάρνακας. Η στρατιωτική πομπή σε κάποια στιγμή χωρίστηκε επειδή ήταν πολλά τα φορτηγά. Στην έξοδό τους από τη Λάρνακα προς τα διυλιστήρια συναντήθηκαν οι δύο ομάδες. Κάποιες από αυτές τις πληροφορίες έφτασαν στην οικογένεια μετά την πρώτη δημοσίευση του θέματος και μετά την αναφορά στην ιστορία που δημοσίευσε ξανά ο «Φ» πριν από έναν περίπου μήνα. Ωστόσο, δεν ήταν αρκετές για να φωτίσουν όλες τις πτυχές που η οικογένειά του αναζητεί. Επειδή μάλιστα η αποστολή ήταν βράδυ, πολλοί που ήταν παρόντες, δεν είχαν δει τον άνθρωπο που τους οδηγούσε προς τη σωτηρία.

Κάποιοι ήξεραν ότι κάποιος εθελοντής τους βοηθούσε, χωρίς όμως να τον έχουν δει.
«Εμείς το μόνο που θέλουμε να μάθουμε είναι αυτή την πτυχή της ζωής του πατέρα μας. Εάν κάποιοι, εκτός από τα άτομα που επικοινώνησαν μαζί μας, γνωρίζουν κάτι σε σχέση με αυτό το περιστατικό που έγινε στις 14 Αυγούστου 1974, να επικοινωνήσουν μαζί μας».

Ο Ανδρέας Νικολάου- Πλάρκου ήταν τότε 37 χρόνων. Η οικογένεια ζητά πληροφορίες από άτομα που γνωρίζουν για αυτό το περιστατικό και παρακαλούν να επικοινωνήσουν μαζί τους μέσω του «Φ».
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 29/04/2011