της Ελίνας Γαληνού
Τελικά, είναι ουτοπία να προσπαθεί κανείς να βγάλει συμπέρασμα από τα λεγόμενα του πρωθυπουργού και του επιτελείου του. Δεν ξέρουμε πού οφείλεται αυτό και αν βεβαίως γίνεται εσκεμμένα ή ασυνείδητα, καθώς τα σχόλια για την ποιότητα του λόγου τους παίρνουν και δίνουν...
Συνεχώς όμως δημιουργούν συγχύσεις και παρεξηγήσεις, πράγμα που αποτρέπει τη δυνατότητα κάποιας πρόβλεψης, ακόμα και για το άμεσο μέλλον. Δεν ξέρουμε πού βαδίζουμε, ούτε τι μας περιμένει αλλά ούτε μπορούμε να βασιστούμε στα λεγόμενά τους.
Προχτές ακούσαμε τον πρωθυπουργό να λέει "Είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω τις μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν αγνοώ βεβαίως την λαική γνώμη. Εχω τα αυτιά μου ανοιχτά στη φωνή του κόσμου. Γι΄αυτό, θα θέσω τα μεταρρυθμιστικά μου σχέδια σε δημόσια διαβούλευση, προκειμένου να προηγηθεί διάλογος, αλλά θα τα προχωρήσω ούτως ή άλλως..." Και παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών, δηλώνει εμμέσως πλήν σαφώς "Ναί τα μέτρα δεν απέδωσαν, αλλά εμείς θα προχωρήσουμε". Με άλλα λόγια, "βλέπω τον κατήφορο και διπλασιάζω ταχύτητα...". Ο νοών νοήτω! Αλήθεια, τι συμπέρασμα μπορεί να βγεί απ΄αυτά τα λεγόμενα; Επιστρατεύοντας τις γνώσεις ελληνικών και συντακτικού, το μόνο που προκύπτει είναι ότι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών είναι αποφασισμένος να προχωρήσουν τα μέτρα, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμά τους ή οι επιπτώσεις τους. Δέχονται βέβαια να τα θέσουν σε δημόσια διαβούλευση, αλλά τι αξία έχει αυτό; Θα έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά για να ακούνε τη φωνή του κόσμου, αλλά και αυτό τι σημασία έχει, αν την αγνοούν όπως κάνουν μέχρι τώρα; Τι χρειάζεται αλήθεια ο διάλογος και η δημόσια διαβούλευση, αν κάποιοι έχουν αποφασίσει εκ των προτέρων τι θα κάνουν; Τι σημαίνει άλλωστε το μήνυμα που μας δίνει είναι το εξής "Θα σας ακούσω μεν, αλλά θα σας πατάξω δε...(για τους αντιρρησίες) ή...θα σας αγνοήσω.";
Βάσει αυτών των δεδομένων, τέτοιες προθέσεις για δημόσια διαβούλευση μάλλον επέχουν θέση διακοσμητικού χαρακτήρα. Κάποιοι φαίνεται αισθάνθηκαν την ανάγκη να πασπαλίσουν τις όποιες "καταδίκες" μας ετοιμάζουν, με λίγο...άρωμα δημοκρατίας. Εκτός αν συγχέουν την πραγματική έννοια του όρου "δημόσια διαβούλευση" και άρα, τη σημασία του διαλόγου που προηγείται των αποφάσεων σε ένα καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, οπότε το πρόβλημά τους είναι γλωσσικό...Πάντως και έτσι και αλλιώς, η συννενόηση καθίσταται όλο και δυσχερέστερη, ενώ οι κίνδυνοι που απορρέουν απ΄αυτό, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητοι.
Τελικά, είναι ουτοπία να προσπαθεί κανείς να βγάλει συμπέρασμα από τα λεγόμενα του πρωθυπουργού και του επιτελείου του. Δεν ξέρουμε πού οφείλεται αυτό και αν βεβαίως γίνεται εσκεμμένα ή ασυνείδητα, καθώς τα σχόλια για την ποιότητα του λόγου τους παίρνουν και δίνουν...
Συνεχώς όμως δημιουργούν συγχύσεις και παρεξηγήσεις, πράγμα που αποτρέπει τη δυνατότητα κάποιας πρόβλεψης, ακόμα και για το άμεσο μέλλον. Δεν ξέρουμε πού βαδίζουμε, ούτε τι μας περιμένει αλλά ούτε μπορούμε να βασιστούμε στα λεγόμενά τους.
Προχτές ακούσαμε τον πρωθυπουργό να λέει "Είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω τις μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν αγνοώ βεβαίως την λαική γνώμη. Εχω τα αυτιά μου ανοιχτά στη φωνή του κόσμου. Γι΄αυτό, θα θέσω τα μεταρρυθμιστικά μου σχέδια σε δημόσια διαβούλευση, προκειμένου να προηγηθεί διάλογος, αλλά θα τα προχωρήσω ούτως ή άλλως..." Και παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών, δηλώνει εμμέσως πλήν σαφώς "Ναί τα μέτρα δεν απέδωσαν, αλλά εμείς θα προχωρήσουμε". Με άλλα λόγια, "βλέπω τον κατήφορο και διπλασιάζω ταχύτητα...". Ο νοών νοήτω! Αλήθεια, τι συμπέρασμα μπορεί να βγεί απ΄αυτά τα λεγόμενα; Επιστρατεύοντας τις γνώσεις ελληνικών και συντακτικού, το μόνο που προκύπτει είναι ότι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών είναι αποφασισμένος να προχωρήσουν τα μέτρα, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμά τους ή οι επιπτώσεις τους. Δέχονται βέβαια να τα θέσουν σε δημόσια διαβούλευση, αλλά τι αξία έχει αυτό; Θα έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά για να ακούνε τη φωνή του κόσμου, αλλά και αυτό τι σημασία έχει, αν την αγνοούν όπως κάνουν μέχρι τώρα; Τι χρειάζεται αλήθεια ο διάλογος και η δημόσια διαβούλευση, αν κάποιοι έχουν αποφασίσει εκ των προτέρων τι θα κάνουν; Τι σημαίνει άλλωστε το μήνυμα που μας δίνει είναι το εξής "Θα σας ακούσω μεν, αλλά θα σας πατάξω δε...(για τους αντιρρησίες) ή...θα σας αγνοήσω.";
Βάσει αυτών των δεδομένων, τέτοιες προθέσεις για δημόσια διαβούλευση μάλλον επέχουν θέση διακοσμητικού χαρακτήρα. Κάποιοι φαίνεται αισθάνθηκαν την ανάγκη να πασπαλίσουν τις όποιες "καταδίκες" μας ετοιμάζουν, με λίγο...άρωμα δημοκρατίας. Εκτός αν συγχέουν την πραγματική έννοια του όρου "δημόσια διαβούλευση" και άρα, τη σημασία του διαλόγου που προηγείται των αποφάσεων σε ένα καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, οπότε το πρόβλημά τους είναι γλωσσικό...Πάντως και έτσι και αλλιώς, η συννενόηση καθίσταται όλο και δυσχερέστερη, ενώ οι κίνδυνοι που απορρέουν απ΄αυτό, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητοι.
Ελίνα, δημόσια διαβούλευση είναι τζάμπα consulting (για να πηγαίνουν τα μαύρα αμείωτα σε συγγενείς και φίλους) και φακέλωμα. Απολύτως κανένα σχόλιο δεν λαμβάνεται ουσιαστικά υπ'όψιν για να τροποποιηθεί το εκάστοτε προς διαβούλευση κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τη φράση "θα θέσω τα μεταρρυθμιστικά μου σχέδια σε δημόσια διαβούλευση, προκειμένου να προηγηθεί διάλογος, αλλά θα τα προχωρήσω ούτως ή άλλως...", είναι προφανώς κεντρική κυβερνητική πολιτική γιατί εφαρμόζεται παντού. Για την πηγή αυτή της προσέγγισης, δες το:
http://www.opengov.gr/ypoian/?c=2336
Ναί το έχω δεί το περίφημο opengov.
ΑπάντησηΔιαγραφήόπου (υποτίθεται) εξασφαλίζει την λαική ισηγορία, ώστε να γράφονται όσο περισσότερες φωνές γίνεται, στα... παλιά παπούτσια.
Κάποιος ρωτούσε σήμερα "αν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών είχαν να διαχειριστούν τις δικές τους περιουσίες και έβλεπαν ότι τα μέτρα που εφαρμόζουν οδηγούν σε αδιέξοδο, θα τα συνέχιζαν άραγε; Εδώ όμως θεωρούν την περιουσία του κράτους και του λαού, "ξένον αχυρώνα".
Ελίνα