30/10/08

Η «ΚΟΥΡΔΙΚΉ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ» ΚΑΙ Ο ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ



΄Ομηρος Γ. Φωτιάδης
Με αφορμή την δημοσιοποίηση της έκθεσης με τίτλο, «Κούρδοι μετά τον Σαντάμ», όπου παρουσιάζετε και χάρτης με την Τουρκία διαμελισμένη, από το «Κέντρο Μελετών του Κογκρέσου» των ΗΠΑ, και την αναδημοσίευσή του από το έγκυρο ΜΜΕ της Τουρκίας, «INTERNETHABER». Την δημοσιοποίηση στην Ελλάδα, από τον Σάββα Καλεντερίδη και την ιστοσελίδα του, http://infognomonpolitics.blogspot.com/, η οποία και πρωτοπορεί στα θέματα της Εγγύς Ανατολής, πέραν των όσων άλλων. Θα επιχειρήσω μια ρεαλιστική και ταυτόχρονα υποθετική ανάλυση, εκλαμβανομένων υπόψη και άλλων παρομοίων αναφορών με προέλευση τις ΗΠΑ, κατά το πρόσφατο παρελθόν, οι οποίες κατά καιρούς είδαν το φως της δημοσιότητας, προκαλώντας πανικό στην Τουρκία.

Η γεωπολιτική αξία του Κουρδικού στοιχείου

Ο διαμελισμός του Τουρκικού μορφώματος που αυτοαποκαλείται κράτος, ήδη έχει προαποφασισθεί εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα…
Απορίας άξιον είναι το γεγονός πως στον χάρτη περιλαμβάνονται και τμήματα της Αρμενίας…
Είναι γνωστό πως στα σύνορα Τουρκίας-Αρμενίας, ζούνε αρκετές χιλιάδες Κούρδοι, και...από τις δύο πλευρές των συνόρων.
Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητος, πληροφορίες για την ύπαρξη ικανών μαχητικών πυρήνων Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ στα χωριά των συνόρων, εντός του εδάφους της Αρμενίας. Μάλιστα άλλες πληροφορίες φέρουν ηγετικά στελέχη του ΡΚΚ να έχουν μετακομίσει από την Ν/Α Τουρκία και το Βόρειο Ιράκ, στις περιοχές αυτές.
Μια εξέλιξη η οποία από μόνη της δεν αποτελεί είδηση, αλλά συνδυαζόμενη με άλλες πρόσφατες εξελίξεις, καταδεικνύει την έναρξη μια νέας περιόδου του Κουρδικού αγώνα με τεράστιες γεωπολιτικές διαστάσεις…
Το γεγονός, ότι η Ρωσία απεκατέστησε «σχέσεις επαφής» και πάλι με το ΡΚΚ, μετά από τουλάχιστον 15 χρόνια, απουσίας της από τα πεπραγμένα στην Κουρδική επικράτεια, έχει ιδιαίτερα τεράστια αξία, και προεκτάσεις που επί του παρόντος είναι δυσδιάκριτες.
Η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, οι εξελίξεις στην Συρία, το Ιράν, ολόκληρη την Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, ανέδειξαν ως σημαντικότατο ρυθμιστικό παράγοντα, για το νέο γεωπολιτικό στάτους της ευρύτερης περιοχής, τους Κούρδους.
Ο σκληρός ανταγωνισμός στις περιοχές αυτές για τους αγωγούς ενέργειας, η επερχόμενη κρίση της διαχείρισης των υδάτων του Τίγρη και του Ευφράτη, και της Μέσης Ανατολής, στο άμεσο παρών και το απώτερο μέλλον, αναδεικνύει τον Κουρδικό παράγοντα, ως κυρίαρχο και σημαντικό «παίκτη» για την τελική διαμόρφωση του «οδικού ενεργειακού
χάρτη» και του «χάρτη υδάτινων πόρων» της Μεσοποταμίας και Μέσης Ανατολής. Οι λοιπές επεκτάσεις των ως άνω προαναφερομένων δεδομένων, και η ανάλυσή τους, θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για την διατύπωσή τους. Τα αποτελέσματά τους, θα φάνταζαν ουτοπικές υποθέσεις εργασίας, για το ευρύ κοινό, αλλά για τους ειδικευμένους ειδήμονες της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής, μια επερχόμενη πραγματικότητα.
Ο απουσιάζων Ρωσικός παράγων στις εξελίξεις αυτές, έδωσε την δυνατότητα στις ΗΠΑ να σχεδιάζουν με κάποια άνεση και να αναλύουν, χωρίς ιδιαίτερους βαθμούς δυσκολίας, και θα περίμενε κανείς την τάχιστη επικράτηση τους στις περιοχές που επιχειρούν. Αντιθέτως διαπιστώνουμε πως τα αποτελέσματα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από τα επιδιωκόμενα. Φυσικά εκλαμβανομένων και άλλων παραγόντων πέραν του Ρωσικού, και είναι γνωστοί και λίαν σημαντικοί.
Μέσα στις αναλυτικές αστοχίες και τις επιχειρησιακές αποτυχίες των ΗΠΑ, ο Κουρδικός παράγων αναδεικνύεται ως ο μόνος σταθερός παράγων και αξιόπιστος συντελεστής στην ευρύτερη περιοχή, με τις φυλετικές και θρησκευτικές αστάθειες και την συνεχώς ανοδική ρευστότητα.
Η επάνοδος της Ρωσίας στην περιοχή και η «σχέση επαφής» με τον μόνο ισχυρό και αξιόπιστο παράγοντα της περιοχής , αλλάζει άρδην τα δεδομένα.
Συγκεκριμένα, η «αποκατάσταση επαφής» με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα προδιαγράφει νέες μελλοντικές εξελίξεις.
Με μια πρώτη ματιά, ο Κουρδικός παράγων, με την σταθερότητα της συμπεριφοράς του, την θρησκευτική του μετριοπάθεια, τον πολιτικό ρεαλισμό του, την ενότητα του η οποία διαδέχθηκε τον διχασμό μεταξύ των ηγετών του, το αγωνιστικό και ακλόνητο φρόνημα του Κουρδικού λαού, την ομοιογένειά του γεωγραφικά και την συμπαγή παρουσία του, αποτελούν τον ουσιαστικό παράγοντα και τον μόνο πυλώνα, αξιοπιστίας για την ειρηνική διαμόρφωση του ενεργειακού οδικού και παραγωγικού χάρτη στην περιοχή, και την διαχείριση των υδάτων της πολύπαθους Μέσης Ανατολής.
Η σωφροσύνη και ο πολιτικός ρεαλισμός των νυν Κούρδων ηγετών, φαίνεται πως θα εξασφαλίσουν την διαμόρφωση του νέου γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού χάρτη, με όσο δυνατόν, λιγότερες συγκρουσιακές παρενέργειες και ανθρωπιστικές καταστροφές.
Ο Κουρδικός παράγων στην ευρύτερη περιοχή, είναι σαφέστατα «εξισορροπιστικός». Είναι ισχυρά «διαμεσολαβητικός» μεταξύ της ασταθούς Ανατολής και της ορθολογιστικής Δύσης.
Προβάλει ως ο μόνος, παράγων που διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, τα οποία θα απορροφήσουν τις όποιες εντάσεις, και θα μπορέσει να αποτελέσει φορέα σύγκλισης και συνεργασίας για τα συμφέροντα Ανατολής και Δύσης στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι ο «γεωπολιτικός συνδετικός κρίκος» της ευρύτερης περιοχής. Ο μόνος «γεωστρατηγικός κρίκος» που μπορεί να μεταβάλει τις «αντιθέσεις» σε «συγκλίσεις». Να δώσει την απαιτούμενη σταθερότητα για την σύγκλιση των συμφερόντων Ανατολής και Δύσης. Η παρουσία του Κουρδικού παράγοντα, εξ ορισμού και μόνο, αμβλύνει τις ισχυρές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις συμφερόντων, μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Ο Ρωσικός παράγων, μετά μεγάλη απουσία από την περιοχή, διαθέτοντας ικανή αναλυτική και προβλεπτική ικανότητα, επανήλθε με προσοχή και εισέρχεται εκ νέου στα τεκταινόμενα, το γεωπολιτικό γίγνεσθαι και σχεδιάζει την νέα γεωστρατηγική του παρουσία σε όλους τους τομείς. Διέκρινε η Ρωσία, πως οι εξελίξεις της περιοχής έχουν άμεσο αντανακλαστικό αντίκτυπο τόσο στις επιδιώξεις της στην Μαύρη Θάλασσα, όσο και στην Κασπία. Τα αποτελέσματα και η τελική διαμόρφωση του στάτους στην περιοχή, επηρεάζουν βαθύτατα τα σχέδια της Ρωσίας για την ευρύτερη ενεργειακή της πολιτική. Ο Ρωσικός παράγων διέκρινε πως ο Κουρδικός παράγων, είναι ο μόνος συντελεστής που θα μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών του συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.
Ο Κουρδικός παράγων, παρουσιάζεται ως ο μόνος αξιόπιστος και ανιδιοτελής συνομιλητής για την ειρήνη στην περιοχή. Δεν έχει τις Συριακές «αγκυλώσεις» του παναραβισμού, του Ιρανικού φονταμενταλισμού, της Ιρακινής αποσάθρωσης, του Τουρκικού ιμπεριαλισμού. Η απόδοση κρατικής υπόστασης στον Κουρδικό παράγοντα, εκ μέρους της διεθνούς κοινότητος, θα της ανταποδώσει ετεροβαρή
πλεονεκτήματα για την ειρηνική επίλυση των προβλημάτων και την ειρηνική συνύπαρξη, σε όλους τους τομείς στην περιοχή. Δεκαετίες, η ευρύτερη περιοχή σπαράσσεται από συγκρούσεις, πολέμους και η ανέχεια και υπανάπτυξη των λαών της περιοχής, προδιαγράφουν ένα σκεώδες μέλλον γι΄αυτούς.
Ο Κουρδικός παράγων προβάλει, ως ο μόνος παράγων αισιόδοξης έμπνευσης για ειρήνη, ανάπτυξη και ευημερία στην περιοχή.
Η τεράστια ανάπτυξη και οι δείκτες της στις Κουρδικές περιοχές, είναι πρωτοφανείς για τα διεθνή δεδομένα! Οι Κούρδοι δείχνουν μια εκπληκτική ικανότητα ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα, παρά τους σοβαρούς ανασταλτικούς παράγοντες που είναι ενεργοί στην περιοχή. Το Βόρειο Ιράκ-Νότιο Κουρδιστάν,
αναπτύσσεται ραγδαία και συνάμα βοηθά τον πολύπαθη Ιρακινό Νότο, γεγονός που εντυπωσιάζει υπερθετικά τις δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ και την Δύση γενικότερα.

Η γεωγραφική ολότητα του Κουρδικού στοιχείου

Μια απλή ανάγνωση του χάρτη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μας καταδεικνύει όμως, πως ο Κουρδικός παράγων, περιγράφεται στην γεωγραφική του ολότητα. Η υπάρχουσα περιοχή που φιλοξενεί τον οργανωμένο διοικητικά Κουρδικό παράγοντα, είναι το Βόρειο Ιράκ που αποτελεί τμήμα του Νοτίου Κουρδιστάν.
Το γεωγραφικό αυτό τμήμα, σε σχέση με την λοιπή γεωγραφική ολότητα των Κουρδικών περιοχών, καταγράφεται αριθμητικά, ως το ¼ περίπου της συνολικής εδαφικής κάλυψης
από συμπαγείς και ομοιογενείς Κουρδικούς πληθυσμούς. Ο κορμός και η πλειοψηφία των Κουρδικών πληθυσμών, βρίσκεται στα εδάφη του Τουρκικού κράτους. Οι Κουρδικές περιοχές που βρίσκονται υπό Τουρκικό κρατικό έλεγχο, είναι κυρίαρχες στην γεωγραφική ολότητα, της Κουρδικής επικράτειας.
Το ζητούμενο είναι, πως εκ των πραγμάτων και των μελλοντικών εξελίξεων, η Κουρδική γεωγραφική ολότητα, θα οδηγηθεί σε μια πορεία «ενότητας» για να έχει ουσιαστική αξία. Η προαναφερόμενη «Κουρδική γεωγραφική ολότητα», υπό «ενοποιημένη μορφή» θα είναι η μόνη ικανή να αποδώσει τα αναμενόμενα πλεονεκτήματα για την ειρήνη και ευημερία της ευρύτερης περιοχής. Για την σύγκλιση των συμφερόντων Ανατολής και Δύσης. Ο «γεωγραφικός σύνδεσμος» Ανατολής και Δύσης, ο «δίαυλος συνεργασίας» Δύσης και Ανατολής, ο «καταλύτης ασφαλείας» της πολύπαθους Μέσης Ανατολής.
Η ολοκλήρωση της «γεωγραφικής ενότητας» των Κουρδικών πληθυσμών, θα προβάλει μια Πατρίδα, ένα ΄Εθνος, ένα Κράτος, εγγυητή της ασφάλειας και συνεργασίας από τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, έως την Μεσόγειο, στην καρδιά της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Στην «παγκόσμια νήσο» της Ευρασίας, ο έλεγχος της οποίας προκάλεσε δύο παγκοσμίους πολέμους. Ο ενεργειακός έλεγχος των οδών της «Ευρασιατικής παγκοσμίου νήσου» προβάλει ως παράγων μεγάλης αστάθειας με παγκόσμιες προεκτάσεις, και με μεγάλες πιθανότητες, μεγάλων περιφερειακών συγκρούσεων.
Ο εντεταλμένος τοποτηρητής της Δύσης, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, στην ευρύτερη περιοχή, η Τουρκία, πολλαπλώς απεδείχθη, πως είναι παντελώς ανίκανη για τον ρόλο που της ανατέθηκε. Χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί τον ρόλο της, για την εξυπηρέτηση των ιδίων της συμφερόντων, μέσα από ένα κράτος μαφία το οποίο καταδυναστεύει τους υπηκόους του και τους όμορους Λαούς της περιοχής.
Η τακτική αυτή της Τουρκίας, η στρατηγική και η πολιτική της, δημιούργησε τεράστια προβλήματα διεθνούς εμβελείας στην ευρύτερη περιοχή. Ο κύριος υπεύθυνος για την τεράστια διαχρονική αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή είναι η Τουρκία. Σαφέστατα η μονομερής και μονοσήμαντη υπέρ της Δύσης, πολιτική της δημιούργησε αντανακλαστικές αντιδράσεις της Ανατολής. Η Τουρκία είναι ο «διχαστικός γεωπολιτικός παράγων» μεταξύ της παρακμάζουσας Δύσης και της υπανάπτυκτης Ανατολής. Αντί να λειτουργήσει ως «γεωπολιτικός αποσβεστήρας» των πάσης φύσεως εντάσεων, και πεδίο συνεργασίας στην επικράτεια της Ευρασιατικής Νήσου, Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας, λειτούργησε και λειτουργεί, ως παράγων αστάθειας και διχασμού. Με Οθωμανική δολιότητα, νομαδική πονηριά και ασιατική κακία, εξασκεί μια πολυσχιδή και πολυειδή πολιτική, δεκαετίες τώρα.
Η παρακμάζουσα και κουρασμένη Δύση, άρχισε να αντιλαμβάνεται τον δόλιο νεοθωμανισμό της Τουρκίας και σαφέστατα, μετά από εντονότατους προβληματισμούς, βρίσκεται σε πορεία «αναζήτησης»…
Η Ανατολή, αντελήφθη πλέον από τα Ουράλια και το Ορμούζ, μέχρι την Γάζα και τα υψίπεδα του Γκολάν, πως η δόλια πολιτική της Τουρκίας, υποδαυλίζει τις αντιθέσεις των λαών, υπονομεύει κάθε προοπτική χρηστής και ευώδους συνεργασίας τους, για δικό της όφελος, ενώ ταυτόχρονα προβάλει ως ισχυρός περιφερειακός παίκτης…
Ανατολή και Δύση, προβληματισμένες και σε πορεία «αναζήτησης»…
Η αντιδράσεις του Κουρδικού Λαού έναντι στην τυραννία και την βάρβαρη Τουρκική κατοχή, απέδειξαν πως ο «γίγαντας έχει ξύλινα πόδια»…
Ο αγώνας του Κουρδικού λαού κατέδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, πως η Τουρκία δεν είναι αυτή που αυτοπροβάλλεται…
Αυτή η «αποκλειστικότητα» των Κούρδων, δίδει τις πλέον κατάλληλες απαντήσεις στους προβληματισμούς Ανατολής και Δύσης, ενώ η «γεωγραφική Κουρδική ύπαρξη» δίδει τέλος στις «αναζητήσεις» τους…
Ο χάρτης του Κογκρέσου όπως και άλλοι χάρτες, που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητος, είναι ένα σύμμεικτο προϊόν, προβληματισμού και αναζήτησης.
Η διαχρονική υπαρξιακή γεωγραφική ολότητα του Κουρδικού στοιχείου, ως μια πραγματικότητα, αποδεκτή πλέον, έγινε αντικείμενο υποθέσεων εργασίας οι οποίες συνοδεύονται από τα χαρτογραφικά ολογράμματά τους.
Η ενοποίηση της γεωγραφικής υπόστασης του Κουρδικού στοιχείου, αποδίδει ένα τεράστιο ΄Εθνος μέσα στα όρια ενός Κράτους, στην καρδιά της «Ευρασιατικής νήσου» και πέρα από αυτήν, το οποίο έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για να γίνει ευπρόσδεκτο και αποδεκτό πλήρως από Ανατολή και Δύση!
Φαίνεται πως ο ρόλος της Τουρκίας τελείωσε στην περιοχή… Για Ανατολή και Δύση. Πέρασαν δεκαετίες για να γίνει αντιληπτό, αλλά τελικώς έγινε!

Η ανθρωπογεωγραφία του Κουρδιστάν

Στο Βόρειο Ιράκ, λειτουργεί ήδη, με κρατική μορφή και στοιχεία το αμιγώς Κουρδικό του στοιχείο. Περιοχή την οποία ονομάζουμε « Νότιο Κουρδιστάν».
Στην Ν/Α Τουρκία, όπου ζουν οι συμπαγείς και πολυπληθείς Κουρδικοί πληθυσμοί, αρεσκόμεθα να την κατονομάζουμε «Βόρειο Κουρδιστάν»,λανθασμένα κατά την άποψή μου. Η περιοχή του «Βορείου Κουρδιστάν» βρίσκεται στις περιοχές του Ερζερούμ, στα σύνορα με την Αρμενία και εντός αυτής, έως τις ακτές της Μαύρης θάλασσας.
Οι περιοχές της Ν/Α Τουρκίας, αποτελούν το «Κεντρικό Κουρδιστάν».
΄Αλλωστε σύμφωνα και με τον χάρτη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, αυτό το συμπέρασμα προκύπτει. Πλήθος άλλα απειράριθμα στοιχεία συνηγορούν και πιστοποιούν την άποψή μου.
Εξετάζοντας επιγραμματικά, την «γεωγραφική Κουρδική ολότητα» κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αντιλαμβανόμεθα πως η δόλια Τουρκική πολιτική, κατάφερε να διχάσει σοβαρά τους Κούρδους ηγέτες, στα τμήματα του Νοτίου Κουρδιστάν που βρίσκονταν στο έδαφος του Ιράκ. Είναι γνωστοί οι εμφύλιοι σπαραγμοί μεταξύ Μπαρζανί – Ταλαμπανί, οι οποίοι πολλές φορές ως ενεργούμενα της ΄Αγκυρας, χτύπησαν πισώπλατα
τον πλέον ισχυρό και προβεβελημένο Κούρδο ηγέτη τους οπαδούς του, και την οργάνωσή του. Τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν και το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα.
Η ιδιοτελής πολιτική των ως άνω Κούρδων ηγετών, κατά ένα μεγάλο μέρος φέρει την ευθύνη της κατάληξης του Α. Οτσαλάν στις Τουρκικές φυλακές…
Εάν επικρατούσε το «ομόαιμον», η αδελφοσύνη, η αλληλεγγύη, ο Α. Οτσαλάν, θα μπορούσε όταν εγκατέλειψε την Συρία, να βρεθεί μεταξύ των αδελφών του στο Βόρειο Ιράκ. Ο ίδιος ο Α. Οτσαλάν, στην συνέντευξη που φιλοξενεί ο κ. Σάββας Καλεντερίδης,
προβάλει ως αιτία, τους πιθανούς μαζικούς Τουρκικούς βομβαρδισμούς στο Βόρειο Ιράκ για την εξόντωσή του, και τις καταστροφές που θα επέφεραν στους Κουρδικούς πληθυσμούς. Προσωπικά, αμφισβητώ την αναφορά του « ΄Απο», η οποία φρονώ πως έγινε για άλλους σκοπούς. Κάλλιστα θα μπορούσε να βρει καταφύγιο, με πλήρη μυστικότητα, και σε ασφαλείς περιοχές, χωρίς εμπλοκές της Τουρκικής αεροπορίας.
Σαφέστατα, οι Κούρδοι ηγέτες, θα υφίστανται πιέσεις ανάλογες με αυτές της Συρίας.
Στην Ιρακινή πραγματικότητα, του 1999, είναι αμφίβολο εάν θα είχαν αποτέλεσμα οι Τουρκικοί εκβιασμοί και πιέσεις. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες φυσικά, που δεν θα ήθελα να αναφέρω επί του παρόντος, για το ενδεχόμενο καταφυγής στο Βόρειο Ιράκ, του Α. Οτσαλάν.
Οι εποχές του διχασμού περάσανε για τους Κούρδους. ΄Εκαναν τον αδελφοκτόνο και θανατηφόρο κύκλο τους και αποτελούν πλέον παρελθόν.
Στο Βόρειο Ιράκ, βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι πρόσφυγες από την Ν/Α Τουρκία, από τα περίπου 4.000 χιλιάδες χωρία που ισοπέδωσε η Κεμαλική μπότα.
Πλήθος μαχητές της ελευθερίας και ισχυρές δυνάμεις αντίδρασης στην Τουρκική κατοχή και τυραννία, βρίσκονται στα εδάφη του Βορείου Ιράκ, συνεργαζόμενοι με τους αδελφούς και συμμαχητές τους στην Ν/Α Τουρκία.
Είναι τα μέλη του ΡΚΚ και των λοιπών οργανώσεών του, τα οποία έγιναν πλέον αποδεκτά από τους παλαιούς Κούρδους ηγέτες αντιπάλους τους.
Φανταστείτε τον Α. ΄Οτσαλάν, να ήταν εκτός της φυλακής, αυτές τις ώρες της κορύφωσης του Κουρδικού Αγώνα στην Τουρκία…Η σκέψη και μόνον, προκαλεί ρίγη τρόμου στους Τούρκους πασάδες!
Οι Κούρδοι ηγέτες παρουσιάζονται πλέον ενωμένοι, μπροστά στην προοπτική ίδρυσης κράτους στο Βόρειο Ιράκ. Όμως οι περιοχές αυτές του γεωγραφικού τμήματος του Βορείου Ιράκ, όπως προανέφερα, αποτελούν ένα μέρος του Νοτίου Κουρδιστάν.
Οι μεγάλες μάζες των Κουρδικών πληθυσμών, βρίσκονται στο έδαφος της Τουρκίας.
Εκλαμβανόμενης της «Κουρδικής ανθρωπογεωγραφίας» όπως αυτή έχει αποτυπωθεί και χαρτογραφηθεί από πλήθος ετερόκλητα στοιχεία ,πηγές και όργανα διεθνώς, και πρόσφατα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, βλέπουμε πως τα 2/3 του «γεωγραφικού Κουρδιστάν» βρίσκονται εντός της Τουρκικής κρατικής επικράτειας.
Η πληθυσμιακή καταγραφή των μεγάλων Κουρδικών πληθυσμιακών μαζών, είναι σχεδόν αδύνατη, λόγο των μεθοδεύσεων του Τουρκικού κράτους.
Επανερχόμενος στην «ανθρωπογεωγραφική απεικόνιση» του Κουρδικού στοιχείου, ως ενός ασφαλούς στοιχείου αναφοράς, θα ταυτίσω τα 2/3 του με τις περιοχές της Τουρκίας.
Είναι παγκοσμίως γνωστό, και δεν αμφισβητείτε από κανέναν, πως ο απόλυτος και αποκλειστικός ηγέτης των 2/3 της «Κουρδικής γεωγραφικής ολότητας» και των 2/3 της καταγεγραμμένης «Κουρδικής πληθυσμιακής ολότητας», είναι ο φυλακισμένος ηγέτης του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, Αμπντουλάχ Οτσαλάν!
Το ΡΚΚ, ιδρύθηκε ως οργάνωση και κόμμα, με βαθύτατες σοσιαλιστικές και μαρξιστικές καταβολές. Συνδέθηκε ιδεολογικά με τον κομμουνισμό, αν και παρέμεινε, σε σχέση ισορροπίας με την τέως ΕΣΣΔ και δεν διατηρούσε σχέσεις εξάρτησης.
Συνδέθηκε περισσότερο με τον Μπααθικό σοσιαλίζων καθεστώς της Συρίας, και τους εκδηλωτικούς σοσιαλιστές Παλαιστινίους μαχητές και οπαδούς της ΟΑΠ του Γιάσερ Αραφάτ. Παρά την επωνυμία του και τους συμβολισμούς του το ΡΚΚ, κράτησε μέρος της σοσιαλιστικής ιδεολογίας, και δεν την υιοθέτησε καθολικά. Ενστερνίσθηκε τα στοιχεία εκείνα, τα οποία αναφέρονται στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα δικαιώματα ελευθερίας της έκφρασης, της παιδείας και της εργασίας. Ποτέ, ο Ηγέτης του ΡΚΚ και οι οπαδοί του δεν έκαναν αναφορές στην ύπαρξη «Κουρδικού Προλεταριάτου». Ο Α. Οτσαλάν, ερμήνευσε και απέδωσε τις θεωρίες του Μάρξ και του ΄Εγκελς, με «Κουρδική Σκέψη».
Απέδωσε το ιδεολογικό υπόβαθρο του ΡΚΚ ως κόμματος, μεθερμηνεύοντας τους σοσιαλιστές-κομμουνιστές θεωρητικούς με «Κουρδικό τρόπο».
Το ΡΚΚ ως κόμμα χρωματίζεται με έναν ιδιότυπο «Κουρδικό σοσιαλισμό» ο οποίος στην ουσία του και στην έκφρασή του, είναι ανθρωπιστικός και συνάμα βαθύτατα εθνικός. Μοιάζει με τον «παναραβικό σοσιαλισμό» με όλες όσες, τις εθνιστικές του εκφράσεις και καταβολές. Το ΡΚΚ ως κόμμα απαιτεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Κούρδων. Απαιτεί το δικαίωμά τους, στην διαφορετικότητα, την παιδεία την ισονομία και ισοπολιτεία, από το Τουρκικό τυραννικό και αυταρχικό καθεστώς.
Σαφέστατα, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, δεν θα μπορούσε να ήταν φιλελεύθερο, καπιταλιστικό. Με τα εκατομμύρια Κούρδων κάτω από τα όρια της φτώχειας, χωρίς τα στοιχειώδη μέσα για μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς ουδεμία υποδομή, αποτέλεσμα της Τουρκικής ακροδεξιάς πολιτικής, δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, από σοσιαλιστικό. Είναι απορίας άξιο, πως δεν ακολούθησε την οδό των πλέον ριζοσπαστικών ακροαριστερών κινημάτων, υφιστάμενο την καταπίεση, ενός Τουρκικού καθεστώτος, προϊόντος της «ιμπεριαλιστικής Δύσης», της δεκαετίας του ΄80!
Το ΡΚΚ αναγκάστηκε να λάβει αντίμετρα ενάντια στις δολοφονικές πρακτικές του Τουρκικού Κράτους. Πολλοί αναφέρονται για «Τουρκικό παρακράτος». Είναι λανθασμένη η έκφραση αυτή. Δεν υπάρχει παρακράτος. Το ίδιο το Τουρκικό κράτος είναι αυτό που καταπιέζει, βασανίζει, σκοτώνει, ξεριζώνει, ερημώνει, και συστηματικά επιδίδεται σε γενοκτονία των Κούρδων.
Τα «αμυντικά αντίμετρα» έναντι της συστηματικής Τουρκικής γενοκτονίας, δεν θα μπορούσαν να είναι άλλα, από την ανάληψη ένοπλης άμυνας και ριζοσπαστικών πολιτικών εκδηλώσεων και αντιδράσεων.
Το ΡΚΚ μετεξελίχθηκε σύμφωνα με τις εκάστοτε επιταγές των καιρών. Εάν μελετήσουμε τα πρακτικά, των ετησίων Συνεδρίων του ΡΚΚ, θα διαπιστώσουμε, μια εκπληκτική καταγραφή και γνώση, της Τουρκικής πραγματικότητας, αλλά και του συνεχούς μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος.
Μετά το οδυνηρό 1999, καθώς χάθηκε η άμεση και προσωπική παρουσία του ηγέτη του ΡΚΚ με την φυλάκισή του, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, παρουσίασε μια κάμψη
στην δράση του, τόσο την πολιτική, όσο και την αμυντική ένοπλη.
Εδώ και 2 χρόνια όμως, η δράση του ΡΚΚ παρουσιάζει μια συνεχόμενη ανοδική δυναμική σε όλα τα επίπεδα. Η ένοπλη αμυντική αντίδραση των Κούρδων έναντι των περίπου 160.000 Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίοι επιτίθενται συνεχώς με απίστευτο μένος εναντίων τους, είναι παροιμιώδης!
Ούτε τα εκατοντάδες άρματα μάχης, τα δεκάδες επιθετικά ελικόπτερα, τα Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, και ότι ποιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η Τουρκία, δύνανται να κάμψουν το φρόνημα και την μαχητική αξία του ενόπλου σώματος των Κούρδων.
Εδώ και δύο χρόνια, βλέπουμε συνεχείς επιθέσεις της Τουρκίας, σε συνεργασία πολλές φορές με το Ιράν, μυστικές συνεργασίες και κατασταλτικές ενέργειες με την Συρία.
Η συντονισμένη δράση των τριών αυτών χωρών για την εξαφάνιση του Κουρδικού αγώνα από τις περιοχές τους, είναι πλέον εντονότατη.
Παρά τον τεράστιο όγκο πόρων και μέσων, τις αδιάλειπτες μεγάλης έκτασης επιθέσεις και επιχειρήσεις ειδικά της Τουρκίας, αλλά και των Ιράν-Συρίας, αντί να μειώνεται η δράση των Κούρδων, συνεχώς αυξάνεται!
Είναι πρωτοφανές και πρωτόγνωρο για τα παγκόσμια χρονικά, τρεις χώρες με σημαντικές ένοπλες δυνάμεις και ισχυρότατους μηχανισμούς ασφαλείας και καταστολής, να μην μπορούν να καταστείλουν το φρόνημα και την αμυντική ισχύ ενός γηγενούς πληθυσμού, ο οποίος πλήρως απομονωμένος και στερούμενος κάθε δυνατής βοήθειας, αντιστέκεται με μεγάλη επιτυχία για μεγάλο χρονικό διάστημα!
Δύο τινά συμβαίνουν. ΄Η αυτές οι τρεις χώρες είναι ανίκανες, ή ο γηγενής πληθυσμός, διαθέτει ισχυρότατους αμυντικούς μηχανισμούς και έχει μια τεράστια ικανότητα, αντοχής και απορρόφησης της τεράστιας μάζας και όγκου πιέσεων που δέχεται.
Σαφέστατα ισχύει το δεύτερο, καθώς είναι γνωστό πως και οι τρεις χώρες, διαθέτουν και μέσα και πόρους και ικανότητες!

Η «Κουρδική Ιντιφάντα» και το «Μανιφέστο Οτσαλάν»

Ο Κουρδικός λαός εφαρμόζει το δόγμα του «πολίτη-οπλίτη» με τεράστια επιτυχία! Στις αμυντικές του ένοπλες επιχειρήσεις, επιδεικνύει τεράστια ευελιξία και αποτελεσματικό-
τητα! Η στρατιωτική ιστορία, μελλοντικά θα καταγράψει τις μεθόδους και τακτικές των Κούρδων ως τις πλέον επιτυχημένες παγκοσμίως!
Ανανεωμένο το ΡΚΚ, αυτήν την στιγμή, βρίσκεται στην ακμή της δράσης του.
Σε πολιτικό επίπεδο, βλέπουμε να γεννάται μια «Κουρδική Ιντιφάντα» που κλονίζει συθέμελα τα σπλάχνα της Τουρκίας! Πρόσφατα, πολλές πόλεις και μεγάλα αστικά κέντρα της Τουρκίας, συγκλονίστηκαν και συνεχίζουν ακόμη, από τις μαζικές κινητοποιήσεις των Κούρδων πολιτών. Με αφορμή πληροφορίες που φέρουν τον Κούρδο Ηγέτη, Α. Οτσαλάν, να υπέστη βασανισμούς, από τους δεσμώτες του, εκατομμύρια οπαδοί του σε ολόκληρη την Τουρκική επικράτεια, ξεσηκώθηκαν διαμαρτυρόμενοι ενάντια στις τρομοκρατικές τακτικές του Τουρκικού κράτους!
Σημειώθηκαν μεγάλες συγκρούσεις και πολλά αστικά κέντρα τέθηκαν εκτός του ελέγχου των Τουρκικών Αρχών. Ολόκληρες πόλεις πέρασαν υπό απόλυτο Κουρδικό έλεγχο!
Συγκεντρώσεις συμπαράστασης μαζικού χαρακτήρα σημειώθηκαν από την Κουρδική διασπορά, σε όλη την Ευρώπη! Οι Κούρδοι εξεγέρθηκαν! Όπως αναφέρει ο φυλακισμένος Ηγέτης τους, το φαινόμενο αυτό, ξεπερνά την έννοια της «επανάστασης».
Δεν είναι προϊόν αυθορμητισμού, ή συγκαιριακή αντίδραση. Είναι μια πράξη πολιτική.
Είναι μια εξέγερση με όραμα και στόχους. Μια πολιτική πράξη με συμβατικές απαιτήσεις της χάρτας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας των λαών.
Στο ένοπλο- αμυντικό επίπεδο, η Τουρκία καταγράφει σοβαρές στρατηγικές ήττες, ακόμα και με καταρρίψεις επιθετικών ελικοπτέρων και μαχητικών αεροσκαφών της!
Μετά τις λαμπρές νίκες των Κούρδων πολιτών-οπλιτών, η «παλλαϊκή άμυνα» στις αχανείς Κουρδικές περιοχές έλαβε πλέον μαζική μορφή.
Με την πολιτική αντίδραση και την ένοπλη άμυνα σε πλήρη συντονισμό, το ΡΚΚ πέρασε από την παθητική πολιτική του στάση και την υποτυπώδη ένοπλη αντίδραση, σε ενεργητική πολιτική αντίδραση και ένοπλη δράση.
Το ΡΚΚ φαντάζει πλέον ιδιαίτερα ώριμο. Τόσο στα απόκρημνα όρη, όσο και στα πεζοδρόμια.
Το ΡΚΚ άλλαξε! ΄Αλλαξε ιδεολογικούς προσανατολισμούς και προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει, να ζήσει και να αναπτυχθεί.
Κατά βάσην, πλέον ανθρωπιστικό και κοινωνικά σοσιαλιστικό, απεκδύθηκε τον αναχρονιστικό μανδύα των καταβολών του Μπααθικού σοσιαλισμού και του κομμουνιστικού ιδεαλισμού, και πορεύεται ιδεολογικά ανανεωμένο. Ενσωματώνει όλα εκείνα τα στοιχεία, του Κουρδικού εθνοτισμού, της Κουρδικής παιδείας, ιστορίας και παράδοσης. Αιτείται και απαιτεί για τους Κούρδους τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα, τις αξίες και ελευθερίες της σύγχρονης κοινωνίας.
Το ΡΚΚ είναι ιδεολογικά το κόμμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κούρδων. Είναι το κόμμα της ελευθερίας και της κοινωνικής προόδου.
Το ΡΚΚ έχει να αντιμετωπίσει τυραννικά καθεστώτα, ρατσιστικές συμπεριφορές και συνεχής δολοφονικές εκδηλώσεις γενοκτονίας. ΄Αμύνεται! Αντιτάσσει την ένοπλη άμυνα έναντι της τυραννίας και του αφανισμού.
Το ΡΚΚ ενηλικιώθηκε το 1999! Με την απαγωγή του Ηγέτη του από την CIA και την παράδοσή του στους Τούρκους. Η ενηλικίωση του ΡΚΚ ήρθε μέσα από τις οδύνες και τους σπαραγμούς που έφερε η στέρηση της φυσικής παρουσίας του Ηγέτη του. Του «πατέρα του». Το ΡΚΚ είναι όντως ένα προσωπικό κόμμα! Είναι το κόμμα του «ενός» για να ζήσουν οι «πολλοί»! Είναι το κόμμα ενός Κούρδου και η οργάνωση όλων των Κούρδων! Πρώτος μεταξύ ίσων, ο φυλακισμένος ηγέτης του ΡΚΚ, βλέπει την ενηλικίωση του δημιουργήματός του, να ολοκληρώνεται, διατηρώντας ακμαιότατα τα εφηβικά του στοιχεία, την νιότη του, την μαχητικότητά του, το χαμόγελό του!
Το ΡΚΚ είναι το κόμμα και η ανθρωπιστική-κοινωνική οργάνωση όλων των Κούρδων της Τουρκίας , Συρίας, Ιράν και μέρους του Ιράκ. Το ΡΚΚ είναι η οργάνωση που ένωσε και έχει στις τάξεις της, όλους τους Κουρδικούς πληθυσμούς της διασποράς!
Το ΡΚΚ είναι ένα διεθνές κόμμα. ΄Ισως η μεγαλύτερη οργάνωση παγκοσμίως! Δεκάδες εκατομμύρια Κούρδοι σε όλη την υφήλιο, ζούνε υπό την σκέπη του και πολιτικοποιούνται από τις ιδεολογικές επιταγές του.
Οι οπαδοί του ΡΚΚ στην Συρία και το Ιράν, ανέλαβαν και αυτοί ένοπλη αμυντική δράση.
Οργανώθηκαν στην ένοπλη άμυνα και με το πορτραίτο του Ηγέτη τους, αποφάσισαν να ζήσουν στα ορεινά και στις έρημους με απίστευτες στερήσεις, αλλά ελεύθεροι!
Το ΡΚΚ παραμένει ακατάβλητο και μαχητικό σε ολόκληρη την «Κουρδική επικράτεια»!
Η «Κουρδική οντότητα» παγκοσμίως έχει εξεγερθεί! Το μήνυμα του Ιμραλί, καλεί τους Κούρδους σε εγρήγορση. Σε επαγρύπνηση και ενδυνάμωση του αγώνα τους!
Ο φυλακισμένος Ηγέτης του, είναι πρεσβευτής της ελευθερίας. Ο αδικημένος Ηγέτης του είναι ο κήρυκας των δικαίων του Λαού του. Ολόκληρη η Τουρκία αποτελεί μια τεράστια φυλακή για τους Κούρδους! ΄Ολοι οι Κούρδοι φυλακισμένοι στο Ιμραλί!
Μόνο η Τουρκία θα μπορούσε να φυλακίσει έναν ολόκληρο λαό μέσα σε ένα και μοναδικό κελί!
Τα τελευταία κελεύσματα και οι αναφορές στον Κουρδικό αγώνα, του φυλακισμένου Ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν , αποτελούν το «Κουρδικό Μανιφέστο» που εμπνέει την «Κουρδική Ιντιφάντα»!

Αντί επιλόγου

Δύση και Ανατολή αποκατέστησαν σχέσεις και επαφές με το ΡΚΚ. Δείχνουν σεβασμό και παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον την συνεχώς αναδυόμενη δύναμη και δράση του. Ισχυροί παράγοντες και άλλοι απεσταλμένοι, μεταβαίνουν στα ορεινά για να συναντήσουν τους Ηγέτες του και να συζητήσουν.
Ανατολή και Δύση, αρχίζει και κατανοεί τον τιτάνιο αγώνα των Κούρδων.
Τα 2/3 της γεωγραφικής Κουρδικής επικράτειας, βρίσκονται στην Τουρκία. Το 90% των Κούρδων είναι Τούρκοι υπήκοοι.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι Κούρδοι είναι μέλη του ΡΚΚ. Στον ελεύθερο Νότο, όπου η Κουρδική κρατική οντότητα, είναι πλέον γεγονός, γνωρίζουν…Γνωρίζουν και οι Ηγέτες τους, αλλά πολύ περισσότερο ο Λαός!
Γνωρίζει και η διεθνής κοινότητα. Γνωρίζουν και οι Τούρκοι…΄Απαντες γνωρίζουν πως ο Ηγέτης των Κούρδων είναι ο φυλακισμένος του Ιμραλί!
Εκεί είναι στραμμένα τα μάτια όλων…
Η «γεωγραφική ολοκλήρωση της Κουρδικής επικράτειας» έρχεται…Η «γεωγραφική ενότητα» των Κουρδικών περιοχών, προβάλει πλέον ως η χρυσή αυγή, του Κουρδικού ΄Εθνους! ΄Ενας είναι ο Ηγέτης, μία η Πατρίδα, ένα το ΄Εθνος! Όλα «φυλακισμένα» στο πρόσωπο ενός και μοναδικού ανθρώπου. Του Αμπντουλάχ Οτσαλάν!
Δεν μπορεί να γίνει η «Κουρδική ολοκλήρωση» με άλλον ηγέτη. Το γνωρίζουν άπαντες!
Η δημιουργία της ενοποίησης της Κουρδικής ανθρωπογεωγραφίας και των περιοχών της έχει ήδη προαποφασισθεί. Υπάρχει ήδη η συναίνεση μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Η Τουρκία το ξέρει και ανθίσταται σθεναρά στο να το πιστέψει. Κλείνει τα μάτια στην επερχόμενη πραγματικότητα.
Δυστυχώς, η ενοποίηση των Κουρδικών περιοχών και η υπαγωγή τους σε μια οντότητα, δεν φαίνεται να μπορεί να γίνει με ειρηνικά μέσα. Η ύπαρξη της Κουρδικής οντότητας είναι τόσο σημαντική για μεγάλους στρατηγικούς γεωπολιτικούς λόγους, που η διεθνής κοινότητα, Ανατολή και Δύση, συναινεί στην ενίσχυση του Κουρδικού αγώνα και υποχρεωτικά θα εμπλακεί σε σφοδρούς πολιτικούς και άλλους αγώνες με την Τουρκία.
Τα πρόσφατα «ανοίγματα» της Τουρκίας προς την Αρμενία, με αφορμή την κρίση του Καυκάσου, δεν είχαν να κάνουν με αυτήν καθ΄αυτήν την κρίση…
Η Τουρκία αντιλαμβάνεται πως ήδη ισχυροποιείται το ΡΚΚ την Αρμενία. Διαθέτει επαρκής πληροφορίες για το θέμα αυτό. Ξέρει ότι στην Αρμενία, αποκαταστάθηκαν πλέον οι επαφές Κούρδων και Ρώσων. Γεγονός που της προκαλεί υστερικά σύνδρομα και φόβους ευνόητους…
Οι Αρμένιοι δεν ενεργούν φυσικά αυτόνομα και ενάντια στις Ρωσικές προσπάθειες…
Οι Τουρκικές μυστικές παραινέσεις δεν βρήκαν πρόσφορο έδαφος στην Αρμενία…Τα πάντα έμειναν στα γεγονότα του ποδοσφαιρικού αγώνα και των κοινών συνεδρίων για την γενοκτονία των Αρμενίων…
Η διάσταση της Κουρδικής παρουσίας στην Αρμενία και η αποκατάσταση των σχέσεων ΡΚΚ Ρωσίας, προσδίδουν νέα δεδομένα στην Κουρδική προοπτική.
Η Τουρκία συνήθισε δεκαετίες τώρα να βομβαρδίζει και να εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ, κάποιες φορές και εντός της Συρίας και του Ιράν, για να χτυπήσει τους Κούρδους του ΡΚΚ. Τελευταία το κάνει συνεχώς και μάλιστα με μεγάλη ένταση και σε μεγάλη έκταση.
Βλέποντας την πολιτική της προς την Αρμενία να μην αποδίδει και με ανενεργό τον μοχλό του ΑζερμπαΪτζάν, τον οποίο διέθετε μέχρι πρό ολίγων ετών, δεν διαθέτει και πολλά μέσα να ελιχθεί και να απενεργοποιήσει το ΡΚΚ από τα νότα της, κάτι το οποίο αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για πολλούς λόγους.
Θα ακολουθήσει την πάγια τακτική της. Τις απειλές για ένοπλη βία και δυναμική καταστολή.
΄Οσο κι αν ακούγεται προωθημένη η άποψή μου, την διατυπώνω έστω και υποθετικά. Φρονώ πως η Τουρκία θα ακολουθήσει την τακτική του Βορείου Ιράκ, και στην Αρμενία. Κλιμακούμενα και μεθοδευμένα θα αρχίσει ισχυρές εμφανείς και αφανείς πιέσεις, μυστικές και παρασκηνιακές ενέργειες θα εκδηλωθούν εις βάρος της Αρμενίας.
Γεγονός που δεν θα αφήσει αδιάφορη την Ρωσία, ούτε και το Αζερμπαϊτζάν.
Πιθανότατα να εκδηλωθούν, άνευ προειδοποίησης επιθέσεις προς επιλεγμένους Κουρδικούς στόχους, εντός του εδάφους της Αρμενίας. Με το πρόσχημα των προληπτικών επεμβάσεων αυτοάμυνας και την τρομοκρατία, η Τουρκία θα εκδηλώσει μάλλον και μικρής κλίμακας χερσαίες επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων.
Η αδύναμη Αρμενία στερείται μέσων και πόρων αντιδράσεως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Η πολιτική της δεν είναι πλήρως ανεξάρτητη αλλά εξαρτωμένη από την Μόσχα. Η δε άμυνά της, είναι πλήρως εξαρτώμενη από την Ρωσία, η οποία διατηρεί και δυνάμεις επί του εδάφους της.
Ποια θα είναι η στάση της Ρωσίας σε ενδεχόμενη «επίθεση αυτοάμυνας» της Τουρκίας έναντι της Αρμενίας? Μιας χώρας προέκτασης της επικράτειάς της?
Σαφέστατα οι Τούρκοι θα θέλανε να καταδείξουν, πως η Αρμενία υποθάλπει την «τρομοκρατία» κλπ, με σκοπό, πέραν της καταστολής των ισχυρών πυρήνων του ΡΚΚ και την αποδυνάμωση της παγκοσμίου διάθεσης για αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους ιδίους κλπ.
Η Δύση, αν και επεξεργάζεται σενάρια δημιουργίας «Κουρδικής οντότητας» στην «γεωγραφική τους επικράτεια», σαφέστατα, βλέπει την όποια ισχυρή εμπλοκή της, ως αδύνατη σε μια προοπτική, αντικατάστασης της Τουρκίας από ένα νέο κράτος. Δηλαδή, την διάλυση της Τουρκίας. Κάλλιστα μια σύγκρουση Ρωσίας-Τουρκίας, με αφορμή την Αρμενία, θα εξυπηρετούσε τα Δυτικά σχέδια, για πολλαπλούς λόγους.
Μια έστω και μεμονωμένη και μικρής διαρκείας σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας-Ρωσίας, θα ενέτεινε τους παράγοντες και τις διαδικασίες «αποσάθρωσης» της Τουρκίας. Κανείς όμως δεν θα μπορούσε να αποκλείσει μια μετεξέλιξη της κρίσης σε σύγκρουση ευρείας κλίμακας. Μια τέτοια σύγκρουση πιθανόν να ήταν και επιθυμητή από την Δύση, καθώς θα απομόνωνε την Ρωσία, και ταυτόχρονα θα έφερε την Τουρκία πρό των πυλών της πλήρους διάλυσής της. Μια σύγκρουση Ανατολής-Δύσης, υπό εμπόλεμη μορφή μεταξύ Ρωσίας-Τουρκίας, θα αναδείκνυε τάχιστα την μεγάλη σημασία του Κουρδικού παράγοντα, ο οποίος θα ήταν η μοναδική διάδοχος κατάσταση στην τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας περιοχή. Η Κουρδική οντότητα, κάλλιστα θα λειτουργούσε ως «γεφυροποιός διαδοχή» μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Την συσσωρευμένη ένταση μεταξύ Ανατολής και Δύσης σε όλα τα επίπεδα, της οποίας η εκτόνωση θα είναι γεγονός με μια σύγκρουση στην περιοχή, θα διαδεχθεί η ομαλότητα και η εξυπηρέτηση ταυτόχρονα των συμφερόντων των δύο εμπλεκομένων.
Ο «Κουρδικός παράγων» είναι ο μόνος εξισορροποιητικός παράγων μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Η Δύση φαντάζει αδύνατη να επιχειρήσει μια διάλυση της Τουρκίας. ΄Εχει ακόμη ανάγκη την Τουρκία σε ορισμένους στόχους της…Ισχύει η Τουρκική παροιμία, «δεν αλλάζουμε άλογο, όταν περνάμε το ποτάμι»..Θα πέσουμε μέσα σε αυτό…
Η Ανατολή προβάλει απρόβλεπτη, με κρυμμένες καλά τις προθέσεις της, με τρόπο μυστικιστικό…
Αφήνω το ευφάνταστο αυτό υποθετικό σενάριο, να επεκταθεί στις σκέψεις όλων μας, και ο καθείς να κάνει την δική του υπόθεση εργασίας πάνω στο σενάριο αυτό.

29/10/08

To ΡΚΚ επιτέθηκε σε ραντάρ της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στην Αντιόχεια (Χατάι)


Επίθεση με ρουκέτες εξαπέλυσαν αντάρτες του ΡΚΚ εναντίον βάσης, στην οποία λειτουργεί ραντάρ της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.
Την επίθεση επιβεβαίωση ο νομάρχης του Χατάι...Nusret Miroğlu, ο οποίος δήλωσε στα ΜΜΕ ότι αντάρτες του ΡΚΚ επιτέθηκαν με ρουκέτες στην βάση ραντάρ της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας που βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Άμανος, κοντά στο χωριό Kisecik.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του νομάρχη, από την επίθεση, που πραγματοποιήθηκε τις βραδυνές ώρες της χθες, δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες.

Aμπντουλλάχ Οτζαλάν: Αυτά που συμβαίνουν είναι κάτι παραπάνω από επανάσταση

Ο Κούρδος λαϊκός ηγέτης Αμπντουλλάχ Οτζαλάν πραγματοποίησε την εβδομαδιαία τακτική συνάντησή του με τους δικηγόρους του. Ο Οτζαλάν, αξιολογώντας τις αντιδράσεις του κόσμου μετά την άσκηση φυσικής βίας στο πρόσωπό του από το προσωπικό των φυλακών, είπε ότι η απόφαση που πήρε ο λαός να αντιδράσει με τον συγκεκριμένο τρόπο, είναι κάτι που ξεπερνά την επανάσταση και τόνισε ότι ο ίδιος θεωρεί ότι οι αντιδράσεις του λαού είναι σωστές και τις χαιρετίζει. Ο Οτζαλάν είπε επίσης ότι όταν οι δημοκρατικές αντιδράσεις του λαού ενταθούν και φθάσουν σε σημείο να εισακουστούν από την κυβέρνηση και σε περίπτωση που του ζητηθεί να διαμεσολαβήσει, ο ίδιος θα κάνει το αυτό που του αναλογεί.
Συγκεκριμένα ο Οτζαλάν είπε...:

Η απολογία μου δεν έχει φθάσει ακόμα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων

"Η απολογία μου δεν έχει φθάσει ακόμα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Είναι υπόθεση δυο ημερών, γιατί δεν την έστειλαν, δεν το καταλαβαίνω. Στην απολογία μου δεν λέω τίποτα που να είναι εναντίον της Τουρκίας. Το ΕΔΑΔ πρέπει να επιμείνει και να λάβει την απολογία μου, στην οποία αναλύω το καπιταλιστικό σύστημα. Η ανάλυσή μου πηγάινει πέρα από την προσέγγιση του Μαρξ. Νομίζω ότι φοβούνται την ιδεολογική απογύμνωση που θα υποστούν, γι' αυτό δεν στέλνουν την απολογία μου στο ΕΔΑΔ. Οι συχνές αναφορές του Ιλκέρ Μπασμπούγ (αρχ. ΓΕΕΘΑ) στο κράτος-έθνος και του Ερντογάν σε ορισμένα ζητήματα, σχετίζονται με το περιεχόμενο της απολογίας μου. Γι' αυτό λέω ότι το ΕΔΑΔ πρέπει να επιμείνει και να ζητήσει την απολογία μου".

Το ΕΔΑΔ πρέπει να εγγυηθεί για την απολογία μου

"Στην απολογία μου αξιολογώ και αναλύω και τον εβραϊκό παράγοντα και κάνω εναλλακτικές προτάσεις για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Λές και κάποιες εξωτερικές δυνάμεις ενοχλήθηκαν από αυτά που έγραψα. Υπάρχουν πιέσεις από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Στο θέμα αυτό το ΕΔΑΔ πρέπει να εγγυηθεί ότι θα φθάσουν σ' αυτό τα εκίμενα της απολογίας μου. Είναι σημαντικό θέμα. Αυτό που γίνεται τώρα παρεμποδίζει το δικαίωμά μου να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Για να συνεχίσω να γράφω την απολογία μου, πρέπει να υπάρχει μια εγγύηση από πλευράς του ΕΔΑΔ. Το ΕΔΑΔ πρέπει να παρέμβει σε αυτές τις πιέσεις που δέχομαι."

Υπάρχουν εξωτερικές δυνάμεις που δεν θέλουν τη λύση

"Ο Αβνί Όζγκιουρελ (Avni Özgürel) έγραψε κάτι που είχα πει στο παρελθόν ότι σε περίπτωση που εγώ επιχειρήσω να συμβάλλω στην οριστική επίλυση του Κουρδικού, θα με σκοτώσουν. Το ότι τολμούν και το γράφουν αυτό κάποιοι Τούρκοι διανοούμενοι είναι σημαντικό, επειδή υπάρχουν ξένες δυνάμεις που δεν θέλουν τη λύση. Αυτό λέει και εκείνος. Αυτό έλεγα πάντα και εγώ. Υπάρχουν δυνάμεις, ομάδες και λόμπι που δεν θέλουν τη λύση. Αυτό δεν το βλέπει η Τουρκία."

Η λύση του εβραϊκού θα είναι λύση για ολόκληρο τον κόσμο

"Η άποψή μου για τον εβραϊσμό είναι καθαρή. Έμβάθυνα και ανέλυσα το εβραίκό ζήτημα στην απολογία μου με τέτοιον τρόπο, που ξεπερνά και εξουδετερώνει τις διάφορες αντιεβραϊκές προσεγγίσεις. Στην απολογία ανέδειξα και το θέμα της εναλλακτικής λύσης στο πρόβλημα των Εβραίων. Όπως λέει ο Μαρξ ότι η απελευθέρωση της εργατικης τάξης είναι στην ουσία η απελευθέρωση της ίδιας της κοινωνίας, έτσι λέω και γω ότι η απελευθέρωση του εβραίκού λαού, είναι η απελευθέρωση όλου του κόσμου. Η σκέψη μου επεκτείνεται και στη δική τους απελευθέρωση. Τα λέω αυτά για να μην βγει ένας δεύτερος Χίτλερ και πάλι για τους Εβραίους. Εγώ είμαι αντίθετος σε τε΄τοιου είδους εθνικισμούς. Τουρκικός, κουρδικός, γερμανικός, αραβικός εθνικισμός, για μένα δεν έχουν διαφορά, είμαι αντίθετος σε όλους, καταδικάζω τους εθνικισμούς".

Αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας είναι αποτέλεσμα της συνόδου του Καΐρου

"Η Τουρκία βαδίζει ολοταχώς σε μια σοβαρή κρίση. Η Τουρκία κάνει ιστορικά λάθη και εγώ δεν θα ήθελα να συμμετέχω σ' αυτά. Δεν θα επιτρέψω να τα χρεώσουν σε μένα. Αυτά που συμβαίνουν στην Τουρκία έχουν και ιστορικές διαστάσεις. Είναι αποτέλεσμα της συνόδου του Καΐρου, που έγινε το 1920 και των αποφάσεων που ελήφθησαν εκεί. Ένας σύντροφός μου αναφέρει επίσης κάτι τέτοιο σε μια επιστολή του που μου έστειλε από μια φυλακή που βρίσκεται φυλακισμένος. Συμφνωώ με όσα αναφέρει. Η σύνοδος του Καΐρου είναι ένα ντοκουμέντο. Στη συνόδο αυτή αποφασίστηκε ο διαμελισμός του Κουρδιστάν και η διατήρηση σε εκκρεμότητα του Κουρδικού Προβλήματος, για να το επαναφέρουν κατά καιρούς στο προσκήνιο και έτσι να κρατούν υπό τον έλεγχό τους τη Μέση Ανατολή. Διαμελίζοντας το Κουρδιστάν σε τέσσερα κομμάτια, έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τέσσερα κράτη της Μέσης Ανατολής. Σημαντικό ρόλο στη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης έπαιξε η Αγγλία. Όλες οι προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα για να αποτραπεί η επίλυση του Κουρδικού, σκοντάφτουν στις αποφάσεις εκείνης της συνόδου. Και γω βρίσκομαι σε αυτή τη φυλακή γι' αυτό το λόγο...
...Οι διεθνείς δυνάμεις κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για για να υλοποιήσουν τις αποφάσεις εκείνης της συνόδου. Γι' αυτό και γω λέω σε όσους έρχονται να συζητήσουμε, ελάτε να λύσουμε μεταξύ μας το πρόβλημα, μην το αφήνουμε στα χέρια των ξένων δυνάμεων. Υπήρξαν μάλιστα και αξιωματούχοι που ήθελαν λύσουμε το πρόβλημα μεταξύ μας."


Ο Ερντογάν έχει κάνει συμφωνία με το στρατό

"Ο Οζάλ έκανε κάποιες προσπάθειες για τη λύση. Τον παρεμπόδισαν. Μετά επιχείρησε να κάνι κάτι και ο Ερμπακάν. Δεν του το επέτρεψαν. Επίσης, κάποιοι από το στρατό το επιχείρησαν. Ο Κιβρίκογλου, την εποχή που ήταν αρχηγός ΓΕΕΘΑ, είχε στείλει έναν συνταγματάρχη. Ο στρατός ήθελε να επιβάλλει τη δική του λύση. Δεν το επέτρεψαν. Δεν δέχτηκαν τη λύση του Οζάλ, ούτε του Ερμπακάν, ούτε του στρατού. Έτσι το πρόβλημα παρέμεινε άλυτο. Ακόμα και ο Ετζεβίτ πήρε κάποιες πρωτοβουλίες για λύση το 2002. Όταν με έφεραν εδώ, στη φυλακή, ήλθε κάποιος αξιωματούχος και μου είπε ότι εκπροσωπεί τον ίδιο τον Ετζεβίτ. Εγώ τα έχασα. Ο νόμος της Ραχσάν Ετζεβίτ που έδινε χάρη σε ορισμένους πολιτικούς κρατουμένους δεν ήταν άσχετος με τις διαθέσεις και τις προθέσεις του Ετζεβίτ για λύση. Ούτε αυτό το επέτρεψαν. Τότε το εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ παρεμπόδιζε τη λύση. Πιο μετά ο Ερντογάν θέλησε να κάνει κάτι, όμως παρεμποδίστηκε από τις ΗΠΑ και από άλλες ξένες δυνάμεις. Στη συνέχεια ο Ερντογάν συμφώνησε με τους στρατηγούς και για να παραμείνει στην εξουσία, παραχώρησε το Κουρδικό στο στρατό. Γι' αυτό έγινε και εκείνη η περίφημη δήλωση, ότι το ΡΚΚ είναι ο κοινός μας εχθρός".

Σε όλες τις πρωτοβουλίες και τις κινήσεις που έγιναν για λύση, ανταποκρίθηκα θετικά

"Εγώ ανταποκρίθηκα θετικά σε κάθε κίνηση που έγινε για να βρεθεί λύση. Έγραψα από εδώ στον πρόεδρο Γκιούλ μια επιστολή δέκα σελίδων, με προτάσεις για λύση. Το ίδιο έκανα και στην απολογία μου στον εισαγγελέα του 2ου Κακουργιοδικείου της Προύσας, όταν με εγκάλεσε και μου επέβαλε ποινή απομόνωσης. Σε κάθε κίνηση που έγινε για εξεύρεση λύσης, ανταποκριθήκαμε θετικά. Από τότε που ήρθα εδώ, στη φυλακή, είπα ότι θα βοηθήσω να βρεθεί λύση και καταβάλλω προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση. Αν με ρωτήσετε αν έχουμε κάνει λάθη στο θέμα της λύσης, θα έλεγα ότι έχουμε κάνει λάθος σε δυο περιπτώσεις. Τη μια φορά είχε έλθει και νοίκιασε διαμέρισμα στην πολυκατοικία που έμενα, στη Δαμασκό, ο στρατιωτικός ακόλουθος της Τουρκίας. Εμείς νομίσαμε ότι ήλθε για να βάλει βόμβα στο διαμέρισμά μας. Γι' αυτό δεν ξαναπήγαμε σε εκείνο το διαμέρισμα. Μετά σκέφθηκα ότι εκείνο το άτομο ίσως να ήλθε στη συγκεκριμένη πολυκατοικία ακριβώς για να ανοίξει ένας διάλογος. Σκέφτομαι ότι τότε, ίσως να σχολίασα και να εκτίμησα λανθασμένα εκείνη την κίνηση. Ίσως η περίπτωση εκείνη να ήταν μια ευκαιρία διαλόγου, μια ευκαιρία για τη λύση.
Το άλλο λάθος ήταν το ότι αργήσαμε να απαντήσουμε στην επιστολή Οζάλ. Μετά το 1999, από τότε που ήλθα εδώ, όλοι γνωρίζουν ότι κατέβαλα και καταβάλω προσπάθειες για την εξεύρεση λύσης".



H εκκρεμότητα και η μη επίλυση του Κουρδικού, είναι αποτέλεσμα της κρίσης στο εσωτερικό του κράτους

"Ο Οζάλ δεν κατάφερε να λύσει το Κουρδικό και πέθανε ή τον σκότωσαν. Ο Ερμπακάν δεν κατάφερε να το επιλύσει, έχασε τις εκλογές, ο στρατός δεν κατάφερε να λύσει το Κουρδικό, ο Ετζεβίτ το ίδιο, ο Ερντογάν το ίδιο. Δεν μπορεί να το λύσει ο ένας, δεν μπορεί να το λύσει ο άλλος, αυτά είναι δείγματα της κρίσης που υπάρχει στο εσωτερικό του τουρκικού κράτους από τις αρχές του 1990. Εκτός αυτού, το 1995-1999 υπήρχε μια εσωτερική κρίση και στο εσωτερικό του ΡΚΚ. Κατέβαλα τεράστιες προσπάθειες για να βρω λύση σε εκείνη την κρίση που αντιμετωπίζαμε. Έλεγα στα μέλη μας, όταν πολεμάτε, να πολεμάτε σαν πραγματικοί μαχητές, αλλοιώς δεν υπάρχει νόημα. Παρόλες τις προσπάθειες που κατέβαλα, δεν μπορούσα να ξεπεράσω την κρίση. Όπως είναι γνωστό, υπήρχε το τρίγωνο του Ντιγιαρμπακίρ. Εκεί έγιναν πολλά, όχι μόνο προς τα έξω, αλλά και προς τα μέσα, στο εσωτερικό μας. Εκεί χάσαμε δεκάδες αξιόλογα στελέχη του κόμματός μας. Εκ των υστέρων είδαμε ότι υπεύθυνοι για εκείνες τις πράξεις ήταν άτομα και δυνάμεις εντός του ΡΚΚ που δεν ήθελαν τη λύση. Ήταν άτομα που είχαν σχέσεις με την ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ και τον Βελή Κιουτσούκ."

Στην Ευρώπη χωθήκαμε στο βάλτο

"Το 1999, όταν κατάλαβα ότι πρέπει να φύγω από τη Δαμασκό, σκεφτόμουν νύχτα-μέρα ποιόν δρόμο έπρεπε να ακολουθήσουμε. Υπήρχαν μπροστά μου δυο επιλογές. Να πάω στο βουνό ή στην Ευρώπη. Δεν μπορούσα να αποφασίσω, προβληματίστηκα πολύ. Αν ρωτήσετε γιατί δεν πήγα στα βουνά, θα σας πω ότι σκέφθηκα την αντίδραση της Τουρκίας. Η Τουρκία θα μπορούσε να απογειώσει 300 αεροσκάφη και να βομβαρδίσει όλο το Κουρδιστάν, για να με σκοτώσει. Αυτό θα είχε τεράστιες συνέπειες και στο λαό. Θα βομβάρδιζαν τα πάντα, θα υπήρχαν τεράστιες απώλειες. Κάναμε έντονες συζητήσεις γύρω από τον διπλωματικό και τον πολιτικό αγώνα και έτσι πήρα την απόφαση να πάω στην Ευρώπη. Μίλησα με Έλληνες υπευθύνους για το θέμα της διπλωματικής και της πολιτικής λύσης και για να μπορέσω να εργαστώ πάνω σε αυτό το θέμα πήγα στην Ευρώπη. Όταν όμως έφθασα στην Ευρώπη αντιλήφθηκα ότι δεν υπήρχαν κατάλληλες συνθήκες για κάτι τέτοιο. Έτσι χώθηκα σε ένα βάλτο και τελικά βρέθηκα εδώ πέρα."

Αυτό που γίνεται δεν είναι επανάσταση, είναι μια οργανωμένη, δημοκρατική λαϊκή αντίδραση

"Eγώ συνεχίζω να καταβάλλω προσπάθειες για εξέυρεση λύσης και από εδώ που βρίσκομαι. Αν έλθει κάποιος κρατικός αξιωματούχος και συνομιλήσει μαζί μου, κανείς δεν έχει να χάσει τίποτα. Εγώ δεν έχω καμία απαίτηση για βαθμούς, θέση ή οτιδήποτε άλλο, ας είναι οποιοσδήποτε αξιωματούχος. Το σημαντικό για μένα είναι να βρεθεί μια δημοκρατική και έντιμη λύση. Αν γίνουν κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, αν δεν θέλουν να μιλήσουν μαζί μου, ας μιλήσουν με τον Μπαρζανί, τον Ταλαμπανί, το Κόμμα Δημοκρατικής Τουρκίας (DTP). Αρκεί να γίνουν βήματα για την εξεύρεση λύσης.
Όμως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο κουρδικός λαός έκανε τις επιλογές του για τη λύση. Αυτό δεν μπορούν να το αγνοήσουν. Ο λαός λέει για μένα ότι είμαι η τιμή και η υπερηφάνεια του κουρδικού λαού. Και φυσικά είμαι η περηφάνεια του κουρδικού λαού. Δεν το λέω για να επαινέσω τον εαυτό μου. Απλά, είναι φανερό ότι έχω να παίξω ένα ρόλο για τη λύση. Τα τελευταία γεγονότα και οι αντιδράσεις του λαού αυτό δείχνουν. Ακόμα και οι γυναίκες την περίοδο αυτή υπαρασπίζονται την περηφάνεια τους. Σε αυτές τις διαδηλώσεις υπάρχουν και πολλές γυναίκες. Ο λαός μας βγήκε στους δρόμους, επαναστάτησε για τα δικαιώματά του. Αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι κάτι που ξεπερνά την επανάσταση. Στην επανάσταση ο κόσμος βγαίνει ασύντακτος στους δρόμους, χωρίς συγκεκριμένα αιτήματα και στόχους. Ενώ αυτά που γίνονται τώρα είναι οργανωμένες, αποφασιστικές, συντονισμένες, δημοκρατικές αντιδράσεις, όχι επανάσταση. Εγώ δεν κάλεσα από εδώ το λαό να αντιδράσει. Αυτό είναι απόφαση του ίδιου του λαού, γι' αυτό και δεν κάνω έκκληση να σταματήσουν τις αντιδράσεις. Την απόφαση που πήραν και τις διαδηλώσεις που κάνουν τις βρίσκω σωστές και τις χαιρετίζω. Εάν ο λαός μας εντείνει τις δημοκρατικές του αντιδράσεις και υψώσει τη φωνή του, τότε αυτή ίσως να φθάσει και στα αυτιά της κυβέρνησης και αν το ζητήσει ο λαός μας, τότε μπορώ να μεσολαβήσω για να βρεθεί λύση. Αν ο λάος μας ανοίξει έναν δρόμο για διάλογο και με καλέσει να κάνω το διαμεσολαβητή, τότε θα συμμετέχω και γώ σε αυτή τη διαδικασία. Σε αυτή την περίπτωση, θα κάνω ό,τι είναι δυνατό για να υπάρχει ένας έντιμος και ουσιαστικός διάλογος. Αν υπάρχει ένας ουσιαστικός διάλογος, τότε είμαι έτοιμος για να εργαστούμε για τη λύση. Θα δουλέψω με όλη μου τη δύναμη για να βρεθεί μια έντιμη λύση".


Το ΡΚΚ ζει την πιο δυνατή του περίοδο

"Απευθύνω από εδώ έκκληση στον Ερντογάν. Η Τουρκία βυθίζεται σταδιακά σε μια πολύ σοβαρή κρίση. Θα πτωχεύσει όπως η Ισλανδία. Δεν το αντιλαμβάνονται. Τα επιτόκια πήγαν πάνω από 20%. Η Τουρκία έχει τα υψηλότερα επιτόκια στον κόσμο, δεν διοικείται έτσι μια χώρα. Είναι σε κρίση, τους επηρεάζει βαθειά, όμως το κρύβουν. Αυτή η κρίση είναι σοβαρότερη από του 2000, τα θεμέλιά της βρίσκονται στα χρόνια του '90. Όμως αυτό δεν το βλέπουν ή κάνουν ότι δεν το βλέπουν και το κρύβουν...
...Από την άλλη πλευρά, το ΡΚΚ θα επεκτείνει τον πόλεμο. Αυτό δεν το λέω εγώ, είναι δική τους απόφαση. Σε αυτή την απόφαση δεν έχω κάποιο ενεργητικό ρόλο. Το ΡΚΚ πήρε τη δική του απόφαση, εγώ δεν λέω κάντο ή μην το κάνεις. Είμαι ένας κρατούμενος που ζω κάτω από πολύ κακές συνθήκες. Κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν μπορώ να επηρεάσω τις αποφάσεις του λαού και του ΡΚΚ. Η απόφαση του ΡΚΚ έχει το εξής νόημα. Το ΡΚΚ ζει την πιο δυνατή του περίοδο. Λέει ότι έχει τη δύναμη να διεξάγει έναν συστηματικό, συντονισμένο πόλεμο ανταρτών. Οι συμμετοχές νέων στο ΡΚΚ είναι πολλές, στρατολογούνται νέοι από το Ιράν, τη Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία. Αν ενταθεί ο πόλεμος, θα υπάρξουν ομάδες και δυνάμεις που θα το υποστηρίξουν. Το ΡΚΚ έχει τους δικούς του συμμάχους, στους οποίους θα προστεθούν και άλλοι. Εγώ το λέω επειδή ξέρω το ΡΚΚ. Αν ενταθεί ο πόλεμος, η Τουρκία θα συρθεί σε ένα χάος, κανείς δεν θα ωφεληθεί από αυτό. Από το 2004 μέχρι το 2008 έχασαν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι, ποιός ωφελήθηκε από αυτό; Ο κ. Ερντογάν πρέπει να προσέξει. Τον προειδοποιώ για τον επερχόμενο κίνδυνο και του προτείνω λύσεις για να τον ξεπεράσουμε. Αν δεν ανοίξει ένας έντιμος διάλογος, εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το ΡΚΚ και ο λαός θα λάβουν και θα υλοποιήσουν τις δικές τους αποφάσεις.


Προσπαθούν να μου σπάσουν το ηθικό

"Τα προβλήματα στο κελί μου συνεχίζονται, η ψυχολογική πίεση συνεχίζεται, προσπαθούν να μου σπάσουν το ηθικό. Το ηθικό μου δεν μπορούν να μου το σπάσουν εύκολα, γιατί παίρνω δύναμη από τον ίδιο μου τον εαυτό. Και πάλι δεν μου δίνουν τακτικά τις εφημερίδες. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί μου συμπεριφέρεται έτσι η διοίκηση. Μπορώ να τηρήσω μια στάση, να αντισταθώ μέχρι τέλους, όπως οι κρατούμενοι στις φυλακές του Ντιγιαρμπακίρ, όπως ο σύντροφος Κεμάλ Πιρ και άλλοι σύντροφοι, των οποίων τη στάση τιμώ. Όμως έχω ιστορικές ευθύνες. Αν βγω νεκρός από αυτή τη φυλακή, δεν θα κερδίσει κανένας. Τουναντίον, θα γίνουν μεγάλες ταραχές, θα προκληθεί χάος. Έτσι έλαβα μια ιστορική απόφαση, δεν θα δώσω εγώ τέλος στη ζωή μου με τη δική μου θέληση. Παρά τις πιέσεις που δέχομαι, θα συνεχίσω να έχω μια υπεύθυνη στάση. Έχω αποφασίσει να μην αφαιρέσω από μόνος μου τη ζωή μου, αυτό να γίνει γνωστό. Αν γίνει κάτι με τη ζωή μου, να ξέρετε ότι θα γίνει παρά τη θέλησή μου. Εγώ δεν φοβάμαι το θάνατο. Ο θάνατος από όπου και αν προέλθει, δεν με φοβίζει, όμως έχω ιστορικές ευθύνες απέναντι στο λαό μου, πρέπει να ζήσω για να τις φέρω εις πέρας. Άρχισα πάλι να χρησιμοποιώ τα φάρμακα που μου δίνουν. Έχω προβλήματα με το εντερικό, έχω φαγούρες και έχουν βγει κάποιοι λεκέδες στο σώμα μου."

Η δίκη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έχει μετατραπεί σε θέαμα

"Η δίκη της ΕΡΓΕΝΕΝΚΟΝ δεν είναι μια πραγματική δίκη, με την ουσιαστική έννοια του όρου. Αφού δεν θα εξεταστούν οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες των Κούρδων, το μόνο που θα γίνει θα είναι ένα σόου.
Χαιρετώ από εδώ όλους τους φίλους στην Ευρώπη και την Τουρκία. Θεωρώ σημαντικές τις προσπάθειες που καταβάλλουν για την εξεύρεση λύσης άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων στην Τουρκία.
Χαιρετώ τους σοσιαλιστές στη Γερμανία και την Ευρώπη. Πρέπει να γνωρίζουν αυτά που γίνονται εδώ (στη φυλακή) και στην Τουρκία.
Το κάθε χωριό (στο Κουρδιστάν) να κάνει δενδροφύτευση σε εκτάσεις που διαθέτει. Να γίνει δενδροφύτευση στο όρος Τζούντι (Cudi Dağı). Να κάνουν δενδροφύτευση και να την αφιερώσουν στον Νώε. Όλα τα χωριά να κάνουν δενδροφυτεύσεις.
Το ξαναλέω: Θα συνεχίσω από εδώ που είμαι να τηρώ υπεύθυνη στάση. Χαιρετώ όλο το λαό μας, ειδικά τις γυναίκες μας και τους συντρόφους μας στη φυλακή."

Στη Δράμα θα μεταβεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης την Παρασκευή


Την Ιερά Μητρόπολη Δράμας θα επισκεφτεί την Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για τον εορτασμό της αγιοκατατάξεως του Αγίου Γεωργίου.
Το πρωί του Σαββάτου ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα επισκεφτεί την ιερά μονή Αναλήψεως στη Σίψα ενώ το απόγευμα θα μεταβεί στην ιερά μονή Εικοσιφινίσσης, όπου και θα...δειπνήσει με τους κληρικούς της Μητρόπολης της Δράμας.
Το απόγευμα του Σαββάτου θα πραγματοποιηθεί η επίσημη υποδοχή του Πατριάρχη μπροστά στο Μητροπολιτικό Μέγαρο, στην πόλη της Δράμας. Αργότερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα μεταβεί στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό για τον εσπερινό.
Την Κυριακή το πρωί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο και τους Ιεράρχες της Βορείου Ελλάδος, θα συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία στη Μητρόπολη της Δράμας.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, θα πραγματοποιηθεί εορταστική εκδήλωση προς τιμήν του Πατριάρχη στο μουσικό σχολείο Δράμας.
Αναφερόμενος στην επίσκεψη του Πατριάρχη, ο Μητροπολίτης Δράμας Παύλος χαρακτήρισε το γεγονός μέγιστη ευλογία και κάλεσε τους πολίτες να τον υποδεχτούν με σεβασμό και αγάπη.
Τη Δευτέρα, 3 Νοεμβρίου, τερματίζεται η τετραήμερη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στη Δράμα και αναχωρεί για την πάτρα.

Νέο πολιτικό κόμμα στα σκαριά. Καλοδεχούμενο.

Η Ομάδα Πρωτοβουλίας για την Δημιουργία Νέου Κόμματος θα ενημερώσει τα Μέσα Ενημέρωσης για τις βασικές θέσεις, το χρονοδιάγραμμα και την ακολουθούμενη μέθοδο την Τετάρτη, 5 Νοεμβρίου 2008, στην Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, Ακαδημίας 23, 12:30 μμ. στην Αθήνα.
Θα μιλήσουν εκ μέρους της Ομάδας Πρωτοβουλίας οι:
Μελέτης Μελετόπουλος, Νίκος Ράπτης και Γιάννης Σακιώτης.
Θα προλογίσει και θα συντονίσει την συζήτηση ο δικηγόρος-δημοσιογράφος
Αντώνης Δ. Παπαγιαννίδης.

Πρώην στέλεχος της CIA: Η Τουρκία στήριζε τη δράση της Αλ Κάιντα στο Ιράκ

Αν και αναφερθήκαμε προχθές στο βιβλίο του πρώην στελέχους της CIA, Charles “Sam” Faddis, που έδρασε στην Ελλάδα, την Τουρκία και το Ιράκ, τη δεκαετία του '90 και τις αρχές της δεκαετίας που διατρέχουμε, σας προτείνουμε να διάβασετε σχετικό ρεπορτάζ για το ίδιο θέμα στο Ararat News –Publishing (ANP).

Οι ΗΠΑ καλούν την ΠΓΔΜ να αποδεχτεί την πρόταση Νίμιτς

Ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ προειδοποίησε ότι η ΠΓΔΜ μπορεί να εισέλθει σε απομόνωση εάν δεν προβεί σε σωστά βήματα.
Έκκληση προς την ηγεσία της ΠΓΔΜ να αποδεχθεί την τελευταία δέσμη ιδεών του μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, απηύθυνε ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντάνιελ Φριντ.
«Αρπάξτε την τελευταία πρόταση του διαμεσολαβητή κ. Νίμιτς και κάντε έτσι φωτεινό το μέλλον της χώρας σας και των παιδιών σας, τα οποία θα σας είναι ευγνώμονες γι' αυτό», δήλωσε ο κ. Φριντ σε...ομάδα δημοσιογράφων από την ΠΓΔΜ που επισκέπτονται τις ΗΠΑ.
Ο κ. Φριντ πρόσθεσε ότι σε πέντε εβδομάδες θα πραγματοποιηθεί Υπουργική Διάσκεψη του ΝΑΤΟ και εξέφρασε την ελπίδα πως μέχρι τότε μπορεί να επιλυθεί η εκκρεμότητα της ονομασίας.
«Εάν η Δημοκρατία της Μακεδονίας αποδεχθεί την πρόταση, θα αποδείξει ότι είναι μια υπεύθυνη -για το μέλλον της- χώρα. Μετά την αποδοχή της πρότασης από την πλευρά της Μακεδονίας, η ΕΕ θα ασκήσει πιέσεις στην Ελλάδα ώστε και αυτή να απαντήσει θετικά, διότι στην Ελλάδα υπάρχουν άτομα που επιθυμούν να κλείσει αυτό το ζήτημα», διεμήνυσε ο Ντάνιελ Φριντ.
Ο ίδιος προειδοποίησε ότι η ΠΓΔΜ μπορεί να εισέλθει σε απομόνωση εάν δεν προβεί σε σωστά βήματα: να λύσει τώρα τη διένεξη για την ονομασία.
«Εάν η Δημοκρατία της Μακεδονίας ενταχθεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, σε εκατό χρόνια από τώρα κανείς δεν θα θυμάται πλέον τη διένεξη για το όνομα, ενώ η Μακεδονία θα είναι μια χώρα ευημερούσα και με φωτεινό μέλλον. Μετά από εκατό χρόνια οι πολίτες θα θυμούνται τους Μπράνκο Τσρβένκοφσκι και Νίκολα Γκρούεφσκι ως πρόσωπα που έβαλαν τη χώρα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Εάν ήμουν στη θέση τους, θα ήθελα να ήμουν ήρωας μετά από εκατό χρόνια, παρά τώρα. Εάν κατανοείτε τι θέλω να πω.......», σημείωσε ο Αμερικανός αξιωματούχος .
Ο κ. Φριντ, σύμφωνα με αναφορές του σημερινού Τύπου των Σκοπίων, απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς «περί ελληνο-αμερικανικών ή μακεδονο-αμερικανικών μυστικών συμφωνιών», σχετικά με τη λύση του προβλήματος της ονομασίας και επανέλαβε ότι δεν υπάρχει πρόταση που να είναι κατά 100% ή κατά 90% αποδεκτή και από τις δύο πλευρές.
Ωστόσο, ο κ. Φριντ διεμήνυσε ότι οι ηγέτες της ΠΓΔΜ πρέπει να αποφασίσουν τι δύνανται να αποδεχθούν από την τελευταία πρόταση του κ. Νίμιτς κάνοντας ελάχιστες παρατηρήσεις, ειδάλλως θα κάνουν κύκλους.
Σχετικά με την εμμονή της ΠΓΔΜ για διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητας, ο κ. Φριντ τόνισε ότι οι διαπραγματεύσεις για την ονομασία δεν πρόκειται να αλλάξουν το συναίσθημα των πολιτών της ΠΓΔΜ για το ποιοι είναι και τι είναι. Η ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κατά τον κ. Φριντ, εγγυάται και το μέλλον της χώρας και την εθνική ταυτότητα των πολιτών της.
Τα ίδια δημοσιεύματα αναφέρουν ότι μόλις μία εβδομάδα πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, ο αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είπε ότι η ΠΓΔΜ δεν έχει εχθρούς, ούτε στο επιτελείο του κ. Ομπάμα, ούτε στο επιτελείο του κ. Μακ Κέιν. Ωστόσο, υπογράμμισε ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, τουλάχιστον για ένα ορισμένο διάστημα, δεν πρόκειται να ασχοληθεί με το ζήτημα της ονομασίας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

28/10/08

Ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν προσγειώνονται στην τουρκική πραγματικότητα;

To Κουρδικό θα συνεχίσει να είναι το μεγάλο αγκάθι στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και για το δίδυμο Ομπάμα-Μπάιντεν

Η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει επί δεκαετίες την ελληνική εξωτερική πολιτική και την ελληνική κοινή γνώμη. Ένα από τα θέματα που γίνεται δύσκολα κατανοητό από την ελληνική κοινή γνώμη, είναι ο ρόλος των ομάδων πίεσης (λόμπι) αλλά και του εκάστοτε προέδρου των ΗΠΑ στη διαμόρφωση και την άσκηση της αμερικανικής πολιτικής. To άρθρο που ακολουθεί, μας δίνει την ευκαιρία να μορφώσουμε άποψη για μια πτυχή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Την πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία και το ρόλο που πάζουν κάποια στερεότυπα...στην επιρροή του εκάστοτε προέδρου στην άσκησή της.

Σάββας Καλεντερίδης

Ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν προσγειώνονται στην τουρκική πραγματικότητα
του Σεμίχ Ιντίζ
Ο Μπάρακ Ομπάμα, η εκλογή του οποίου θεωρείται περίπου βέβαια και ο Τζότζεφ Μπάιντεν, που κλείνει το μάτι στις ομάδες πίεσης των Αρμενίων και των Ελλήνων και έχει εκφράσει εχθρικές απόψεις για την Τουρκία στο παρελθόν, είναι "υποχρεωτικές επιλογές" που θα πρέπει να αποδεχτεί και να διαχειριστεί η Τουρκία.
Γιατί; Το δίδυμο Μακκέιν-Παλίν που βρίσκεται απέναντι στους Ομπάμα-Μπάιντεν δεν είναι απλά υποστηρικτές της πολιτικής του Μπους. Πιστεύουν και υποστηρίζουν μια πολιτική που θα αυξήσει τις καταστροφές στην περιοχή μας. Και αυτό είναι κάτι που σίγουρα δεν ευχαριστεί την Τουρκία.
Εν τω μεταξύ, την περίοδο αυτή, φαίνεται ότι το στρατόπεδο του Ομπάμα άρχισε να αντιλαμβάνεται την αξία της Τουρκίας, εξέλιξη που αντιμετωπίζεται με ευαρέσκεια από την Άγκυρα. Το δίδυμο Ομπάμα-Μπάιντεν, καθορίζοντας τις προτεραιότητες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, δηλώνει στις επίσημες ιστοσελίδες του τη σημασία που έχει γι' αυτούς η Τουρκία.
Σε κείμενο με το γενικό τίτλο "Η επανεγκατάσταση της στρατηγικής σχέσης με την Τουρκία" αναφέρεται ότι "Μια Τουρκία σταθερή, δημοκρατική,με προσανατολισμό προς τη Δύση, είναι ένα σημαντικό στοιχείο για τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ".

Οι ομάδες πίεσης Αρμενίων-Ελλήνων και ο Ομπάμα

Το δίδυμο Ομπάμα-Μπάιντεν, που επισημαίνει ότι οι τουρκομαερικανικές σχέσεις έχουν υποστεί σοβαρό πλήγμα λόγω των τραγικών λαθών των ΗΠΑ στο Ιράκ, τονίζει ότι ακριβώς λόγω αυτών των λαθών ενδυναμώθηκε η δράση του ΡΚΚ στην Τουρκία. Οι Ομπάμα-Μπάιντεν, που αναφέρθηκαν και στον αντιαμερικανισμό που έχει αυξηθεί στην Τουρκία, δηλώνουν ότι θα καταβάλλουν προσπάθειες για να ξεπεραστούν τα προβλήματα που παρακωλύουν τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, ενώ δεν παραλείπουν να τονίσουν ότι θα στηρίξουν την ευρωπαϊκή προοτική της Τουρκίας.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις των Ομπάμα-Μπάιντεν δεν θα ευχαριστήσουν της ομάδες πίεσης των Αρμενίων και των Ελλήνων. Τί έγινε όμως και το δίδυμο αυτό, εκεί που έκανε δηλώσεις που ικανοποιούσαν αυτές τις ομάδες πίεσης, τώρα τηρεί αυτή τη στάση;
Στην πραγματικότητα, αυτό το είχαμε επισημάνει και πιο πριν. Ο Ομπάμα, όσο πλησιάζει προς τη νίκη, είναι υποχρεωμένος να έλθει αντιμέτωπος και να κατανοήσει καλύτερα "τη σκληρή πραγματικότητα". Έτσι άρχισε να βλέπει καλύτερα τα πράγματα εκείνα που δεν μπορούσε να δει μέσα στο τεταμένο προεκλογικό κλίμα.
Ο Ομπάμα λέει ότι θα αποσυρθεί από το Ιράκ στα πλαίσια ενός χρονοδιαγράμματος. Ο αμερικανικός αλός, που έχει νοιώσει στο πετσί του την καταστροφή που προκάλεσε η πολιτική του Μπους, δίνει μεγάλη σημασία στα λόγια αυτά. Παρόλα αυτά, ο ομπάμα βρέπει ότι η αποχώρηση, αν ποτέ γίνει, δεν θα γίνει σε μια στιγμή.

Επιστροφή στην εποχή Κλίντον;

Με άλλα λόγια, και ο ίδιος ο Ομπάμα αντιλαμβάνεται ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να κάνουν και στο μέλλον αισθητή τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή. Όμως η ασάφεια στο Ιράκ συνεχίζεται και μεγαλώνει. Και αυτό αφορά και το Βόρειο Ιράκ, που θεωρείται μέχρι σήμερα σχετικά ήρεμη περιοχή.
Σε αυτήν την κατάσταση, φαίνεται ότι ενισχύεται η άποψη σύμφωνα με την οποία, αντί να κάψεις τις γέφυρες με μια χώρα παραδοσιακή σύμμμμαχο σας την Τουρκία, μάλλον πρέπει να τις ενδυναμώσεις και να τις ενισχύσεις. Άλλωστε, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στην επικράτεια του Ιράκ.
Αν κρίνει κανείς από τις δηλώσεις Ομπάμα-Μπάιντεν, φαίνεται ότι ανάμεσα στις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ θα είναι η ενδυνάμωση του ΝΑΤΟ και η "συμμόρφωση" της Ρωσίας, μετά την περιπέτεια της Γεωργίας. Η σημασία που δίδεται στην ανάπτυξη εναλλακτικών γραμμών μεταφοράς ενέργειας απένατι στο μονοπώλιο της Ρωσίας, είναι ένας παράγοντας που επαυξάνει τη σμηασία και την αξία της Τουρκίας.
Ορισμένοι μάλιστα άρχισαν να υποστηρίζουν από τώρα ότι σε περίπτωση εκλογής του Ομπάμα οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις θα φθάσουν στο θετικό επίπεδο που είχαν την περίοδο του Κλίντον.
Αυτό φυσικά είναι κάτι που θα το δέιξει ο χρόνος. Αυτό όμως που βγαίνει και πάλι ως συμπέρασμα είναι ότι οι πολιτικοί, άσχετα με το τί υπόσχονται και ξεστομίζουν προεκλογικά, όταν πλησιάζουν στην εξουσία τους προσγειώνει η σκληρή πραγματικότητα.

Πηγή: ΜΙΛΛΙΕΤ

Όταν ξεκίνησαν τα παιδιά αυτά, ήταν απολύτως μόνα, χωρίς βοήθεια από πουθενά!

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ομογενών στη Νέα Υόρκη

Με κύριο σύνθημα «την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τους Έλληνες στα Σκόπια» διοργανώθηκε σήμερα συγκέντρωση διαμαρτυρίας απέναντι από τα γραφεία της μόνιμης αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στον ΟΗΕ.
Στη συγκέντρωση, στην οποία συμμετείχαν περίπου 50 άτομα, διοργάνωσε το...Κυπριακό Δίκτυο Δράσης (Cyprus Action Network of America), με την υποστήριξη της Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής, της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης, του Κέντρου Μακεδονικών Σπουδών, της Ελληνικής Ένωσης Αμερικής, της Αδελφότητας Μάνης και της Πανθρακικής Ένωσης Αμερικής «Ορφέας».
Στη διαμαρτυρία μίλησε ο πρόεδρος του Δικτύου Δράσης Νίκος Τανέρης, υποστηρίζοντας ότι «η ειρηνική αυτή διαμαρτυρία έχει ως στόχο να πληροφορηθεί ο κόσμος για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων στα Σκόπια».
Ο κ. Τανέρης δήλωσε ότι το Δίκτυο έχει ήδη πραγματοποιήσει δύο διαμαρτυρίες έξω από την τουρκική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, τον Ιούλιο του 2007 και του 2008 «για να υπενθυμίσουμε τη βάρβαρη εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε την Κύπρο και τους Κυπρίους


Μας τα λέγαν κάθε βράδυ απ’ τα Λονδίνα τους…
Τις ζούσαμε πραγματικά και τις περιμέναμε με αγωνία εμείς τις Εθνικές επετείους. Με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα της Κύπρου να μεταδίδει ολημερίς εμβατήρια και τα τραγούδια του ‘40. Παρελάσεις, αναπαραστάσεις μαχών, λαμπαδηδρομίες, απονομή τιμών στους παλαίμαχους πολεμιστές. Και είναι πολλές χιλιάδες οι Έλληνες Κύπριοι που έφυγαν εθελοντές για τον πόλεμο. Πολέμησαν παντού. Από τις ψηλές βουνοκορφές της Πίνδου, το Αργυρόκαστρο, τους Άγιους Σαράντα,...το Τεπελένι, μέχρι τις βαθιές χαράδρες της Κλεισούρας και τις πλαγιές του 731.
Να τι μετέδιδε την επομένη της 28ης Οκτωβρίου του 1940, από την Λευκωσία ο ανταποκριτής του Ρόυτερ:
"Εις ολόκληρον την Κύπρον επικρατεί αφάνταστος ενθουσιασμός αφ’ ής στιγμής ελήφθη η είδηση ότι η ΕΛΛΑΔΑ απεφάσισε ν’ αμυνθεί διά των όπλων εις την Ιταλικήν επίθεση. Εις ολόκληρον την νήσον υψώθηκαν Ελληνικές σημαίες οι οποίες κυμάτιζαν...παρά τας Αγγλικάς. Μέγα πλήθος, συγκεντρώθη προ του Ελληνικού προξενείου και έψαλλεν Ελληνικούς ύμνους. Εις το προξενείο της Λευκωσίας κατά πυκνάς μάζας προσέρχονται ευσταλείς Ελληνοκύπριοι ζητούντες να αποσταλούν εις την Ελλάδα όπως υπηρετήσουν εις τας τάξεις του Ελληνικού στρατού». Παρ’ όλα αυτά, λίγους μήνες αργότερα, ο βρετανός πρωθυπουργός απαγορεύει στην εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση να εγκατασταθεί στην Κύπρο. Δεν επιτρέπει ακόμη την εκπαίδευση Ελλήνων νεοσυλλέκτων στο νησί. Και όλα αυτά, την ίδια ακριβώς ώρα που άναυδος από τις ηρωικές θυσίες των παιδιών της μάνας Ελλάδας, δήλωνε, πως τώρα πια θα λέμε: «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες".
Κάναμε τραγούδι τον καημό, με στίχους που κέντησαν ο Τραϊφόρος και ο Σουγιούλ και απέδιδε εξαίσια η τραγουδίστρια της νίκης Σοφία Βέμπο:
«Ποιος το περίμενε στ’ αλήθεια,
να βγουν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν πια τα λόγια εκείνα τους,
που μας τα λέγαν κάθε βράδυ απ’ τα Λονδίνα τους…
Σε κάθε χιονισμένη ράχη,
σαν πολεμούσαμε μονάχοι,
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζετε
και μες τα μάτια με λατρεία μας κοιτάζετε.
Μα ξεχασμένα όλα εκείνα,
η Πίνδος και η Πρεμεσίνα,
ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα χύσαμε
να μας καθίσουν στο σκαμνί γιατί νικήσαμε….
Μα φυσικό θα μας φανεί κι’ αυτό ακόμα
και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ’ ένα στόμα:
Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου γράψε όσα λεν οι εχθροί σου,
κι’ αν μας την έσκασαν με μπαμπεσιά οι σύμμαχοι στην μοιρασιά,
κάνε κουράγια Ελλάδα μου μην μας αρρωστήσεις,
γιατί το θέλει κι ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις».
Και η ιστορία. Τι να έγραψε αλήθεια η Ιστορία για εκείνη την ανεπανάληπτη εποποιία των Πανελλήνων. Να τι γράφει στο ημερολόγια του ο αείμνηστος πολεμιστής του Αλβανικού έπους Κωνστάντιος Γιαλλουρίδης:
"Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι νικητές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, Άγγλοι, Αμερικανοί και Σοβιετικοί ηττήθηκαν από το Χιτλερικό πνεύμα, γιατί το εφάρμοσαν με τη συνδιάσκεψη της Γιάλτας (1945), πριν παραδοθεί η Γερμανία (!), γιατί εκεί μοίρασαν τους λαούς της Ευρώπης και των άλλων Ηπείρων σαν κοπάδια προβάτων."
Γι’ αυτό οι «Ισχυροί της Γής» στις 8 Μαΐου του 1995, όταν εόρτασαν τα πενηντάχρονα της νίκης κατά του άξονα στην Μόσχα, δεν βρήκαν σκόπιμο να αναφερθούν στην συμβολή της Ελλάδας στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ εξήραν την συμβολή της Γαλλίας, που χάρη στο «πουρκουά» των Γάλλων στρατιωτών παραδόθηκε σε 20 μέρες! Η μάνα Ελλάδα που όχι μόνο απουσίασε από την απονομή των επάθλων της νίκης, αλλά βρέθηκε να αιματοκυλίζεται στα χωριά, στις πόλεις, στα βουνά και στα λαγκάδια, από μια ανελέητη εμφύλια συμφορά.
Για όσους ακόμα απορούν λοιπόν για εκείνη την απίστευτης γενναιότητας αντίσταση των Ελλήνων απέναντι στις σιδερόφρακτες στρατιές του Χίτλερ αρκεί μια μικρή μόνο υπόμνηση από τον Στρατηγό των Στρατηγών, τον Ιωάννη Μακρυγιάννη:
«Όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Να ‘ρθη ένα να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στέργομαι να μου βγάλη και τα δυό μάτια. Ότι αν είμαι στραβός και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν η πατρίδα μου είναι αχαμνά, δέκα μάτια να ‘χω, στραβός θα να ‘μαι. Ότι σ’ αυτήνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπόν να πάγω αλλού».
Και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης:
«Ο κόσμος μας έλεγεν τρελούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάναμεν την επανάστασιν διατί ηθέλαμεν συλλογισθή πρώτον διά πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, πυραταποθήκες μας, τα μαγαζιά μας, ηθέλαμεν λογαριάσει την δύναμιν την ειδική μας, την τουρκικήν δύναμιν. Τώρα που ενικήσαμεν, που ετελειώσαμεν με το καλό τον πόλεμο μας μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμεν ηθέλαμεν τρώγει κατάρες».
Επίκαιρα όπως πάντα μηνύματα για όλους μας. Αρκεί βεβαίως να μην έχουμε ήδη παραδοθεί στον αδηφάγο παγκοσμιοποιημένο, δήθεν πολυπολιτισμικό με τα ξύλινα πόδια αμερικανικό γίγαντα…
Αυτή είναι η αληθινή Ιστορία μας κυρίες και κύριοι και όσοι πιστοί προσέλθετε.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.
a.avgoustis@hotmail.com.

Αμερικανός αξιωματούχος επιβεβαιώνει επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία

Αμερικανός αξιωματούχος που ζήτησε να μην κατονομαστεί επιβεβαίωσε ότι η χθεσινή επιδρομή σε συριακό χωριό πραγματοποιήθηκε από τις ΗΠΑ. Αντιδράσεις Ρωσίας-Γαλλίας.
Αμερικανός αξιωματούχος που ζήτησε να μην κατονομαστεί επιβεβαίωσε σήμερα ότι η επιδρομή με ελικόπτερα σε συριακό χωριό χθες, Κυριακή, πραγματοποιήθηκε από τις ΗΠΑ, σημειώνοντας ότι πρόκειται για μια επιτυχία στον αγώνα κατά των ξένων ενόπλων...που δρουν στο Ιράκ.
«Η επιχείρηση αυτή στέφθηκε με επιτυχία», δήλωσε ο αξιωματούχος.
Ωστόσο η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Ντέινα Περίνο είχε αρνηθεί λίγο νωρίτερα να σχολιάσει το περιστατικό.
Επίσης η διεθνής συμμαχία στο Ιράκ, της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ, είχε ανακοινώσει νωρίτερα ότι «δεν έχει καμία πληροφορία για το περιστατικό» στη Συρία.
Παράλληλα η Ρωσία κατηγόρησε σήμερα τις ΗΠΑ ότι προκαλούν επικίνδυνη ένταση στη Μέση Ανατολή, μετά την ανακοίνωση της Συρίας ότι αμερικανικά ελικόπτερα επιτέθηκαν σε αγρόκτημα κοντά στα σύνορά της με το Ιράκ, προκαλώντας το θάνατο 8 ανθρώπων.
«Πιστεύουμε ότι δεν θα πρέπει να εξαπολύονται επιθέσεις άξιες καταδίκης στο έδαφος κυρίαρχων κρατών υπό το σύνθημα του αγώνα κατά της τρομοκρατίας», αναφέρει το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του, σημειώνοντας ότι οι μονομερείς στρατιωτικές ενέργειες αυτού του είδους έχουν πολύ αρνητικό αντίκτυπο στην κατάσταση στην περιοχή και μεγαλώνουν τις πιθανότητες πρόκλησης έντασης.
Επίσης η Γαλλία ανακοίνωσε σήμερα ότι επιθυμεί να ριφθεί άπλετο φως στην υπόθεση αυτή και εξέφρασε την προσήλωσή της στην εδαφική ακεραιότητα των χωρών.
«Επιθυμούμε να ριφθεί άπλετο φως στις ακριβείς συνθήκες αυτών των γεγονότων για τα οποία δεν διαθέτουμε ακριβείς πληροφορίες», δήλωσε ο εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών Ερίκ Σεβαλιέ.
«Αν επιβεβαιωθεί ότι τα γεγονότα αυτά εκτυλίχθηκαν σε συριακό έδαφος, υπενθυμίζουμε την προσήλωσή μας στο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών», πρόσθεσε ο Σεβαλιέ, εκφράζοντας τα συλλυπητήρια της Γαλλίας «στις οικογένειες των θυμάτων».

Γαλλική ανησυχία
Η Γαλλία εξέφρασε την «έντονη ανησυχία της» και κάλεσε σε «αυτοσυγκράτηση» έπειτα από την πολυαίμακτη αμερικανική επιδρομή μ' ελικόπτερα κατά ενός συριακού χωριού στα σύνορα με το Ιράκ.
«Η Γαλλία εκφράζει την έντονη ανησυχία της και θλίβεται για την απώλεια σύρων πολιτών. Καλεί σε αυτοσυγκράτηση κι υπογραμμίζει την προσήλωσή της στον απαρέγκλιτο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών», τονίζεται στο κείμενο που εξέδωσε η γαλλική προεδρία.

«Η Γαλλία επιθυμεί να χυθεί άπλετο φως στην επιχείρηση αυτή, η οποία στοίχισε τη ζωή σε ευάριθμους ανθρώπους, εκ των οποίων πολλά παιδιά»,
προστίθεται στο ανακοινωθέν των Ηλυσίων.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί «απευθύνει τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των θυμάτων και στους οικείους τους», καταλήγει το κείμενο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

28 Οκτωβρίου: Ημέρα τιμής σε όλους εκείνους που πολέμησαν και προβληματισμού για τα επιγενόμενα

Γυναίκες Ηπειρώτισσες, ξαφνιάσματα της φύσης, εχθρέ γιατί δεν ρώτησες ποιόν πας να κατακτήσεις;

του Σάββα Καλεντερίδη
Στις 28 Οκτωβρίου 1940 οι Έλληνες απέδειξαν ότι ξέρουν να ομονοούν και να γίνονται ένα σώμα μπροστά στην εχθρική απειλή και έδειξαν ότι ξέρουν να πολεμούν σαν λιοντάρια, απέναντι σε αριθμητικά υπέρτερο και τεχνικά ανώτερο αντίπαλο.
Και άλλοι λαοί πολέμησαν τους Γερμανούς, ο αγώνας όμως των Ελλήνων ήταν αυτός που έδωσε το χρόνο και την ευκαιρία στους Σοβιετικούς να δώσουν το καθοριστικό πλήγμα και να αποδυναμώσουν τη ναζιστική απειλή. Και δεν είναι ανάγκη να επικαλεστούμε ρήσεις ξένων ηγετών για να το αντιληφθούμε αυτό. Αρκεί η κοινή λογική και μια απλή ανάγνωση της ιστορίας.
Το τίμημα της θυσίας του ελληνικού λαού στην αρχή στα βουνά της Ηπείρου και στα οχυρά του Μεταξά και στη συνέχεια στην ένδοξη εθνική αντίσταση, που έγινε πρώτα για τη δική του τιμή και αξιοπρέπεια και μετά για τα συμμαχικά συμφέροντα, ήταν να εμπλακεί στη συνέχεια στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό Δύσης και Ανατολής, ανταγωνισμός που παρέσυρε την Ελλάδα στα "δόντια της μυλόπετρας", στον καταστροφικό εμφύλιο...πόλεμο.
Στην προσπάθειά τους να εντάξουν την Ελλάδα η κάθε μια στη δική της σφαίρα επιρροής, Αγγλία και Ρωσία (Σοβιετική Ένωση), έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να καταστραφεί το τεράστιο κεφάλαιο του Έπους του '40 και της Εθνικής Αντίστασης, στήνοντας την παγίδα του εμφύλιου σπαραγμού.
Όταν η Ευρώπη και η ίδια η κατεστραμένη Γερμανία, μετά το πέρας του πολέμου, προσπαθούσε να γιατρέψει τις πληγές της, στην Ελλάδα ο εμφύλιος σπαραγμός γκρέμιζε ό,τι είχε αφήσει όρθιο ο πόλεμος και η τριπλή κατοχή Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων.
Το τελικό ζητούμενο του εμφύλιου σπαραγμού για τους μεγάλους παίκτες, πέρα από την ιδεολογική σύγκρουση και από το τί επιζητούσαν και επεδίωκαν οι αλληλοσυγκρουόμενοι Έλληνες, ήταν ο γεωπολιτικός προσανατολισμός της Ελλάδος.
Τελικά, επικράτησε ο εθνικός στρατός και η Ελλάδα εντάχθηκε στο "στρατόπεδό" της Δύσης, παίρνοντας ως "δώρο" τα Δωδεκάνησα από την ηττημένη Ιταλία, για να υποστεί, όμως, στη συνέχεια τεράστιες εθνικές απώλειες και ήττες κυρίως απέναντι στην Τουρκία, που έπαιξε με πανουργία το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Ελλάδα, που έβλεπε το 1942 ανήμπορη, καθότι ήταν κάτω από τριπλή κατοχή, το αδηφάγο τουρκικό κεμαλικό κράτος να καταστρέφει οικονομικά τον Ελληνισμό της Πολης, με το περίφημο Varlik Vergisi, μετά τον πόλεμο, το 1955, είδε να βανδαλίζεται ο Ελληνισμός της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου από τη νεόκοπη σύμμαχο, την Τουρκία.
Η Ελλάδα της θυσίας και της προσφοράς στους συμμάχους, προσανατολισμένη-αιχμάλωτη στη Δύση, αναγκάστηκε να συρθεί στις συμφωνίες Λονδίνου-Ζυρίχης, που οδήγησαν στο αδιέξοδο το Κυπριακό και στις απελάσεις των Ελλήνων της Πόλης, του 1964, δέχτηκε το προδοτικό πραξικόπημα του 1967, που έγινε με αποκλειστικό σκοπό το διαμελισμό της Κύπρου και από το 1974 υφίσταται την πλέον άθλια πολιτική απροκάλυπτων απειλών και αμφισβήτισης κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Τουρκία, υπό την ανοχή των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ (και στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο).
Μετά το 1950 και όσο διαδραματίζονται όλα αυτά, η Έλλάδα και ελληνική κοινωνία προσπαθεί να γιατρέψει τις πληγές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κυρίως του εμφυλίου πολέμου, που είναι πιο βαθειές από όλες τις άλλες και δεν κλείνουν εύκολα. Σε αυτόν τον τομέα ως κοινωνία καταφέραμε αρκετά, αν και υπάρχουν ακόμα ψήγματα ιδεολογικού ρατσισμού, σε "νικητές και ηττημένους", που δημιουργούν προβλήματα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, λειτουργούν ως τροχοπέδη στη φυσιολογική πολιτική εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας.
Το 2008 η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Σημαντικοί θεσμοί, από τους οποίους εξαρτάται και επηρεάζεται η πορεία της Ελλάδος και του Ελληνισμού, βρίσκονται σε βαθειά κρίση.
Το Πολιτικό Σύστημα, τα κόμματα και κυρίως οι πολιτικοί δρώντες βρίσκονται στη δίνη αλεπάλληλων κρίσεων που διαδέχεται η μια την άλλη, με άγνωστες συνέπειες για το μέλλον της χώρας. Ακούγονται και γράφονται πολλά για τίμημα που πληρώνει η χώρα, για επιλογές που έχουν να κάνουν και πάλι με τεράστια γεωπολιτικά (ενεργειακά) συμφέροντα, όμως τα σκάνδαλα που ταλανίζουν τον τόπο είναι υπαρκτά και υπάρχουν τεράστιες ευθύνες στους πολιτικούς προωταγωνιστές τους, που έδωσαν την ευκαιρία σε εξωτερικούς παράγοντες (αν ισχύει κάτι τέτοιο), να προκαλέσουν τον κίνδυνο μιας πολιτικής αποσταθεροποίησης.
Η Δικαιοσύνη έχει δεχτεί καίριο πλήγμα με το σκάνδαλο του παραδικαστικού κυκλώματος και η ελληνική κοινωνία έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη της σε αυτόν το θεσμό, που είναι από τα πιο σημαντικά θεμέλια της κοινωνίας.
Ο Στρατός, τραυματισμένος ήδη από την εμπλοκή στο προδοτικό πραξικόπημα του 1967 και του 1974 στην Κύπρο, προσπαθεί να κρατήσει όρθιο ό,τι έχει απομείνει από τον κομματισμό, που αποτελείωσε το κύρος και την αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, όπου η κομματική ταυτότητα και οι πολιτικές συστάσεις και όχι ο επαγγελματισμός, η κατάρτιση και η ηθική υπόσταση, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την επαγγελματική ανέλιξη του αξιωματικού.
Το Κράτος, αποδομημένο, διαβρωμένο, αναποτελεσματικό και αναξιόπιστο, θύμα και αυτό του καταστροφικού κομματισμού-συνδικαλισμού, έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί καταφυγή για τον πολίτη και έχασε την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας.
Η Εκκλησία, ένας θεσμός που, ούτως ή άλλως, είναι συνδεδεμένος με την ιστορική πορεία του Ελληνισμού, περνάει από βαθύτατη κρίση και ψάχνει να βρει το ρόλο της ανάμεσα στο κράτος και τους πιστούς, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη το βυσώδες σκάνδαλο του Βατοπεδίου, που αφήνει άναυδη την ελληνική κοινή γνώμη, αφού εμπλέκονται σ' αυτό όλοι οι σημαντικοί θεσμοί της χώρας -πλην Στρατού-, δηλαδή, Κόμματα, Κολιτικοί, Εκκλησία, Κράτος, Δικαιοσύνη...
Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μια απλή εθνική εορτή. Είναι ημέρα στην οποία όλοι οι θεσμοί της ελληνικής πολιτείας, σε γενικές γραμμές, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και ο ελληνικός λάος σύσσωμος έγραψε την Εποποιία του 1940, που -πρέπει να- αποτελεί οδηγό για όλους τους Έλληνες.
Οι μέρες που περνάμε είναι δύσκολες. Υπάρχουν μεγάλα εσωτερικά προβλήματα, όπως και ξένες επιβουλές που είναι έτοιμες να εκμεταλλευτούν τα προβλήματα αυτά και να υποθηκεύσουν το μέλλον της χώρας, επιβουλές που πολλές φορές είναι ενδεδυμένες με το μανδύα και την "προβειά" του συμμάχου και του φίλου.
Να μην ξεχνάμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις αυτό που επιχειρείται, είναι η αποδυνάμωση της θέλησης, της αγωνιστικότητας και του φρονήματος του λαού. Ένας λαός που παρακολουθεί άναυδος τα τεκταινόμενα, με έναν πνευματικό κόσμο αδύναμο να εκφραστείο ίδιος, αλλά και να εκφράσει αυτόν τον υπερήφανο λαό, αφού τα ΜΜΕ, από μέσα ενημέρωσης, έχουν μετατραπεί σε μέσα-εργαλεία εκβιασμού, προσπορισμού και νομιμοποίησης άνομου πλούτου και άσκησης εξουσίας που δεν πηγάζει από τη λαϊκή βούληση.
Παρόλα τα προβλήματα, παρόλες τις αντιξοότητες, ο ελληνικός λαός έχει μάθει να μην πιστεύει και να μην περιμένει τη λύτρωση από επίδοξους σωτήρες του εσωτερικού ή του εξωτερικού. Τη λύσει θα -πρέπει να- τη δώσει και πάλι ο δοξασμένος ελληνικός λάος.

27/10/08

Η σύγκρουση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με τη CIA στο Ιράκ


Σύμφωνα με πρόσφατες αποκαλύψεις του πρώην στελέχους της CIA Charles “Sam” Faddis, μονάδες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK) προσπάθησαν να παρεμποδίσουν τις κεκαλυμμένες επιχειρήσεις που διεξήγαγαν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στο Βόρειο Ιράκ το 2002, φθάνοντας πολύ κοντά σε ένοπλη σύγκρουση.
Στο βιβλίο του, με τίτλο "Operation Hotel California" που εξέδωσε πρόσφατα μαζί με τον Mike Tucker, αναφέρει ότι είχε τεθεί επικεφαλής μιας μονάδας της CIA που θα καθοδηγούσε το 10. Special Forces Group του Αμερικανικού Στρατού σε κουρδική περιοχή όπου υπήρχαν πληροφορίες για τη παρουσία της τρομοκρατικής οργάνωσης Ansar al Islam, που υποστήριζε της Al Qaeda. Έτσι, στις 10 Ιουνίου 2002,...αρκετούς μήνες πριν την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, η 8μελής ομάδα της CIA εισέβαλε στο Βόρειο Ιράκ για την αναζήτηση στοιχείων που να συνδέουν το Ιράκ με τη διεθνή τρομοκρατία. Οι ΤSK αντέδρασαν απαιτώντας να ενημέρωνονται για κάθε αποστολή, να στέλνουν δικούς τους παρατηρητές ενώ αρνήθηκαν οποιαδήποτε βοήθεια από την βάση του Incirlik. Στις απειλές των Τούρκων ότι θα συλληφθεί στέλεχος της CIA που θα περάσει τα τουρκικά σύνορα, ο Faddis φέρεται να προειδοποίησε ακόμα και για νεκρούς(“Turkish soldiers might die if anything would happen to the CIA official” γράφει χαρακτηριστικά). Στο βιβλίο του, ο πρώην πράκτορας της CIA προτείνει μεταξύ άλλων την ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν και απομάκρυνση όλων των τουρκικών στοιχείων από το Βόρειο Ιράκ.

Διαβάστε: Mike Tucker & Charles Faddis, Operation Hotel California - The Clandestine War Inside Iraq, Lyons Press, 2008.
Αναδημοσίευση από το STRATEGY-GEOPOLITICS.blogspot.com

Κύμα οργής στη Συρία για την αιματηρή αμερικανική επιδρομή επί εδάφους της


ΑΠΕ Φωτογραφία της συριακής τηλεόρασης από κτίριο υπό κατασκευή που επλήγη

Σιγή από τις ΗΠΑ
Ανεβαίνουν κατακόρυφα οι τόνοι για την αμερικανική -βάσει καταγγελίας της Συρίας- αεροπορική επιδρομή επί συριακού εδάφους με οκτώ θύματα. Η Δαμασκός κάνει λόγο για «ειδεχθές έγκλημα» και καθιστά τις ΗΠΑ υπεύθυνες για κάθε πιθανή συνέπεια. Χτυπήθηκε περιοχή δράσης εξτρεμιστών, λέει το Ιράκ. Ούτε επιβεβαιώνουν, ούτε διαψεύδουν οι ΗΠΑ...
Την Κυριακή η Συρία ανακοίνωσε ότι τέσσερα αμερικανικά ελικόπτερα...πραγματοποίησαν επιδρομή σε αγρόκτημα στο χωριό Αλ-Σουκαρίγια στην περιοχή Αμπού Καμάλ, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, και Αμερικανοί στρατιώτες εισέβαλαν σε υπό κατασκευή κτίριο στην περιοχή. Η επιδρομή κόστισε τη ζωή οκτώ ανθρώπων, ανάμεσά τους τέσσερα παιδιά, σύμφωνα με τη Δαμασκό.
Σε επίσημη ανακοίνωση της συριακής κυβέρνησης «καταδικάζεται έντονα η επιθετικότητα και καθίστανται οι ΗΠΑ υπεύθυνες για όλες τις συνέπειες». Ζητείται η άμεση διεξαγωγή έρευνας για το περιστατικό. Στο συριακό υπουργείο Εξωτερικών κλήθηκαν ο επιτετραμμένος των ΗΠΑ και του Ιράκ, στους οποίους επιδόθηκε επίσημη διαμαρτυρία.
«Τέσσερα ελικόπτερα ήλθαν από διαφορετικές κατευθύνσεις. Δύο από αυτά προσγειώθηκαν και στρατιώτες βγήκαν και άρχισαν να πυροβολούν» δήλωσαν κάτοικοι της περιοχής που επλήγη. Τη Δευτέρα πραγματοποιήθηκαν οι κηδείες των θυμάτων της επιδρομής σε κλίμα έντασης και με συνθήματα «Κάτω ο Μπους και ο αμερικανικός εχθρός».
Οι ΗΠΑ ούτε έχουν επιβεβαιώσει, ούτε έχουν διαψεύσει μέχρι στιγμής την αμερικανική επιδρομή. Εάν επιβεβαιωθεί θα είναι η πρώτη γνωστή επίθεση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην επικράτεια της Συρίας.

Ιράκ: Χτυπήθηκε πεδίο δράσης εξτρεμιστών
Από ιρακινής πλευράς, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Αλί αλ-Νταμπάγ δήλωσε τη Δευτέρα ότι η επιδρομή πραγματοποιήθηκε σε περιοχή από την οποία εξτρεμιστές διεισδύουν στο έδαφος του Ιράκ. Μίλησε στο Reuters για «πεδίο δράσης τρομοκρατικών οργανώσεων που επιχειρούν κατά του Ιράκ», χωρίς να αναφερθεί στο ποιος εκτέλεσε την επίθεση.
Οι ΗΠΑ παγίως κατηγορούν τη Συρία ότι επιτρέπει τη διείσδυση εξτρεμιστών, ανάμεσά τους ενόπλων της Αλ Κάιντα, στο έδαφος του Ιράκ για την τροφοδότηση της σουνιτικής αντίστασης.

Φουντώνει η οργή στη Συρία
Ο Σύρος υπουργός Εξωτερικών συναντάται τη Δευτέρα με τον Βρετανό ομόλογό του στο Λονδίνο για συνομιλίες, στις οποίες αναπόφευκτα αναμένεται να κυριαρχήσει η αμερικανική επιδρομή στο συριακό έδαφος.
Ο ακόλουθος Τύπου της συριακής πρεσβείας στο Λονδίνο χαρακτήρισε την επιδρομή ειδεχθές έγκλημα, κάνοντας λόγο για απρόκλητη επιθετική ενέργεια κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου. Χαρακτήρισε μιλώντας στο BBC «εξωφρενική» αυτή τη συμπεριφορά από μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, και κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι «εφαρμόζουν το νόμο της ζούγκλας».
«Εάν [οι ΗΠΑ] έχουν αποδείξεις για διείσδυση ενόπλων στο Ιράκ, αντί να εφαρμόζουν το νόμο της ζούγκλας και να εισβάλουν, απρόκλητα, σε μια κυρίαρχη χώρα, θα έπρεπε να έλθουν σε εμάς τους Σύρους πρώτα και να μοιραστούν τις πληροφορίες αυτές» δήλωσε ο Τζιχάντ Μακντίσι.
«Η κυβέρνηση αυτή έχει αποδειχθεί ότι είναι παράλογη και ότι δε σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Περιμένουμε εξηγήσεις και βεβαίως η Συρία διατηρεί το δικαίωμα να απαντήσει με τον κατάλληλο τρόπο» υπογράμμισε.

Για «έγκλημα πολέμου» μιλά ο Τύπος της Συρίας
Την επίθεση καταγγέλλει οργισμένα τη Δευτέρα ο συριακός Τύπος, χαρακτηρίζοντάς την «έγκλημα πολέμου».
«Οι αμερικανικές δυνάμεις προερχόμενες από το Ιράκ διέπραξαν μια εν ψυχρώ δολοφονία. Διέπραξαν ένα έγκλημα πολέμου που στοίχισε τη ζωή σε οκτώ Σύρους πολίτες σε ένα ήσυχο χωριό, οχτώ χιλιόμετρα από τα ιρακινά σύνορα. Η αμερικανική αυτή επίθεση αντανακλά την ηλιθιότητα της κυβέρνησης Μπους και τα εγκλήματα που διαπράττει στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και τώρα στη Συρία, εγκλήματα που πλήττουν την εικόνα της και προκαλούν το μίσος των λαών» αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Τισρίν.

Δεν αναμένει αντίκτυπο το Ισραήλ
Ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας Εχούντ Μπαράκ δήλωσε τη Δευτέρα πως δεν πιστεύει ότι η επιδρομή στη Συρία θα έχει αντίκτυπο στο Ισραήλ. Αρνήθηκε να διευκρινίσει εάν οι ΗΠΑ είχαν ενημερώσει εκ των προτέρων το Ισραήλ για την επίθεση, η οποία όπως είπε, αποτελεί μέρος του αγώνα κατά της ριζοσπαστικής ισλαμικής τρομοκρατίας.
«Η επίθεση αυτή αποτελεί σαφώς μέρος του αγώνα που διεξάγεται σήμερα διεθνώς κατά της ριζοσπαστικής ισλαμικής τρομοκρατίας» τόνισε ο Εχούντ Μπαράκ στο ισραηλινό ραδιόφωνο. Σε ερώτηση εάν οι ΗΠΑ είχαν ενημερώσει το Ισραήλ, απάντησε: «Δεν θέλω να πω τίποτα σχετικά με αυτό».

Newsroom ΔΟΛ

Ρωσική χείρα βοηθείας στην αεροπορική άμυνα της Κούβας



Η Ρωσία ξανά στην πίσω πόρτα των ΗΠΑ

Η Ρωσία προτίθεται να δώσει στην Κούβα τα «φώτα» της πάνω στην αεροπορική άμυνα, στη διάρκεια επίσκεψης ρωσικού στρατιωτικού κλιμακίου από τη Δευτέρα στο νησί της Καραϊβικής.
Σύμφωνα με όσα μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax, «Ρώσοι και Κουβανοί στρατιωτικοί θα ανταλλάξουν την εμπειρία τους σε θέματα οργάνωσης της αεράμυνας και εκπαίδευσης αξιωματικών».
Οι δύο πλευρές «θα συζητήσουν την προοπτική εκπαίδευσης Κουβανών αξιωματικών σε στρατιωτικές ακαδημίες και κέντρα της Ρωσίας με τη χρήση προηγμένων ρωσικών στρατιωτικών εξοπλισμών» ανέφερε επίσης ο εκπρόσωπος των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.
Το στρατιωτικό κλιμάκιο που θα επισκεφθεί την Κούβα με επικεφαλής τον αρχηγό της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας θα διερευνήσει
επίσης «τρόπους ενδυνάμωσης των σχέσεων μεταξύ των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κούβας» πρόσθεσε ο ίδιος.
Η ρωσική αποστολή θα μείνει στην Κούβα έως τις 3 Νοεμβρίου.
Το 1962 η Κούβα βρέθηκε στο επίκεντρο του Ψυχρού Πολέμου, όταν η τότε Σοβιετική Ένωση εγκατέστησε πυραύλους στο έδαφός της κλιμακώνοντας την ένταση με την Ουάσινγκτον.
Τους τελευταίους μήνες η Μόσχα έχει εντείνει τις επαφές της τόσο με την Κούβα όσο και με την Βενεζουέλα, χώρα που επίσης ασκεί δριμεία κριτική στις ΗΠΑ.

Newsroom ΔΟΛ

Το αμερικανικό Κογκρέσο διαμέλισε την Τουρκία

Ο "άθλιος" κατά τους Τούρκους χάρτης που συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση του Κέντροτ Μελετών του αμερικανικού κογκρέσου για το Κουρδικό Ζήτημα
Το αμερικανικό Κογκρέσο συμπεριέλαβε στα όρια του Κουρδιστάν τις ανατολικές περιοχές της Τουρκίας. Εμφανίστηκε ο ίδιος άθλιος χάρτης.
Με τα λόγια αυτά περιγράφει η σοβαρή και έγκυρη τουρκική ιστοσελίδα INTERNETHABER τα όσα διαδραματίστηκαν στο αμερικανικό κογκρέσο, κατά τη διάρκεια...συζήτησης που έγινε, με βάση την έκθεση που συντάχθηκε από το Κέντρο Ερευνών του κογκρέσου, υπό το γενικό τίτλο: "Οι Κούρδοι μετά τον Σαντάμ".
Στην ως άνω έκθεση η περιοχή της ανατολικής και της νοτιοανατολικής Τουρκίας συμπεριλαμβάνεται στο χάρτη που δείχνει τα όρια του Κουρδιστάν, ενώ αναφέρεται επίσης ότι η Διοίκηση του Κουρδιστάν, στο βόρειο Ιράκ, είναι πιοθανόν να ζητήσει την αναεξαρτησία της, εξέλιξη την οποία βλέπουν με κακό μάτι η Τουρκία, το Ιράν και η Συρία, καθώς και οι σιίτες, αλλά και οι σουνίτες του Ιράκ.
Στην έκθεση, αν και τονίζεται ότι το ΡΚΚ είναι τρομοκρατική οργάνωση, τα μέλη του αποκαλούνται "αντάρτες".
Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να αυξήσει την καχυποψία της Τουρκίας απέναντι στις προθέσεις των ΗΠΑ σε σχέση με το Κουρδικό Ζήτημα.

Όταν ένας λαός που έχει υποστεί γενοκτονία, τιμά έναν γενοκτόνο

Η πλατεία της πόλης Μπερ Σεβά, στο νότιο Ισραήλ, που έλαβε το όνομα "Πλατεία Κεμάλ Ατατούρκ"

Του Σάββα Καλεντερίδη
Μετά από πρωτοβουλία του εβραίου İzak Şatil, η πλατεία στην οποία βρίσκεται το μνημείο που έχει στηθεί στη μνήμη των 298 Τούρκων στρατιωτών που έπεσαν νεκροί στην πόλη Ber Şeva, κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, λαμβάνει το όνομα "Πλατεία Κεμάλ Ατατούρκ".
Οι διαδικασίες ολοκλήρωσης του όλου έργου υλοποιήθηκαν από κοινού από τον πρέσβη της Τουρκίας στο Τελ Αβίβ, Namık Tan, και του Yaakov Terner, δημάρχου της πόλης Ber Şeva. Τα εγκαίνια της πλατείας θα γίνουν στις...31 Οκτωβρίου, ενώ στην πόλη έχει ήδη μεταφερθεί προτομή του Μουσταφά Κεμάλ, που θα στηθεί στην πλατεία.
Η πόλη Μπερ Σεβά βρίσκεται στην περιοχή Νετζέφ (Necef), στα νότια της χώρας και είναι η τέταρτη σε πληθυσμό πόλη του Ισραήλ, με 200 χιλιάδες κατοίκους.
Ο δήμαρχος της πόλης Yaakov Terner, δήλωσε ότι πήγε στην Τουρκία όταν ήταν πιλότος της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας και έκανε εκπαιδευτικές πτήσεις στα αεροδρόμια του Γκαζιεμίρ (Σμύρνη) και του Ικονίου και έκτοτε νοιώθει ότι έχει στενούς δεσμούς με την Τουρκία. Τόνισε επίσης ότι η πόλη του έχει κάποια σημάδια της οθωμανικής περιόδου, τα οποία θα τονιστούν με την παρουσία της προτομής του Μ. Κεμάλ στην ομώνυμη πλατεία της πόλης του.
Από την πλευρά του, ο πρέσβης της Τουρκίας στο Ισραήλ, Ναμίκ Ταν, δήλωσε ότι η παρουσία της προτομής και του ονόματος του Μ. Κεμάλ σε μέρη που πολέμησαν οι Τούρκοι στρατιώτες, έχει μεγάλη σημασία, ενώ εξέφρασε και την ευαρέσκειά του για την απόφαση του δημάρχου.
Να σημειωθεί ότι η ονοματοδοσία μιας πλατείας στη συγκεκριμένη πόλη του Ισραήλ με το όνομα του Μουσταφά Κεμάλ, που ήταν στην ομάδα των Νεοτούρκων που τέλεσαν τις Γενοκτονίες των χριστιανών της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολίας, ενώ όταν ανέλαβε ο ίδιος τα ηνία της εξουσίας στην Τουρκία (19 Μαΐου 1919) έπαιξε πρωταγωνσιτικό ρόλο στη σφαγή των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας, παρότι αποτελεί πρωτοβουλία ενός δημάρχου, είναι φυσικό επακόλουθο της συνεχιζόμενης επί δεκαετίες πολιτικής ερωτοτροπίας του Ισραήλ και του ανά τον κόσμον εβραϊκού λόμπι με την Τουρκία και το κεμαλικό κατεστημένο.
Η πολιτική συμπόρευση του κράτους του Ισραήλ με την Τουρκία σε μια σειρά από ζητήματα όπου εντοπίζονται κοινά συμφέροντα των δυο χωρών, είναι κάτι που μπορεί να κατανοήσει κανείς, αφού τα κράτη αναγκάζονται να έχουν μερικές φορές και τέτοιες συμπεριφορές. Η αποδοχή, όμως, τέτοιας συμπόρευσης από το λαό και ιδιαίτερα, η επιβράβευση ενός γενοκτόνου, όπως είναι ο Μουσταφά Κεμάλ, από το δήμαρχο μια πόλης που κατοικείται από συγγενείς θυμάτων της γενοκτονίας των Εβραίων από τους ναζί, αποτελεί ύβρι στα θύματα όλων των λαών που έχουν υποστεί γενοκτονίες.
Αν και δεν είμαστε σε θέση να επικαλεστούμε ακριβείς ιστορικές πηγές, έχουμε διαβάσει ότι ο Χίτλερ, όταν κάποιος επιτελής του εξέφρασε κάποιες αντιρήσεις για τη σχεδιαζόμενη γενοκτονία των Εβραίων και για τη στάση που θα κρατήσει η διεθνής κοινότητα είπε:
"Μην ανησυχείς, σε λίγα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται τίποτε. Ποιός θυμάται άλλωστε σήμερα τη γενοκτονία των Αρμενίων και τον Κεμάλ;"
Φαίνεται ότι κάποιοι απόγονοι των θυμάτων της γενοκτονίας των Εβραίων ξέχασαν!


Πηγή: ΧΟΥΡΡΙΕΤ