7/12/08

Η Τουρκία να δώσει στα 20 εκατομμύρια Κούρδους τα δικαιώματα που απαιτεί για τις 120 χιλιάδες Τουρκοκύπριους



Ο Σάββας Καλεντερίδης, διαβεβαιώνει: Δεν υπήρξαν ζώντες αγνοούμενοι
Ο αντισυνταγματάρχης, Σάββας Καλεντερίδης, πρώην πράκτορας της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και πρωταγωνιστής στην υπόθεση Οτσαλάν, παραιτείται από τις τάξεις του ελληνικού στρατού ένα περίπου χρόνο μετά την παράδοση του ηγέτη των Κούρδων στην Τουρκία, εκφράζοντας τη διαφωνία του στον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης κι αφού στήθηκε κι ο ίδιος στον τοίχο για την εμπλοκή του. Το 2007, οκτώ χρόνια μετά τα γεγονότα, τα οποία τάραξαν συθέμελα το κύρος και την εθνική αξιοπρέπεια των Ελλήνων, εκδίδει το βιβλίο του "Παράδοση Οτσαλάν, η ώρα της αλήθειας", όπου εξιστορεί τα γεγονότα που τσαλάκωσαν την εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων. Είναι η μαρτυρία του αυτόπτη μάρτυρα μίας τραγωδίας η οποία...κορυφώθηκε στην Κένυα στις 15 Φεβρουαρίου του 1999, ημέρα κατά την οποία ο Άπο, παρά το πολιτικό άσυλο που του πρόσφερε η Ελλάδα ανεπισήμως, παραδίδεται στα χέρια των Τούρκων. Εκθέτοντας τη χώρα έναντι των συμμάχων της, που, όπως αποκαλύπτει ο κ. Καλεντερίδης, ήταν χειραγωγούμενη από τα ξένα κέντρα. Το βιβλίο παρουσιάστηκε τις τελευταίες μέρες και στην Κύπρο. Είναι αφιερωμένο στους αγωνιστές της ελευθερίας, μεταξύ των οποίων και οι Κύπριοι. Βαθιά η σχέση με την Κύπρο, αφού όσο υπηρετούσε στο ελληνικό κράτος, ένας από τους τομείς που ασχολήθηκε ήταν κι η εξιχνίαση του ζητήματος των αγνοουμένων.

Οι αγνοούμενοι της Κύπρου

- Το βιβλίο σας αποτελεί μία πρωτογενή μαρτυρία. Σκέφτεστε να γράψετε και για τις έρευνες στις οποίες συμμετείχατε για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της Κύπρου;
- Δεν μου ανήκουν πια αυτές οι ιστορίες. Δεν θα γράψω, τουλάχιστον τα επόμενα 10 χρόνια... Δεν έχω μιλήσει ποτέ και σε κανέναν για το τι έκανα όσο ήμουν στο ελληνικό κράτος, δεν το βρίσκω σωστό. Έγραψα μόνο το βιβλίο για την υπόθεση Οτσαλάν, γιατί πιστεύω ότι αποτελεί εθνική επιταγή.

- Ποια περίοδο ασχοληθήκατε με την ανεύρεση αγνοουμένων;
- Τη δεκαετία του '90.

- Αργά...
- Είναι αλήθεια ότι δεν έγινε αυτό που έπρεπε κι αυτό που οφείλαμε σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, που αφορούσε 1619 άτομα και πολλές χιλιάδες συγγενείς και φίλους αυτών των ανθρώπων.

- Πού κατέληξαν οι έρευνές σας;
- Για οποιαδήποτε πληροφορία κυκλοφόρησε στο παρελθόν έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να εξιχνιαστεί και σε όλες τις περιπτώσεις φτάσαμε στο τέλος. Για να περιορίσουμε το πεδίο της άγνοιας προσπαθήσαμε να δούμε πού κατέληξαν αυτοί οι άνθρωποι. Έγιναν έρευνες και εντοπίσαμε αρκετούς ομαδικούς τάφους, με αρκετές εκατοντάδες αγνοούμενους, που διαπιστώθηκε με μαρτυρίες πρωταγωνιστών που συμμετείχαν στις σφαγές ότι αυτοί οι άνθρωποι σκοτώθηκαν και θάφτηκαν σε συγκεκριμένο σημείο.

- Στα κατεχόμενα;
- Ναι, στα κατεχόμενα.

- Είχατε εσείς προσωπικά μεταβεί στις τουρκοκρατούμενες περιοχές;
- Δεν έχει σημασία... Αν μιλώ για την υπόθεση των αγνοουμένων είναι για να δώσω στα αδέλφια μου τους Κυπρίους τη διαβεβαίωση ότι για την περίοδο που γνωρίζω, το ελληνικό κράτος έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να βρει την αλήθεια. Όλοι οι φάκελοι με τις λεπτομέρειες των ερευνών παραδόθηκαν στις κυβερνήσεις μας. Δεν είμαι αυτός που μπορώ να το χειριστώ. Αλλά, όλες οι πληροφορίες εξιχνιάστηκαν μέχρι την τελευταία και αποδείχθηκε πως δεν είχαν βάση.

- Οι εκταφές των τελευταίων ετών είναι προφανές πως δεν σας ξενίζουν.
- Δεν έχω να πω τίποτε άλλο.

- Ποια ήταν η πιο συγκλονιστική στιγμή που ζήσατε στη διάρκεια της περιόδου αυτής;
- Ήταν τα μάτια ενός ανθρώπου που τον υποχρέωσε ο αξιωματικός του να δολοφονήσει έναν ξανθό νεαρό Ελληνοκύπριο, όταν μου εξιστορούσε την εκτέλεση. Η τραγική του κατάσταση και η μεταμέλειά του. Ήταν Κούρδος. Ήταν μια ειλικρινής μετάνοια έναντι του εγκλήματος αυτού που υποχρεώθηκε να κάνει. Την ευθύνη του την παραδέχεται κι εάν χρειαστεί, θα πάει σε δικαστήριο για να την αναλάβει. Μια άλλη στιγμή συγκλονιστική ήταν πάλι ένας Κούρδος, χειριστής εκσκαφέα. Του είχαν ζητήσει να ανοίξει ένα μεγάλο λάκκο και στη συνέχεια έβαλε μέσα πάνω από 100 πτώματα Ελληνοκυπρίων...

Ήταν λάθος η ανοικτή εμπλοκή της Ελλάδας στο Κουρδικό

- Γιατί γράψατε το βιβλίο για την παράδοση Οτσαλάν;
- Δυστυχώς, το Κουρδικό, από τότε που έγιναν τα γεγονότα (της παράδοσης Οτζαλάν), δεν υφίσταται για την Ελλάδα και την Κύπρο. Κανείς δεν βρίσκει το θάρρος να το αγγίξει. Πιστεύω όμως ότι το θέμα αυτό συνεχίζει να αναδεικνύεται και σήμερα στη διεθνή πολιτική σκηνή. 40 εκ. άνθρωποι θα βρουν τη θέση που δικαιούνται στην περιοχή μας... Γι' αυτό οφείλουμε να δηλώσουμε παρόντες. Ελπίδα μου το βιβλίο να αποτελέσει έναυσμα για έναν πολιτικό απολογισμό, για την ειρήνη και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.

- Η Ελλάδα, το '80 και '90 διατηρούσε μία στάση συμπάθειας προς το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, στο πλαίσιο αναζήτησης συμμάχων έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Θεωρείτε σωστή αυτή τη στάση και την εμπλοκή της το '99;
- Το Κουρδικό Κίνημα είναι μαχόμενο κι από τη στιγμή που ασκεί βία, όποιος δείξει αλληλεγγύη συμμετέχει κατά κάποιο τρόπο σ' αυτή τη διαδικασία. Η Ελλάδα αναζητούσε συμμάχους τη δύσκολη αυτή περίοδο της ανακήρυξης του ψευδοκράτους και της αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Ήταν λογικό να αναζητήσει συμμάχους στον περιβάλλοντα χώρο. Πιθανόν σε ορισμένες περιπτώσεις η έκφραση αυτής της συμπάθειας προς τον αγώνα των Κούρδων να είχε και τις ατυχείς της στιγμές. Θα μπορούσε να ασκήσει ίσως με έναν πιο απλό τρόπο την πολιτική της. Να ζητήσει από την Τουρκία, με τρόπους που αρμόζουν στη διπλωματική γλώσσα, να παραχωρήσει στους Κούρδους τα δικαιώματα που διεκδικεί η ίδια για τους Τουρκοκυπρίους.

- Εν ολίγοις, η εμπλοκή στη φυγάδευση του Οτσαλάν ήταν μια λανθασμένη πολιτική κίνηση.
- Ο Οτσαλάν ήρθε στην Ελλάδα γιατί τον πίεσαν οι Ρώσοι υπό την απειλή της ρωσικής μαφίας, που είχαν πληρωθεί από την Τουρκία. Αυτό του πρότασσαν για να φύγει από τη χώρα. Αλλά, του άνοιξαν μόνο την πόρτα της Ελλάδας. Κακώς ενεπλάκη, κατά την άποψή μου, το κράτος. Από τη στιγμή που μπήκε ο Οτζαλάν στην Ελλάδα, πρότασή μου ήταν να μην εμπλακεί το κράτος και να του διαμηνύσει να φύγει το ταχύτερο δυνατό από τη χώρα...

- Που δεν εισακούστηκε.
- Υπήρχε αδυναμία διαχείρισης κρίσεως στην Ελλάδα. Αυτό θέλω να πιστεύω, αντίθετα με εκείνους που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα ήθελε να τον παραδώσει. Εισηγήθηκα να του διαμηνύσουμε σε μία-δυο μέρες να φύγει, να κάνουμε τα στραβά μάτια, αλλά να μην εμπλακούμε, γιατί από τη στιγμή που εμπλέκεσαι επίσημα, στην ουσία είσαι υποχρεωμένος είτε να εφαρμόσεις το νόμο, δηλ. να τον συλλάβεις και να τον δικάσεις, είτε να γίνει αυτό που έγινε. Να υποκύψεις στις πιέσεις και να τον παραδώσεις.

- Εσείς, πότε τον συναντήσατε;
- Όταν ήταν στην Ιταλία, κατηγορούσε την Ελλάδα ότι ήταν υπεύθυνη που ο ίδιος επέλεξε την ευρωπαϊκή προοπτική φεύγοντας από τη Συρία. Εμείς επισκεφθήκαμε τον Οτσαλάν- ο τότε αντιπρόεδρος της Βουλής κι εγώ ως μεταφραστής- και του μεταφέραμε ότι η Ελλάδα δεν είχε καμία απολύτως εμπλοκή στη διαδικασία εξόδου του από τη Συρία. Του είπαμε να μην έρθει ξανά στη χώρα, γιατί δεν μπορεί να εμπλακεί έτσι στην τουρκοκουρδική διαμάχη. Η Ελλάδα θα του έδινε στήριξη όσο παρέμενε στην Ιταλία. Η δεύτερη συνάντηση ήταν όταν ήρθε ξανά στην Ελλάδα από τη Ρωσία, πριν αναχωρήσουμε για τη Λευκορωσία και μετά για το Ναϊρόμπι.

Ισχυρή φυσιογνωμία

- Πώς τον είδατε ως άνθρωπο;
- Στις επαφές μαζί του δημιούργησα ακόμη πιο θετική άποψη για την πολιτική προσωπικότητά του. Τον αδικεί η δημόσια εικόνα του. Έχει φιλοσοφικές ανησυχίες, είναι ένας άνθρωπος με βαθιά πολιτική γνώση. Από τις ισχυρότερες φυσιογνωμίες στη Μ. Ανατολή. Για τον Ελληνισμό τρέφει μεγάλο σεβασμό. Νιώθει αλληλεγγύη για την Κύπρο κι επειδή ορισμένοι από τους Κούρδους συμμετείχαν στην εισβολή, έχει ζητήσει δημόσια συγνώμη εξ ονόματός τους.

- Σας ξένισε η συγνώμη του προς την Τουρκία;
- Από τη στιγμή που τον άδειασαν οι σύμμαχοί του είδε τη σύλληψή του ως ευκαιρία να καταστεί, έστω και φυλακισμένος, συνομιλητής για μια πολιτική λύση του Κουρδικού. Ζήτησε συγνώμη από τις μανάδες των νεκρών, γιατί τα θύματα κι από τις δύο πλευρές δεν παύουν να είναι θύματα. Σ' αυτή την επίκληση δεν βλέπω τίποτα μεμπτό. Του ασκώ κριτική και μέσα από το βιβλίο- και θα το διαβάσει στη φυλακή καθώς του το έστειλα μεταφρασμένο στη φυλακή για τη στάση του απέναντι στον Κεμαλισμό. Για να εξευμενίσει το τουρκικό κράτος προσπάθησε να ανοίξει γέφυρες. Ο έπαινος σε μια ιδεολογία υπεύθυνη για τη γενοκτονία του λαού σου και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του, φαλκιδεύει το δίκαιο του αγώνα του.

ΓΡΑΦΕΙ ΜΙΡΑΝΤΑ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ
Κωδικός άρθρου: 829436
ΠΟΛΙΤΗΣ - 26/10/2008, Σελίδα: 48

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.