Τα προφητικά λόγια του Ντενκτάς σε σχέση με το Κυπριακό, αλλά και με την πρόκληση του Καστελορίζου

Ο Ντενκτάς στη συνάντηση του Ταξίμ

Σαμπαχάτ Εμίρ, εφημερίδα Τούρκιγιε, 22 Φεβρουαρίου 2001

Στη ‘Συνάντηση του Ταξίμ’που έγινε στο ξενοδοχείο Μαρμαρά προχθές Τρίτη 20 Φεβρουαρίου, κύριος ομιλιτής ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς. Αν και είχα πρόσκληση για το θέατρο, την ακύρωσα και προτίμησα να παρακολουθήσω την ομιλία του Ντενκτάς. Ακούγοντας την ομιλία αυτού του ηρωϊκού προσώπου, τις λέξεις που χρησιμοποιούσε, τον τόνο της φωνής του, κατάλαβα ότι ο Ντενκτάς είναι σε δύσκολη κατάσταση. Όπως είναι γνωστό, την περίοδο αυτή...η Δύση θεωρεί ότι ο Ντενκτάς αποτελεί το σοβαρότερο εμπόδιο στην επίλυση του Κυπριακού. Στην πραγματικότητα αυτό που προκαλεί θλίψη στον Ντενκτάς, είναι η ύπαρξη ατόμων και κύκλων ανάμεσά μας που έχουν την ίδια άποψη για το πρόσωπό του. Είναι αυτοί που υποστηρίζουν απόψεις όπως ‘ας τη δώσουμε, να απαλλαγούμε και να γλυτώσουμε’, ‘ας γίνει ότι είναι να γίνει, αρκεί να μπούμε στην Ε.Ε.’ κ.λ.π.
Η πιό μεγάλη αγωνία του Ντενκτάς, του αγωνιστή που έχει συνδέσει το όνομά του με αυτό το μεγάλο στοίχημα της Ν.Α. Μεσογείου, είναι οι προσπάθειες που γίνονται για αποκοπή των παραδοσιακών δεσμών μεταξύ του λαού της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων, προσπάθειες που έχουν σαν στόχο την άλωση του Κυπριακού εκ των έσω, αφού δεν είναι δυνατόν να ξεπεραστεί η δυναμική και αποφασιστική στάση της τουρκικής πλευράς.
Ο Ντενκτάς δήλωσε την πίστη του στην Τουρκία λέγοντας κάτω από δυνατά χειροκροτήματα ότι ‘Ακόμη και αν με αναγνωρίσει όλος ο κόσμος, αυτό δεν θα έχει καμμία αξία, αν δε με αναγνωρίσει η Τουρκία’.
Ο Ντενκτάς στην ομιλία του είπε ότι η πολιτική της Ελλάδας αποσκοπεί στα εξής:
• Να φέρει την Τουρκία αντιμέτωπη με την Ε.Ε. στο θέμα του Κυπριακού.
• Να πάρει από τα χέρια της Τουρκίας τα δικαιώματα που αυτή έχει στην Κύπρο και έτσι να καρφώσει ένα στιλέτο στο μαλακό υπογάστριο της Ανατολίας.
• Να αφαιρέσει από την Τουρκία το χαρακτηριστικό και την ιδιότητα χώρας ανοικτών θαλασσών.
Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης ανέφερε ότι ‘σε περίπτωση που η Τουρκία κρατήσει με συνέπεια τις θέσεις της και επιδείξει αποφασιστικότητα, τότε η Δύση θα αναγκαστεί θέλοντας και μη να αλλάξει την πολιτική της και να αναζητήσει νέες φόρμουλες για την επίλυση του Κυπριακού’.
Η απάντηση του Ντενκτάς στους κύκλους που θέλουν να οδηγήσουν τις εξελίξεις σε νέα τετελεσμένα και σε αυτούς που τον θεωρούν σαν αδιάλλακτο, σαν άτομο που δεν επιθυμεί τη λύση του Κυπριακού και παρεμποδίζει τις διαπραγματεύσεις και την επίτευξη της ειρήνης, είναι αποφασιστική, ψυχωμένη και αυτή που αρμόζει σε ένα αρχηγό κράτους. Ο Ντενκτάς λέει ‘όποιος έχει χτίσει, όποιος έχει δημιουργήσει ένα κράτος, δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί λύσεις και συμφωνίες που δεν λαμβάνουν υπ’ όψη το κράτος που δημιούργησε. Το πιό σημαντικό, το πιό ανώτερο πράγμα σε μιά κοινωνία είναι το κράτος. Η επιβίωση ενός κράτους είναι το ίδιο δύσκολη υπόθεση με την ίδρυσή του. Αν δεν υπάρχει το κράτος που δημιουργήσαμε, τότε πως μπορούμε να μιλάμε για ειρήνη’;
Η πιό μεγάλη εγγύση για την ανεξαρτησία και για την κυριαρχία της ΤΔΒΚ είναι στην κυριολεξία ο ίδιος ο Ντενκτάς. Και αξίζει πολλούς επαίνους για τους αγώνες που έκανε επί πολλές δεκαετίες για την Κύπρο. Τι θα γίνει όμως μετά τον Ντενκτάς; Ο ίδιος απαντά ως εξής σε μία ανάλογη ερώτηση που εκδηλώνει την αγωνία για την μετά Ντενκτάς εποχή. ‘Μην ανησυχείτε. Έχουμε μία δυνατή ομάδα, η οποία είναι σε θέση και μετά από μένα να συνεχίσει με πίστη και αφοσίωση τον αγώνα’.
Όμως φαίνεται ότι το κύριο ζήτημα είναι η ανάγκη να παραμείνει η Τουρκία, που είναι εγγυήτρια δύναμη, ισχυρή χώρα και να επιδείξει ανθεκτικότητα... Αλλά από ότι βλέπουμε η Μητέρα Πατρίδα, η Τουρκία, αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα που προέρχονται από παιχνίδια που παίζονται εις βάρος της, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, καθώς και από προδοτικές εις βάρος της διεκδικήσεις. Ίσως η Τουρκία να ζει την πιό δύσκολη περίοδο από της ίδρυσής της. Αυτοί που παίζουν προδοτικά παιχνίδια, συνεχίζουν την ύπουλη δράση τους, που έχει σαν στόχο την διάσπαση της ενότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ των Τουρκοκυπρίων και των Τούρκων της Μητέρας Πατρίδας.
Και μεις από την πλευρά μας να αφήναμε κατά μέρος την εσωτερική διαμάχη και τις συγκρούσεις στην κορυφή της κρατικής ιεραρχίας;
Να μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την ενέργεια που σπαταλούμε στο εσωτερικό μέτωπο, για να καταπολεμήσουμε τα προδοτικά παιχνίδια που παίζοντια εις βάρος της χώρας μας.....