Πέντε Τούρκοι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους σε μάχες με αντάρτες του ΡΚΚ στα ΝΑ της χώρας, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων τραυματίστηκαν δεκαπέντε στρατιώτες, ενώ κατέπεσε και ένα στρατιωτικό ελικόπτερο που μετέφερε ενισχύσεις. Ανάμεσα στους τραυματίες είναι και ο διοικητής της ταξιαρχίας καταδρομών.
Οι συγκρούσεις έλαβαν χώρα στην περιοχή Καβακλί, του νομού Χακιάρι, της ΝΑ Τουρκίας, κοντά στα σύνορα με το Βόρειο Ιράκ.
Να σημειωθεί ότι οι απώλειες αυτές...των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων καταγράφονται σε μια περίοδο που αυτές δέχονται σκληρή κριτική από τα ΜΜΕ και την τουρκική κοινωνία για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται το Κουρδικό σε επιχειρησιακό επίπεδο, ενώ την ίδια στιγμή η Τουρκία είναι αυτή που επιδιώκει τη συνεργασία με το αυτόνομο κράτος του Νοτίου Κουρδιστάν, με στόχο την αντιμετώπιση του ΡΚΚ.
Σημείωμα: Σε πρωινή μας ανάρτηση αναφέραμε ότι οι νεκροί κατά τις συμπλοκές ήταν 10. Οι πληροφορίες μας προερχόταν από την ηλεκτρονική εφημερίδα BUGUN και μιλούσαν για μια συμπλοκή στην Τσουκούρτζα, με πέντε νεκρούς και για μια δεύτερη συμπλοκή στην πόλη Μπειτουσεμπάπ, με άλλους πέντε νεκρούς. Στη συνέχεια η BUGUN αναίρεσε την πληροφορία για τους πέντε νεκρούς στη δεύτερη συμπλοκή. Ελπίζουμε η περίπτωση αυτή να μας γίνει μάθημα και να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο στο μέλλον. Ζητάμε συγνώμη για το ολίσθημα.
Σάββας Καλεντερίδης
Μήπως κάποιος ενισχύει με έξυπνα όπλα το PKK
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΟ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσχετα πάντως από αν τους ενισχύει κάποιος ή κάποιοι με οποιοδήποτε τρόπο. Το λογικό συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα είναι ότι υπάρχουν και ότι είτε δεν είναι τόσοι λίγοι όσοι λένε οι στρατηγοί είτε ότι δεν εξουδετερώνουν όσους λένε οι στρατηγοί. Διαλέξτε τι μπορεί να ισχύει.-
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ απλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Κούρδοι πολεμούν για την ελευθερία τους και οι Τούρκοι πολεμούν σε μια περιοχή της οποίας οι κάτοικοι τους θεωρούν εχθρούς. Δηλαδή, είναι σαν να προσπαθούν να γεμίσουν ένα πηγάδι χωρίς πάτο.
Θα γίνουν και άλλα κύριοι. Περιμένετε.
Σάββας
Το ΡΚΚ τις περισσότερες φορές,έχει διαψεύσει τους ισχυρισμούς του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ,σε επιχειρησιακό επίπεδο.Αλλάζοντας την μορφή πολέμου οι Τούρκοι με την είσοδο,σύχρονης τεχνολογίας πεδίου μάχης και νέων τακτικών,συνυπολογίζοντας και το τεράστιο όγκο δυνάμεών της,θα περίμενε κανείς,σημαντικά πλήγματα στην δομή και την βάση του ΡΚΚ.Φαίνεται πως τα αποτελέσματα του τελευταίου έτους,είναι μηδαμινά για τους Τούρκους.Το ΡΚΚ εμφανίζεται όπου θέλει και με όση δύναμη θέλει,ξεπερνόντας τα Τουρκικά αντίμετρα και επιφέροντας σημαντικά πλήγματα,με ισχυρό πολιτικό αντίκτυπο.Ο Τουρκικός Στρατός έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του και δεν αναμένεται πλέον να μας δείξει κάτι νέο στο πεδίο μάχης.Τα σημεία κόπωσης τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο στην Τουρκία είναι εμφανή.Αντίθετα,το ΡΚΚ επέδειξε μεγάλη αντοχή και ιδιαίτερη ικανότητα απορόφισης της Τουρκικής ισχύος.Οπως φαίνεται περνά σε ισχυρή αντεπίθεση και τις επόμενους εβδομάδες,μέχρι την έλευση του χειμώνα,θα δούμε ισχυρά πλήγματα σε ικανό βάθος της Ν/Α Τουρκίας.Η ανανεωτική και ακμαία πολιτική εμφάνιση του Α.Οτσαλάν,αξίζει ιδιαίτερης προσοχής!Εξετάζοντας συνολικά την κατάσταση φαίνεται πως οι παρενέργειες της νέας παρουσίας του ΡΚΚ,σε επιχειρησιακό και πολιτικό επίπεδο,θα επιφέρει σοβαρές παρανέργειες στην Τουρκία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρφέας Κωνσταντίνου
Αγαπητέ κ. Καλεντερίδη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας κρατάτε σε αγωνία!Δεν ζητάω να αποκαλύψετε πηγές πληροφόρησης!Ωστόσο,η δική μου λογική εστιάζει στα ακόλουθα βήματα:
α)Κλιμάκωση των επιχειρήσεων των Κούρδων σε στρατιωτικό αρχικά επίπεδο (ίσως και σε πολιτικούς στόχους αργότερα), με εντυπωσιακά χτυπήματα εναντίον στρατιωτικών στόχων (αυτοκινητοπομπές, φυλάκια στα ενδότερα της Τουρκίας)
β)Κλιμάκωση της αντίδρασης της Τουρκίας με γενικευμένη αντεπίθεση
στο βόρειο Ιράκ, κάτι που ίσως επιθυμούν οι Κούρδοι, αφού θα αναγκαστούν οι Η.Π.Α. να αναλάβουν αποφασιστική δράση, για να προστατέψουν τα ζωτικά τους συμφέροντα στην περιοχή. Αυτό σημαίνει, κατά την ταπεινή μου γνώμη ως μη ειδικού, ότι αρχίζει μια διαδικασία "Κοσοβοποίησης" της συγκεκριμένης περιοχής της Τουρκικής επικράτειας.
Αυτό δεν ξέρω αν με κάνει περισσότερο χαρούμενο ή ανήσυχο, αφού δεν ξέρω τι έχουν στα σχέδια τους οι "σύμμαχοί" μας:Θα προσπαθήσουν να "χρυσώσουν το χάπι"
στους γείτονές μας δίνοντας τους τις ευχές τους για επέκταση στο Αιγαίο ή στη Θράκη; Αποκλείω την Κύπρο, αφού εκεί τα σχέδια των εμπνευστών της δήθεν συγκατοίκησης βαίνουν "κατ' ευχήν".Ό,τι κι αν συμβεί, πιστεύω ότι καλά θα είναι να είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι για όλα.Η διαίσθησή μου,προειδοποιώ πως μάλλον δεν φημίζομαι γι' αυτήν, μου λέει πως πολλές "εκκρεμότητες" Θα κλείσουν οσονούπω...
Ελπίζω με τον καλύτερο τρόπο για τα συμφέροντά μας!
Κώστας
Υ.Γ. Η αυτοαναίρεση ως προς τη διαίσθηση αποσκοπεί στην ανάγκη να σταθούμε στη λογική εξέταση των γεγονότων. Δεν ξέρω πόσο το πέτυχα αυτό!!!
Ελπίζω η τοποθέτησή μου να μην είναι ιδιαιτέρως απλοϊκή, αλλά μου φαίνεται ότι οι Τούρκοι ανα τους αιώνες όσο προηγμένη στρατιωτικά τεχνολογία και αν διαθέτουν, παραμένουν μέτριοι πολεμιστές, ειδικά δε σε επίπεδο επιχειρησιακού σχεδιασμού αλλά και ατομικού ηρωισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι τυχαίο π.χ. ότι η υποχώρηση/καταστροφή το 1922 ήταν απόρροια κυρίως των τραγικών ελλείψεων σε δύναμη πυρός, ηθικό, εφόδια, κλπ., του Ε.Σ. καθώς και λόγω των στρατηγικών και τακτικών λαθών της ηγεσίας του και ΟΧΙ εξ' αιτίας της ποιοτικής υπεροχής του κεμαλικού στρατού.
Το ίδιο επίσης ισχύει, και αυτή την φορά, κάποιοι από εμάς το ζήσανε "από πρώτο χέρι" με την εισβολή το 1974 στην Κύπρο.
Τελικά -χωρίς αυτό να αποτελεί άλλοθι- διότι μάλλον φενάκη μπορεί να καταλήξει, μπορούμε -σε γενικές γραμμές- να μιλάμε για την διαχρονική ανωτερώτητα του έλληνα στρατιώτη χωρίς φόβο και πάθος και σωβινιστικές κορώνες; Και αν ναι ισχύει κάτι τέτοιο και στις μέρες μας;
Δημήτριε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα νεώτερα χρόνια οι Τούρκοι δεν μας νίκησαν ποτέ.
Στη Μικρά Ασία ηττηθήκαμε από τις επιλογές μας και στην Κύπρο έγινε καθαρή προδοσία. Μόνοι μας την παραδώσαμε στους Τούρκους και όσοι πολέμησαν, πολέμησαν εκ λάθους ή επειδή οι ίδιοι το ήθελαν, παρακούοντας τις διαταγές.
Φυσικά, δεν θα πρέπει να βγάζουμε λάθος συμπεράσματα. Ο τουρκικός στρατός έχει μια ιδιαίτερη θέση στην τουρκική κοινωνία και στο σύστημα άσκησης της κρατικής εξουσίας σε σχέση με τον ελληνικό, που σε γενικές γραμμές είναι απαξιωμένος και επί τη βάσει της αρχής και επί της ουσίας.
Πάντως, αν εμείς οι Έλληνες, λαός και εξουσία, θελήσουμε να κάνουμε αξιόμαχο στρατό, οι προϋποθέσεις υπάρχουν.
φιλικά
Σάββας
Όσο οι Κούρδοι κάνουν "Κωλοκοτροναίϊκο αντάρτικο καλά τα πάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί να μην την πατήσουν σαν και τους δικούς μας το '21 που άκουσαν το "Εκτελεστικό των άκαπνων Μαυροκορδάτων" και πήγαν να αντιμετωπίσουν τον Ιμπραήμ με "τακτική διάταξη" αντί ν' ακούσουν τον Κωλοκοτρόνη που επέμενε σε "αντάρτικο". Και φυσικά, έπαθαν πανωλεθρία απο τον Γαλλοθρεμμένο αιγυπτιακό στρατό.
Δεν συμφέρει τους Κούρδους επ' ουδενί να νοιώσουν αλαζονική αυταρέσκεια απο τις επιτυχίες τους και να πέσουν στην "παγίδα" του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ. Γιατί μάλλον αυτό προσπαθούν να κάνουν οι Τούρκοι Στρατηγοί. Προσπαθούν να "εφησυχάσουν" τους Κούρδους πως νικάνε τους Τούρκους, να τους κάνουν να "ξεθαρρέψουν" και να "συγκεντρωθούν" σε "διάταξη τακτικού στρατού". Να δεις που οι ίδιοι οι Τούρκοι θα "πριμοδοτήσουν" την συνεργασία Ιρακινών Κούρδων με το PKK ώστε να μεταλλαχθεί το δυνατόν συντομότερα το PKK σε Τακτικό Στρατό και να ενωθεί με τον Ιρακινό-Κουρδικό στρατό.
Αυτή η "μετεξέλιξη" θα "βαρύνει" το PKK αφού πλέον θα αρχίσει "αλαζονικά" (και πριν της ώρας του) να "παίζει" με άλλους όρους...
Με πυροβολικό, βαρύτερες συστοιχίες πυροβολικού, άρματα μάχης κλπ
Αυτή η "μετεξέλιξη" θα τους κοστίσει φυσικά σε "ευελιξία".
Θα αναγκαστούν να αλλάξουν το "στρατιωτικό τους δόγμα" συμπαρασύροντας και τον Ιρακινοκουρδικό στρατό στις "άμεσες συγκρούσεις" που επιθυμεί ο σαφώς ισχυρότερος σε αυτό το πεδίο αντιπαράθεσης Τουρκικός Στρατός.
Κι αυτό θα είναι το τέλος τους.
Να το βαφτίσουμε "Σύνδρομο του Ιμπραήμ"?
Όσο για τον Ελληνικό Στρατό, αν θέλει να βγει απο το κοινωνικό περιθώριο και να γίνει αξιόμαχος, είναι στα χέρια των αξιωματικών του.
Προς το τέλος του 19ου αιώνα οι πολιτικοί τον πέταξαν έξω απο την εθνοσυνέλευση. Μέχρι τότε οι Στρατιωτικοί είχαν το δικαίωμα της ταυτόχρονης συμμετοχής ως Βουλευτές στο Κοινοβούλιο. Και καλώς το είχαν το δικαίωμα. Καταλαβαίνει μήπως κανείς άλλος καλύτερα απο αυτούς τα ζητήματα ασφαλείας του έθνους?
Ο ίδιος ο Μεταξάς, κάνοντας την δικτατορία του υποσχέθηκε στο Βασιλιά πως ο Στρατός θα απομακρυνθεί απο την Πολιτική.
Ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος όταν παρέδιδε την εξουσία στον Παπαδρέου το '82 του έδωσε μια "κρίσιμη" συμβουλή:
"...Κράτα το Στρατό μακριά απο την Πολιτική...".
Οι πολιτικοί φρόντιζαν πάντα να το τηρούν αυτό.
Πόσοι στρατιωτικοί φτάνουν μετά την αποστρατεία τους στο κοινοβούλιο άραγε?
Σταγόνα στον ωκεανό.
Η "μεταστροφή" μπορεί να προέλθει απο τους ίδιους τους στρατιωτικούς και μόνον.
Αυτοί πρέπει να διεκδικήσουν στην πράξη την ισότιμη συμμετοχή τους στα Πολιτειακά δρώμενα.
Για να μπορέσουν κατόπιν να χτίσουν αξιόμαχο Στρατό και Αποτελεσματικό Εθνικό Αμυντικό Δόγμα.