Τουρκία: «Ένας τέλειος σύμμαχος» στην Ανατ. Μεσόγειο

ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
ΓΙΑΤΙ το Κυπριακό δεν πρόκειται να λυθεί όπως τουλάχιστον προσδοκούν οι Έλληνες της Κύπρου;
Πρώτον, επειδή η Τουρκία θεωρεί ότι το πρόβλημα λύθηκε επί του εδάφους, το 1974.
Δεύτερον, σήμερα απαιτεί την υπογραφή μας για να νομιμοποιήσει την αρπαγή των εδαφών μας και να επιβάλει τη συγκυριαρχία της στις ελεύθερες περιοχές.
Τρίτον, έχει εκδιώξει την Ελλάδα από την Ανατολική Μεσόγειο, μετά την κρίση των Ιμίων.
Τέταρτον, η αχρήστευση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου παρέδωσε την Κύπρο ως όμηρο στην τουρκική επιθετικότητα.
Πέμπτον, η Τουρκία είναι σημαντική δύναμη στην περιοχή. Τα τελευταία χρόνια, μεθοδικά και οργανωμένα, επιχειρεί να εδραιώσει την εικόνα ισχυρής περιφερειακής δύναμης που, σε συνεργασία με τον Ισραήλ, θα είναι το προωθημένο δόρυ των ΗΠΑ στην εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Έκτον, η τουρκική εξωτερική πολιτική εκδηλώθηκε δραστήρια και αποτελεσματικά και στην πρόσφατη κρίση του Καυκάσου όταν, διαρκουσών των μαχών, ο Τούρκος Πρωθυπουργός μετέβη στη Μόσχα και στην Τιφλίδα για να προτείνει το Σύμφωνο του Καυκάσου για ειρήνευση και συνεργασία.
Η Τουρκία ακολουθεί αξιόπιστη εξωτερική πολιτική. Υλοποιεί όσα εννοεί και φέρει σε πέρας τις δεσμεύσεις της έναντι των συμμάχων της. Την περ. Δευτέρα, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Αλί Μπαμπατζάν, συναντήθηκε με την Αμερικανίδα ομόλογό του, Κοντολίζα Ράις. Την επομένη, η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» έγραψε πως η Rice, απαντώντας σε ερώτηση ξένου δημοσιογράφου, ανέφερε ότι η Τουρκία σε πάρα πολλές κρίσεις, συμπεριλαμβανομένης και του Καυκάσου, υπήρξε ένας «τέλειος σύμμαχος των ΗΠΑ». Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ επισήμανε ακόμη: «Για έναν ειρηνικό Καύκασο η Τουρκία αποτελεί μια πολύ σημαντική χώρα». Ώστε, λοιπόν, τέλειος σύμμαχος η Τουρκία, σε πολλές κρίσεις. Μήπως και στο Κυπριακό; Σε αυτά, ας αντιπαραβάλουμε δύο γεγονότα. Το ένα αφορά τις παρακλήσεις του Προέδρου Χριστόφια προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ να παρέμβει προς την Τουρκία και το άλλο είναι οι δηλώσεις Μπαμπατζάν και Γκιουλ.
Γιατί, όμως, η κατοχική χώρα να εμφανιστεί θετική; Γιατί να προβεί σε παραχωρήσεις; Ουδείς διανοείται να την πιέσει (ούτε κι εμείς) και όλοι επιζητούν τη συνεργασία αυτού του «τέλειου συμμάχου». Φαίνεται πως ο Δ. Χριστόφιας δεν έχει υπόψη του πάρα πολύ σημαντικές δηλώσεις του Μπαμπατζάν. Στις 10.9.2008, σε συνέντευξή του στο τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο «NTV», είπε πως το θέμα των τουρκικών εγγυήσεων σε μια λύση του Κυπριακού δεν είναι διαπραγματεύσιμο ούτε συζητήσιμο. Για να προσθέσει πως το πρόβλημα σχετίζεται με την ασφάλεια, την ευημερία και την ειρήνη στην Αν. Μεσόγειο. Ο Μπαμπατζάν σε προχθεσινές δηλώσεις και ο Γκιουλ, σε ομιλία του στον ΟΗΕ, επέμειναν σε λύση δύο κρατών και σε τουρκικές εγγυήσεις στο διηνεκές, με αμετάβλητο το σύστημα εγγυήσεων του 1960.
Ενώπιον του Προέδρου τίθενται κρίσιμα ερωτήματα:
Πώς αντιδρά στις πιο πάνω τουρκικές θέσεις;
Ποια είναι η συγκροτημένη πολιτική του για ανακοπή των τουρκικών στόχων;
Πότε θα λειτουργήσει εκείνη η... χημεία με τον Ταλάτ, για να λύσουν, τάχα, το Κυπριακό;
Κατάλαβε, επιτέλους, πως, αφού το κλειδί βρίσκεται στην Άγκυρα, κανείς δεν θα το γυρίσει στη θέση μας για να βρεθεί λύση, παρά μόνο εμείς και πως ο Ταλάτ είναι μια μαριονέτα της Άγκυρας;
Σε ποιες πολιτικές, στρατιωτικές, συμμαχικές και φιλικές δυνατότητες ο Δ. Χριστόφιας στηρίζεται για να αντιμετωπίσει την Τουρκία;
Πώς αξιοποιεί την ευρωπαϊκή δυναμική μας;
Όταν απαντήσει σε αυτά και άλλα ερωτήματα ίσως θα αρχίσει να ετοιμάζει το σχέδιο Β’ για την επόμενη ημέρα του ναυαγίου, που οι Τούρκοι ήδη προαναγγέλλουν...

Hλ. διεύθυνση: s.iacovides@simerini.com